Van fotoredacteur tot brandweerman - als een vis in het bluswater

Het gebeurt elf jaar geleden op Truppenübungsplatz Oberlausitz, een militair oefenterrein op de grens tussen Duitsland en Polen. Lesley, op dat moment fotoredacteur van Panorama, mag met een verslaggever en een fotograaf mee op een reportage over de Nederlandse landmacht. Die test, diep in Oost-Duitsland, een nieuw pantservoertuig: de onverwoestbaar geachte CV90, ook wel ‘het beest van de landmacht’ genoemd. Normaal gesproken mag Lesley alleen maar foto’s van oorlogsmaterieel als dit vanachter zijn bureau uitzoeken, nu mag hij mee het veld in. Als een kind zo blij is ie: niet alleen omdat hij gek is op grote machines en voertuigen, ook was hij jaren eerder op precies deze plek toen hij als beroepsmilitair meedeed aan een grote NAVO-oefening. Twee goede redenen dus om hem uitgerekend tijdens deze reportage mee te nemen, niet wetende dat juist dit uitstapje zijn uiteindelijke afscheid van de tijdschriftenwereld zal betekenen. Want uit het vuur dat daar in hem wordt aangewakkerd, ontstaat een inwendige brand die nauwelijks te blussen valt.

“Na die trip mocht ik op uitnodiging van Discovery Channel naar Slovenië voor een survivalwedstrijd voor mediapartners,” zegt Lesley. “Eigenlijk was het survivallen voor gevorderden: we moesten rennen, klimmen, mountainbiken en raften in groepjes van drie, bij wijze van wedstrijd. Gekkenhuis. Een fysieke uitputtingsslag, niks meer en niks minder. Ik had nooit echt fanatiek aan sport gedaan, hardlopen was sowieso nooit aan mij besteed, maar met mijn groepje eindigde ik toch als vierde van de twintig groepen. Dat was voor mij wel een trigger. Een trigger dat ik toch nog tot fysieke prestaties in staat was, zeker gezien mijn leeftijd.”

Lesley weet het zeker: liever staat hij met zijn poten in de modder, maakt hij zijn handen vuil en is hij met grote voertuigen bezig dan dat hij zijn werkzame leven achter een bureau slijt: “Ik vind het belangrijk om een steentje bij te dragen aan de maatschappij en vind iets pas echt interessant als ik buiten mijn comfortzone treed. Na die reportage in Duitsland heb ik, nog in diezelfde week, een paar open sollicitaties naar diverse korpsen gestuurd, maar er was nergens een vacature. In 2014 verhuisde ik met mijn gezin naar Halfweg, tussen Amsterdam en Haarlem: nog voordat we de sleutel van ons nieuwe huis hadden, had ik mezelf al aangemeld bij de vrijwillige brandweer in het dorp. Achteraf gezien mijn beste keuze ooit, want hier groeide mijn motivatie om beroepsbrandweerman te worden alleen maar meer.”

Zware selectieprocedure

Maar met motivatie alleen kom je er niet. Lesley mag meedoen aan een zware selectieprocedure van de Veiligheidsregio Kennemerland, waar hij woont. Een pittige aangelegenheid, zoveel is zeker: “Ik was al ver in de dertig, niet heel sportief en moest er hard voor trainen,” zegt hij. “Wanneer je door de briefselectie komt volgt een sportdag: 5 kilometer hardlopen binnen 27 minuten en een uitgebreide zwemtest. Dat laatste is bij de Veiligheidsregio Kennemerland gewenst, omdat ze ervan uitgaan dat potentiële kandidaten opgeleid kunnen worden tot duiker. Wanneer je door deze procedure komt, mag je door naar de selectiedag waar je tien uur lang flink getest wordt op uithoudings- en doorzettingsvermogen, technische kennis en inzicht, engte- en hoogtevrees en op samenwerken in teamverband. Maar dan ben je er nog steeds niet. Kom je ook hier doorheen, dan pas volgen er een sollicitatiegesprek, een fysieke keuring en een psychologische test.”

De eerste keer dat Lesley solliciteert bij het beroepskorps strandt hij al na de selectiedag. Door de rest van het traject kan al meteen een dikke streep. Maar opgeven staat niet in zijn woordenboek, dus een jaar later probeert hij het opnieuw. Met succes: nu doorstaat hij de selectiedag wel en mag hij op sollicitatiegesprek. Dat gaat allesbehalve goed, vindt hijzelf:

“Ik was ervan overtuigd dat ik dat volledig had verpest, dus op de dag dat ik de uitslag kreeg, ging ik met mijn vrouw en kinderen naar de Efteling. Gewoon om er een leuke dag van te maken, welke uitslag ik ook zou krijgen. Toen ik uit de Droomvlucht stapte, kwam dat verlossende telefoontje, het telefoontje dat mijn leven voorgoed zou veranderen: ik was aangenomen.”

‘Toen ik uit de Droomvlucht stapte, kwam dat verlossende telefoontje, het telefoontje dat mijn leven voorgoed zou veranderen’

In lichterlaaie

Februari 2018. Als veruit de oudste van zijn ‘blikkie’, zoals de nieuwe aanwas in brandweerjargon heet, meldt Lesley zich in Hoofddorp, de post waar hij wordt geplaatst. Een symbolische plek, want uitgerekend in Hoofddorp werkte hij voor tijdschriften als Panorama, Beau Monde, Sportweek en Story. En uitgerekend daar maakt hij in 2001 van dichtbij mee hoe het dak van het tijdschriftengebouw in lichterlaaie staat en de brandweer met groot materieel uitrukt: “Ik heb dat met eigen ogen zien gebeuren: nu werk ik zelf voor dat korps. Ongelooflijk eigenlijk als je erover nadenkt.”

Zijn leven is 180 graden gedraaid.

Benieuwd naar de rest van het artikel? Lees het in de nieuwste Panorama of bekijk het op Blendle.