Waarom ‘Meidenronselaar’ Jean-Luc Brunel veertig jaar lang zijn gang kon gaan

Met zijn vrije hand trekt hij mijn rokje omhoog tot mijn middel. Daarna is mijn slipje aan de beurt. Hij sjort het naar beneden. Als dat te lang duurt, scheurt hij het kapot. Hij heeft haast. Ineens valt er geen tijd te verliezen, lijkt het. (Uit: Close Up, Thysia Huisman, Pepper Books, 2021)

De Nederlandse Thysia Huisman publiceerde vorig jaar haar spraakmakende belevenissen als aankomend model dat verkracht werd door de baas van haar modellenbureau, Jean-Luc Brunel. Kort daarop werd hij gearresteerd; hij zit vast in Frankrijk in afwachting van zijn rechtszaak of uitlevering aan de VS.

Achteraf is het voor iedereen die ook maar een beetje op de hoogte is van het reilen en zeilen in de modellenwereld een godswonder dat het hele circus zo lang heeft kunnen doorgaan zonder dat iemand ook maar een haarbreed in de weg werd gelegd. Op grote schaal werden en worden jonge meiden in alle gradaties seksueel misbruikt door een stoet aan mannen die door een al dan niet aangeboren afwijking maar voor één ding lijken te leven: seks met zo mooi en zo jong mogelijke vrouwen. En omdat jonge vrouwen nu eenmaal hun natuurlijke voorkeur hebben voor jonge leuke mannen van gelijk kaliber, zijn er voor vieze oudere mannen maar een paar mogelijkheden om toch aan hun trekken te komen: betalen voor de meiden of het verlenen van gunsten, wat op hetzelfde neerkomt in de meeste gevallen.

Dat is niet zo mooi, maar alla, dat moet iedere weldenkende vrouw zelf beslissen, dus als ze meerderjarig is en ook nee kan zeggen. De ellende begint daar waar vals gespeeld wordt. Waar niet betaald wordt, waar vrouwen tegen hun wil deelnemen aan deze handel, waar vrouwen verkracht worden in het kader van het schimmige spel van dienst en wederdienst.

Jean- Luc Brunel in de jaren 80.

Thysia Huisman.

Jeffrey Epstein pochte dat hij meer dan duizend meiden uit de stal van Brunel ‘had gehad’.

Gooise matras

Dat dit op grote schaal voorkomt, daar waren vermoedens over, we hebben per slot van rekening onze eigen Gooise matras, de benaming voor de Hilversumse televisiejungle waar zo nu en dan een sluiertje van opgelicht wordt in de schandaalpers en waar nu met The Voice van blijkt dat het wel een heel grote matras is. Regelmatig zagen we in televisieland heel bijzondere carrières van dames die op het eerste oog niet al te bijster begaafd waren, maar die toch op de buis te bewonderen waren. Die hadden dan in de volksmond carrière gemaakt via de Gooise matras, die blijkbaar ergens in een villa stond van een televisiehotemetoot, die baantjes te vergeven had. Veel stof deed dat in ons land tot voor kort nooit opwaaien. Oud-premier Ruud Lubbers was eigenlijk de eerste bekende invloedrijke Nederlander die een beetje tegen de lamp liep toen hij wegens een billenknijpertje een belangrijke baan misliep bij de Verenigde Naties, maar dat liep ook op zijn Nederlands allemaal met een sissertje af.

“Hoe ver wil je gaan om de top te bereiken? Je hebt te maken met moordende concurrentie. Je moet zorgen dat je opvalt door met de juiste mensen om te gaan, je charmes in de strijd te gooien en niet te moeilijk te doen. Gewoon doen wat je gezegd wordt.” (Uit: Close Up, Thysia Huisman, Pepper Books, 2021)

De tijden zijn veranderd en de sissertjes na een billenknijpertje zijn geen doofpotjes meer, maar gigantische bommen die dood en verderf zaaien onder de rijken en almachtigen. Op 5 oktober 2017 veranderde een artikel in The New York Times het leven van filmmagnaat Harvey Weinstein, en daarmee de wereld. Actrice Ashley Judd vertelde in de krant hoe Weinstein haar had uitgenodigd op zijn hotelkamer voor een meeting, om vervolgens de deur open te doen in een badjas. Hij vroeg of hij haar mocht masseren, en of zij misschien wilde toekijken terwijl hij onder de douche stond. De ervaringen van Judd waren allesbehalve een unicum. Al snel volgden andere vooraanstaande actrices, zoals Uma Thurman, Gwyneth Paltrow en nog tientallen anderen, met hun eigen verhaal. De invloed van machtige studiobazen zoals Weinstein had een hardnekkige zwijgcultuur in stand gehouden, waarin je carrière een stille dood zou sterven als je wél je mond opentrok. Weinstein zit voor vele jaren in het cachot.

