Hoe de beruchte 'tattookiller' Cor 'De Paling' P. gepakt werd

4 januari 2022. Het weer is aangenaam in toeristenplaats Las Terrenas aan de noordoostkust van de Dominicaanse Republiek: een graadje of 27. De 38-jarige Cor P. rijdt in een witte SUV (Hyundai Tucson) als twee onbekende mannen hem vanaf een scooter onder vuur nemen. De Schiedammer wordt geraakt door meerdere kogels en verliest de macht over het stuur, waarna hij een Ford Explorer ramt. Hij klautert vervolgens uit zijn terreinwagen die op zijn kant ligt en vlucht een steeg in. Op foto’s van de witte SUV zijn een kapotte voorruit en bloedsporen te zien. De nog voortvluchtige schutters staan op beelden. Uit welke hoek de moordaanslag komt, is onduidelijk. Kwam de opdracht uit Nederland of bracht P. zichzelf in het Caribische land in de problemen? Van ‘De Paling’ is bekend dat hij veel vijanden in het criminele milieu heeft.

Feit is dat Cor P. na de liquidatiepoging zwaargewond wordt overgebracht naar een ziekenhuis in Las Terrenas. Als de politie daar de identiteit van het slachtoffer controleert, denken ze in eerste instantie van doen te hebben met de 44-jarige Margaret Soto Harvey Gerardo uit Costa Rica. De man blijkt echter een vervalst paspoort op zak te hebben. De Dominicaanse politie en Interpol komen er niet veel later achter dat het gaat om Cor P. De voortvluchtige Nederlander staat op de ‘rode lijst’ van Interpol en wordt in ons land gezocht wordt voor ‘verschillende ernstige misdrijven’.

Bedankt voor je aanmelding! Let op: je ontvangt binnen 10 minuten een mail om jouw e-mailadres te bevestigen.

Inschrijven

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

Twee dagen later, op 6 januari, wordt P. in het ziekenhuis aangehouden en valt de politie zijn woning in de Dominicaanse Republiek binnen. Daar nemen ze twee kluizen in beslag, waarin onder meer een pistool met munitie zit. Ook neemt de politie onder meer vier paspoorten uit Costa Rica, vijf identiteitskaarten, een pruik, sleutels, twee vervalste kentekenplaten, twee mobiele telefoons en twee horloges in beslag.

Vrijspraak na levenslang

Cor P. was voortvluchtig nadat hij op 21 januari 2020 in Schiedam zijn enkelband doorknipte. De ‘tattookiller’ (daarover straks meer) was sinds november 2018 onder voorwaarden op vrije voeten, nadat hij twee derde van een dertien jaar lange celstraf had uitgezeten. Die kreeg hij voor de liquidatiepoging op Marlon D., op 10 augustus 2009 in Amsterdam- Slotervaart. Het slachtoffer raakte zwaargewond door tien kogels, maar overleefde de moordaanslag wonderwel, mede doordat hij met zijn automatische Glock terugschoot.

Het is zeker niet het eerste wapenfeit waarvoor P. is veroordeeld óf van verdacht is. Cor P. wordt samen met drie andere tattookillers – zijn broer Brian, Evert S. en Jeroen S. (geen broers) – verdacht van de moord op Enschedeër Onno Kuut (zie kader). Diens lichaam werd in maart 2009 in een ondiep graf in de duinen bij Hoek van Holland gevonden. Hij was mogelijk gemarteld en zijn hals was doorgesneden. In maart 2019 eist justitie levenslang tegen de vier verdachten voor de moord op de FC Twente-hooligan en portier Onno Kuut, die ook tot de tattookillers behoorde. In februari 2020 volgt echter vier maal vrijspraak omdat de rechtbank in Rotterdam het bewijs te mager vindt. De Paling wacht de uitspraak van de rechtbank niet af en glipt er kort voor de vrijspraak tussenuit, uit vrees voor levenslang. Het Openbaar Ministerie (OM) kondigt vervolgens aan in hoger beroep te gaan, maar het is nog niet duidelijk wanneer de zaak bij het gerechtshof verder gaat. Justitie zal eerst met genoeg overtuigend bewijs moeten komen.

