The force is strong, ook in Duitsland

Ik ben Luke Skywalker en tijdens deze tour vertel ik jullie mijn verhaal,” klinkt het uit het speakertje om de middel van Tessa, de dochter van Marc Langrock. Zo’n vijftien Star Wars-fans staan in de eerste ruimte van Outpost One, waarin Darth Vader met enkele stormtroopers binnen in een ruimteschip te zien is. Het is de openingsscène van Star Wars IV:

A New Hope. Iedereen heeft zijn camera in de aanslag. Tijdens deze anderhalf uur durende tour langs dertig verschillende sets kunnen veel foto’s gemaakt worden. De opvallendste fan is verkleed als stormtrooper en hij heeft zijn als jedi verklede zoontje meegenomen.

Eigenaar van het imposante museum in de weinigzeggende plaats Dassow aan de Duitse Oostzee is Marc Langrock. Terwijl hij zijn collectie bekijkt, verraadt niets dat hij zo’n enorme Star Wars-fan is. In het dagelijks leven werkt hij als advocaat, iets totaal anders. Het verzamelen begon op een nogal ongebruikelijke wijze: met een gewone, rond afgewerkte pedaalemmer. “Mijn vrouw kwam daar op een dag mee thuis en de prullenbak riep bij mij eigenlijk meteen de associatie op met robot R2-D2. Ik kocht wat stickervellen, maakte twee benen en creëerde zo de robot. Die heb ik nog steeds,” waarna hij trots zijn R2-D2prullenbak toont.

Gebruikte lightsaber

Door het hobbyen met de prullenbak raakte hij geïnfecteerd met het virus, zoals Marc het zelf noemt. “De prullenbak heb ik in de slaapkamer van mijn jongste kind gezet. Daarna besloot ik om die slaapkamer maar helemaal een Star Wars-thema mee te geven,” zegt hij lachend. Veel mensen in zijn omgeving moesten er om lachen. Iedereen zei dat hij het vooral voor zichzelf zo had ingericht. Toen hij dat eenmaal inzag, moest zijn 80 vierkante meter grote thuisbioscoop eraan geloven. Deze werd compleet uitgevoerd in Star Wars-stijl. “Ik was altijd al geïnteresseerd in films, filmsets en hoe films gemaakt worden en dat kwam toen allemaal samen. Mijn collectie werd steeds groter, veel van de figuren die je in dit museum ziet dateren van toen.

Ze zijn door fans gemaakt, voor fans. Originele spullen uit de films heb ik niet. Als je één gebruikte lightsaber uit de film aan zou schaffen, dan zou je voor dat bedrag ook mijn hele collectie kunnen kopen,” zegt hij serieus. Verder wil hij niet over geld praten, maar als je zo rondkijkt, krijg je wel het idee dat het toch een kostbare collectie moet zijn.

Het spectaculairste spul hebben we dan nog niet eens gezien. In een grote schuur aan de overkant van het museum staan de grote props. En dan bedoelen we echt groot. Drie verschillende spaceships staan naast elkaar opgesteld, twee daarvan zijn op ware grootte. Het past allemaal maar net. De schuur waarin de machines staan, werd lang geleden gebruikt voor de assemblage van vliegtuigmotoren voor Duitse watervliegtuigen. Helemaal links staat een zogenaamde TIE Interceptor, een model op ware grootte waarvan zelfs de cockpit te betreden is.

“Deze is gemaakt door een Belgische fanclub. Omdat het model zo groot is, kon de club hem moeilijk iedere keer ergens op- en afbouwen. Daardoor werd op een gegeven moment besloten om hem van de hand te doen. In 2016 vroeg iemand me of het iets voor mij zou zijn. Toen ben ik er serieus over na gaan denken. Ik had echter geen idee waar ik hem moest laten. Je plaatst zoiets niet zomaar even in de tuin,” zegt Marc lachend.

Terwijl hij trots de Interceptor showt, vertelt hij dat het aanbod hem toch wel serieus aan het denken zette. “De jongste van mijn drie kinderen ging inmiddels naar school en ik overlegde eens met mijn vrouw. Die gaf aan dat als ik een locatie dichtbij huis kon vinden ik misschien wel de hele collectie als een soort museum kon inrichten. De Interceptor zou dan een unieke toevoeging zijn. Uiteindelijk kocht ik ’m en stalde ’m eerst een hele tijd bij een boer.

Deze locatie kocht ik in januari 2018, aan het eind van dat jaar wilde ik de TIE Interceptor ook weer opbouwen. Helaas wist niemand meer hoe dat moest.”

Zo kwam hij uiteindelijk in contact met de Belgische bouwer, die inmiddels niet ver van het Duitse museum was gaan wonen. Gedurende vijf weekends werd het spaceship weer opgebouwd.

