Het fotomodel
In de oorlog sneuvelt de waarheid als eerste. Dat bleek maar weer eens in het geval van Anastasia Lena, een supermodel dat eventjes een meer in het oog springend voorbeeld leek te worden in dit lijstje van Oekraïners die hun celebritystatus dezer dagen ombuigen in die van heldhaftige patriotten.
Althans, zo leek het even, toen deze voormalige Miss Oekraïne direct na de Russische invasie een foto op haar Instagramkanaal verspreidde, waarin zij een hypermodern geweer vasthoudt, een schietbril draagt en met een blik van vastberadenheid in de verte tuurt, ogenschijnlijk naar Russische soldaten die haar land naderen. Onder de foto luidt haar boodschap als volgt: “Iedereen die de Oekraïense grens oversteekt met de bedoeling binnen te vallen, zal worden gedood.” Duidelijke taal. De dagen erna vult de knappe vechtersvrouw, geboren in Kiev, haar sociale media met foto’s en filmpjes in legeroutfits, op militair oefenterrein en zij aan zij met mannelijke, Oekraïense soldaten. “De indringers zullen sterven op ons land! De hele wereld ziet dit!
Afwachten wat er gaat gebeuren!” typt ze onder een van haar filmpjes. Goede looks, strijdlustigheid, zelfvertrouwen: Anastasia lijkt alles in te huis hebben om de dreigende krachten af te weren, zo lijkt het. Tot slot deed de 24-jarige modeprinses nog een oproep aan haar landgenoten. “Aan iedereen die zich wil aansluiten bij de verdediging van de veiligheid in Europa.
De wereld kan zij aan zij met Oekraïners komen te staan tegen de indringers van de 21ste eeuw. Vraag ernaar bij uw ambassade.”
Een bloedheet model dat haar miss-kroontje inruilt voor een machinegeweer, het leek wel te mooi om waar te zijn. En helaas: dat was het ook. Vijf dagen na alle geruchtmakende foto’s kwam Anastasia, uiteraard via haar socialemediakanalen, naar buiten met een nuchtere verklaring.
“Ik ben geen militair, maar een vrouw.” Dus toch. “Ik ben gewoon een normaal mens. Gewoon een persoon, zoals alle mensen in mijn land.” In het statement, geschreven onder een heldhaftig compilatiefilmpje van Oekraïense troepen in hevige gevechten, legt de knappe brunette uit dat haar eerdere berichten alleen maar bedoeld waren ter inspiratie.
“Ik doe geen enkele propaganda behalve te laten zien dat onze vrouwen van Oekraïne sterk, zelfverzekerd en krachtig zijn.”
De waarschuwing dat iedere indringer in haar land het zal bekopen met de dood, is inmiddels verwijderd. Het ‘dodelijke’ apparaat dat Anastasia vasthoudt op die beruchte foto is in werkelijkheid een airsoftgeweer, erkent zij. “Dat doe ik wel al jaren.”
De tennisprof
Tot de groten der aarden mocht hij zich nooit rekenen, maar in zijn thuisland geniet tennisser Sergiy Stachovsky nog altijd een heldenstatus door die ene bizarre stunt uit 2013: de grote Roger Federer al in de tweede ronde naar huis sturen en daarmee diens recordserie van 36 kwartfinales op rij op grandslams een halt toeroepen. Nota bene op het centercourt van Wimbledon, hét domein van de Zwitserse maestro. Na negentien jaar op het ATP-circuit en met ruim 5,5 miljoen dollar aan prijzengeld op zak hing Sergiy begin dit jaar zijn racket aan de wilgen. Krap twee maanden na zijn afscheidswedstrijd op het hardcourt van Melbourne, tijdens de Australian Open, walsen de eerste Russische tanks de grensdorpjes van zijn geboorteland binnen. Op die vroege ochtend van 24 februari ontwaakt de 36-jarige tennisser met zijn gezinnetje in een luxe hotel in Dubai. Met vrouw en kinderen keert hij direct terug van vakantie naar hun huis in Hongarije.
Van daaruit besluit Sergiy, na kort beraad, terug te keren naar Oekraïne en zich aan te sluiten als reservist in het leger, om zich te mengen in het gevecht tegen de Russische troepen. De voormalige tennisser sprak vanuit een tijdelijke schuilplaats in Kiev via een telefoonverbinding met CNN over de moeilijkste beslissing uit zijn leven. “Als ik thuis was gebleven, zou ik mij schuldig hebben gevoeld. Nu ben ik hier en voel ik mij schuldig dat ik mijn thuis heb verlaten.” Tegen zijn kinderen zou Sergiy bij zijn afscheid hebben gezegd dat pappa naar een tennistoernooi in het buitenland moest. “Dat heb ik gezegd, maar mijn dochter is 7 en mijn zoon is 6. Zij zijn slim, dus ik denk dat zij snel doorkrijgen hoe de vork echt in de steel zit.”
Toen de voormalige sportman thuis zijn wens uitsprak om zich te voegen in de frontlinie van zijn geboorteland, reageerde zijn vrouw aanvankelijk woest. “Ze accepteerde mijn besluit niet. Voor haar voelde het als verraad. We zijn nu ruim een week verder en nu steunt zij mij. Ik ben hier geboren, mijn grootouders liggen hier begraven. Oekraïne heeft weinig gedaan om mij te ondersteunen in mijn ontwikkeling als tennisser, maar dat maakt mij niets uit. Ik wil later mijn kinderen kunnen vertellen over de geschiedenis van mijn land. Als wij niet terugvechten, bestaat mijn land straks niet meer. Poetin zal onze historie negeren in de geschiedenisboeken. Hij zal onze kinderen leren dat Lenin ons land heeft gesticht, maar dat zijn leugens. Onze geschiedenis loopt het risico volledig te worden uitgewist.” In zijn geboortestad, waar hij als 6-jarig jochie in het Olympisch Stadion een racket leerde vasthouden, wacht Sergiy, zonder enige militaire ervaring, momenteel de belegering van de Russische vijand af. De raketinslagen en luchtalarmen boven hem wisselen zich in hoog tempo af. Zijn voornaamste doel is om burgers en kinderen te helpen waar mogelijk, maar als het erop aankomt staat hij zijn mannetje, belooft hij. “Ik had nooit gedacht dat ik in Kiev een kogelvrij vest zou moeten dragen. Ik hoop niet dat ik een geweer zal moeten gebruiken. Maar als het moet, dan weet ik wat ik moet doen. Ik heb weleens met een pistool geschoten.” Novak Djokovic steunt zijn oudcollega op financieel vlak. “Stako, hoe gaat het man? Ben je op het slagveld? Ik denk aan je... hopelijk wordt alles snel rustiger,” appte de twintigvoudig grandslamkampioen. De tijd zal uitwijzen of de twee ooit nog een balletje met elkaar zullen slaan.
Benieuwd naar de rest van het artikel? Lees het in de nieuwste Panorama of bekijk het op Blendle.
- ANP, Instagram, YouTube e.a.