Het OM jokt

Over de mogelijke verblijfplaats van P. wilde het OM in november 2021 tegenover Panorama geen uitspraken doen. Dat bleek dus de Dominicaanse Republiek. Nederland heeft geen uitleveringsverdrag met het Caribische land, maar in het verleden is er vaker een rechtshulpverzoek door het OM aan de Dominicaanse Republiek gedaan om een verdachte uit te leveren.

Op 19 januari mailt Panorama naar het Landelijk Parket van het OM of er inmiddels contact is geweest met het OM in de Dominicaanse Republiek. We vragen of er een rechtshulpverzoek is gedaan en of het OM op de hoogte was van de verblijfplaats van P. Daarop reageert op 26 januari een woordvoerder: “Ik wil graag benadrukken dat door het OM geen bevestiging is gegeven van het neerschieten van deze persoon in de Dominicaanse Republiek. Ik kan hierover ook geen uitspraken doen of vragen beantwoorden. Voor het Nederlandse OM geldt dat Cor P. internationaal gesignaleerd staat sinds 2020 en gezocht wordt door de politie.”

Een dag later maakt het OM bekend dat de voortvluchtige P. onder begeleiding van de politie is aangekomen in Nederland. Hij moet nog een gedeelte uitzitten van zijn straf vanwege de moordpoging op Marlon D. De Dominicaanse Republiek heeft hem het land uitgezet en Nederland verzocht hem op te halen. Dat is gebeurd door het gespecialiseerde politieteam FastNL.

Kortom, het OM wist zogenaamd van niks, maar was achter de schermen al druk bezig met het ophalen van P. door het FastNLteam. Het getuigt natuurlijk van weinig transparantie om ons een dag eerder zo voor te liegen, maar justitie is kennelijk gepikeerd omdat het eerder meerdere malen verzuimde om de voortvluchtige tattookiller op te pakken. Daarover zo meer. Inmiddels zit P. dus weer in een Nederlandse cel, omdat hij de voorwaarden om op vrije voeten te komen heeft geschonden.

Aanvankelijk was het de vraag hoe ernstig de verwondingen van Cor P. waren na de moordaanslag. Op online beelden is te zien dat hij zwaargewond op de grond ligt en naar zijn buik grijpt. De man met opvallende tatoeages over zijn hele lijf (waaronder Chinese tekens op zijn rug en arm en een draak op zijn borst) is vermoedelijk eerst voldoende opgelapt in een gevangenisziekenhuis, voordat hij drie weken later opgehaald werd door de Nederlandse opsporingsdiensten. Dat is uiteindelijk vrij vlot gedaan, maar wat ongetwijfeld meespeelt is dat P. bekendstaat als vluchtgevaarlijk. Het zou namelijk niet de eerste keer zijn dat de kronkelende crimineel op wonderbaarlijke wijze uit de fuik glipt.

Fles champagne

Op zijn 16de ontkomt Cor P. al aan de autoriteiten als de politie de woning binnenvalt van zijn ex-vriendin, bij wie hij in bed ligt. Hij wordt gezocht voor een verkrachting. De politie geeft hem nog de gelegenheid om zich aan te kleden, maar vervolgens ontsnapt De Paling via het toiletraampje. Op zijn 17de wordt hij toch opgepakt en komt vast te zitten in de gevangenis in Vught. Als zijn bewakers hem naar de rechtbank willen vervoeren, breekt hij de deur van het busje open, springt eruit en klimt over de omheining. ’s Avonds belt hij naar het Algemeen Dagblad met de mededeling dat hij een primeur heeft. “Ik ben ontsnapt, zit onder een valse naam in een hotelkamer en heb roomservice een fles champagne laten brengen.” Hij vlucht daarop naar het buitenland, maar undercoveragenten krijgen hem in de smiezen als hij terugkeert naar zijn ouderlijk huis in Schiedam. Ook dán maakt P. zijn bijnaam waar. Eerst gaan de agenten achter zijn broer Brian aan, die hetzelfde kapsel als Cor is gaan dragen, en wanneer een agent de voortvluchtige eenmaal te pakken heeft, schiet het tijdens de worsteling bij de diender in de rug, waarna De Paling zich loswurmt door zijn jas uit te trekken. Hij springt het water van De Schie in, zwemt naar de overkant en maakt daar een lange neus naar de agent.

