Publicist en ex-VNL-lijsttrekker Jan Roos: 'Dit land is failliet'

Toen ik je voor het eerst benaderde voor dit interview was je net op je bek geslagen. Hoe zat dat precies?

“Ik woon naast dé drugshotspot van Bergen. Dat is geen geheim. Iedereen in het dorp weet wat daar gebeurt. Al jaren. Regelmatig zie ik hier 13-, 14-jarige meisjes op hun brugklasfietsje aankomen en bij mijn buurman naar binnen gaan om daar, omringd door volwassen mannen, gezellig aan de ghb te gaan. En als mensen drugs willen gebruiken, prima, dat moet iedereen zelf weten, maar niet als het om kinderen gaat. Je zou verwachten dat de gemeente daar iets tegen doet, maar niet dus. Ik vind dat raar. En ik niet alleen. In het plaatselijke suffertje schreef iemand, een oma, althans zo noemde ze zichzelf, er afgelopen september een ingezonden brief over. Dus ik stap op een avond mijn deur uit en daar staat mijn buurman, helemaal van de wereld, met naast hem nog een opgefokt kereltje, en die begint gelijk tegen mij te schreeuwen over die ingezonden brief die ik volgens hem had geschreven. Dat ie me in elkaar zou laten slaan en weet ik het allemaal. Dus ik probeer hem nog rustig uit te leggen dat ik geen oma ben, dat ik met die brief helemaal niets te maken had, maar toen haalde dat andere mannetje al vol uit. En ik kan best iets hebben, en ook best iets terug doen, maar als je mijn bril van mijn hoofd slaat, wat hij dus deed, dan heb ik een probleempje. Ik heb min zes. Dan zie ik dus niet zoveel meer. Dan kun je ongestoord je gang gaan. Dan is het net of je een mol in elkaar staat te trappen. Ik had een gebroken neus, een hersenschudding, een blauw oog en er was een zenuw beschadigd waardoor mijn gezicht er wat raar bij hing. Niet echt een lekker moment voor een interview, zeg maar.”

Zit de dader inmiddels achter slot en grendel?

“Wat denk je zelf? Het eerste wat die agent tegen me zei toen hij hier aanbelde was: Je moet even normaal doen tegen mij want anders kom ik nooit meer als je belt. Die man vond mij nogal opgefokt. Vind je het gek. Ik was net pal voor mijn eigen huis volledig afgetuigd. Natuurlijk was ik opgefokt. Maar goed, dan weet je dat dus ook weer; de politie komt voortaan alleen nog als je aardig voor hen bent. En een dealer die harddrugs dealt aan kinderen en die mensen die hem niet aanstaan doodleuk in elkaar laat slaan, die gedogen ze lekker. En de gemeente ook. Die zeggen: we kennen het probleem, we weten wat er zich daar afspeelt, maar op deze manier hebben we er wel zicht op. Zonder dollen, hè. Ze erkennen dus dat een hele generatie jongeren in het dorp naar de tering wordt geholpen, en ze weten precies waar en door wie, maar ze kiezen ervoor om niets te doen omdat ze er ‘zicht’ op hebben. Dan ben je toch klaar? Wat moet je dan nog? Nog diezelfde week heeft de gemeente hier buiten een camera opgehangen. Niet bij míjn voordeur, bij die van mijn búúrman. In verband met zijn veiligheid. Zíjn veiligheid! Ik verzin dit niet, hè? Mijn kinderen moeten in therapie omdat ze zó bang zijn dat ze ’s nachts niet meer slapen, maar de gemeente maakt zich vooral druk over de veiligheid van een volwassen man die harddrugs verkoopt aan minderjarigen.”

'Ik kan best iets hebben, en ook best iets terug doen, maar als je mijn bril van mijn hoofd slaat, wat hij dus deed, dan heb ik een probleempje. Ik heb min zes.'

Heeft de politie er uiteindelijk, toen je weer aardig was, wel werk van gemaakt?

