In de greep van een moordwijf

Vrouwen met een moordmissie laten weinig aan het toeval over, omdat ze fysiek meestal niet opgewassen zijn tegen de man. In een plotselinge opwelling de man des huizes doden is dus erg onverstandig. De kans dat hij zich met geweld zal verdedigen en de vrouw alsnog slachtoffer wordt, is dan wel bijzonder groot. Strategisch te werk gaan heeft veel meer kans van slagen. En als het moet, halen vrouwen er hulptroepen bij: van minnaars, vrienden, kennissen, collega’s tot en met hele families die ingezet worden. Niet zelden gaat een vrouw slim en uiterst manipulatief te werk. Als zij geld tot haar beschikking heeft, is een huurmoordenaar inschakelen zo gek nog niet. Hoeft ze in elk geval niet zelf haar handen eraan vuil te maken.

Vrouwen zijn best pragmatisch.

Vaak wil een vrouw wel haar man kwijt, maar niet zijn geld. Een hoge levensverzekering afsluiten op zijn naam en een handtekening vervalsen, maken niet zelden deel uit van het plan.

Waarom willen vrouwen hun (ex-) man doden? Heel vaak omdat ze slachtoffer zijn van destructieve en gewelddadige partners: zelfverdediging dus. Ook zware depressies, psychoses, antidepressiva, drugs, alcohol en nare persoonlijkheidsstoornissen kunnen vrouwen over het randje helpen. Een nieuwe vlam of een uitgedoofde liefde kan ook een reden zijn. Scheiden lijkt dan een logischer optie, maar een vrouw die financieel afhankelijk is van haar gewelddadige partner blijkt hem vaak maar moeilijk te kunnen verlaten.

Welke wapens zetten vrouwen in om te doden? Een al eeuwenoude, geliefde werkwijze is het kwistig strooien met gif, bijvoorbeeld door de koffie of het toetje. Het toedienen van allerlei medicijnen is ook een methode. Zo vermoordde Ada S. in 2012 haar tweede echtgenoot Tjipke. Een vaak gehoord voordeel van een gifmoord is dat de arts in eerste instantie uitgaat van een natuurlijke dood. En als er onderzoek op het lijk gedaan moet worden, blijken er bij een lijkschouwing nauwelijks nog gifstoffen te vinden.

In de loop der tijd hebben vrouwen ook andere wapens in de strijd gegooid: schoenveters en sjaaltjes voor verwurging, kussens en plastic zakken voor verstikking, keukenmessen om dood te steken, bijlen voor het zwaardere werk en pistolen om neer te schieten. En in sommige gevallen kan ze altijd nog bij de toko terecht voor een vlijmscherp Chinees hakmes, zoals in het geval van Kelly N., die tijdens oudejaarsavond 2006 besluit dat haar man dood moet en de hele familie meesleurt in een duister moordcomplot...

Keukenmes en hakmes

De Nederlandse Kelly N. (44) en de Brit Andrew (38) trouwen in 2004 en hebben beiden kinderen uit een eerder huwelijk. Kelly heeft twee dochters en een zoon, Andrew heeft een dochtertje en een zoontje. Eind 2005 gaat het stel met hun kinderen samenwonen in een rijtjeswoning aan de Bloemenschans in Voorhout. In 2006 krijgen ze samen nog een zoontje. En in november van dat jaar trekt Mariusz D. (21) – de Poolse vriend van Kelly’s oudste dochter Thuy (21) – bij hen in.

Met negen mensen onder één dak leeft het gezin vrij teruggetrokken. Binnen een jaar tijd wordt het huwelijk slechter en maken Kelly en Andrew steeds vaker ruzie, waarbij de politie geregeld te hulp moet schieten. Een paar weken voor kerst 2006 besluit Kelly van haar man te scheiden. Ze pakt haar boeltje bij elkaar en verlaat samen met hun gezamenlijke zoontje het huis om in Amsterdam te gaan wonen. Oudste dochter Thuy, haar Poolse vriendje en Kelly’s zoon blijven achter bij Andrew. De jongste dochter van Kelly neemt haar intrek in een studentenwoning.

