Geen bullshit, geen excuses - De beste coach van Nederland

Liefdesleven?”

“Een 9!”

Bedankt voor je aanmelding! Let op: je ontvangt binnen 10 minuten een mail om jouw e-mailadres te bevestigen.

Inschrijven

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

“Familie?”

“Een 8.”

Financiën?”

“Een 5. Nooit goed geweest met cijfers...”

“Spiritualiteit/religie?”

“Een 0, heb ik niets mee.”

“Gewicht?”

“Een 4.”

“Eetpatroon?”

“Een 5, ik eet veel te onregelmatig en veels te weinig fruit.”

“Fitness?”

“Een 5... Tja, dat gewicht komt natuurlijk wel ergens vandaan!”

Ik lach bij dit cijfer, maar dit vraaggesprekje met personal coach Wouter Kleinsman lijkt dan wel op iets dat je op een avondje met vrienden kunt spelen, maar is allesbehalve een spelletje. Bij iedere vraag van Wouter moet ik een cijfer geven waarbij 10 staat voor hartstikke goed en 1 (of 0, in mijn geval bij geloof en spiritualiteit) voor heel erg slecht. Ik scoor vervolgens ook ruk op ‘werk/levenbalans’ en ‘tijdsbeheer’ waardoor mijn overtuigd klinkende ‘als je het mij vraagt heb ik eigenlijk niks waar ik aan zou willen of moeten werken’ dat ik kort hiervoor uitsprak, ineens helemaal niet meer geloofwaardig klinkt. Er is wel degelijk werk aan de winkel voor me, schetst Wouter. Als mensen bij Wouter Kleinsman aankloppen, die zichzelf omschrijft als een ‘nononsense personal coach’, willen ze meestal iets. Logisch, je gaat geen duizenden euro’s uitgeven aan maandenlange coaching als je heel tevreden bent met je leven. Ik had dat niet. “Maar je bent hierin niet bijzonder, Peter. Veel mensen denken dat er bijvoorbeeld één of twee gebieden zijn om aan te werken, die vaak ook nog zakelijk gerelateerd zijn, maar na dit consult weten ze wel beter. Net als jij,” glimlacht Wouter minzaam.

‘In dit traject ben ik vriendelijk en mild als het kan, maar ook keihard als het moet. Ik ben niet iemands nieuwe vriend, ik ben de coach’

De beste

Nu moet ik er ook wel eerlijk bij zeggen dat mijn eerste contact met Wouter niet voortkwam uit bepaalde levens- of carrièrevragen die ik heb, maar journalistiek gedreven was. Ik wilde weleens weten hoe de meest succesvolle personal coach van Nederland, wat je in mijn beleving dus ook gelijk de beste maakt, te werk gaat. Wouter dacht dat ik dat het beste zelf kon ervaren en nodigde me daarom uit voor een een-op-een-sessie diep in het Twentse land waar hij woont. Het enige verschil met andere sessies is dat, omdat er ook foto’s gemaakt moeten worden, we een livegesprek voeren.

Normaal houdt hij alleen, uiteraard mede door corona, onlinecoachinggesprekken. En eenmaal tegenover deze coach begon dit eerste en voor mij enige consult met de vraag wat ik aan mijn leven wilde veranderen. Niks dus, zei ik. Best wel wat dus, bleek na die eerste test.

Na de intake begint mijn sessie met de personal coach pas echt, want nu gaan we mijn doelen bepalen en gaat Wouter me vertellen hoe ik dat moet doen. Moet, ja. Kleinsman is als coach namelijk altijd ‘in the lead’, hij bepaalt en zegt hoe jij als cliënt het aan moet pakken. “Dat is weleens wennen voor sommige mensen die bij me komen. Vooral ceo’s van grote bedrijven zijn niet gewend dat ze niet aan het stuur zitten. Zo had ik pas geleden een ceo die na het eerste gesprek zei: Als jij nou gaat kijken wanneer we een volgende sessie kunnen hebben, zal ik...

Ho, ho, ho, onderbrak ik hem. Waarom denk jij dat jij míj kunt vertellen wat ik ga doen? Ik ben de coach, dus ik bepaal. En als je dat niet bevalt, kunnen wij niet samenwerken. Wat ik verder van je vraag is 100 procent commitment en integriteit. Wanneer je zegt dat je iets gaat doen, dan doe je het ook. Je kunt één keer een afspraak met mij verzetten, maar bij een tweede keer ontsla ik je.

Dan kunnen we niet samenwerken, dan ga je er niet 100 procent voor en dan ga ik dat ook niet doen. Daarmee beledig je mij als coach. Geen gelul, gedram of excuses. Als iemand 300 procent geef, geef ik dat ook, maar als iemand iets verkeerd aanpakt, er de kantjes af loopt of gewoon een klootzak is, dan hoor je dat ook. In dit traject ben ik vriendelijk en mild als het kan, maar ook keihard als het moet. Ik ben niet iemands nieuwe vriend, ik ben de coach.”

Benieuwd naar de rest van het artikel? Lees het in de nieuwste Panorama of bekijk het op Blendle.