Deze topcriminelen werden geliquideerd in het buitenland

Ali Akgün (40)

Geliquideerd in Istanbul (Turkije) op 24 december 2014.

Het lukt Ali Akgün altijd goed om zonder veel kleerscheuren door de mazen van de wet te zwemmen en daarmee is de Alkmaarder van Turkse afkomst óf een slimme crimineel óf een verschrikkelijke bofkont. Dat geluk laat hem echter definitief in de steek op 24 december 2014 in Istanbul…

Voetballen en drugs dealen leert Akgün als jonge knaap al bij de Amsterdamse club Türkiyemspor, van voorzitter en drugshandelaar Nedim Imaç. Hij gaat de criminaliteit in en het openbaar ministerie verdenkt hem van betrokkenheid bij de moorden op criminelen Kees Houtman en Thomas van der Bijl. Ook zegt kroongetuige Peter La Serpe tijdens het zogeheten Passageproces dat Akgün achter de moord op Nedim Imaç zat (2007).

Het OM eist levenslang tegen Akgün voor moord en lidmaatschap van een criminele organisatie, maar de rechter vindt alleen witwassen bewezen omdat de verklaringen van La Serpe onbetrouwbaar zijn. Nog voor de definitieve uitspraak in het Passageproces wordt Akgün vrijgelaten. Hij vertrekt naar Istanbul, waar het luxeleven dat hij leidt wel degelijk wijst op deelname aan een criminele organisatie. Hij koopt een villa van 6 miljoen euro en in zijn wagenpark bevinden zich een Ferrari en een Bentley. Hij weet dat er mensen op zoek zijn naar hem en hij vreest voor een aanslag. Een paar keer reist hij naar Dubai omdat ze daar strenger controleren op wapenimport, hetgeen de kans op een liquidatie verkleint.

In september 2014 wijst ook de nieuwe kroongetuige Fred Ros Akgün aan als moordenaar van Houtman en Van der Bijl. Nederland vraagt Turkije om zijn uitlevering. Die gaat nooit plaatsvinden. Vlak voor kerst stopt er achter hem een personenwagen voor een stoplicht. Er stapt een man met een pistool uit als het stoplicht op groen springt. De Bentley trekt al op als de schutter erheen rent en een paar keer door het bestuurdersraam schiet. Akgün trapt, terwijl hij sterft, op het gaspedaal waardoor de auto een scherpe bocht maakt naar links en tot stilstand komt op een verhoogde berm. Even dreigt hij daarmee de vluchtroute van de auto van de schutter te blokkeren die pal achter hem staat. Maar die ontkomt.

Eén van de verdachten van de moord op Akgün is zijn aartsvijand Atilla Ö., een eveneens Turkse crimineel en boezemvriend van de vermoorde Kees Houtman. Ö. zat vast in Turkije, maar werd in 2014 onverwacht vrijgelaten door de Turkse autoriteiten. Of hij daadwerkelijk iets te maken heeft met de liquidatie van Akgün blijft vaag.

Najeb Bouhbouh (34)

Geliquideerd in Antwerpen (België) op 18 oktober 2012.

Op 18 oktober 2012 loopt Najeb Bouhbouh, bijgenaamd Bo, ’s middags het Antwerpse Crowne Plaza Hotel uit. Er lopen twee mannen op hem af die voor de ogen van tientallen hotelgasten zestien kogels op hem afvuren. Ze raken Bo in het hoofd en de borststreek. De daders scheuren weg in een witte Golf met Nederlandse kentekenplaten. Het is een afrekening in commandostijl.

De moord heeft waarschijnlijk met een ripdeal te maken. Najeb Bouhbouh is de boezemvriend en kompaan van Gwenette Martha en hij probeert al een tijd om namens Martha 200 kilo coke terug te krijgen van een Marokkaans/Belgische familie uit Antwerpen, bijgenaamd de Turtles. De Turtles hebben die partij (die toebehoort aan een Zuid-Amerikaans drugskartel en gedistribueerd door Martha) uit een schip in de haven gestolen. Als Martha niet snel genoeg met het missende geld over de brug komt, schakelt het kartel naar verluidt de diensten in van de Amsterdamse gangster Benaouf A. (30), die korte metten maakt met de Turtles. Hij zou een paar telgen van de familie hebben laten ontvoeren en martelen met een soldeerbout en een vleesmolen en daarna ook bemiddelaar Bo hebben laten uitschakelen – dit tot intens verdriet en woede van Gwenette Martha. Bo’s executie verdeelt de Amsterdamse Mocro Maffia in twee kampen en is het startsein van een liquidatiegolf die tientallen doden kost en twee jaar later ook Gwennette Martha fataal wordt.

