Het coronatoegangsbewijs - het grootste drama van 2021?

Op telefoons van mensen die kritisch zijn op het coronabeleid verspreidt zich ineens massaal een filmpje van Hugo de Jonge. Een filmpje waarin hij zich tegenover een verslaggever van EenVandaag uitlaat over het gebruik van de corona-app. “Wat als werkgevers of eigenaren van concertzalen zeggen:

Je komt er niet in zonder app. Dan is het stiekem toch verplicht,” vraagt de verslaggever. De Jonge: “Nee hoor. Dat gaan we namelijk niet doen. Sterker nog, ik denk dat we dat ook wettelijk onmogelijk moeten maken dat het op die manier gebruikt kan worden.”

Verslaggever: “Daar gaat het kabinet voor liggen?” De Jonge: “Ja, want vrijwillig is vrijwillig. Dus vrijwillig is niet stiekem alsnog verplicht.” Ook wanneer je niet pertinent tegen vaccineren bent, geen Willem Engel of Thierry Baudet heet en niet compleet gestoord bent, zit je gefascineerd naar het filmpje te kijken. Het stamt uit april 2020, toen we de term corona pas nét niet meer verwarden met dat afgrijselijke Mexicaanse biertje.

Een compleet andere tijd dan nu dus. Bovendien heeft De Jonge het in het interview feitelijk niet over de CoronaCheck-app. Sterker nog, die bestond nog niet eens. De app waarnaar de verslaggever en hij wel refereren, is de CoronaMelder, die een waarschuwing stuurt als een gebruiker in de buurt van een besmet persoon is geweest. Maar zelfs de meeste trouwe volgelingen van De Jonge zullen erkennen dat zijn uitspraken nogal botsen met de rol die de CoronaCheck-app anderhalf jaar later krijgt toebedeeld in een poging Nederland zoveel mogelijk van het slot te halen. Zonder app kom je geen concertzaal in, geen café, geen restaurant, geen bioscoop, geen theater en geen voetbalstadion. Niet omdat de eigenaren daarvan dat nou zo graag willen, maar omdat het kabinet dat wil.

Tweedeling

Zoals we sinds corona als Magere Hein over de aardbol trekt inmiddels wel gewend zijn wanneer nieuwe maatregelen worden afgekondigd, gaat ook de invoering van de coronapas niet onopgemerkt voorbij. Wekenlang wordt er op het scherpst van de snede gediscussieerd of het verplicht laten zien van een QR-code om bijvoorbeeld een café binnen te komen, of het nu op basis van volledige vaccinatie of van een negatieve test is, voor een tweedeling in de maatschappij zorgt.

Nog voor de invoering ervan een feit is schreeuwen horecaondernemers, bang voor het mislopen van omzet, al moord en brand dat ze echt niet van plan zijn elke kroegtijger als een politieagent te gaan vragen of hij zijn QR’tje wel bij zich heeft. Meerdere burgemeesters, onder wie Cees van den Bos van de gemeente Urk, laten weten niet actief te gaan controleren op het naleven van de coronapasregels. Ook Femke Halsema, burgemeester van nota bene de hoofdstad van ons land, zegt dat handhaven niet haar grootste prioriteit heeft. Als zowel de ondernemers als de handhavers schijt aan het systeem hebben, heeft de invoering van de coronapas verdomd weinig zin. Een lek systeem dreigt.

Ondertussen mengen ook steeds meer artiesten zich in de discussie, degenen voor wie de QR-code juist een einde zou moeten maken aan anderhalf jaar thuiszitten. Zelfs onder dit bonte gezelschap aan zangers, muzikanten, rappers en cabaretiers neemt het verzet toe om de coronapas zich door de strot te laten duwen. Een van de weigeraars is Douwe Bob. Nadat hij een bioscoop niet binnenkomt omdat hij geen QR-code kan laten zien, besluit hij zijn komende reeks concerten te annuleren.

“Dit is niet waarom ik muzikant ben geworden. Ik wil de mensen liefde geven en schoonheid brengen en voor mezelf een leuke tijd hebben. Ik ga niet op tournee. De discriminatie is te groot,” verklaart hij.

Behalve Douwe Bob laten ook Nielson, Hans Teeuwen en Tim Douwsma weten dat wat hen betreft de grens is bereikt. Datzelfde geldt voor Jandino Asporaat, die zijn hele theatertour annuleert nadat hij een brief van een fan heeft ontvangen. “Lieve Jandino, ik heb kanker en ga op dit moment door een zware chemokuur. Al zou ik het willen, ik zou dat vaccin niet kunnen nemen. Mijn immuunsysteem is te laag en ik krijg ook geen QR-code. Mijn leven is al zwaar, moet ik echt elke keer wanneer ik iets leuks wil doen om het leven nog dragelijk te maken, zo’n stok in mijn neus doen? Is dit dan mijn toekomst?”

Benieuwd naar de rest van het artikel? Lees het in onze speciale Jaar in Beeld-editie of bekijk het op Blendle.