Peter pakt Heineken-ontvoerder Frans Meijer

Paraguay, Asuncion, donderdagochtend, 28 juli 1994

Hoewel het officieel winter is in Paraguay, is het 's mor­ gens om elf uur al ruim 35 graden als wij in een buitenwijk van hoofdstad Asuncion langzaam door de stoffige hoofdstraat rijden, die de naam draagt van een oude Zuid-Amerikaanse veldheer. In de weken ervoor zijn we er door een tip en aanvullend eigen onder­ zoek achtergelopen dat de in 1984 tot twaalf jaar gevangenisstraf veroordeel­ de Heineken-ontvoerder aan deze weg met eenrichtingsverkeer een bier-(!) en hamburgertent exploiteert, die momen­teel wordt verbouwd. Het nummer was onbekend, maar wel was duidelijk geworden dat er een uithangbord met Bremen-beer boven moest hangen. Maar daar zien we er tot onze schrik wel een stuk of twintig van, want Bremen-beer is in Paraguay wat Heineken in Neder­ land is.

En dus rijden we rondjes. En kijken. En vragen. En twijfelen. Zou het waar zijn, zou het kloppen, zou Frans Meijer hier werkelijk zitten, of hoort de tip toch thuis in de categorie van losse flodders? Talloze keren ben ik de afgelopen jaren voor niets achter tips aangegaan, de een serieuzer dan de ander, maar nooit, nee nooit, durfde ik het risico te nemen informatie te verwaarlozen, zelfs niet als men beweerde dat Meijer zich inmiddels tot vrouw had laten ombou­wen en al die jaren gewoon in Amster­dam rondliep. Tips over de verblijf­plaats van 'Fransie' kregen altijd voorrang.

In de informatie die enkele weken gele­den op de redactie binnenkwam, klonk zo geloofwaardig dat we nu in de bui­tenwijken van Asuncion rijden. De 2 kilometer lange hoofdstraat blijkt aan weerskanten te zijn afgezoomd met fruitstalletjes, snoep- en snuisterijen­ verkopers en in het midden van de half gesmolten asfaltweg dendert het ver­ keer, twee rijen dik, elkaar rechts en links inhalend, er ronkend, rokend en toeterend doorheen, zoals dat alleen maar in een Zuid-Amerikaans land kan. We hebben inmiddels al heel wat rond­ jes gemaakt en geconcentreerd spieden we door de chaos heen en juist als ik me afvraag hoe je in deze menselijke mierenhoop in 's hemelsnaam iemand moet kunnen opsporen, zie ik aan de rechterkant van de weg allerlei bouw­ materialen liggen, terwijl er schuin boven een bord Bremen-beer hangt. Ik kijk direct naar het bijbehorende pand en krijg een schok. Ik zie een man met donker haar, bruine ogen en een blauw overhemd: daar staat ie! Gewoon op straat, alsof het zo is afgesproken. Daar staat Frans Meijer, de meest gezochte man van Nederland, waar iedereen negenenhalf jaar naar heeft gezocht! De man van wie ik zelf de afgelopen tien jaar ook minstens een keer per week dacht: waar zou hij toch zitten? Er is geen vergissing mogelijk. Hij leunt nonchalant tegen een pilaar en geeft zo te zien wat aanwijzingen aan een paar bouwvakkers, die een tegelvloer leggen.

Bierbrouwer Alfred Heineken, die in november 1983 samen met zijn chauffeur Ab Doderer door Frans Meijer en vier kornuiten werd ontvoerd.

Alle geruchten ontzenuwd

"Hé, DAT IS 'M!!! DAAR HEB JE 'M!" sis ik opgewonden tegen fotograaf Paul Tole­ naar, die Meijer nooit in levenden lijve heeft gezien en dus moest afgaan op een oude pasfoto. Bij mijzelf staan de mar­kante beeltenis en het signalement van Frans Meijer in mijn netvlies gegrift, sinds ik hem ruim tien jaar geleden bij rechtszittingen uitvoerig heb geobser­veerd. Mijn waarschuwing komt echter te laat. Onze auto moet om een claxon­concert te voorkomen met de verkeers­stroom meerijden en in een flits zie ik Frans Meijer door de achterruit van onze auto weer uit het zicht verdwijnen. Ik heb hem echter lang genoeg gezien om te weten dat we hem hebben gevonden, hier in Paraguay, het hart van Zuid­ Amerika, ingeklemd tussen Brazilie, Argentinie en Bolivia.