Samir B. (36)

Geliquideerd in Benahavis (Spanje) op 28 augustus 2014.

Insiders vinden het nog steeds vreemd dat een van de rijkste en een van de meest door de wol geverfde druglords van Amsterdam-West, Samir ‘Scarface’ B. (36) zich zo makkelijk van achteren laat neerknallen als hij op 28 augustus 2014 om tien voor twee ’s nachts een horecagelegenheid in Benahavis (bij Marbella), verlaat. Scarface is een grote speler in de internationale drugsscene vanwege goede contacten met kartels in Zuid-Amerika en een ‘platte’ douanier in de Antwerpse haven (Tim D.) op de loonlijst. Het lukt hem grote partijen zuivere cocaïne binnen te voeren en z’n vermogen zou rond de 1 miljard euro liggen. Hij reist geregeld naar Dubai om z’n criminele centen daar te beleggen. Ook de partij cocaïne die in 2012 wordt gestolen met een gewelddadige onderwereldoorlog tot gevolg, is deels van hem. Als na de diefstal van die partij coke ook nog douanier Tim D. ontmaskerd wordt, waardoor een partij van 8000 kilo wordt onderschept, zet dat heel wat partijen op scherp. Scarface moet weten dat hij vanaf dat moment verdacht is en gevaar loopt. En dat hij beter nog een paar keer achterom had kunnen kijken voordat hij op die fatale woensdagnacht met een paar vrienden na z’n allerlaatste cafébezoek het winkelcentrum Monte Halcones verliet.

Rick van der Bunt (41)

Geliquideerd in Madrid (Spanje) op 10 februari 2008.

Het is nooit een goede combinatie: topcrimineel zijn en warme betrekkingen onderhouden met justitie. Het geeft je weliswaar eventjes een bijzondere status en privileges, maar o wee als het uitkomt. Drugscrimineel en informant Richard van der Bunt speelt dat hoge spel. Hij is een goede vriend van crimineel Mink Kok en betrokken bij grootscheepse handel in xtc en cocaïne. Zowel in Italië als in Spanje heeft hij daarvoor al vastgezeten, maar (in ruil voor informatie) nooit lang. Bunt is informant van de DEA (Drug Enforcement Administration), betrokken bij de vondst van 2 miljoen xtc-pillen en brengt de overheid op het spoor van miljoenen aan vals geld. Daarnaast heeft hij goede contacten binnen de Colombiaanse drugsscene.

Wie hem precies doodschiet als hij de zaterdagnacht van 9 op 10 februari 2008 een restaurant in Madrid uitloopt blijft gissen, maar het moet wel haast iets met z’n informantenstatus van doen hebben. Hij heeft die avond net gevierd dat hij door slim onderhandelen met de Italiaanse justitie slechts vier jaar hoeft te zitten voor cocaïnehandel. Maar de onderwereld had hem al ter dood veroordeeld.

Ebrahim Buzhu (52)

Geliquideerd in Chiclana de la Frontera (Spanje) op 15 januari 2022

De Utrechtse drugshandelaar Ebrahim ‘De Slager’ Buzhu moet de laatste jaren van zijn leven in angst hebben geleefd. Hij zou in 2015 de eerste zijn geweest die aan de politie vertelde hoe machtig Ridouan T. was geworden en noemde diens naam als drugshandelaar en opdrachtgever van moorden. Aanleiding voor de openhartigheid van Buzhu: een moordcommando zou naar hem op zoek zijn.

