Ziggy's laatste streek: het bloederige einde van een Amsterdamse carrièrecrimineel

Best lang had hij het volgehouden. Niet gek toch voor een kickboksertje uit Amsterdam-Oost.

Met zijn snelle vuisten was hij opgevallen.

Bij het publiek, bij zijn tegenstanders, die hij meestal ondersteboven sloeg, en bij zijn sponsor.

Later kreeg hij ‘een baantje’ bij de ‘winkel’ van die sponsor. En toen de baas een tijdje ‘met vakantie’ was, mocht hij ook een beetje op de winkel passen. De baas was lang weg en het oppassen ging best goed, zodat de winkel op een dag zelfs een beetje als de zijne aanvoelde. Hij deed goede zaken met andere jongens.

Serieuze jongens. Die hem ook serieus namen. Dat was mooi. Lekker in Spanje met de topboys hangen en het geld over de straatstenen van Marbella uitsmeren.

Toch was het fout gegaan. He-le-maal fout. Alsof hij in een slechte film terecht was gekomen, met zichzelf in de hoofdrol. Eerst was hij in Madrid ergens heen gelokt en in een busje getrokken.

Nu zat hij al dagen vastgebonden op een stoel. Goed, als ervaren vechter had hij met pijn leren omgaan. Maar op de pijn die hij nu onderging had geen kickbokstraining hem ooit kunnen voorbereiden. Eerst verzette hij zich nog trots om uiteindelijk, zoals ieder mens, te breken en te antwoorden op de vragen die hem werden gesteld.

Zou hij toen nog aan zijn bijnaam hebben gedacht? ‘Ziggy’, dat ‘de onoverwinnelijke’ betekent. Alleen er viel nu weinig meer te winnen. Zijn verraad was ontdekt. Het spel was over. Hooguit kon hij hopen op een snelle dood.

Streken heeft Najib ‘Ziggy’ Himmich altijd wel gehad. Als kickboksertje al.

Op een zeker moment schopt hij het tot de A-klasse. De hoofdklasse van het kickboksen, waarbij het naast aanleg ook op mentaliteit aankomt. Ziggy kan goed met zijn knieën overweg en heeft een explosieve stoot. Maar hij kan ook een stoot nemen. Dat geldt ook voor de profvechter die nu op de trainingsmat tegenover hem staat. Ziggy moet ietst bedenken om te winnen. Hij maakt een schijnbeweging. Met zijn mond. “Hé vriend, laten we het rustig aan doen,” zegt hij. Zijn sparringpartner vindt het oké. Dansend op de ballen van hun voeten delen ze hier en daar een tikkie en een prikkie uit. En dan ineens: BENG! Een beuk van Ziggy. De profvechter wankelt. Die klap zag hij niet aankomen. En terwijl hij daarvan wil herstellen, krijgt hij er nog een paar overheen. Wat begint als een potje ‘rustig aan’ trainen, loopt uit op een keihard gevecht waarbij de prof op wilskracht maar net kan voorkomen dat hij knock out gaat. “Dus zó zit Ziggy in elkaar,” denkt de prof nadat de bel het rondje sparren beëindigt.

“Sneaky zijn status opvijzelen door mij er op deze manier in te leggen.”

Als Ziggy stopt met boksen vliegen de kilo’s eraan.

Niemand fuckt met Gwenette

Het is niet voor het eerst dat Ziggy een betere vechter op die manier tracht te vloeren. Omdat hij ondertussen onder de vleugels van topcrimineel en kickbokser Gwenette Martha bijklust, komt hij er mee weg. Niemand die wil fucken met iemand van Gwenette. Topcrimineel Martha heeft een zwak voor jonge topvechters. Hij weet wat ze voor hun sport doen en laten. Dus helpt hij hen op weg. Aanvankelijk met een nieuw trainingspak, een paar verse bokshandschoenen of het betalen van de kosten van een uurtje personal training. Voor de dan opkomende vechter Tarik el Idrissi regelt hij zelfs een bescheiden autootje. En minstens zo belangrijk voor een vechter met ambities: Gwenette neemt vip-tafels af als zijn jongens moeten knokken, waarmee hij voor hen de weg naar de betere podia van de kickbokswereld plaveit. Want hoe goed je ook knokt, wie geen vip-tafels verkoopt, wordt niet door promotors geboekt. Kickboksgala’s bestaan nu eenmaal bij de gratie van de inkomsten uit de tafelverkoop. Natuurlijk wil Gwenette er wat voor terug. Op de mat van de sportschool (“Jij moet trainen!” bast hij tegen Ziggy die vaak te dik is), maar later ook daarbuiten. “Loop even naar die,” zegt hij dan. Of: “Geef dit even af.” Of: “Haal daar even iets op.” Of: “Geef dit even door aan die.”