Gammel keukentrapje

'Star Wars is als een sprookje en leert je wat goed is en wat fout'

Naast de TIE Interceptor staan er nog twee andere grote machines; een TIE Fighter en een T-65 X-Wing, het voertuig van Luke Skywalker, geïnspireerd op de oudste films. Rondom de X-wing hebben zich enkele mannen verzameld. Ze meten vanaf een gammel keukentrapje het voertuig op. Het zijn de bouwers van Project X1, gespecialiseerd in het bouwen van Star Wars-props.

Hun spaceships reizen de wereld over en hun club heeft zelfs afspraken met regisseur George Lucas en met Disney. De 51-jarige Michael Schram is de baas van het project en tussen het meetwerk door, vertelt hij enthousiast hoe hij erbij kwam om dergelijke levensgrote props te bouwen. Schram blijkt een fan van het eerste uur. Toen hij 10 jaar oud was, zag hij de eerste Star Warsfilm in de bioscoop. “Ik was er meteen helemaal gek van. Het is als een sprookje en leert je wat goed is en wat fout. Ik wachtte drie jaar met smart op de tweede film. Ik was echter de enige die zo enthousiast was, mijn vriendjes moest ik echt meetrekken, dat waren niet zulke grote fans als ik. Ik spaarde ook alles dat met Star Wars te maken had, dat begon met figuurtjes van de karakters uit de film,” vertelt hij enthousiast verder. “Toen de modernere films jaren later uitkwamen, ging ik al naar conventies. Uiteindelijk sloot ik me ook aan bij het 501st Legion, een groep cosplayers die zich verkleedt als figuren van de dark side. Omdat ik met mijn postuur niet in het pak van een stormtrooper paste, besloot ik me als Darth Vader te verkleden.”

Het verhaal achter de grote machines begint in 2010. Michael heeft op dat moment contact met een groep Belgische propmakers en heeft zelf ook al wat sketches en ideeën op papier gezet. “Onze groep cosplayers werd uitgenodigd om tijdens de opening van een speciale Star Wars-collectie in Legoland aanwezig te zijn. Mensen konden met ons op de foto. Er was een moeder met een als jedi verkleed 6-jarig meisje. Toen ze aan de beurt waren voor een foto rende het meisje op me af en begon met haar lightsaber met me te vechten,” vertelt hij. Ineens barst de grote man in tranen uit.

“Nadat we kort met onze lightsabers hadden gevochten, gooide ze die van haar aan mijn voeten, wierp ze zich op de grond en begon te huilen. Haar moeder vertelde me dat het meisje dacht dat ik haar vader was. Die was namelijk niet lang daarvoor overleden en hij verkleedde zich ook vaak als Darth Vader. Toen ik dat hoorde, begon ik ook te huilen onder mijn masker,” zegt hij, weer hevig geëmotioneerd.

Dat specifieke moment laat hem niet meer los. Diezelfde avond besloot hij dat hij zijn eerdere ideeën verder moest uitwerken.

“Toen ik zag wat voor impact alleen al zo’n pak op mensen kan hebben, besloot ik een stap verder te gaan. Datzelfde jaar nog bouwde ik met mijn team de TIE Fighter van Darth Vader na. Het was onze eerste grote prop en inmiddels is deze met pensioen en staat hij aan de overkant in de vaste expositie. De twee machines die hier staan, reizen nog wel zo nu en dan de wereld over.”

'Omdat ik met mijn postuur niet in het pak van een stormtrooper paste, besloot ik me als Darth Vader te verkleden'

Krappe kantine

Het is tijd om zelf eens te ervaren wat bezoekers in het bijzondere museum voorgeschoteld krijgen.

Het avontuur begint voor ons deze keer nog voor we de expositie betreden. Vandaag is er namelijk een speciaal evenement waarbij Christopher Patrick Nolan, acteur met een rolletje in Rogue One, handtekeningen uitdeelt aan de bezoekers. Al snel vormt zich een rij in de toch wat krappe kantine van het museum. Na een fotootje en een handtekening worden de bezoekers uitgenodigd op de eerste set. Maximaal vijftien mensen zijn er per tour welkom. Het museum is echt van liefhebbers voor liefhebbers, veel drukker hoeft het van eigenaar Marc ook niet per se te worden.

De eerste kamer is de openingsscène uit de oudste film waarbij Darth Vader met zijn stormtroopers het schip van de rebellen binnenvalt. De collectie van Marc richt zich enkel op de drie oudste films. Marcs oudste dochter Tessa gaat ons begeleiden tijdens deze tour.