Naar eigen zeggen ontsnapte De Slager aan meerdere moordpogingen, waaronder een keer in de omgeving van een advocatenkantoor in Utrecht, zo meldde Het Parool. Volgens de krant leefde Buzhu voornamelijk in het buitenland, maar was hij in 2021 langere tijd in Nederland en werd hij met hartproblemen opgenomen in een Eindhovens ziekenhuis.
Sinds begin dit jaar hoeft De Slager niet meer over zijn schouder te kijken: hij wordt vermoord gevonden in een auto op een landweggetje bij Chiclana de la Frontera, ten zuiden van Cadiz. Het voertuig is volledig uitgebrand. Uit politieonderzoek blijkt dat hij met een schot in het hoofd is omgebracht. Het zal hierna nog langer dan twee maanden duren voordat de Spaanse politie het lichaam van Buzhu vrijgeeft. De familie laat via een advocaat weten dat het lichaam volledig intact is: ‘niet beurs, geen schram of brandwond te zien’. De familie Buzhu verklaart ook dat slechts enkele mensen wisten waar hij zich bevond: “Op nog geen twee handen te tellen. Wij menen daarom dat het voor de Spaanse en Nederlandse autoriteiten gemakkelijk is om te achterhalen wie de judassen zijn. De nauwe samenwerking tussen de autoriteiten geeft ons goede hoop. Het is een kwestie van tijd voordat duidelijk wordt wie in onze ogen zijn ziel heeft verkocht voor een paar centen.”

Nerlinio Greene (31)

Geliquideerd in Marbella (Spanje) op 21 juli 2011.

Nerlinio ‘Nekke’ Greene is een Amsterdammer van Surinaamse afkomst die al sinds 2000 in de drugswereld zit en het graag breed laat hangen. Hij pendelt regelmatig heen en weer tussen Amsterdam (waar hij een gezin met drie kinderen heeft) en Marbella (waar hij de bloemetjes buiten zet). Op 21 juli 2011 heeft hij ’s avonds een afspraak waar hij niet van terugkeert. Anderhalf jaar lang blijft hij spoorloos en als men erachter komt dat Greene betrokken is geweest bij de smokkel van 124 kilo cocaïne, gaat men ervan uit dat hij niet meer leeft. Op 30 december 2012 wordt z’n stoffelijk overschot (z’n lichaam is in stukken gehakt) gevonden door een wandelaar in een landelijk gebied in de buurt van Marbella.

Door hevige regenval zijn de resten van zijn lijk bloot komen te liggen. Op z’n borst droeg Nerlinio Greene, over wie zelfs een boek is verschenen, een grote tattoo met de tekst (in het Spaans): “God, bescherm mij en mijn vrienden, mijn vijanden regel ik zelf.” Maar dan moet je wel weten wie je vijanden zijn...

Genciël Feller (23)

Geliquideerd in Willemstad (Curaçao) op 2 september 2019.

Genciël ‘Genna’ Feller leefde in geleende tijd. Als begin van de zomer van 2019 een partij van 400 kilo coke van een vooraanstaande Surinaamse crimineel spoorloos verdwijnt zit hij in de shit: volgens onderwereldbronnen worden Genna en exprofvoetballer Kelvin Maynard (mede-) verantwoordelijk gehouden voor het debacle. In augustus wordt Genna in Almere, waar hij bij zijn vriendin woonde, acht keer beschoten (waarvan drie keer raak). Hierna krijgt hij een gebiedsverbod van de burgemeester van Almere en vlucht hij naar Curaçao. Maar ook daar is Genna niet veilig: op 2 september wordt hij op klaarlichte dag in een auto van dichtbij beschoten. Hij wordt minstens zeventien keer geraakt en dit keer overleeft hij de aanslag niet. Twee schutters krijgen twintig jaar cel, een helper krijgt zestien jaar.

Twee weken later, op 18 september 2019, wordt ook Kelvin Maynard geliquideerd, in Amsterdam-Zuidoost.

Ziggy Himmich (27)

Vrijwel zeker geliquideerd in Spanje, november 2014.

Ziggy Himmich is een goede vriend van Gwenette Martha, de crimineel wiens naam in dit verhaal terug blijft keren als een boemerang. Als Martha op 31 oktober 2012 de gevangenis ingaat omdat hij ervan wordt verdacht de moord voor te bereiden op Benaouf A., die hij verantwoordelijk acht voor de liquidatie van zijn boezemvriend Bo, neemt Ziggy zolang de zaken voor hem waar. Hij gaat regelmatig op bezoek bij Martha, maar het leidinggeven aan een criminele organisatie bevalt hem eigenlijk ook wel. Martha wordt in augustus 2013 vrijgelaten en in mei 2014 bruut geëxecuteerd met tachtig kogels uit een kalasjnikov. Dat Martha op die fatale nacht geen kogelvrij vest draagt (iets wat hij altijd doet sinds de Mocro-oorlog) betekent dat hij heeft afgesproken met iemand die hij vertrouwt. Als Ziggy meteen na Martha’s dood voortvarend de leiding overneemt, weet hij dat hij in beeld is voor de moord op Martha en dat het weinig uitmaakt of dat nou wel of niet waar is.