Niet dat Ziggy het als een ‘moetje’ ziet. Hij is gek van zijn sport, maar misschien nog wel iets gekker van de dure feesten waar Gwenette hem mee naar toeneemt. En van de mooie kleren, de klokjes om diens pols en van de mooie vrouwen waar hij en zijn vrienden zich mee omringen. Zo verandert ‘de vriendschap’ langzaam. Er wordt niet meer gesponsord.

Badr Hari staart alleen maar naar de grond als Ziggy hem in club Jimmy Woo publieke lijk afblaft en bedreigt

Gwenette geeft Ziggy ‘te eten’, zoals dat heet. Geleidelijk klimt hij binnen de rangen en groeit Ziggy uit tot een van de soldaten van Martha. Dat is hij nog steeds wanneer Martha in 2007 wordt opgepakt. Hoewel hij wordt veroordeeld tot een celstraf van zeven jaar wegens witwassen, drugshandel, wapenbezit en een mishandeling, ontsnapt Martha al op tweede pinksterdag 2008 uit de gevangenis in Heerhugowaard. Hij duikt onder. Eerst in Marokko. Daarna in Antwerpen.

Kogel voor wiskundeleraar

Met Gwenette uit beeld, krijgt Ziggy zijn opdrachten van mensen als Najeb ‘Bo’ Bouhbouh en Houssine Ait S. Geharde jongens binnen de drugshandel die volgens de recherche dan al jarenlang gelden als compagnons van Gwenette. Ziggy voelt zich steeds belangrijker.

Dan, op 23 september 2008, wordt de 29-jarige Hassan Aït Khouda, een stagiair van het Technisch College Amsterdam, doodgeschoten na een bezoek aan zijn ouders. De politie zegt over deze Khouda dat hij wiskundeleraar in opleiding was. Hij kwam weliswaar wegens enkele gewelds- en vermogensdelicten in de registratiesystemen voor, maar het leek er juist op dat hij het rechte pad had gekozen.

De recherche houdt er dan ook ernstig rekening mee dat er met de verkeerde is afgerekend. Niet Hassan, maar zijn oudere broer ‘Bruce’ is het werkelijke doelwit. Bruce is een bekende overvaller die in het verleden bevriend was met Gwenette Martha en Najeb Bouhbouh. Bruce zou met Bouhbouh in conflict zijn geraakt over nog openstaande schulden. Of daar ook echt het motief ligt, is nooit vastgesteld. Feit is wel dat Najeb Bouhbouh na deze moord veelvuldig in Antwerpen verblijft.

Maar daarmee is het niet klaar. Volgens meerdere bronnen is de moord op Hassan Aït Khouda gepleegd door twee vrienden van Ziggy uit Amsterdam Oost: Redouan ‘Takka’ Boutaka en Said Amhaouch. Deze laatste maakt nu problemen. Hem was 50.000 euro beloofd voor de moord op Khouda, maar hij heeft maar 30.000 euro gekregen. Nu het geld van Said opraakt, is hij op zoek naar Takka en Bo, waarbij hij rondbazuint dat hij in het verleden klussen voor hen deed. Daarmee bezegelt Said Amhaouch zijn doodvonnis. Hij wordt met een smoes naar het Flevopark gelokt, waar Takka hem van dichtbij doodschiet. Justitie verdenkt Ziggy ervan degene te zijn geweest die Amhaouch met de smoes lokte. Het is 12 februari 2010. Eén dag later viert Ziggy zijn 22ste verjaardag.