De #MeToo-lijst is inmiddels heel erg lang en menig invloedrijke en bekende kop is van zijn voetstuk gevallen en in de anonimiteit of in de bak beland. Het meest spectaculaire geval betrof de schimmige financier Jeffrey Epstein, die na zijn arrestatie de hand aan zichzelf geslagen zou hebben, wat menigeen nog steeds ernstig betwijfelt. De kennissenkring die ook klant was van Epstein telde zoveel namen van bekende invloedrijke figuren – zoals Bill Clinton, Donald Trump en de Britse prins Andrew – dat gevreesd wordt dat iemand uit dit netwerk geprobeerd heeft Epstein definitief tot zwijgen te brengen.

“Ik ga je heel hard neuken.” Ik voel zijn geslacht tegen de binnenkant van mijn dijen. Met mijn laatste krachten probeer ik mijn benen bij elkaar te houden. Alleen duwt hij ze ruw uit elkaar. “Nee ik wil niet. Nee.” Het lukt me niet om hem te stoppen. Het gebeurt. En ik heb verloren. Als hij bij mij binnendringt, wordt het opnieuw zwart.” (Uit: Close Up, Thysia Huisman, Pepper Books, 2021)

Bloedmooi en vooral jong

Epstein had het antwoord op een prangende vraag van menig rijk en invloedrijk man: hoe kom je aan jonge mooie meiden waar je mee kan doen wat je wilt? Niet de eerste beste temeier, maar de echt mooie meiden, de top van de mooie vrouwen zoals die paraderen in de modebladen? Mooi, bloedmooi en vooral ook jong. De meiden die succesvol model zijn of op het punt staan dat te worden, maar ook of misschien juist de categorie mooi en aantrekkelijk, maar met een kleine afwijking die ze ongeschikt maakt voor de top, waar sommigen miljoenen verdienen. Jonge vrouwen die er niet meteen aan denken om hun lichaam voor seks te verkopen, maar die dromen van een carrière als model. Waar haal je die vandaan? Bij de bron natuurlijk, daar waar ze in grote hoeveelheden rondlopen: bij een modellenbureau.

Als door een magneet aangetrokken zwermen daar de jonge ambitieuze vrouwen rond, de perfecte doelgroep. Ze zijn meestal ver van huis, ze zijn meestal alleen, ze zijn onzeker over hun uiterlijk, ze willen allemaal naar de top die heel klein is. Als het maar lang genoeg duurt voordat ze een stapje hoger op de ladder komen en ze dus steeds meer water bij de wijn doen om er nog wat van te maken...

Deze meisjes zijn er in grote hoeveelheden, het is alleen een kwestie van ze zo lang te ‘masseren’ dat ze als vanzelf in de schoot van de bazen van de modellenbureaus vallen. En van daar in handen van diegenen die er veel geld voor willen betalen.

Epstein, de man met de kille ogen waar mijn nekharen van overeind gingen staan (...) “zeg maar Jeff” (...) Het duivelse pact met Brunel dat al in 1991 bestond. Het was allemaal te veel om in één keer te verwerken. Het was allemaal nog monsterlijker en weerzinwekkender dan ik ooit had kunnen denken. (Uit: Close Up, Thysia Huisman, Pepper Books, 2021)

Masseren doe je op de plek waar dat het makkelijkste kan, in het huis van de baas van het modellenbureau, die meestal over verschillende huizen beschikt, in de steden waar gebrek aan goede betaalbare kamers is: Parijs, Milaan, New York, Miami, Tokio.

Een slimme baas heeft daar altijd ook een stel ‘gemakkelijke meiden’ zitten, uit landen waar het wat gewoner is om je lichaam aan te bieden voor gunsten, zoals uit de voormalige Oostbloklanden. Dat zijn de lokvogels die vertellen dat het er heel leuk is en de baas een lieverd. Zoals eenden in een eendenkooi naar overvliegende wilde eenden roepen: hier is het gezellig, kom maar!

Masseren doe je op de plek waar dat het makkelijkste kan, in het huis van de baas van het modellenbureau, die meestal over verschillende huizen beschikt, in de steden waar gebrek aan goede betaalbare kamers is: Parijs, Milaan, New York, Miami, Tokio.

Een slimme baas heeft daar altijd ook een stel ‘gemakkelijke meiden’ zitten, uit landen waar het wat gewoner is om je lichaam aan te bieden voor gunsten, zoals uit de voormalige Oostbloklanden. Dat zijn de lokvogels die vertellen dat het er heel leuk is en de baas een lieverd. Zoals eenden in een eendenkooi naar overvliegende wilde eenden roepen: hier is het gezellig, kom maar!

Benieuwd naar de rest van het artikel? Lees het in de nieuwste Panorama of bekijk het op Blendle.