Ziggy wijkt uit naar Marokko en Spanje. Zijn vriendin, de Braziliaanse Luana Luz Xavier, bezoekt hem in juni 2014 nog in Madrid voor de verjaardag van hun zoontje. In november krijgt ook zij Ziggy niet meer te pakken. Luana reist naar Madrid en vindt in z’n kamer verontrustend genoeg Ziggy’s paspoort, telefoon, horloge, portemonnee en al z’n kleren. De Braziliaanse keert terug naar Nederland en wordt op 8 december zelf, voor de ogen van haar tienerdochter en kleine zoontje, van zeer dichtbij doodgeschoten terwijl ze haar wagen uitlaadt voor haar huis in Amstelveen. De politie vermoedt dat Luana aan haar einde kwam omdat ze inmiddels wist door wie haar vriend was vermoord. En dus is de kans dat Ziggy Himmich verdriet heeft gehad om de vroegtijdige dood van de moeder van z’n kind vrijwel uit te sluiten.

John Mieremet (45)

Geliquideerd in Pattaya (Thailand) op 2 november 2005.

Een legendarische figuur uit de Amsterdamse onderwereld is John ‘De Schele’ Mieremet. Hij begint z’n criminele carrière begin jaren 80 in de Houtman-bende, samen met jeugdvrienden Sam Klepper, George van Kleef en Kees Houtman.

De bende krijgt van de recherche de bijnaam ‘De Denkers’ omdat ze hun criminele activiteiten (hasjhandel en bankovervallen) goed doordacht uitvoeren, soms met maandenlange voorbereiding.

Mieremet en Klepper sluiten zich eind jaren 80 aan bij hasjkoning Klaas Bruinsma en na diens dood vormen ze het duo Spic en Span, naar het schoonmaakmiddel, omdat ze rigoureus hun vijanden opruimen. Een samenwerking met Willem Holleeder en Willem Endstra leidt tot een conflict over geld met Holleeder.

In 2000 wordt Sam Klepper vermoord en in 2002 overleeft Mieremet ternauwernood een liquidatiepoging voor het Amsterdamse kantoor van zijn advocaat Evert Hingst. Mieremet wordt geraakt in z’n been en buik en is er ernstig aan toe. Zelf is hij ervan overtuigd dat Holleeder achter de aanslag zit en dat Hingst in het complot zat. Er gaan zelfs geruchten dat ‘De Neus’ de liquidatiepoging vanaf een brug heeft gadegeslagen. Mieremet is zo woest dat hij besluit een boekje open te doen over de dubieuze praktijken van Endstra en Holleeder. “Endstra is de bank van de onderwereld en Holleeder is zijn bewaker,” zo onthult hij tegenover John van den Heuvel in De Telegraaf. En Mieremet praat niet alleen tegen de pers, maar geeft ook te kennen dat hij met justitie gaat praten en dat hij daar zelfs geen strafvermindering voor hoeft te hebben.

Dat hij daarmee zichzelf op een dodenlijst zet, weet hij. Toch is hij niet scherp genoeg als er op 2 november in 2005 in z’n kantoortje in Thailand een in het zwart geklede man met een helm op binnenkomt die vraagt naar ‘Mister John’. Mieremet kijkt op als hij z’n naam hoort en bezegelt daarmee z’n lot. De man schiet hem in z’n zij en als hij op de grond ligt ook nog een paar keer door z’n hoofd. Al wist Mieremet dat deze dag zou komen, hij had nooit gedacht dat hij in Thailand vermoord zou worden. Hij was er heilig van overtuigd dat Amsterdam zijn eindstation zou worden.

Marchano Pocorni (37)

Geliquideerd in Paramaribo (Suriname) op 2 maart 2015.

Om vier uur ’s nachts komen er op 2 maart 2015 twee mannen met petjes binnen in een discotheek aan de Wolframstraat in Paramaribo-Noord. Ze lopen ogenschijnlijk onverschillig de bar in, langs twee mannen die aan een tafel een gesprek hebben. Een van die mannen is Marchano Pocorni, een Surinaams-Nederlandse crimineel die ervan verdacht wordt een van de twee schutters te zijn geweest die Gwenette Martha’s rechterhand Najeb Bouhbouh in Antwerpen om het leven brachten. Als de voorste man met het petje vrijwel naast Pocorni staat, trekt hij razendsnel een vuurwapen en jaagt van zeer dichtbij twee kogels door het hoofd van de nietsvermoedende crimineel. Zijn kompaan trekt eveneens een pistool en vuurt ook nog een paar kogels af waarvan een aantal de neervallende Pocorni in de borst treft.

