Emile Luijben: de Nederlandse MacGyver

Dat ons kleine kikkerlandje in veel dingen toch wel heel groot is, dat weet de wereld allang. Begin in een willekeurig dorp, waar dan ook op de planeet, over Johan Cruijff, onze windmolens of René le Blanc en je zit meteen goed. Wat wellicht minder mensen weten, is dat wij Nederlanders ook mondiaal lof oogsten voor onze meer dan puike selectie van ’s werelds mooiste uitvindingen.

Wat te denken van het allereerste cassettebandje uit 1962, gemaakt door Phillips? Of van draadloos internet - wie kan er nog zonder bedacht door onze eigen ingenieur Victor Hayes, alias ‘de Vader van wifi’? Een diepere duik in de geschiedenis leert dat Hollanders eveneens de eersten waren met een onderzeeboot, een microscoop en de flitspaal. Met die laatste maakten wij overigens meer vijanden dan vrienden, maar toch. Zonder al die oer-Hollandse creaties had de wereld er in 2022 toch vele malen primitiever uitgezien. De uitvindingen van Emile Luijben (39) horen daar misschien niet direct bij, maar uiterst vermakelijk en ronduit hilarisch zijn de wonderlijke ideeën van deze prettig gestoorde Brabander des te meer. Aan de lange, provinciale weg in Baarle-Nassau hoeven we niet lang te zoeken naar het huis van Emile. Een blik in zijn tuin vanaf de weg leert dat hier geen alledaagse praktijken plaatsvinden.

Een auto die, dankzij een ingenieuze, metalen constructie, over de kop kan, een deels gestripte beach buggy en twee op elkaar gestapelde raceauto’s. Het is een kleine greep uit een collectie die onderwijl zijn eigen museum verdient.

“Het lijkt vaak alsof we maar wat doen, maar dat is echt niet het geval,” verzekert Emile ons in zijn kantoortje met een brede glimlach. Achter hem, aan de muur, hangt het volledig uitgebrande geraamte van een Volkswagen Golf. De naastgelegen champignonkwekerij toverde hij twee jaar geleden om tot de creatiefste werkschuur van Nederland. “De omgeving is hier lekker rustig. De buren zitten op een veilig afstandje en storen zich dus niet aan ronkende oorlogsmachines, bewerkte bolides en opgevoerde aardappelkanonnen.”

Vlammende ruitenwissers

Dag in dag uit leeft Emile hier zijn droom: maffe uitvindingen doen, onverantwoorde experimenten uitvoeren en vooral heel veel oude barrels omtoveren tot wonderlijke en vaak compleet nutteloze voertuigen. Zijn Opel Wastra is een rijdende wasmachine, zijn kamika-ze-Ford Ka heeft een zwenkwiel in plaats van een achteras en zijn RollGolf gaat dus over de kop, als je maar hard genoeg op de rem trapt. Alle capriolen worden steevast gefilmd door zijn maatje Bas, die de technische avonturen van Emile omtovert tot dagelijkse kijkcijferkanonnen op YouTube.

“Eigenlijk wilde ik bij Coolblue video’s maken, maar toen ik een oproep van Milo voorbij zag komen voor een stagiaire, greep ik meteen mijn kans,” zegt de videoman. “Zijn filmpjes volgde ik al een poosje. Niet dat ik zo’n groot technicus of autofanaat ben, hoor. Wat die jongens hier allemaal uitspoken, ik begrijp er vaak geen hol van. Gelukkig sta ik achter de camera. Ik hou zelf vooral van militaire geschiedenis, dus ik kom hier zeker aan mijn trekken. Zo’n tank uit de Golfoorlog een tweede leven zien krijgen, daar word ik helemaal wild van.”

Met zijn populaire vlogs bereikt Emile als Master Milo inmiddels een fanbase van 800.000 abonnees. Rondneuzen in zijn digitale archief is dan ook een waar feestje. Voorruit ontdooien als een baas! staat er boven een van zijn vele filmpjes, waarin de geniale gek zijn ruitenwisservloeistof vervangt door benzine, om vervolgens met een brandend papiertje als ontsteker te wapperen. “Thuis niet proberen lieve mensen,” waarschuwt hij nog even. “En als je dat toch doet, niet bij mij komen klagen als je auto afbrandt. Of als je zelf in de fik vliegt.” De vlammende ruitenwissers doen de bevroren voorruit van de auto in no time ontdooien, waarna Emile lachend wegrijdt. “Great succes, haha!”

Een Amerikaanse bewonderaar reageert droogjes: “Mijn garage heeft mij deze methode nooit uitgelegd. En ik al die tijd maar denken dat lauw water al schadelijk kon zijn voor mijn autoruit.

Bedankt Milo!” In een ander filmpje, met de veelzeggende titel Wash Machine Self Destruct, smijten Emile en zijn handlangers steeds zwaardere stenen en spuitbussen met ontvlambare goedjes in een snel roterende wasmachine.

“Meer, meer, meer!” klinkt het op de achtergrond terwijl het fikkende apparaat almaar doordendert, zowat opstijgt en zichzelf uiteindelijk volledig aan gort draait.

“En, waren je stenen nou mooi schoon?” informeert een nieuwsgierige toeschouwer. “Door jullie filmpjes mag ik thuis niet meer zelf de was doen van mijn moeder. Eeuwig dankbaar!” reageert een andere fan. Waardering voor de wasmachine is er ook. “Holy shit, dat ding is onbreekbaar. De Nokia 3310 heeft zijn gelijke gevonden.” Dwaze ideeën van zijn kijkers verwelkomt Emile overigens ook. Zo prikte hij op verzoek al eens de schokbrekers van zijn oude stationwagen lek, om als een bezetene door het bos te scheuren in een soort rijdende skippybal. Met 90 kilometer per uur terugschakelen naar de eerste versnelling? Nutteloze experimenten deel 3 noemen ze dat in Baarle-Nassau. “Wat denk jij Bas, zou de motor ontploffen? Of alleen maar keihard afremmen? Daar gaat ie!” Eerlijk is eerlijk: met slechts een kapotte motor en ruim 2 miljoen kijkers op YouTube mag het resultaat er zijn.

Benieuwd naar de rest van het artikel? Lees het in de nieuwste Panorama of bekijk het op Blendle.