In 2005 komt de half-Hindoestaanse P. voor het eerst echt in het nieuws als hij op zijn 22ste betrokken raakt bij een ruzie in Schiedam om een Rolex-horloge die de voormalig wereldkampioen kickboksen Peter Smit het leven zal kosten. “Cor P. is een man met een indrukwekkend strafblad die vaak te glad bleek voor justitie,” klinkt het in de tv-uitzending De moord op een wereldkampioen van wijlen misdaadverslaggever Peter R. de Vries. “Het OM verdenkt hem van betrokkenheid bij schietpartijen, overvallen, gijzeling en verkrachtingen, maar slaagt er in veel gevallen niet in deze zaken rond te krijgen. De Schiedammer zou zich volgens getuigen inmiddels hebben opgeworpen tot de leider van een lokale bende.”

In de reportage uit 2007 wordt het beeld geschetst dat Cor P. ene Bart K. (een vriend van Dordrechtenaar Peter Smit) aansprakelijk stelt voor een mislukte xtc-deal. Hij moet 20.000 euro boete betalen ter compensatie. Onder bedreiging van een vuurwapen zou K. later die avond door P. en zijn handlanger Melfrim S. gedwongen zijn om zijn Rolex ter waarde van 20.000 euro af te staan.

Als Bart K. daarna bij de politie aangifte doet van afpersing is dat tegen het zere been van Cor P. en zijn kompaan. Kickbokser en karateka Peter Smit is woest als hij het verhaal hoort. Hij ziet het als een persoonlijke aanval, een erezaak om de Rolex van zijn vriend Bart K. terug te halen. In augustus 2005 is er vrijwel dagelijks contact over het horloge. Cor P. beweert dat een neef van Melfrim S. de klok in bezit heeft. Als Smit vervolgens belt naar die neef dreigt hij diens minderjarige broertje te ontvoeren en ‘voor iedere dag dat het horloge niet terugkomt één van zijn vingers zal breken’.

Joego-killer

In dezelfde week wordt Smit gebeld door een Joegoslaaf die iets met hem wil afspreken. Via via hoort Smit dat deze man bekendstaat als een beruchte huurmoordenaar. Toch gaan Peter en Bart naar de afspraak op een terras. Daar bluft de voormalig kickbokskampioen: “Kom jij hier om mij te vermoorden? Schiet dan maar. Waarvoor ga jij me afmaken?” De Joegoslaaf zegt dat hij nog 20.000 euro krijgt van Cor P. vanwege de mislukte drugsdeal en dat hij doorverwezen werd naar Bart K. Smit antwoordt hierop dat zijn vriend juist beroofd is van zijn Rolex ter waarde van 20.000 euro en dat ze dus beiden wat te goed hebben van Cor P. De Joegoslaaf belooft vervolgens dat Bart K. zijn klokkie terug zal krijgen.

Op 12 augustus 2005, drie dagen voor zijn dood, spreekt Peter Smit voor het eerst af met Cor P. in een café in Schiedam. Als beiden even later de kroeg weer verlaten, heeft het er alle schijn van dat het probleem met de Rolex is opgelost. Cor P. zou daarna zelfs hebben voorgesteld om met elkaar zaken te gaan doen, waarop Smit zegt: “Wat je wilt vriend. Als dat klokkie maar terugkomt.” Drie dagen later, op 15 augustus, gaat de telefoon van Smit. Hij stormt daarop het huis uit en zegt tegen zijn vriendin dat Cor hem wil zien. Hij vergeet zelfs zijn telefoon, springt in zijn auto en scheurt weg. Vlak bij zijn huis pikt hij De Paling op en rijden ze naar de Meidoornsingel in Rotterdam- Noord. De auto stopt bij een zijpaadje bij een huizenblok en staat enkele minuten stil terwijl de twee een gesprek voeren. Cor P. stapt vervolgens uit bij een parkeervak en loopt naar het pad. Als Smit het pad inloopt, deinst hij onmiddellijk terug en wordt vervolgens van achteren neergeschoten door een man met een donker trainingspak en een capuchon op. De schutter vuurt vervolgens van dichtbij nog eens meerdere kogels af op Smit. ‘The Hurricane’ – een beest in de ring – kan niet opboksen tegen het vuurwapengeweld en is definitief uitgeraasd. Hij is slechts 43 jaar geworden.