Een half jaar eerder, in oktober, overleeft Pocorni nog een aanslag in café De Zon aan de Pretoriusstraat in Amsterdam-Oost. Uit lijfsbehoud wijkt hij uit naar Suriname, maar daar vinden de kogels met zijn naam erop hem ook. Zelfs vanuit het graf is de wraak van Martha dodelijk.

Frank Scharrenberg (43)

Geliquideerd in Marbella (Spanje) op 14 augustus 2013.

Frankie, alias Pannekoek, wordt jarenlang verdacht van drugshandel. Zijn naam valt in het dossier van Gwenette Martha en Rick van der Bunt, maar men krijgt geen zaak rond tegen hem. In 2007 wordt Scharrenberg gearresteerd als de politie een tip natrekt over een rijtjeshuis aan de Jan Teulingslaan in Amstelveen, waar verdachte dingen gebeuren. De politie doet onderzoek en vindt in dit huis, dat op naam staat van Frank Scharrenberg, plastic tassen met 140.000 euro aan cash, een kasboek met daarin bedragen van vele miljoenen, eigendomsbewijzen van veertien auto’s (terwijl Scharrenberg op papier vrijwel niets verdient), een rijbewijs op naam van Antony Summers, vijftien mobiele telefoons en een pieper. Het huis is voorzien van rolluiken en camera’s en volgens de buren woont er niemand. Justitie denkt aan een safehouse van een criminele bende. Het gas en licht betaalt een Amsterdamse vrouw met wie Pannekoek ooit een liefdesrelatie had.

Behalve dat de vondsten in de woning op drugshandel wijzen, kan justitie Scharrenberg tot niet meer dan vijftien maanden cel veroordelen voor witwassen en het bezit van een vals rijbewijs. Over de andere vondsten houden zowel hij als z’n ex-geliefde de lippen stijf op elkaar. Waarom en van wie Pannekoek in Marbella op 14 augustus, in het bijzijn van z’n vrouw en kinderen, achter het stuur van zijn Audi A4, een regen van veertien kogels op zich afgevuurd krijgt (waarvan zeven raak) blijft tot op heden een mysterie.

Hamza Ziani (34)

Geliquideerd in Torremolinos (Spanje) op 27 oktober 2018.

De Utrechtse crimineel Hamza Ziani had geregeld een engeltje op zijn schouder. Nadat hij in 2013 drie jaar cel kreeg voor een ontvoering van een Zeistenaar, die hij in 2011 vier dagen vasthield in Kaatsheuvel, werd hij in hoger beroep vrijgesproken.

In september 2018 lijkt hij weer geluk te hebben nadat hij in Marbella wordt gearresteerd na de vondst van een zelfgemaakte bom in een vuilniszak: hij wordt al snel vrijgelaten.

Maar een maand later is het geluk van Hamza op. Terwijl hij in een restaurant in het nabijgelegen Torremolinos met een vrouw aan de dis zit, wordt hij negen keer beschoten door een gemaskerd persoon. Ten minste één kogel raakt zijn hoofd. De volgende dag overlijdt hij in het ziekenhuis. De dader, die met een handlanger ontkwam in een gereedstaande auto, is nooit gepakt. Volgens het AD zou Ziani verwikkeld zijn geweest in een conflict in de Utrechtse onderwereld. De arrestatie voor de bom – en het nieuws daarover –zou de daders weleens op het goede spoor hebben kunnen gezet.

Bijna omgelegd in het buitenland

Jacob B. (44) – Sjaak/de Malle –

Bijna geliquideerd in Panama Stad, Panama op 25 januari 2015.