“Hou op. Er is nul komma nul moeite gedaan. De enige reden dat ik een paar dagen later nog een tweetal rechercheurs over de vloer kreeg, was omdat de zaak nogal wat media-aandacht kreeg en ze geen verkeerde indruk wilden wekken. Dat zeiden ze ook gewoon zelf. Het was één grote poppenkast. Normaal stapten ze voor dit soort dingen niet eens meer in de auto, zeiden ze. Dat was meer iets voor de wijkagent. Nou, dan weet je gelijk dat de dader zich geen enkele zorgen hoeft te maken. Die wijkagente is bij ons een soort maatschappelijk werkster, een soort Tante Sidonia. Alles bij elkaar opgeteld kan ik maar één conclusie trekken: dit land is failliet. Onze rechtsstaat is kapot.”

Maak je het nu niet wat groter dan het is?

“Helemaal niet. Dit incident, met deze aanleiding en met deze nasleep, is de essentie van wat er mis is in onze maatschappij.

Daders worden beschermd, slachtoffers krijgen een trap na. Geen wonder dat mensen zich steeds onveiliger voelen. Dan kan de regering wel roepen dat dat niet blijkt uit het aantal aangiftes dat wordt gedaan, maar die cijfers zeggen natuurlijk niets over de veiligheid, en alles over het feit dat mensen er geen nut meer in zien, in het doen van aangifte. Er gebeurt toch niets mee. Ik heb zelf een tijdje geleden aangifte gedaan tegen Sidney Smeets. Dat is een extreemlinkse lul die zichzelf de advocaat noemt van de LGBT+community. Die beweerde in een programma van Ellie Lust, je weet wel die kortgeknipte ex-politie-agente die tegenwoordig tv-ster is, dat ik zou oproepen tot geweld tegen homoseksuelen. Zonder enig bewijs, zonder enige aanleiding en zonder enige tegenwerping van Ellie. Dat is gewoon smaad. Dat is laster. Als er iemand helemaal pro-gay is, dan ben ik dat. En dat wordt dan uitgezonden bij de NPO, waar ik godverdomme nog aan meebetaal ook. Ik heb laatst nog eens geïnformeerd hoe het ervoor stond met die aangifte.

Wat denk je? Die is kwijtgeraakt. Verdwenen. Foetsie. Daar heeft dus gewoon iemand op delete gedrukt. Dat kan niet anders. En dan heb ik nog een agent bereid gevonden om mijn aangifte op te nemen. Dat is tegenwoordig ook niet meer zo eenvoudig. Vind überhaupt nog maar eens een politiebureau dat open is. De helft is inmiddels permanent gesloten. Als deugend mens ben je gewoon aan de wilde leeuwen overgeleverd. Vind je het gek dat mensen voor eigen rechter gaan spelen?”

Toch kan aangifte doen wel degelijk tot vervolging leiden. En tot een veroordeling. Dat weet jijzelf als geen ander...

“Gaan we het daar over hebben? Ik ben twee jaar geleden aangevallen door een groep jongeren die riepen dat ze me gingen vermoorden. De meesten waren een kop groter dan ik. Heel bedreigend.

Toen heb ik een van hen een zet gegeven. Die jongen had een bloedlip, geloof ik. En wie wordt er veroordeeld? Ik. Voor het mishandelen van een minderjarige.

Die jongen bleek zestien te zijn.

Wat had ik moeten doen, hem naar z’n ID vragen? Ik ben gelijk in hoger beroep gegaan, maar daar maken ze uiteraard geen haast mee. Dat ligt ergens in een la. Maar sindsdien loop ik dus wel rond met het stempel van kindermishandelaar. Het heeft me zelfs een baan gekost. Ik zou destijds een programma gaan maken met Wilfred Genee. Ging niet door.

John de Mol wilde me er niet meer bij hebben.”

Na het incident met je buurman waren er ook media die schreven: Jan Roos ‘naar eigen zeggen’ in elkaar geslagen.