Het is duidelijk. Ziggy is een échte. Een geharde crimineel die er niet mee zit om zijn handen vuil te maken. Toch gaat hij nog wel gewoon naar school. “Ik zit in het laatste jaar van de opleiding sociale jeugdhulpverlening. Ik verwacht deze opleiding op korte termijn af te ronden,” zegt hij tijdens een interview met vechtsportwebsite Fightweek.nl.

Gwenette Martha zit begin 2010 alweer enige tijd vast. Hij is drie maanden eerder in Antwerpen aangehouden. Binnen zijn groep is op dat moment een nieuw probleem ontstaan. Vanuit de gevangenis verkiest Gwenette Martha als plaatsvervanger Najeb Bouhbouh boven Hoessein Ait S. De rancuneuze ‘Hoes’ begint dan samen met zijn zwager Benaouf A. voor zichzelf. Tot grote woede van Gwenette uiteraard.

Ziggy vervult de vacature die Hoes achterlaat. Zo past Najeb Bouhbouh op de zaak in Antwerpen en wordt Ziggy de man in Amsterdam. Daar is men ondertussen beducht voor zijn karakter. Ziggy heeft nogal eens de neiging om zaken op agressieve wijze naar zich toe te trekken. Zelfs Badr Hari, dan op het toppunt van zijn ‘macht’ in het uitgaansleven, staart alleen maar naar de grond als Ziggy hem in club Jimmy Woo publiekelijk afblaft en bedreigt.

Gek op Braziliaanse

In 2011 is Ziggy kopman van de Marthagroep. Dan komt hij een vrouw tegen in een club: Luana Luz Xavier. De 23-jarige kickbokser is meteen helemaal weg van de 31-jarige Braziliaanse. Al moet Luana niet meteen iets van Ziggy hebben, ze laat zich toch verleiden tot een afspraakje. De Braziliaanse lijkt gewoon een keurige onderneemster. Met haar zaak Empória Brasil houdt ze zich sinds 2005 bezig met de import van Braziliaanse en Colombiaanse kleding. De zaak is in 2011 overgegaan in District 9: een trendy winkeltje in de hippe ‘Negen Straatjes’ in de Amsterdamse grachtengordel. Een ‘concept store voor de modebewuste man’ waar ze dure ‘streetwear’ verkoopt van merken als Lanvin, Yves Saint Laurent en Prada. Ziggy speelt zijn kaarten goed uit; de twee krijgen dikke verkering. Een jaar later, in 2012, wordt hun dochtertje geboren. Nog een jaar later volgt een zoontje. Dat is snel, denken ook Luana’s familieleden, die Ziggy als calado – stil omschrijven. Hij is lief met Luana, de kinderen en zijn schoonfamilie, maar niet per se sociaal. Je kunt geen lang gesprek met hem voeren. Calado. Hij zegt dat hij zijn mooie kleding net als zijn bijnaam Ziggy dankt aan zijn kickbokscarrière. De familie gelooft daar niet al te veel van.

In 2012 komt de groep van Gwenette, Najeb Bouhbouh en Ziggy in een groot conflict terecht met de groep van Hoes en Benaouf A. Inzet van het conflict is een partij van 200 kilo cocaïne die in de haven van Antwerpen verdwenen is.

Omdat bij Hoes en Benaouf A. het vermoeden bestaat dat de partij gestolen is door Najeb Bouhbouh, lopen de gemoederen zeer hoog op. Op 18 oktober 2012 wordt Najeb Bouhbouh geliquideerd als hij het Crowne Plaza hotel in Antwerpen uit komt lopen.

De moord in Antwerpen is het startpunt van een onderwereldoorlog die zijn weerga niet kent. Tragisch dieptepunt daarin is de dubbele liquidatie in de Amsterdamse Staatsliedenbuurt. Eind 2012 komen twee jonge Marokkaanse mannen met bruut geweld om – het leven en worden toegesnelde agenten op een kogelregen uit een AK-47 getrakteerd. Ziggy lijkt middenin het conflict te zitten. Zo komt er bij de Criminele Inlichtingen Eenheid in 2013 informatie binnen dat hij samen met twee anderen het plan op heeft gevat om een liquidatie uit te laten voeren.