De haren rijzen je te berge als je de beelden van de mislukte liquidatiepoging van Passageverdachte Sjaak B. op YouTube bekijkt. Sjaak zit met z’n rug naar de deur van een cafetaria en ziet niet hoe een donkere man, armen gestrekt naar voren en het pistool met twee handen vast, rustig naar binnen loopt. Op een halve meter afstand richt hij het pistool op het achterhoofd van de nietsvermoedende B. De man met wie B. in gesprek is, kijkt strak naar beneden wat doet vermoeden dat hij in het complot zit en waarschijnlijk ook als eerste het café is binnengelopen om de stoel met het uitzicht op de deur te nemen. De schutter kan daardoor z’n tijd nemen en na het richten op Sjaaks achterhoofd nog een klein stapje naar voren zetten (het pistool is nu nog maar 30 centimeter verwijderd van Sjaaks achterhoofd) alvorens de trekker over te halen. Een steekvlam komt uit de loop, B.’s hoofd helt naar voren en vervolgens valt hij, z’n lichaam slap, met stoel en al om.

Het is waarschijnlijk de meest koelbloedige liquidatie die ooit op film is vastgelegd. Het filmpje staat razendsnel op internet en de kranten melden dat Sjaak B. is overleden. Niemand kan zich voorstellen dat je zoiets kunt overleven. Maar wapenhandelaar Sjaak B. overleeft het wel. Blijkbaar beschikt de man, die ervan verdacht wordt Cor van Hout te hebben doodgeschoten en wapens geleverd te hebben voor talloze liquidaties die in het Passageproces worden behandeld, over meer dan één leven. Met drieënhalf jaar gevangenisstraf wegens wapenbezit komt hij er ook nog eens genadig vanaf bij het Passageproces. Maar het blijft oppassen geblazen voor Sjaak: hij heeft geen jokers meer om in te zetten.

Dat blijkt ook weer in de zomer van 2019, als hij in zijn Amsterdamse appartement wordt aangehouden omdat hij nog een celstraf van vijftig dagen moest uitzitten voor wapenhandel. Omwonenden willen dat hij na die straf niet terugkeert naar zijn appartement omdat ze vrezen voor hun eigen veiligheid.

Jori Sven van Z.

Bijna geliquideerd in Barcelona (Spanje) op 30 juli 2015.

In oktober 2014 vindt er in Eindhoven een wildwestschietpartij plaats tussen leden van motorclub No Surrender en twee mannen die gelieerd zijn aan motorclub Satudarah. Het betreft een drugsruzie en het gewelddadige tafereel wordt opgenomen door bewakingscamera’s. De politie zet de beelden op internet, waar ze een enorme hit zijn. Twee van de schutters worden door het Openbaar Ministerie geïdentificeerd als Sebastiaan ter W. en Jori Sven van Z., beiden ex-mariniers en beiden lid van No Surrender. Het tweetal vlucht naar Spanje, waar ze succesvol onderduiken.

Op 7 april 2015 plaatst justitie ze op de nationale opsporingslijst en laat hun foto’s uitzenden door televisieprogramma Opsporing Verzocht. Ongebalkt en met naam en toenaam: zware maatregelen voor zware jongens.

Toch lukt het de mannen om nog drie maanden uit het zicht van justitie te blijven. Maar de onderwereld, die blijkbaar nog een appeltje met ze te schillen heeft, beschikt over betere opsporingsmiddelen dan justitie, want op 30 juli 2015 wordt Jori Sven van Z. (die ook nog even in beeld was voor zijn rol in de verdachte zelfmoord van z’n vriendin Rose Dasaad) onder vuur genomen op de Ramblas in Barcelona. Hij overleeft de aanslag, maar belandt in het ziekenhuis en wordt uitgeleverd aan Nederland.

Op 24 september meldt Sebastiaan ter W. zich bij een politiebureau in Eindhoven. Hoewel hij z’n wapen niet heeft afgevuurd bij de villa in de Medoclaan en zegt uit zelfverdediging gehandeld te hebben, krijgt hij vier jaar cel voor z’n deelname aan de schietpartij en het richten van z’n wapen op twee mannen. Jori Sven van Z., die als enige is blijven ontkennen dat hij erbij was in Eindhoven, wordt vrijgesproken. In tegenstelling tot het OM kan de rechtbank hem niet met zekerheid herkennen op de beelden.

In 2019 moet Van Z. wel zitten: hij krijgt 1,5 jaar cel nadat hij met doorgeladen wapens was aangehouden in een gestolen Audi. Hij reisde met twee anderen en had een ‘ontvoeringskit’ bij zich: een tas met daarin handboeien, een afgeplakte skibril, ducttape, twee boksbeugels, tiewraps en twee zakken afgeknipte haren.