Sterkste Man van Nederland Kelvin de Ruiter: Ik kreeg een locomotief van 100.000 kilo aan het rollen

Als ik naar je brede armen kijk, durf ik het bijna niet te vragen, maar wat bezielt jou? Waarom doe jij deze sport?

“Vechten doe ik niet aan, dus wees maar niet bang, haha. Kinderen willen vaak de sterkste van de klas zijn, zeg ik altijd. Ik wil dat nog steeds. Alleen niet meer van de klas, maar van heel Nederland. En van heel de wereld. Ik leef voor mijn sport. Op mijn onderbeen heb ik een tattoo laten zetten met de tekst There is no reason to be alive if you can’t do deadlift. Een bekende uitspraak van Jón Páll Sigmarsson, viervoudig Sterkste Man van de Wereld. Zo voelt het voor mij ook. Ik doe niets liever met mijn leven dan deadliften. (Een vorm van powerliften, red.)”

Maar bijvoorbeeld met een ketting vastgeketend aan de voorbumper een vrachtwagen over de finishstreep trekken, dat kan niet gezond zijn, toch?

“Dat is het ook niet. Op YouTube staat een bekend filmpje van Eddie Hall, voormalig wereldrecordhouder deadliften. Je ziet hem een stang met een gewicht van 500 kilo optillen. Als na anderhalve seconde het fluitje van de scheidsrechter klinkt, mag hij die weer laten vallen, maar gek genoeg doet dat hij niet. In plaats daarvan blijft hij nog een paar seconden staan, om te laten zien hoe sterk hij wel niet is. Op dat moment knapt er een ader in zijn oog. Eddie zakt in elkaar en blijft liggen. Bewusteloos. Er komt bloed uit zowel zijn neus, oren als ogen. Hij wordt met spoed naar het ziekenhuis vervoerd, waarna hij uiteindelijk twee weken moet herstellen. Hij wist niet eens meer wie hij was. Dat soort filmpjes krijgt mijn vriendin ook weleens onder ogen en daarom komt ze liever niet naar me kijken. Toen ik afgelopen jaar voor de tweede keer Sterkste Man van Nederland werd, was dat al de tiende keer dat ik meedeed, maar pas de eerste keer dat zij erbij was. Ze kan het gewoon niet aanzien.”

Logisch, dit lijkt mij bij uitstek een sport waarbij je geblesseerd kunt raken.

“Nou nee, dat valt reuze mee. Ja, als jij zo meteen 500 kilo wilt tillen, dan lukt dat niet, nee. Dan schiet het in je rug. Maar ik train ervoor. Elke dag. Elke maandag, dinsdag, woensdag en donderdag doe ik aan fitness en elke zaterdag train ik de Sterkste Man-onderde-len. In mijn eigen sportschool die ik in de avonduren run. Alleen vrijdags en ’s zondags train ik niet. Mijn lichaam is gewend om honderden kilo’s te tillen. Ik loop veel minder risico dan iemand als jij. Natuurlijk blijft ook voor mij de kans bestaan dat ik een spier afscheur, maar ik kan net zo goed in de auto stappen en een ongeluk krijgen.”

Heb jij nog nooit een serieuze blessure gehad?

“Dit jaar pas voor het eerst. Zomaar, ineens. Tijdens het vrachtwagentrekken. Vanuit het niets voelde ik een steek in mijn kuit. Ik wist niet wat me gebeurde. In eerste instantie dacht ik nog dat die vrachtwagen tegen mijn kuit was aangerold. Vervolgens vermoedde ik dat die ketting misschien tegen mijn kuit was gezwiept. Aan een blessure dacht ik nog geen moment. Pas bij de tweede stap die ik zette, die nog net zo’n pijn deed als de eerste, besefte ik dat het mis was. Een zweepslag. Toen ben ik meteen gestopt. Voor de rest heb ik eigenlijk nooit blessures. Ja, ik heb me weleens ziek moeten melden voor de finale van de Strongman Champions League en ik heb weleens een ingescheurde teennagel gehad, maar dat was eigenlijk alles.”

Een ingescheurde teennagel?

“Och, dat deed zo’n pijn. Het gebeurde vlak voor het wereldkampioenschap vrachtwagentrekken. Midden in de nacht moest ik naar Schiphol toe. Ik had mijn wekker op twee uur gezet. De avond daarvoor had ik mijn koffer al ingepakt, ik moest alleen nog snel even naar boven om sokken te halen. Daar had ik net nieuw laminaat gelegd, maar de plinten nog niet. Al rennend bleven twee van mijn tenen achter het scherpe laminaat hangen. Ze lagen helemaal open. Zowel het vlees als de nagel was van beide tenen afgetrokken. Toen heb ik, midden in de nacht dus, mijn moeder gebeld en om hulp gevraagd. Zij woont bij me in de buurt en is meteen naar me toegekomen. Zij heeft even naar de wond gekeken en wilde vervolgens dat ik naar de dokter ging, maar dat was voor mij geen optie. Ik moest en zou mijn vliegtuig halen. Ik moest mijn wereldtitel verdedigen. Uiteindelijk heeft mijn moeder alle loshangende delen eraf geknipt en een pleister op mijn tenen geplakt. Vervolgens ben ik op mijn slippers naar het vliegveld gegaan.”