In 2006 wordt de dan 27-jarige Iron I. uit Rotterdam samen met zijn neef Cor P. tot vijftien jaar cel veroordeeld voor de koelbloedige moord. Volgens justitie was I. de schutter en Cor P. de opdrachtgever. Beiden gaan in hoger beroep. Iron I. wordt in hoger beroep door het Arnhemse gerechtshof veroordeeld tot veertien jaar cel. Cor P. wordt wegens gebrek aan bewijs vrijgesproken. Opnieuw glibbert De Paling door de mazen van het net.

Haastige helikoptervlucht

Ook daarna zit hij niet stil. In 2007 slaagt hij er zelfs in om geboeid uit een arrestantenbus te glippen. P. wordt voorgeleid aan de Rotterdamse rechtbank op verdenking van betrokkenheid bij wapenhandel, maar slaat met zijn handboeien het achterraam kapot en klimt uit het busje. Vervolgens wil hij een vrouw en haar kind in een auto overmeesteren en er vandoor gaan, maar dat mislukt doordat hij vrijwel direct in de kraag wordt gevat. Het zijn dit soort katachtige reflexen die Cor P. als vluchtgevaarlijke crimineel een ietwat mythische status geven. Oók tijdens de moordaanslag in de Dominicaanse Republiek weet hij immers zwaargewond uit zijn SUV te klimmen en een steeg in te vluchten.

Twee jaar later, in augustus 2009, zijn de broers P. samen met Evert S. en Jeroen S. betrokken bij een liquidatiepoging op de Amsterdamse crimineel Marlon D., die in zijn auto bij zijn woning aan de Andries Vierlinghstraat vlakbij station Lelylaan van dichtbij onder vuur wordt genomen. Vanuit een rijdende auto worden met een machinepistool zeker 34 kogels afgevuurd, waarvan er tien het slachtoffer raken. Hij overleeft de moordpoging ternauwernood door verschillende spoedoperaties én doordat hij zelf terug weet te schieten. Hij raakt blijvend invalide.

Op de avond dat D. aan de dood ontsnapt, zijn de verdachten al door de recherche met een camera op hun onderduikadres in Amstelveen geobserveerd. In 2014 veroordeelt het Amsterdamse gerechtshof Cor en Brian P. en hun twee partners in crime in hoger beroep tot dertien jaar cel voor de liquidatiepoging.

Oók in de bajes blijft het niet rustig rondom De Paling. In 2013 wordt hij tijdens het uitzitten van zijn straf voor de aanslag op Marlon D. in allerijl in een beveiligd helikoptertransport van de gevangenis in Roermond overgeplaatst naar de landelijke afzonderingsafdeling (LAA) in Vught. Er zou informatie zijn binnengekomen dat P. een moordaanslag zou hebben beraamd op de Tilburgse medegedetineerde Jeremy P. Die zit vast voor de moord op plaatsgenoot Nejib ‘Piep’ El Bellaj. Oók Jeremy P. wordt overgeplaatst naar een andere gevangenis.