Een van die twee andere mannen is een neef van Gwenette Martha. De tweede ‘andere man’ wordt ervan verdacht een van de schutters in de Staatsliedenbuurt te zijn geweest.

De nieuwe commandant

Terwijl het aantal lijken in de straten van Amsterdam zich door de onderwereldoorlog opstapelt, groeit de status van Ziggy alleen maar verder. Gwenette Martha was in 2012 even vrij man, maar zit een groot deel van 2013 weer vast. Bouhbouh is dood. En dus lijkt het er op dat Ziggy binnen de groep van Gwenette Martha inmiddels als diens gelijke kan worden beschouwd. Maar als Martha in 2012 even vrij is, praat hij nog tegen Ziggy alsof het 2007 is.

“Ga even naar die. Regel even dit.” Op de bezoekerslijst van de gevangenis waar Gwenette weer vast komt te zitten staat ook de naam Ziggy. Die vindt het naar verluidt niet zo erg dat de grote baas weer van de straat is. De rol van ‘commandant’ bevalt Ziggy uitstekend.

Iedereen wacht op Ziggy. Wat gaat hij doen nu de moeder van zijn twee kinderen is vermoord? Het blijft stil

Net als in het gewone zakenleven geldt in de drugshandel het adagium ‘Kennis is macht, maar kennissen zijn machtiger.’ In Zuid-Spanje papt Ziggy aan met de Amsterdammer Samir ‘Scarface’ B. Hij is cocaïnehandelaar van de absolute buitencategorie en doet rechtstreeks zaken met de ‘groten aan de overkant’, waarmee de Zuid-Amerikanen worden bedoeld. Scarface heeft zelfs zijn eigen stempels, een soort watermerk, in zijn bij duizenden kilo’s tegelijk geïmporteerde blokken cocaïne. Maar omgang met Scarface is lastig voor Ziggy, want Scarface en Martha liggen elkaar niet meer zo goed. Heeft met een vrouw te maken en met respect van de een naar de ander toe. Eén van de laatste keren dat de twee topgangsters elkaar in de Amsterdamse club ‘Jimmy Woo’ tegenkomen, laat Scarface zich tegen een vriend ontvallen dat Martha van het padje af is. “Die lult alleen nog maar over liquidaties en liquideren. Hij kan zich beter weer bezig houden met waar hij ooit goed in was: geld verdienen.” Al zou Martha dat ‘advies’ van Scarface ter harte nemen, dan nog zou hij het lastig in de praktijk kunnen brengen. Wanneer Martha eind 2013 vrijkomt is de Mocro War nog in volle gang. Maar hij geldt niet langer als onaantastbaar. Begin 2014 ontsnapt Martha ternauwernood zelf aan een liquidatie. Op 22 mei van dat jaar heeft hij minder geluk. Die avond zit Martha met twee vrienden in Shoarmazaak Rooz in Amstelveen. Een van hen heet Chahid Yakhlaf. Deze Yakhlaf heeft net naar een vriend gebeld en loopt samen met Gwenette rond tien uur naar buiten. Recht in de armen van zijn moordcommando. Met meer dan tachtig kogelgaten in zijn lijf ligt Gwenette Martha niet veel later dood op straat.

Een maand na deze moord wordt er een opzienbarende reactie op de website van AT5 gezet. ‘Gwenette Martha is in de val gelokt door zijn eigen vrienden. Namelijk met wie hij die dag was: Chahid Yakhlaf uit Weesp.’ Het lijkt er op dat iemand probeert om de moord op Gwenette in de schoenen van deze Yakhlaf te schuiven. De recherche onderzoekt het verhaal, maar heeft nooit enige aanwijzing kunnen vinden dat Yakhlaf degene is die Martha bewust naar diens dood ‘gelokt’ heeft. Veel waarschijnlijker is het dat Yakhlaf dit onbewust heeft gedaan. De ‘vriend’ naar wie hij gebeld heeft, is namelijk de verrader die het moordcommando heeft ingeseind.

