Harrison Ford: stokoude legende zoekt nog steeds het grote avontuur

Sommige mensen hebben in hun aardse leven zoveel bereikt dat een wereld zonder hen amper voorstelbaar is. Ga maar na: wat zou er in de schoolboeken van onze kinderen hebben gestaan zonder de inspanningen van Albert Einstein? Hoe zou ons muzikale landschap erbij hebben gelegen zonder grondleggers als Mozart en Beethoven? Nog zo eentje: hoe mager zou het aanbod op Netflix en HBO zijn geweest zonder de filmcarrière van Harrison Ford?

Om te benadrukken hoe groots en indrukwekkend de palmares van Ford werkelijk is even met wat filmtitels strooien. Daar gaat ie: Indiana Jones (drie delen), Star Wars (vijf stuks), Blade Runner, Air Force One, The Fugitive. We zouden dit natuurlijk heel lang kunnen volhouden, dus doen we dat nog even: Witness, Clear and Present Danger, What Lies Beneath, The Conversation, 42.

En dan nog een paar juweeltjes: Apocalypse Now, American Graffiti. Deze titels spreken allemaal voor zich. Daar hoeven geen harde cijfers bij. Maar nu we het daar toch over hebben: de films van Ford voeren al decennialang de lijst aan van de allergrootste omzetten in de Amerikaanse bioscoopzalen. Zijn 54 films brachten gezamenlijk een grove 5 miljard euro in het laatje. Daarmee geeft deze actieheld uit Chicago andere grootheden als Samuel L. Jackson, Morgan Freeman en Tom Hanks het nakijken. Met het salarisstrookje van Ford zit het overigens ook wel snor. Alleen al voor zijn laatste blockbuster, Star Wars: The Force Awakens, mocht hij 32 miljoen euro bijschrijven. Liefst 76 keer meer dan zijn collega’s in die film. Niet onaardig allemaal voor iemand die nul interesse had om ooit acteur te worden. “Ik ben nooit naar de film geweest, had nooit idolen en identificeerde mij al helemaal niet met filmsterren. Mijn ouders namen mij hooguit mee naar Bambi. En daar werd ik al doodsbang van,” zei een bijzonder eerlijke Ford enkele jaren geleden tijdens een zeldzaam interview. De nieuwe James Dean, Marlon Brando of Rock Hudson: Ford moest er als tiener helemaal niets van weten. De enige reden om zich destijds in te schrijven voor acteerlessen was omdat hij helemaal niks bakte van zijn schoolvakken. Maar ook zijn acteeravontuur kende een valse start. In zijn allereerste rolletje speelde hij ene Mr. Antrobus, een figuur die blijkbaar pas geloofwaardig was als Ford met een kussen in zijn broek rondliep. “Op dat moment was er geen haar op mijn hoofd die een spectaculaire carrière verwachtte. Ik was al tevreden als mijn ouders vonden dat ik geen totale fuck-up was.”

ZIJN 54 FILMS BRACHTEN 5 MILJARD EURO IN HET LAATJE. ALLEEN VOOR ZIJN LAATSTE STAR WARS-BLOCKBUSTER MOCHT HIJ ZELF AL 32 MILJOEN BIJSCHRIJVEN

Absoluut een hippie

Ford was 22 jaar, worstelde met zijn nog niet ontdekte acteertalent, en verlangde naar meer. In Chicago zou hij het nooit ver schoppen, zo bedacht hij. New York óf Los Angeles, daar gebeurde het. Daar zou hij het misschien wel kunnen maken als acteur. Kiezen tussen die twee droombestemmingen kon hij niet, dus gooide Ford een muntje op. Het werd New York.

“Dus gooide ik nog een keer, totdat het Los Angeles werd. Ik weigerde te verhongeren en te bevriezen.”

Maar ook in de City of Angels kwam de carrière van Ford, zoals die van veel ambitieuze gelukszoekers, amper van de grond.