“Naar eigen zeggen, ja. Hoe vind je die? Dan kun je je ongeveer wel voorstellen hoe zo’n redactie eruitziet. Dat soort mensen zit de hele dag thee te drinken en hun knotje strak te doen. Dat zijn hele gevoelige mensen, die zijn allemaal heel erg tegen geweld. Die stemmen allemaal GroenLinks of D66. Die víeren het deugen. Totdat er iemand in elkaar wordt geslagen met wie ze het politiek oneens zijn. Iemand die rechts is. Dan maakt het allemaal niet zoveel meer uit. Dan zal hij het zelf wel hebben uitgelokt. Of zelf hebben verzonnen. Of nog erger: zelf hebben gedaan. Zie je het voor je? Dat ik in ruil voor aandacht mezelf een gebroken neus sla? Je moet volgens mij wel een heel verrot brein hebben als je zoiets suggereert. Dan ben je gewoon een heel slecht mens.”

Heb je veel vijanden?

“Dat denk ik wel, ja. Ik zeg wat ik denk. Dat is iets wat de meeste mensen alleen nog durven wanneer ze dronken op een verjaardag zitten, maar als je dat nuchter doet en in het openbaar, dan wordt dat je meestal niet in dank afgenomen. Toen ik me actief met politiek ging bemoeien door me kandidaat te stellen voor VNL is er zelfs door mijn bloedeigen nicht Saskia Noort een haatcampagne tegen mij gevoerd. Als je haar columns leest die ze voor het AD schrijft, columns waarin blanke mannen steevast het grootste kwaad van de wereld vormen, dan snap je ook wel waarom. Zo werkt dat bij de linkse inclusiviteitsmaffia: niemand mag worden buitengesloten. Niemand behalve andersdenkenden. Die moeten hun mond houden. Je mag een ander kleurtje hebben, of een doek op je kop, of een andere god aanbidden, of een andere taal spreken, of geen paspoort hebben, dat maakt allemaal geen moer uit, maar je mag niet anders denken want dan ben je een eng mannetje. En het mooiste is: die mensen noemen zichzelf ruimdenkend. Wat dat betreft is het net de NPO.”

Leg uit?

“Bij de NPO mogen ze toch ook zo graag roepen dat ze zo lekker pluriform zijn? Voor ieder wat wils. Dat wil zeggen: voor iedereen behalve voor mensen die op Thierry Baudet stemmen, of op Geert Wilders, want dat zijn domme, gevaarlijke mensen.

Die moet je geen stem geven.”

WNL is toch rechts?

“Hou toch op. Die noemen zichzelf het geluid van rechts Nederland, maar ik zal je een geheimpje verklappen: daar denkt rechts Nederland heel anders over. Powned was een tijd lang goed bezig, maar die hebben het zelf verkloot. Je verslaggevers voor 2500 euro per maand het land in sturen met de opdracht om misstanden met subsidiegeld aan de kaak te stellen, en zelf vervolgens elk jaar een kwart miljoen euro aan overheidsgeld in je zak steken voor niets doen. Dan ben je niet heel handig bezig, lijkt mij.”

Heb je nog politieke ambities?

“Weinig. Het politieke gat dat ik met VNL wilde vullen is inmiddels gevuld door Forum voor Democratie. Onze partijprogramma’s waren bijna één op één hetzelfde, alleen heeft Baudet het veel beter weten te verkopen. Laten we eerlijk zijn; Baudet is, ondanks dat ie af en toe een domme tweet plaatst, een veel geloofwaardiger politicus dan ik. En vlak ook Theo Hiddema niet uit. Hem erbij halen was echt een meesterzet.”

Mocht Baudet je vragen om je voor zijn partij verkiesbaar te stellen, zou je dat doen?

“Daar zou ik over moeten nadenken. Ik sluit het niet uit. Ik vraag mij wel af in hoeverre ik het zou trekken, die Haagse politiek. Ik ben een idealist, daar heb je er in de Tweede Kamer niet veel van. Daar zitten toch voornamelijk ruggengraatloze jaknikkers die keurig naar de pijpen van hun fractie dansen omdat ze hun eigen carrière stiekem veel belangrijker vinden dan het landsbelang.”

Wat is een urgenter probleem: het klimaat of de migratie?

