Een bloedspoor door Utrecht: stad van malle moordwapens

De sierkipmoord op glazenwasser Willem

Slachtoffer: Willem Woertman (53)

Dader: John R. (61) Plaats delict: Valparaisodreef Pleegdatum: 16 november 2015

Moordwapen: stenen sierkip

Dinsdag 24 november 2015 komt op het politiebureau in Maarssen een grote man binnenlopen. Het is de 61-jarige John R., ook wel bekend als ‘Dikke John’. Aan de balie vertelt hij over een moord die hij gepleegd heeft. Hierop wordt hij meegenomen naar een verhoorkamer, zodat hij rustig zijn verhaal kan doen.

Hij zegt dat hij het dodelijke slachtoffer heeft meegenomen. Buiten staat de witte bestelbus waarmee hij naar het bureau is gereden. Achterin staat een kist met daarin het lichaam, zo vertelt hij. Het slachtoffer is Willem Woertman, die hij ruim een week eerder heeft gedood. De twee waren in een zakelijk conflict geraakt, dat escaleerde in de woning van John.

Na het schokkende relaas van de man gaan agenten kijken in de bestelwagen, die inderdaad buiten het bureau geparkeerd staat. In de laadruimte staat een eikenhouten dekenkist. De agenten openen de kist en zien met eigen ogen dat de man de waarheid spreekt. In de kist ligt het lichaam van de 53-jarige glazenwasser ‘Rode Willem’ Woertman uit Maarssen.

De kijkers van het televisieprogramma RamBam maakten eerder dat jaar al kennis met glazenwasser Willem. Het consumentenprogramma van BNNVARA onderzoekt of er misstanden zijn die aan de kaak gesteld moeten worden. De programmamakers duiken bijvoorbeeld in de wereld van louche incassobureaus, confronteren paparazzifotografen met hun eigen werkwijze en gaan undercover in de scientologykerk. In januari 2015 duikt RamBam in de wereld van de glasbewassing. Al jaren is deze branche omhuld met hardnekkige geruchten. Nieuwkomers op de markt zouden worden geïntimideerd en zelfs mishandeld als zij willen werken op ‘bezet’ werkgebied. Wijken zouden met hand en tand worden verdedigd op bijna maffia-achtige wijze.

De programmamakers gaan undercover en gaan ‘nietsvermoedend’ ramen wassen, in wijken waarvan bekend zou zijn dat ze met harde hand verdedigd worden. Het blijft niet onopgemerkt. Willem uit Maarssen belt met de programmamakers en steekt meteen van wal. “Ik heb een hoop geld moeten betalen voor die wijken en het allemaal verder opgebouwd. Je kunt niet zomaar even in die straten beginnen, weet je.

Zeg maar wanneer je er bent, dan kunnen we het gelijk oplossen.” Het blijft niet bij suggestieve dreigementen. De withete Willem vervolgt: “We moeten vechten, begrijp je? Ik wil wel vechten, dat maakt me geen flikker uit... Je kunt het gaan proberen, maar dan zal er eerst gevochten moeten worden. En dan gaan we wel zien wie de baas is.”

De programmamakers zijn verbouwereerd door de agressie van Willem, maar kiezen toch voor een confrontatie in Maarssen. Op het moment dat het tweetal het busje tot stilstand brengt, lijkt het onrustiger in de wijk te worden. Er rijden verschillende busjes langs, die in de buurt blijven staan. Het tweetal wordt met de seconde nerveuzer.

Niet veel later, als ze op het punt staan om te vertrekken, komt er een man op het duo afgestapt. Hij stelt zich voor als de woordvoerder van Willem. “Het is heel gevaarlijk wat jullie doen. Er loopt hier een jongen in de wijk, die is zo sterk en die knokt er echt letterlijk voor.” De mannen van RamBam komen er zonder kleerscheuren vanaf. Maar één ding is helder: deze wijk is van Willem en daar blijf je met je poten vanaf!

