Hier vind je de beste spareribs van Nederland

“Godverdomme jonge, wat hou ik toch veel van spareribs.” In de twintig seconden van mijn kennismakingsgesprek met Lex, oprichter van de enige, actieve fanclub voor malse varkensribbetjes, krijg ik al door dat een ware purist me toespreekt.

“Mijn vriendin wordt er helemaal gek van dat ik nooit iets anders bestel als wij uit eten gaan.” Met een meidenstemmetje: “Probeer nou eens iets nieuws, zeurt ze dan altijd. Maar dan lees ik zo’n menukaart drie keer van voor naar achter en dan worden het toch weer gewoon de spareribs.” Aan het woord is de man achter SpareribFans.nl, het enige digitale bedevaartsoord voor liefhebbers van sappige, vleesrijke en in stroperige marinade doordrenkte vleesribbetjes. Wie een snelle blik werpt op de smeuïge recensies van Lex’ favoriete restaurants, snackbars en vleestoko’s, smijt gegarandeerd zijn kommetje soep uit het raam, stapt in de auto en scheurt naar een van zijn aanbevolen adresjes om zich aldaar te drenken in hemelse marinade en zijn ongeremde honger te botvieren op malse vleesboeketten om je vingers bij af te likken. “Ik weet gewoon niet waar ik moet beginnen,” schrijft Lex bijvoorbeeld, over de zoete ribs van een van zijn favoriete bestemmingen. “Het vlees valt zowat van het bot. Tussen de botten zit een lekkere strook vlees, die je er met je tong zo vanaf duwt. Een echte wowervaring. Het is gewoon top. Ik kan geen verbetering bedenken. De marinade is ontzettend lekker. Gewoon fantastisch.”

De poëtische liefde spat er werkelijk vanaf voor Joe’s Spare Ribs &More, een gerespecteerd vleeswalhalla in Nieuwegein die, tot intens verdriet van Lex en zijn team van doorgewinterde specialisten, de deuren vorig jaar heeft moeten sluiten. “Echt doodzonde, maar gelukkig zijn er heel veel goede spareribs te vinden in Nederland. Je moet er alleen wel goed naar zoeken.”

En zoeken doet hij. Naast zijn drukke bestaan als ondernemer, vader en echtgenoot speurt Lex al bijna een jaar met de toewijding van een olympische topsporter naar de perfecte spareribs. Belangeloos, onbetaald en zonder enige, achterliggende gedachte.

“Gewoon, omdat ik zo verdomde veel van spareribs hou. Ik hoef hier echt niks mee te verdienen.” Hoe langer ik met Lex praat, hoe meer bewondering ik krijg voor zijn onvoorwaardelijke liefde voor varkensvlees. Zijn favoriete gerecht at hij al voordat hij zijn eerste hapje Brinta kreeg, maar pas sinds vorig jaar is die bezigheid uitgegroeid tot een hoger doel. “Tijdens mijn verblijf op een camping op de Veluwe wilde ik weten waar ik de lekkerste spareribs kon eten, maar een zoektocht via Google leverde niks op. Zo kreeg ik het idee om zelf zo’n website op te zetten. Iedereen wil toch wel weten bij welke restaurants, afhaaltoko’s en slagers je de lekkerste ribs kan scoren? Mijn eerste recensie schreef ik in mei, van Bender Ribs & Wings in Renkum. Mijn vrienden, ook allemaal spareribfanaten, sloten al snel aan. En zo zaten wij op een avond met z’n tienen rondom de tafel met de spareribs van onze favoriete slagers.”

Smaakpapillen

Eén of twee keer per maand bundelen Lex en zijn vrienden hun smaakpapillen tijdens zo’n stevige proefsessie. “Dan zitten we zo een hele avond ribs te verorberen. Overdag alle spareribs halen bij de slagerijen, einde van de middag verzamelen, opwarmen, eten en beoordelen. Geweldig. Ook bezoeken we regelmatig een nieuw restaurant of eetcafé. We maakten een website om daarop onze recensies en aanbevelingen te bundelen, voor alle liefhebbers van Nederland.”

Tientallen liefdesverklaringen pronken op de website, die inmiddels door vele mede-fanaten dankbaar wordt benut als ultieme wegwijzer in de wonderlijke wereld van de spareribs. “Sinds wij begonnen regent het berichtjes en tips van liefhebbers uit het hele land. Hier moet je echt heen, daar hebben ze legendarische ribs! schrijven mensen vaak. Vaak valt dat zwaar tegen. Ik ben best wel kritisch. Ik heb in mijn leven te vaak belabberde spareribs gegeten. Dat doet me echt pijn. Kijk, weet je wat het is? Biefstuk is overal wel prima. Voor spareribs gaat die vlieger niet op. Daar moet je echt je best op doen, wil je die goed krijgen. Je spareribs bij de Sligro halen, opwarmen in de magnetron en een kwakkie knoflooksaus eroverheen gooien: begin er dan gewoon niet aan.”

Het niveau van spareribs in Nederland is vrij hoog, stelt de expert. “De meeste eetcafés serveren lekkere ribs. Echte restaurants vaak juist minder, verrassend genoeg.” Hij kan het weten. “Ik eet iedere week spareribs en bijna altijd van een nieuwe tent. In de acht maanden dat wij bezig zijn, heb ik al zestig toko’s uitgetest. Ik heb aardig doorgevreten.”

Een foto voor de deur, één van de verpakking en tot slot eentje van de botjes, na het vreetfestijn. Dat is de eenvoudige werkwijze van Lex. Als een soort James Bond met een license to eat verschijnt hij onaangekondigd in nietsvermoedende eetgelegenheden en slagerijen, bestelt er zijn favoriete gerecht en keert ongezien terug naar zijn hoofdkwartier, de eettafel in zijn woonkamer. Een lovend oordeel schittert diezelfde avond nog op zijn website, mits verdiend. Met vernietigende recensies is Lex gestopt. Niet omdat hij nooit meer op smerige spareribs stuit, integendeel. “90 procent van de tenten die ik uitprobeer, serveren geen bijzondere ribs, maar krijgen wel een voldoende. Sommigen serveren ronduit slechte ribs.”

Nee, hij heeft er simpelweg geen trek meer in dat zijn ongezouten mening hem meer ellende dan voldoening oplevert. “Negatieve recensies worden zelden sportief ontvangen,” merkt hij op. “Een aantal keer kreeg ik de volle laag van boze restauranthouders. Wat maak je me nou? Iedereen die hier komt vindt mijn spareribs lekker! Nou, ik dus niet. Maar ik heb helemaal geen zin in die discussie. Ik ben geen professionele tester. Dit is mijn hobby, het moet wel leuk blijven. Daarom schrijf ik slechte ervaringen gewoon niet meer op.” Wel zet hij die toko’s in een lijstje met een onvoldoende, zonder verdere toelichting. De aandacht voor goede spareribs is veel belangrijker, concludeert hij. “Juist die tenten zet ik graag in het zonnetje.” Voor de uitmunters ontwierp Lex stickers, posters en zelfs trofeeën. Titels zoals Topribs, Best Ribs in Town en Ribmeister Award pronken op de entreedeuren en boven de vitrines van zijn persoonlijke favorieten. De prijs der prijzen, de prestigieuze Ribs of the Year, reikte hij nog niet uit. Tot vandaag.

Benieuwd naar de winnaar van de Ribs of the Year? Lees het in de nieuwste Panorama of bekijk het op Blendle.