“Het milieu is een probleem, de plasticsoep en zo, dát is een groot probleem, maar het klimaat niet. Dat is hooguit een administratief probleem. Laat je door Gerrit Hiemstra niets wijsmaken. Die weet misschien wat voor weer het morgen wordt, maar van het klimaat weet hij niets. Een weerman die zich bezighoudt met het klimaat is een beetje als een fysiotherapeut die een openhartoperatie uitvoert; niet zo’n goed idee. Als je met echte wetenschappers over

het klimaat praat, hoor je een heel ander verhaal. Een verhaal dat niet half zo hysterisch is. Migratie is wél een probleem. Massamigratie maakt alles stuk. En dat heeft met xenofobie of racisme helemaal niets te maken. Het is economisch gewoon onhoudbaar. Zolang de grenzen openstaan, wordt onze verzorgingsstaat, of wat daar nog van over is, steeds verder opgeblazen. Net zo lang tot de boel op een dag echt in elkaar dondert. Dat is geen hogere wiskunde. Als je structureel te kampen hebt met een enorme woningnood, maar je laat toch elk jaar 120.000 kansarme mensen binnen, dan ben je de boel aan het ontwrichten. Dan maakt het niets uit waar ze vandaan komen, het zijn er gewoon te veel. De verzorgingsstaat is alleen levensvatbaar als er een balans is tussen de mensen die het systeem dragen en de mensen die er gebruik van maken. Wat je nu al jaren ziet is dat die eerste groep, de mensen die het geld verdienen, steeds kleiner wordt, en die tweede groep, de mensen die geld kosten, steeds groter. Dat gaat een keer mis. Dat lijkt me logisch. De enige manier om die balans te herstellen is de zeggenschap terugnemen over je eigen grenzen.”

In een van je laatste columns van vorig jaar schreef je over een rechtse revolutie die aanstaande is. Hoe zie je dat voor je? Burgeroorlog?

“Die revolutie is al lang begonnen. Mensen zijn niet gek. Uiteindelijk komt er een einde aan de linkse dominantie. Niet met brandende toortsen en blinkende zwaarden, maar gewoon electoraal, via de stembus. En dat zal niet alleen gevolgen hebben voor de politiek, maar ook voor de rechtspraak, voor de media en voor al die andere instituties die nu nog in handen zijn van de linkse elite. Dat hou je niet tegen. En dat vinden ze bedreigend natuurlijk. Naarmate realistisch rechts groter wordt, en dat wordt het, kijk maar naar de opkomst van Forum, wordt links steeds regressiever. Je ziet het gewoon gebeuren. Alles dikken ze aan, alles verdraaien ze. Als je goed luistert, kun je het tromgeroffel al horen aanzwellen. Boem, boem, boem. Zo ging dat zo’n twintig jaar geleden ook. Steeds harder. Dan wordt de Tweede Wereldoorlog er weer bij gehaald, dan worden er weer mensen gedeporteerd, dan worden mensen voor racist uitgemaakt en voor extreemrechts. Boem, boem, boem, klinkt die trommel. Steeds harder. Tot de laatste klap: BOEM. En we weten allemaal nog wat die laatste klap was in 2002: Pim Fortuyn die de grond raakte. Met een kogel in zijn hoofd. Je ziet het gewoon wéér gebeuren. Links is gek op bloed. Altijd geweest.”

'Uiteindelijk komt er een einde aan de linkse dominantie. Niet met brandende toortsen en blinkende zwaarden, maar gewoon electoraal, via de stembus.'

Zien we je ooit nog op televisie?

“Bij de televisie kom ik vanwege mijn politieke voorkeuren nooit meer aan de bak. Dat is uitgesloten. Dat is klaar. Niet bij de commerciëlen want daar moeten Bifi-worst-jes worden verkocht, dus daar is alleen plaats voor nietszeggende mensen die geen adverteerders tegen het hoofd stoten, en niet bij de NPO want daar is men uitgesproken links en daar wil men met enge, rechtse mensen als ik niets te maken hebben. Volgens mij is dat pure discriminatie, maar goed, het zal wel.”