Voorwaarden overtreden

Ondanks zijn eerdere vluchtpogingen werd Cor P. in november 2018 vrijgelaten met een enkelband. Volgens het OM omdat hij aan alle voorwaarden voldeed om voorwaardelijk vrij te komen. Desalniettemin overtrad P. volgens RTV Oost begin 2020 meerdere malen de voorwaarden om met een enkelband vrij te mogen rondlopen. Dat zou blijken uit politierapporten. In januari 2020, vlak voordat P. op de vlucht slaat, wordt hij met zijn broer meerdere keren gesignaleerd bij het Van der Valk-hotel in Enschede. In een interne politiememo staat dat zij hiermee ‘de schorsende voorwaarden overtreden’. Omdat er sprake was van een locatieverbod mochten ze niet in Enschede komen.

In de memo worden politieagenten gesommeerd om ‘niet over te gaan tot aanhouding’, maar contact op te nemen met het OM in Amsterdam. “Let op! Het betreffen AT-klanten! Dus aanhouding AT, tenzij...,” staat er vervolgens. Een arrestatie zou dus alleen verricht moeten worden door een speciaal arrestatieteam. Die arrestatie blijft uit.

In een ander intern politierapport wordt ook gesproken over een andere overtreding van Cor P. tijdens zijn schorsingsvoorwaarden. In een auto die werd gecontroleerd in Dordrecht bleek in een verborgen ruimte een vuurwapen te liggen. In het voertuig lag ook een bankpas op naam van Cor P. en een vals Belgisch reisdocument. In de Twentse politiememo staat verder: “Cor P. staat hier onder de aandacht i.v.m. een conflict dat hij heeft met Michel B.” Maar ook ondanks het conflict dat P. met het Enschedese Satudarah-kop-stuk Michel B. heeft, pakt de politie hem niet op als hij in de Twentse stad gesignaleerd wordt. Vlak daarna knipt De Paling zijn enkelband door en is hij officieel spoorloos. Tot hij wordt neergeschoten in de Dominicaanse Republiek.

Cor P.’s advocaat Marcello Jansen wilde geen inzage hebben in dit artikel voor publicatie. Hij reageert een dag voor de aankomst van P. in Nederland op vragen van Panorama: “Ik heb geen contact met de cliënt kunnen leggen. Van het OM heb ik helemaal niets gehoord.” Inmiddels heeft Jansen wel contact met zijn cliënt.

WIE ZIJN DE TATTOOKILLERS?

De tattookillers worden door politie en justitie gezien als een moordcommando waarvan de ongeveer tien tot twaalf leden opvallende Chinese tatoeages op hun rug dragen met de tekst ‘wees daadkrachtig’. Leden van de groep worden door justitie in verband gebracht met de liquidatie van de Amsterdamse/ Surinaamse drugshandelaar August Adjoeba (2008) en de dubbele moord in Leiderdorp op Boneka Belserang en Yassin Chakor (2009), maar zijn daarvoor niet vervolgd. Zoals in het hoofdverhaal vermeld worden Cor en Brian P., Evert S. en Jeroen S. ook verdacht van de martelmoord op Onno Kuut in 2009. Die zaak loopt momenteel in hoger beroep. Kuut werd door zijn mede-tattookillers verantwoordelijk gehouden voor de dubbele liquidatie in Leiderdorp. Omdat hij Chakor kende uit Enschede was hij degene die hem moest lokken naar een parkeerplaats bij een pannenkoekenrestaurant. Daar werd hij samen met Belserang in koelen bloede doodgeschoten. Uit informatie van het Team Criminele Inlichtingen van de nationale politie zou blijken dat laatstgenoemde een tussenpersoon was voor een groep die liquidaties pleegde. Het motief voor de dubbele moord? Vrijwel altijd werd gedacht dat Amsterdammer Boneka Belserang als een soort collateral damage was doodgeschoten, maar volgens een nieuwe getuige die zich vorige maand meldde bij RTV Oost klopt dat scenario niet. Hij zegt tegen de regionale omroep: “De opdracht was voor Belserang. Hij was verantwoordelijk voor een verdwenen partij coke. Yassin was alleen het lokmiddel, omdat Onno hem kende vanuit Enschede.”