Om ondanks de malaise de feestdagen toch nog samen door te brengen, gaat Kelly met hun jongste zoontje naar Andrew en de kinderen om er oud en nieuw te vieren. En dat gaat mis. Een confrontatie tussen Andrew en de jongste dochter van Kelly – ze krijgt een klap of een duw – loopt uit op een flinke ruzie tussen het stel. Later op de avond zegt Kelly tegen haar dochter Thuy en haar Poolse vriendje Mariusz dat Andrew dood moet. Ze richt zich vooral op Mariusz en vraagt hem om hulp. Thuy vertaalt haar moeders verzoek voor Mariusz. Het vriendje gaat akkoord. Om het plan concreet te maken, besluiten ze om op vrijdag 5 januari 2007 tot actie over te gaan.

Op nieuwjaarsdag deelt Kelly aan haar vriend Fas V. (51) uit Leeuwarden mee wat zij samen met Mariusz van plan is: het vermoorden van haar man. V. biedt onmiddellijk zijn hulp aan. Samen bespreken ze welke werkwijze het beste is. Fas adviseert haar een pistool of een mes te gebruiken.

Maar Kelly vindt een pistool geen optie omdat het geld kost, en dat heeft ze niet. Bovendien weet ze ook niet hoe ze aan zo’n ding zou moeten komen. De volgende dag, op 2 januari, gaan Kelly en haar handlangers winkelen in een toko om geschikte wapens uit te zoeken. Kelly koopt twee messen: een Japans keukenmes en een Chinees hakmes. Ze legt nog aan de verkoopsters uit dat ze door haar man mishandeld wordt en zij zich met deze messen tegen hem wil verdedigen.

Op 4 januari gaat Kelly naar de woning van Andrew, die niet thuis is, om het haar van haar zoon te knippen. Ze maakt van de gelegenheid gebruik om het Japanse keukenmes in het huis van haar ex te verstoppen. Vrijdag 5 januari is dan eindelijk de grote dag aangebroken. Thuy en haar vriendje hebben op aanraden van Kelly een goedkope joggingbroek en een blauw T-shirt gekocht. Deze kleding moet na de moord weggegooid worden. Over alle details is nagedacht. ’s Avonds om 21.30 uur zitten Thuy en haar vriendje op de bank een dvd te kijken, terwijl Andrew samen met zijn jonge kinderen achter de computer een filmpje bekijkt. Nadat Andrew de kinderen naar bed heeft gebracht, neemt hij weer plaats achter de computer. Het wachten is nu op Kelly die rond middernacht aanwezig zou zijn. Maar om 00.15 uur is ze er nog niet en gaat Andrew naar boven om te douchen voordat hij in bed kruipt. Ondertussen trekt Mariusz de goedkope kleren aan en heeft Thuy meerdere keren telefonisch contact met haar moeder, die door Fas naar de woning wordt gebracht. Het ideale scenario, plan A, van Kelly om haar ex in de woonkamer te laten vermoorden, kan niet meer doorgaan.

Pas rond 01.17 uur arriveert Kelly met een vuilniszak en plastic keukenhandschoenen. Ze stappen over op plan B: Andrew zal in zijn bed gedood worden. Hoewel Thuy nu zo haar bedenkingen heeft, trekt Mariusz de plastic handschoenen aan. Gewapend met het Chinese hakmes gaat hij naar Andrews kamer. Als Mariusz naast het bed staat, klaar om tot actie over te gaan, wordt Andrew wakker. Mariusz smoest dan dat hij een probleem met de computer heeft en vraagt Andrew hem te helpen. Slaapdronken kleedt Andrew zich aan. Mariusz gaat snel naar beneden om alvast de computer aan te zetten. Even later verschijnt Andrew om Mariusz te helpen bij het inloggen. Vervolgens gaat hij weer naar bed.