Hoeveel last kun je bij het trekken van een vrachtwagen hebben van een ingescheurde teennagel?

“Heel veel. Vrachtwagentrekken doe je op bergschoenen, die je bewust een maat te klein koopt. Daardoor zitten ze strak om je voeten, ontstaat er geen wrijving en voorkom je dat je gaat glijden. Bij vrachtwagentrekken leun je de hele tijd op je voorvoeten. Elke stap voelde ik dus. Maar ik won wel.”

Klopt het dat jij elke twee maanden je bloeddruk moet laten controleren?

“Ja, ik heb een hoge bloeddruk. Idealiter zou je een bloeddruk met een waarde van 120 moeten hebben. Wanneer je zwaar gaat tillen, stijgt hij misschien tot over de 200. Bij mij was mijn bloeddruk 245. Als ík zwaar zou gaan tillen, en dat doe ik nogal eens, zou hij over de 300 heengaan. Een arts heeft toen tegen mij gezegd dat het beter was als ik met mijn sport zou stoppen. Maar dat doe ik niet. Omdat ik een hoge bloeddruk heb? Geen denken aan.”

Is dat niet levensgevaarlijk dan?

“Ach, ja. Mijn vader had een verdikking in zijn aorta en is uiteindelijk overleden aan een scheur in zijn aorta. Toen ik hoorde dat dat erfelijk is, heb ik me bewust niet laten onderzoeken. Want dan moet ik ongetwijfeld stoppen met mijn sport, schatte ik in. Maar toen ik last kreeg van hoge bloeddruk heb ik al die onderzoeken uiteindelijk toch laten doen. Het bleek dat ik geen vernauwingen of verdikkingen heb, dus dat scheelt. Wel pompen ze nu elke twee maanden een halve liter bloed uit mijn lichaam. In combinatie met de medicijnen die ik neem, schommelt mijn bloeddruk sindsdien rond de 140. De artsen zijn er nog steeds geen voorstander van dat ik doorga met sporten, maar op deze manier vinden ze het verantwoord.”

Hoe zit het eigenlijk met jouw eetpatroon?

“Gemiddeld eet een mens 2500 calorieën per dag. Ik zit momenteel op 6100 per dag. Tweeënhalf keer zoveel, maar voor mij voelt het niet alsof ik veel eet. Sterker nog, het voelt nu eerder alsof ik op dieet ben. Midden in de zomer, tijdens de piek van het seizoen, eet ik nog veel meer. Dan zit ik op 8000 calorieën per dag.”

Jij ontbijt vast niet met een boterham met kaas?

“Nee, haha. Ik werk met voedingsschema’s van vier weken. Momenteel begin ik de dag met deeg, havermout, pindakaas, honing, noten en melk. Daar kneed ik een bal van en giet er kokos overheen. Dat is mijn ontbijt. Vervolgens drink ik om half tien een shake. Om half een eet ik twee wraps gevuld met kip, oude kaas en cherrytomaatjes. Om half vier een groot stuk cake met daarin havermout en Franse yoghurt. Om zes uur drink ik latte macchiato waar ik, voor een suikerboost, een paar scheppen nutella in gooi. Daarna ga ik trainen en vervolgens is het tijd voor mijn avondmaal: pompoen met rijst, een halve kilo gehakt en groentes. Voordat ik ga slapen, neem ik nog een shake en eet ik nog wat kwark.”

Eet jij serieus elke dag hetzelfde?

“Ja. Althans, voor vier weken. Daarna krijg ik weer een nieuw schema. Zondag is gelukkig voor mij cheat day. Ook dan moet ik 6100 calorieën halen, maar mag ik wel eten wat ik wil. Meestal kies ik ervoor om uit eten te gaan.”

Uit eten? Jij?

“Ja, maar ik ga natuurlijk alleen maar naar een all you can eat, haha. Anders heeft het weinig zin. In Drachten zit een hele goeie. Daar vinden ze het ook geen enkel probleem dat ik zoveel naar binnen hark. Tijdens de lockdown kon ik daar echter niet naartoe en liet ik thuis weleens sushi bezorgen. Toen moest ik natuurlijk gewoon per portie betalen. Vrat ik zomaar voor 100 euro aan sushi weg. En dan had mijn vriendin nog niks.”

Benieuwd naar de rest van het interview? Lees het in de nieuwste Panorama of bekijk het op Blendle.