Was die ‘vriend’ Ziggy? Dat is niet duidelijk. Wat wel duidelijk is, is dat het iemand in de omgeving van Ziggy is geweest. Op straat wordt geopperd dat Ziggy’s vriendin Luana, wellicht zelfs onbedoeld, als lokker heeft gefungeerd. Feit is wel dat Ziggy als de nieuwe baas van de groep-Martha geldt. Dat feit voorkomt niet dat zijn relatie met de Braziliaanse Luana alsmaar moeizamer verloopt. De twee zien elkaar steeds minder. Vanaf de zomer van 2014 lijkt het er op dat Ziggy Nederland helemaal ontvlucht. Hij zou ondergedoken zitten in het buitenland. Volgens de recherche bevindt hij zich in Marokko of Spanje.

De liquidatie van Scarface

Ziggy poetst ondertussen trouw aan zijn netwerk. Naast Scarface is hij nu vriendjes geworden met een andere grote speler in de Champions League van de drugshandel. Iemand die vooral als ‘de Chileen’ door het leven gaat, maar die relatief strak onder de radar opereert. Een grote speler, naar verluidt bijna net zo groot als Scarface. Dat leidt tot wat afgunst.

In de vroege nacht van 29 augustus 2014 zit Ziggy met een illuster gezelschap in café All in 1 even buiten Marbella. Het is al ver voorbij middernacht en aan een van de tafeltjes zit hij met zes mannen te praten. Eén van hen is een Amsterdamse Marokkaan met een opvallend litteken in zijn gezicht: Samir ‘Scarface’ B. Ook aan tafel: Naoufal ‘Noffel’ F., die er door justitie van verdacht is geweest betrokken te zijn bij de dubbele liquidatie in de Amsterdamse Staatsliedenbuurt. Precies als er om 01.50 uur twee gewapende mannen binnenlopen, slaat Ziggy een arm om Scarface heen. Die realiseert zich dat het mis is en staat op. Terwijl hij probeert te vluchten, openen twee mannen het vuur. Scarface is kansloos en wordt meerdere keren geraakt in zijn rug en in zijn hoofd.

Heeft Ziggy nogmaals dubbelspel gespeeld? Wie zijn oor op straat te luister legt, hoort van wel. Ziggy zou in Spanje met de stille en beruchte figuur ‘de Chileen’ in zee zijn gegaan.

Op 4 november 2014 verschijnen er twee opmerkelijke reacties op AT5.nl:

‘Ziggy en Naoufal hebben met Scarface gezeten om te praten over een goede lijn. In werkelijkheid zaten ze alleen maar om de schutters een sein te geven zodat zij Scarface konden vermoorden.’ De avond ervoor is er op AT5.nl echter nog een naam genoemd: ‘Hij (Naoufal) en Ziggy hebben Samir ‘Scarface’ weggetipt voor ene Rico. Deze Rico stuurt nu cocaïne voor de groep’ (Gepost website AT5 op 03-11-2014 om 22.53 door ‘Johan Bakker’) Is deze Rico soms de man die ‘de Chileen’ wordt genoemd? En als dat inderdaad zo is, probeert iemand dan met deze al snel verwijderde berichten iets in zijn schoenen te schuiven? Of kroop deze ‘Johan Bakker’ wel degelijk dicht tegen de werkelijkheid aan? Op straat is men overtuigd van dat laatste.

Koran en een djellaba

Als deze reactie geplaatst wordt, zit Ziggy al ondergedoken. Luana telefoneert nog wel met hem, vrijwel dagelijks. Ze weet ook precies waar hij zit in Madrid.

In juni is ze nog als vakantie met de kinderen bij hem geweest. In oktober vieren ze daar de verjaardag van hun jongste zoontje. Ziggy lijkt inmiddels in niets meer op de afgetrainde kickbokser van weleer. Zijn onstuitbare hang naar McDonald’s en cola heeft hem ronduit vet gemaakt.