Ze is merkbaar trots op haar vaders collectie. Als we de tweede ruimte betreden, valt ieders mond open van verbazing. “Deze Bantha heeft mijn vader gekregen van Belgische propbouwers. Hij vroeg of hij het dier kon overnemen waarmee ze naar beurzen en meetings gingen. Dat wilden ze niet, maar ze stelden wel voor om een hele nieuwe te maken speciaal voor mijn vader,” vertelt ze over de enorme harige soort olifant die het grootste deel van de ruimte vult. Het is net of we over een uitgebreide zandvlakte lopen op de planeet Tatooine. In de ruimte staan verschillende stormtroopers en Tusken-raiders, het ziet er indrukwekkend uit.

De tour gaat verder nadat we afdalen via een trap die verstopt zit in een iglo van zand, het huisje van Luke Skywalker. Het brengt ons in de welbekende Cantina waar het bandje dezelfde vreemde melodieën als in de film speelt. Hierna komen we uit in het binnenste van de Death Star, waar de bekende scène te zien is waarin Han Solo verkleed als stormtrooper met Chewbacca opgesloten zit in een afvalpers inclusief het vreemde wezen met één oog. Iets verder in de ruimte staat Obi-Wan Kenobi met een bizar gelijkend gezicht. Marc zegt daarover: “Een aantal gezichten in de expositie zijn gemaakt door de beroemde Amerikaanse beeldhouwer Jordu Schell. Het duurt ongeveer een jaar om een gezicht door hem te laten maken, hij is er in gespecialiseerd. Het kost ook aardig wat. In totaal werk ik met vier verschillende artiesten voor de hoofden in het museum.”

Sneeuwplaneet

Wanneer we de Death Star verlaten, komen we uit op sneeuwplaneet Hoth. Op de grote set is het daadwerkelijk koud. Het begint met een verschrikkelijk sneeuwmonster genaamd de Wampa die Luke Skywalker in de tang heeft. De ruimte is prachtig, het is net alsof je de Noordpool betreedt. Ieders aandacht wordt hier meteen getrokken door de grote groep sneeuwtroopers met Darth Vader. Het verrassende is dat hier ook nog twee cosplayers tussen staan. Voor de bezoekende stormtrooper in ons gezelschap met zijn jedizoon een uitgelezen kans om weer op de foto te gaan.

De 31-jarige Franziska Bonau heeft 2,5 uur gereden om de expositie te bezoeken. “Het is de trouwdag van mijn ouders, dus we hebben gisteren een hotel hier in de buurt genomen. Dit is het hoogtepunt van het feestelijke weekend,” zegt ze. Ze is onder de indruk van de tour. “De sneeuwhal is echt prachtig. Sommige gezichten zagen er zo echt uit. Onze zoon heeft ook echt genoten. Hij kent het verhaal nog niet, daar is hij nog te jong voor, maar we gaan hem over een paar jaar zeker de films laten zien.”

Het jongetje is vooral blij als hij in de laatste kamer een lightsaber krijgt. Enthousiast begint hij met het zwaard rond te zwaaien bij een scène waarin Darth Sidious op zijn troon zit. “Het museum heeft onze verwachtingen echt overtroffen. Het zag er van buiten klein uit, maar bleek veel groter,” besluit ze.

De 40-jarige Michael Reiher is al voor de tweede keer in het museum. “Afgelopen zomer zijn we hier ook al een keer geweest en we vonden het geweldig. Mijn zoontje van 10 is er net zo gek op als ik,” zegt de vader. Hij woont op zo’n anderhalf uur rijden van Outpost One en besloot om nog een keer te komen.

“Mijn zoontje heeft onlangs de films gezien en hij was net als ik gelijk fan. Ik zag op dezelfde leeftijd als hij mijn eerste film. Ik weet het nog goed. Ik woonde in de voormalige DDR en de film was daar niet te zien. Mijn beste vriend regelde een illegale videoband, toen was ik meteen verkocht,” zegt hij.

De stormtrooper die tijdens de tour zijn jedi-zoon inzette als persoonlijke fotograaf heeft inmiddels genoeg foto’s. Het blijkt superfan Alexander Lueck te zijn, 45 jaar. Hij is er samen met zijn 12-jarige zoon Bennet. Ze zijn samen met enkele anderen verkleed gekomen om met bezoekers op de foto te gaan, maar niet zonder dat ze zelf eerst een rondje langs de collectie hebben gemaakt.

“Het is geweldig, vooral het gedeelte van Tatooine, daar komt mijn kostuum mooi tot z’n recht. Ik heb er echt van genoten,” zegt hij enthousiast. Dat het museum de fans kan bekoren is wel duidelijk, je moet er echter wel wat voor overhebben om Dassow te bereiken. Waarmee het museum zijn naam, Outpost One, trouwens wel eer aandoet.