Openstaande schuld

Willem kan duidelijk agressief uit de hoek komen. Volgens Dikke John is dat op maandag 16 november 2015 niet anders. Willem en John hebben die dag een afspraak. John had een tijdje een schuld openstaan bij Willem. In ruil daarvoor moest hij regelmatig onderhoud plegen aan diens auto’s. Maar hoewel John de schuld inmiddels had ingelost, bleven de onderhoudsverzoeken komen. Tot grote ergernis van John.

Rond kwart over zeven die maandag komt Willem langs bij John in Overvecht. Volgens John staat Willem beneden bij zijn flat aan de Valparaisodreef te schreeuwen. Om de buurt niet tot last te zijn, opent John de deur voor Willem zodat de man binnen kan komen. Het tweetal loopt naar de keuken om verder te praten. Het gesprek ontaardt in ruzie. Volgens John komt Willem op een gegeven moment van zijn stoel af en maakt aanstalten hem een klap te geven. In het verleden was Willem professioneel bokser, dus effectief een klap uitdelen kan hij wel. In een reflex geeft John Willem een fikse duw. Willem valt achterover en komt met zijn hoofd op een radiator terecht. John ziet in zijn ooghoek een stenen beeldje in de vorm van een kip op het aanrecht staan. Hij pakt de sierkip op en duikt op Willem. Met volle kracht slaat hij herhaaldelijk met de kip op het hoofd van Willem.

Naar eigen zeggen blijft hij slaan, tot hij het bot van de schedel ziet. Rode Willem sterft op de keukenvloer. John is niet van plan zich aan te geven. Hij stopt het lichaam van Willem in een eiken dekenkist en laat deze een paar dagen in zijn woning staan. Het is vanzelfsprekend dat een stoffelijk overschot zonder koeling snel gaat ontbinden, dat geldt ook voor het lichaam van Willem. De geur in huis wordt steeds ondraaglijker, er moet iets gebeuren. In zijn eentje is het voor John onmogelijk om de dekenkist, met daarin het lichaam van Willem, in een auto te krijgen. Hij heeft dringend hulp nodig.

Drie dagen na de fatale klappen belt John in wanhoop een vriend. Het is de 45-jarige Harrie van der V. uit Utrecht. Na het telefoongesprek gaat Harrie naar John toe. In de woning krijgt hij het hele verhaal te horen. Hij loopt naar de dekenkist toe en de penetrante lijkenlucht vult zijn neusgaten. Dit kan zo niet langer. Hij dringt erop aan dat John zich moet aangeven bij de politie.

Met volle kracht slaat John herhaaldelijk met de kip op het hoofd van Willem. Naar eigen zeggen blijft hij slaan, tot hij het bot van de schedel ziet

John belooft dit te doen, maar dan moet eerst de kist in de auto komen. Hiervoor moet hij nog wat zaken regelen, zegt hij. Die avond wil hij, met de hulp van Harrie, de kist in de auto zetten. Harrie gaat weer naar huis. Hij belooft Johns telefoontje af te wachten.

Rond zeven uur belt John. Alles is geregeld om de kist te verplaatsen. Als Harrie aankomt bij de flat van John ziet hij een witte bestelauto voor het portiek van de flat staan. De achterdeuren staan open in de richting van de deur. Dit is de auto die John heeft geregeld.

In de woning tilt John een kant van de kist op en Harrie schuift een meubelhondje eronder. Zo rijden ze de kist de lift in. Harrie neemt de trap naar beneden en John daalt samen met de kist omlaag. Buiten aangekomen schuiven ze de kist in de laadruimte van de bestelauto. John slaat de deuren dicht en drukt Harrie op het hart dat hij zich zal gaan aangeven. Vijf dagen later loopt John het politiebureau in Maarssen binnen.

Benieuwd naar de rest van het artikel? Lees het in de nieuwste Panorama of bekijk het op Blendle.