Zijn eerste jaren bestonden, naast enkele jammerlijke bijrolletjes, vooral uit boten wassen, winkelklanten bedienen en timmerwerk. De schoorsteen moest roken in huize Ford, de mondjes van zijn twee jonge zoontjes moesten gevoed worden. Een leven als soldaat in de Vietnamoorlog ontliep hij door zichzelf uit het opleidingskorps te laten gooien.

“Omdat ik weigerde mijn lange haren te knippen. Ik was absoluut een hippie.”

Ford bleef volharden met zijn filmaudities. Totdat het eindelijk raak was. De film American Graffiti betekende in 1973 zijn doorbraak. Niet omdat het komische drama nu zo spectaculair werd ontvangen, maar wel vanwege de belangrijke vriendjes die Ford er achter de schermen leerde kennen, onder wie een zekere filmmaker genaamd George Lucas. Vier jaar later bevond de ploegende acteur zich plotseling als Han Solo in een galaxy far, far away. Al had het weinig gescheeld of Star Wars: A New Hope was er nooit geweest.

Het verhaal gaat namelijk dat Lucas, het meesterbrein achter de Wookies, Chewbacca’s en Obi- Wan Kenobi’s, zijn eerste versie van Star Wars met trillende handjes en overslaande stem voorlas aan zijn Hollywood-vriendjes. De man werd nog net niet voor gek verklaard. Inmiddels mag duidelijk zijn wie als laatst lachte. En 770 miljoen dollar binnenharkte.

Overspel en scheiding

Synchroon met het Star Wars-epos werd de carrière van Ford in 1977 gelanceerd als een ruimteraket.

Zes jaar na A New Hope was de eerste trilogie van de sciencefictionklassieker een feit. Na het succes van The Empire Strikes Back in 1980 smulde de hele wereld ook van Return of the Jedi (1983). En toch was het Ford zelf die, na de drie kaskrakers die hem onsterfelijk maakten, het bizarre voorstel deed zijn geliefde personage voortijdig af te schieten. “Begrijp me niet verkeerd: ik heb er nooit een hekel aan gehad om Han Solo te spelen,” zo begint hij zijn relaas in een interview. “Maar ik vond gewoon dat hij niet erg diepgaand was. Dat er meer achter hem moest zitten. Dus na de derde film dacht ik: laten we die Solo gewoon de nek omdraaien. Persoonlijke leek mij dat de beste manier om een beetje drama te creëren. Dat is niet gebeurd. Godzijdank.” Met die laatste blijk van opluchting doelt Ford uiteraard op zijn grote comeback als ruimteheld, decennia later, in The Force Awakens.

In 1976 was de spanning te snijden op ruimteschip Millennium Falcon, maar zeker ook achter de schermen van de grootste sciencefictionproductie aller tijden. Met name tussen de 34-jarige Ford en diens 19-jarige tegenspeelster Carrie Fisher. De aantrekkingskracht van de betoverende Princess Leia bleek ook in ons eigen universum een maatje te groot voor Ford. De steracteur slaagde er niet in zijn eigen lightsaber in de broek te houden en zette daarmee zijn huwelijk en gezin op het spel.

In haar biografie uit 2016 vertelt Fisher in geuren en kleuren over haar beroemde affaire. “Harrison verleidde mij nadat hij mij dronken had gevoerd. Ik was onervaren op seksueel gebied en bovendien een slechte kusser. De eerste keer was dan ook niet om over naar huis te schrijven. Gelukkig maakte zijn goede looks alles goed.” Het avontuurtje tussen de ruimtehelden zou uiteindelijk drie maanden duren, al had dat veel langer geweest als het aan Fisher lag. “Ik fantaseerde over hem, hoe ik hem aan de haak zou slaan en met hem zou trouwen.” Ford zag dat heel anders en keerde na de filmopnames niet alleen terug naar aarde, maar ook naar vrouw en kinderen. Daar viel echter niets meer te halen; drie jaar later strandde zijn vijftien jaar lange huwelijk met Mary Marquardt alsnog.

Benieuwd naar de rest van het artikel? Lees het in de nieuwste Panorama of bekijk het op Blendle.