Halverwege november stopt het contact abrupt. Dagenlang is het stil en Luana wordt ongerust. Ze probeert van alles om Ziggy te bereiken, maar het lukt haar niet. Na twee weken is ze het zat en besluit ze in haar eentje af te reizen naar de Spaanse hoofdstad. Naar het hotel waar Ziggy zou moeten verblijven. In zijn kamer vindt ze meer vragen dan antwoorden. Alles ligt er nog. Zijn paspoort, portemonnee, al zijn kleren... Zelfs zijn telefoon. Nu is ze heel bezorgd. Na een paar dagen keert ze zonder resultaat terug in Amstelveen. Zeven dagen later wordt ze voor de ogen van haar oma en haar kinderen geliquideerd. Iedereen wacht op Ziggy. Wat gaat hij doen nu de moeder van zijn twee kinderen is vermoord? Er wordt gespeculeerd dat Luana is omgebracht door de vijanden van Ziggy.

Omdat ze hem nergens konden vinden is met de moord op Luana geprobeerd hem uit zijn tent te lokken. Insiders verwachten dan ook een gruwelijke vergelding. Maar die lijkt uit te blijven. Luana’s nabestaanden horen niks. Waar blijft hun schoonzoon, hun zwager? Wanneer laat hij iets van zich horen? Er zijn twee kinderen die hun moeder verloren zijn. Waar blijft hun vader?

Hun vader komt niet meer. Hun vader is weggemaakt. Maar niet nadat hij al zijn geld en ‘spullen’ via de pgp-telefoon naar de juiste locatie heeft moeten sturen. Niet nadat hij gedurende meerdere dagen op iedere vraag van zijn verhoorders een antwoord heeft moeten geven.

“Wie zit er achter die liquidatie? Met wie werk je nu? Wie waren de uitvoerders? Wie gaf de opdracht?”

Toen alle vragen waren beantwoord en een aantal conflicten in de onderwereld voor de verhoorders ineens een stuk overzichtelijker werden, vroeg Najib ‘Ziggy’ Himmich om een koran en een djellaba. Om ‘rein’ en nog enigszins waardig naar zijn schepper te gaan.

GEPUBLICEERD IN EDITIE 37,2016

Achteraf - Het maakt voor Ziggy niet meer uit

Waar is de exacte locatie van het graf van Ziggy? Die vraag zou niet alleen de politie, maar ook de nabestaanden van Najib Himmich graag beantwoord zien. Daarnaast is er natuurlijk nog die andere vraag: wie heeft Ziggy voor het laatst gezien? Wie heeft hem meegenomen uit die hotelkamer in Madrid? Het blijft speculeren, maar het is niet waarschijnlijk dat veel mensen wisten op welke plek in Spanje Ziggy zich schuil hield. Dat maakt het aannemelijk om te denken dat Ziggy ontvoerd is door mensen van wie hij dacht dat het zijn vrienden waren. In ieder geval moeten het mensen geweest zijn die zo dichtbij hem stonden dat ze wisten waar hij ondergedoken zat.

Daarnaast bestaat er ook nog onduidelijkheid over het exacte motief voor zijn verdwijning. Ligt dat in de dood van Gwenette Martha? Of ligt de reden in het feit dat Ziggy verantwoordelijk gehouden is voor de moord op Samir ‘Scarface’ B.? Op de avond dat ‘Scarface’ vermoord werd was Ziggy bij hem aan tafel. Fungeerde hij inderdaad als lokker zoals her en der gesuggereerd is?

Het maakt voor Ziggy niet meer uit.

Hij bezegelde zijn lot op het moment dat hij besloot in de zware misdaad te stappen. Daarmee betrad hij een labyrint vol geweld en verraad dat maar twee uitgangen kent: de dood en de gevangenis. Verblind door hebzucht speelde hij het spel om de top van de criminele apenrots. Even zat hij er bovenop. Maar toen hadden zijn vijanden al besloten om hem uit de weg te ruimen. Nu is de naam Ziggy misdaadgeschiedenis. Wat rest is zijn familie. Zij moeten, zoals inmiddels zoveel families van de slachtoffers van de Mocro-oorlog, verder zien te leven met de verschrikkelijke kwelling dat ze misschien wel nooit zullen weten wat de laatste rustplaats van hun vader, zoon, broer en neef is.