Door de moord ontstond er volgens de getuige - die nog nooit hierover bij de politie heeft verklaard - veel commotie in het criminele milieu. “Er werd tipgeld uitgeloofd door zijn broer Etous Belserang en ook een aantal oprichters van Satudarah zetten geld op het hoofd van de dader(s), evenals een persoon uit Den Haag.” Volgens de getuige werd Kuut ‘een te groot risico’ als hij opgepakt zou worden en misschien namen zou gaan noemen en was ‘hem omleggen de enige oplossing’. Wie de opdrachtgever voor de moorden is, wil de getuige niet hardop zeggen. “Maar als je doordenkt, weet je het wel.”

Naast de vier tattookillers zijn er nog twee officiële verdachten in de moordzaak van Kuut: de Brit Stephen C. en Satudarah-oprichter Michel B., die enige tijd voor de dood van Kuut gebrouilleerd raakte met zijn voormalige vriend. Volgens getuigen die de recherche sprak, waren er problemen tussen Kuut en de tattookillers en anderzijds tussen Kuut en Michel B. Laatstgenoemde werd in december 2021 tot vijf jaar cel veroordeeld voor deelname aan een criminele organisatie, witwassen, afpersing en drugshandel. Drie andere Satudarah-kopstukken kregen drieënhalf jaar, vier jaar en vier jaar. Eind januari werd bekend dat de vier veroordeelde leden van de inmiddels verboden motorclub op vrije voeten zijn. Ze mogen hun hoger beroep in vrijheid afwachten.

DE ‘TWENTSE CONNECTIES’ VAN COR P.

In een strafproces tegen twee Twentse broers met de bijnamen ‘Grote Wolf’ en ‘Kleine Wolf’ verklaarde een kroongetuige in 2019 volgens RTV Oost over verschillende beschietingen en moordpogingen in de regio Twente. In deze zaak werd een Enschedese kapper begin 2017 in brand gestoken. Volgens de kroongetuige was Henri W. (Grote Wolf) verantwoordelijk voor de brandstichting en was de Twentse crimineel Simo D. de opdrachtgever. D. zit momenteel zevenenhalf jaar celstraf uit in Duitsland voor een drugszaak. Hij zou volgens justitie vanuit zijn cel moordopdrachten hebben gegeven. Uiteindelijk werd de verkeerde kapper in brand gestoken, die de moordpoging overleefde. Hij raakte voor 12 procent verbrand met eerste- tot derdegraads brandwonden. De auto die werd gebruikt bij deze aanslag zou volgens de kroongetuige zijn geregeld door Cor P., waarmee Simo D. bevriend zou zijn geraakt in de gevangenis. De tattookillers zouden volgens de kroongetuige ook samen met D. opdracht hebben gegeven om een café in Enschede te beschieten waar motorclub Satudarah vaak samenkwam.

Cor P. zou volgens de kroongetuige ook de opdrachtgever zijn voor een granaataanslag in Enschede, eind 2016 op een woning van een Satudarah-lid. Eind 2019 werden de ‘Wolfjes’ (Maurits R. en Henri W.) veroordeeld tot tien jaar en 25 jaar cel. Justitie vervolgde de twee broers voor zeven moordpogingen in 2017 in Enschede, Almelo en Gronau. Zij zouden volgens justitie hebben gehandeld in opdracht van Simo D.

REACTIE INTERPOL

Op vragen van Panorama aan Interpol dat Cor P. op de ‘rode lijst’ stond, maar niet op de website van de internationale politieorganisatie prijkte, reageert een woordvoerder: “Als de politie in één van de 195 lidstaten van Interpol informatie deelt met het secretariaat-generaal in Lyon met betrekking tot onderzoeken en personen blijft deze informatie eigendom van die lidstaat. Interpol geeft daarom geen commentaar op specifieke gevallen of individuen, behalve in bijzondere omstandigheden en met toestemming van de betrokken lidstaat. In het laatste geval zou de Red Notice (rode lijst) worden gepubliceerd in het gedeelte Wanted Persons (gezochte personen) van onze website. Houd er rekening mee dat veel Red Notices niet openbaar worden gemaakt.”