Geen wiegje maar een kistje

Gorgheno’s schattige kopje is door de lens van de camera vastgelegd. Het kleine mannetje slaapt zichtbaar, op zijn hoofd zit een blauw mutsje.

Een kind in dromenland, nog maar net uit de buik van zijn moeder gekropen.

Een beeld van een romantisch tafereel.

Het tegendeel is echter waar: de foto van het dan nog levende jongetje staat op zijn overlijdenskaart. “Een lichtje zal er altijd zijn en dat ben jij, ons klein jongetje, je hoort er voor altijd bij,” staat er als begeleidende tekst bij. Woorden en beeld snijden door hart en ziel.

Het is donderdag 27 mei van dit jaar. In een chic etablissement in de Heerlense wijk Welten vindt ’s morgens, aan de rand van een ruimbemeten vijver, een afscheidsdienst plaats: de uitvaart van kleine Gorgheno. Het verdriet is onmetelijk groot. Familie van de een week eerder overleden baby kijken met betraande gezichten naar een kleine kist. Baby Gorgheno. De zuigeling die eigenlijk nog een heel leven voor zich had moeten hebben. Liedjes klinken door de ruimte, de vele aanwezigen hebben vertrokken gezichten van pijn en machteloosheid. Hun kleding is op uitdrukkelijke wens van de ouders van de overleden baby niet zwart. Witte en blauwe bloemen zijn rond de kist gedrapeerd. Het is een aandoenlijk gezicht. Na deze dienst krijgt Gorgheno een laatste reis naar begraafplaats Lahrhof in Sittard.

Ietwat aan het zicht onttrokken door struikgewas leggen dragers van de uitvaartonderneming het kistje in het vers gedolven graf. Eromheen is het een complete bloemenzee, met in het midden een foto van de overleden Gorgheno. Onbezorgde kraaloogjes kijken je vrolijk aan. Tegelijkertijd is het gesnik tussen de kindergraven goed te horen.

Weken vecht Gorgheno voor zijn leven. Stilletjes is er bij familie dan nog hoop dat de om de hoek loerende dood hem niet al meenemen

Onderzoek in diepste geheim

Wat niet iedereen van de aanwezigen op de begrafenis weet, is dat er op dat moment een diepgravend onderzoek van justitie en politie loopt naar de dood van de Heerlense baby. Dat zit zo: het is eind april dit jaar als er op de spoedeisende hulp van het ziekenhuis in Maastricht een zwaargewond kindje in allerijl binnen wordt gebracht. Artsen en verpleegkundigen buigen zich hier natuurlijk meteen over en schrikken als ze het ernstige letsel bij het kindje ontdekken. De fronsende wenkbrauwen overheersen, maar besloten wordt om eerst levensreddend te gaan optreden.

Dat lukt dan nog. Gorgheno vecht in de weken daarna voor zijn leven. Zijn wilskracht is groot, stilletjes is er bij zijn naasten dan nog hoop dat de om de hoek loerende dood hem niet zal meenemen. Maar op 20 mei blaast de baby toch zijn laatste adem uit. Hij heeft de dappere strijd moeten opgeven.

De opsporingsdiensten zijn dan al in actie gekomen na een melding vanuit het Maastrichtse ziekenhuis. Want een nauwelijks vier maanden oude baby die als gevolg van ernstig letsel om het leven komt, dat vinden de speurders verdacht. Nauwkeurig onderzoek volgt in het diepste geheim. Als er volgens de recherche sprake blijkt van zware mishandeling, besluit men op de burelen van het Openbaar Ministerie (OM) in Maastricht om te gaan doorpakken.

Op dinsdagmorgen 8 juni in alle vroegte vallen politieagenten een woning aan de Rietveldstraat in Heerlen binnen. De 24-jarige Jordi L. en Gremira S. (21), de ouders van Gorgheno, moeten als de wiedeweerga mee naar het politiebureau. In het een kleine dertig kilometer verderop gelegen Nieuwstadt volgt nog een arrestatie: die van de oma van de baby. Rondom de woning van het verdachte ouderpaar kijken buurtbewoners aangeslagen naar rechercheurs die het pand in- en uitlopen. Een vrouw veegt verdrietig de tranen uit haar ogen. “Dit is toch verschrikkelijk,” stamelt ze. De Heerlense heeft dan zojuist gehoord dat de kleine Gorgheno slachtoffer is geworden van een vreselijke drama. “Wat moet dat jongetje niet meegemaakt hebben? En dat al op zo’n jonge leeftijd. Deze ellende gun je toch helemaal niemand?” De Rietveldstraat is overmand door verdriet op dat moment. Een buurman fluistert: “Als de politie die ouders heeft gearresteerd, dan moet er meer aan de hand zijn. Waar rook is, is vuur.”

Benieuwd naar de rest van het artikel? Lees het in de nieuwste Panorama of bekijk het op Blendle.