In die paar luttele seconden dat hij daar stond, zijn alle verhalen en geruchten van de afgelopen tien jaar ontzenuwd. Nee, Frans Meijer is niet vermoord, zoals weleens is geschreven. Nee, 'Stekel' heeft geen plastische chirurgie onder­ gaan om zich onherkenbaar te maken, zoals vaak is verondersteld. Hij is tien jaar ouder, er breekt wat grijs door in zijn donkere haardos en hij is misschien iets meer gezet, maar verder verrassend onveranderd, compleet met zijn kenmer­kende zware, borstelige wenkbrauwen. Nee, Frans Meijer zwerft niet regelmatig door Amsterdam, zoals talloze 'tipgevers' telkens beweerden, maar hij zit duizen­den kilometers hier vandaan, als anonie­me 'Spanjaard' ondergedoken in de 2 miljoen inwoners tellende hoofdstad van Paraguay. Een van de grootste mysteries die politie en pers de laatste jaren hebben beziggehouden, is opgelost. En in de week die volgt op deze ontdek­ king vindt Panorama in Paraguay nog veel meer uit over de nu 41-jarige Amsterdammer, die in 1983 samen met zijn kameraden Corvan H., Willem H., Jan B., en Martin E. verantwoordelijk was voor de meest geruchtmakende ont­ voeringszaak aller tijden, met een record losgeld van 35 miljoen gulden.

Ik krijg een schok: Daar staat Frans Meijer, gewoon op straat, er is geen vergissing mogelijk.

Uit ons onderzoek is gebleken dat:

• Frans Meijer reeds twee maanden na zijn ontsnapping uit het Pieter Baan Centrum, op nieuwjaarsdag 1985, via België per vliegtuig naar Paraguay is gevlucht en daar vervolgens een verblijfsvergunning heeft gekregen.
• Hij opnieuw getrouw is, met een Paraguayaanse vrouw, en inmiddels drie kinderen heeft: twee zonen en een dochtertje. De oudste is zeven jaar en vernoemd naar Cor van H., zijn mededader en boezemvriend.
• Hij in Asuncíon aanvankelijk met een eenvoudige 'patatzaak' is begonnen, maar nu twee luxere restaurants exploiteert.
• Frans Meijer streng gelovig is geworden en in Asunción zelfs een kerk - een Templo Evangelista - heeft gebouwd, waarin hij een van de leidende figuren is. Stekel zingt er wekelijks in een koor.
• Meijer in een luxueuze villa woont, in een buitenwijk van Asunción. Het huis is onmogelijk onzichtbaar te benaderen en wordt bewaakt door honden.
• In Paraguay niemand van zijn verleden afweet, zelfs zijn huidige vrouw niet; Meijer, met zwart haar en bruine ogen, doet zich voor als een Spanjaard, die 'toevallig' in Zuid-Amerika verzeild is geraakt.

Op z'n hoede

NU IK MET EIGEN OGEN HEB vastgesteld dat Frans Meijer inderdaad in Asunción verblijft, proberen we in de dagen daarna zo dicht mogelijk bij hem in de buurt te komen, zodat fotograaf Paul Tolenaar hem ongemerkt kan fotograferen. Dit moet uiterst omzichtig gebeuren, omdat we hebben gehoord dat Meijer bij het minste of geringste onraad voor enige tijd naar het buurland Bolivia pleegt te verdwijnen. Ondanks dat er bijna tien jaar na zijn vlucht is verstreken, zal hij permanent op zijn hoede zijn, verwacht ik. Onze aanwezigheid moet voor hem daarom strikt geheim blijven.

Benieuwd naar de rest van deze extra grote reportage? Lees het in de nieuwste Panorama.