Plastic handschoenen

Kelly raadt Mariusz aan een half uurtje te wachten. Dochter Thuy is ondertussen erg bang geworden en vraagt: “We gaan het toch niet echt doen?” Maar Kelly houdt vol:

“Het is nu of nooit!” Later die nacht trekt Mariusz opnieuw de handschoenen aan en stapt met het hakmes de slaapkamer binnen waar Andrew ligt te slapen. Zonder enige aarzeling snijdt hij in één keer Andrews hals door, waardoor hij vrijwel onthoofd wordt. Kelly staat op hem te wachten met het Japanse mes in haar hand.

Ook zij heeft plastic handschoenen aan en is klaar om toe te slaan. Maar dat is volgens Mariusz niet meer nodig. Voor alle zekerheid, of omdat ze dat nu eenmaal wil, steekt Kelly alsnog het mes in de slaap van haar ex. De messen, handschoenen en goedkope kleren verdwijnen in de vuilniszak en Kelly verlaat het huis om naar de auto te lopen, waar Fas haar opwacht. Hij zet de vuilniszak in de auto en rijdt Kelly weer naar huis, waar Fas de zak verzwaart en daarna in het water dumpt.

De volgende dag begint de politie, dertig man sterk, aan het onderzoek dat vrijwel het hele weekend duurt. Zondag rond twaalf uur wordt Andrews lichaam uit de woning gehaald.

De buurt leeft erg mee met de twee jonge kinderen van Andrew die nu – omdat hun moeder al is overleden – officieel wees zijn geworden. In het bestuurscentrum van Voorhout komt een doos te staan waar de mensen tekeningen en andere dingen voor de kinderen in kunnen deponeren.

Op 2 februari worden drie verdachten aangehouden: Kelly, Mariusz en Fas. Thuy wordt 9 februari opgepakt. Kelly wordt psychologisch onderzocht en het psychiatrisch en psychologisch rapport laat een vrouw zien die opportunistische en antisociale gedragskenmerken heeft. Omdat zij als aanstichter gezien wordt en de mededaders zonder haar naar alle waarschijnlijkheid nooit de moord gepleegd zouden hebben, krijgt zij de zwaarste straf. Haar motief om de moord te laten plegen, is de angst dat zij bij een officiële scheiding van haar man de voogdij kwijt zou raken over hun gezamenlijk kind, aldus het AD.

Op 10 juli 2008 veroordeelt de Haagse rechtbank Kelly tot zeventien jaar celstraf voor het medeplegen van moord. Haar dochter Thuy krijgt zeven jaar cel, Mariusz zestien jaar en Fas V. krijgt voor het wegwerken van de bebloede kleding en de messen uit de toko twaalf jaar. In hoger beroep in mei 2011 wordt Kelly veroordeeld tot zestien jaar, Mariusz tot vijftien jaar, Thuy tot negen jaar en Fas tot elf.

Zonder enige aarzeling snijdt hij in één keer Andrews hals door, waardoor hij vrijwel onthoofd wordt. Kelly staat op hem te wachten met het Japanse mes in haar hand.

Werd Remon levend begraven?

De jonge Rotterdamse Samira B. (19) heeft sinds haar 15de een obsessieve knipperlichtrelatie met Remon Neervoort (31) uit de Rotterdamse wijk Hoogvliet. Op zeker moment wil ze ermee stoppen, maar dat is zo simpel nog niet. Volgens het AD ziet de omgeving hoe Samira en Neervoort elkaar al jaren gek maken, waarbij ze elkaar ook nog eens over en weer stalken.

De situatie loopt helemaal uit de hand als Samira in 2012 weigert in te gaan op een Valentijns-uitnodiging van Remon. Met geweld baant hij zich een weg door haar ouderlijk huis, waarbij hij Samira’s moeder Yvonne B. (43) met een mes steekt. Neervoort wordt tot zeven maanden veroordeeld voor mishandeling, vernieling en bedreiging. Niet lang nadat hij vrijkomt in augustus 2012 begint Remon zijn ex-vriendin weer op te zoeken. Ze hebben seksueel contact met elkaar. Dit terwijl Samira al een nieuw vriendje heeft: de 28-jarige zwakbegaafde Jasar B. uit Spijkenisse, die net als Samira een Marokkaanse achtergrond heeft.

De jonge vrouw, die een studie volgt om verpleegkundige te worden, besluit om definitief uit de ongezonde relatie met haar ex te stappen. Haar moeder, die pal achter haar dochter staat, is allang helemaal gek geworden van het stel en zou zelfs gedreigd hebben Neervoort om te brengen.

Op vrijdag 12 oktober 2012 rond 19.00 uur vertrekt Remon, die zijn moeder vertelt dat hij die avond een afspraak heeft, in een lichtblauw trainingspak en met zwarte Nike-schoenen bij zijn moeder om wat boodschappen te doen.

Maar Remon komt nooit meer thuis.

Vier maanden later, op 27 februari 2013, wordt zijn lichaam op het strand bij het Oostvoornse meer in het Rijnmondgebied gevonden.

Achteraf wordt duidelijk dat op de vrijdagavond van zijn verdwijning Remon een afspraak met Samira heeft bij het Ruigeplaatbos in Hoogvliet. Ze wil hem vertellen dat ze een nieuw vriendje heeft. Ze neemt, zelf gewapend met een mes, Jasar mee voor protectie en geeft hem een honkbalknuppel. Want je weet maar nooit… Samira weet namelijk dat Remon een vuurwapen heeft. Als het stel in het bos tegenover elkaar staat, loopt het als vanouds weer helemaal uit de hand. Samira en Remon maken ruzie en Jasar doet wat hij denkt te moeten doen: hij slaat Remon een paar keer met de knuppel op het hoofd om hem een lesje te leren. Vervolgens steekt Samira met een mes op haar ex in. Omdat het hen niet lukt Remon in het bos te begraven, schakelt Samira de hulp van haar moeder in. Ze verplaatsen Remon naar het strand om hem in het zand te laten verdwijnen. Later wordt niet helemaal uitgesloten dat hij levend is begraven. Zijn keel was namelijk volgepropt met zand en plastic.

Het drietal wordt al vrij snel verdacht omdat er druk tussen hen gebeld werd op de dag dat Remon verdween. En er worden bloedsporen in de kofferbak van Jasars auto gevonden.

Of er genoeg rekening is gehouden met Samira’s omstandigheden, is de vraag. De rechtbank heeft wel erkend dat zij slachtoffer is van stalken, maar vindt het geen excuus voor de doodslag. Uiteindelijk wordt ze in april 2014 tot tien jaar veroordeeld voor doodslag op haar stalker. Haar zwakbegaafde vriendje ondergaat hetzelfde lot. Samira, die in beroep gaat tegen haar straf, hoort in 2017 dat het hoger beroep afgewezen wordt. Ze is dan 24 jaar.

Feiten en cijfers

Vrouwen worden het meest vermoord door hun (ex-)partner: in 2017 zijn van de 46 vrouwen die omgebracht worden vier op de tien door hun (ex-)partner gedood. Van de 112 mannen die in dat jaar zijn vermoord, werden vijf door hun (ex-)partner van het leven beroofd.

Slechts 9 procent van het totale aantal moorden wordt door vrouwen gepleegd. De grootste groep van die 9 procent vrouwen heeft het op de eigen familie gemunt.

Helemaal boven aan op hun lijstje – dat is al eeuwen zo staat hun man genoteerd.

Een Zweeds onderzoek uit 2016 toont aan dat vrouwen die hun partner doden – meer dan mannen – zonder werk zitten, een verslavingsstoornis hebben en slachtoffer zijn geweest van de vermoorde man. De motieven van vrouwen voor moord en doodslag blijkt net zo te variëren als die van mannen: wraak, jaloezie en financieel gewin. Frappant is dat vrouwen in tegenstelling tot mannen zelden hun rivaal in de liefde doden. Vrouwen richten dan al hun pijlen op hun partner.