Tijdens mijn tocht kriskras door Nederland ontmoet ik eigenaren die zich een leven zonder wolfhond niet meer voor kunnen stellen. Ze geven mij een inkijkje in hun privéleven waarin het dier een volwaardig gezinslid vormt. Pootjes geven en stokken apporteren is niet weggelegd voor dit soort honden die al vroeg gesocialiseerd moeten worden en veel beweging nodig hebben. Helaas kijken sommige mensen niet verder dan hun stoere wolfachtige uiterlijk en beseffen ze niet dat ze hun leven aan moeten passen aan het samenleven met deze kruising tussen een wolf en een hond. Er zijn zelfs mensen die denken een wolfhond op een flatje zonder tuin te kunnen houden. Deze dieren belanden door die onwetendheid vaak in een grijs circuit, worden via Marktplaats of eBay verhandeld, gaan vaak van hand tot hand en belanden in een neerwaartse spiraal. De baasjes op deze pagina’s hebben, ieder op hun eigen, unieke manier, hun leven aan de wolfhond aangepast. Ze hebben het dier met respect en aandacht in hun leven geïntegreerd.
Tom en Stephanie Schoondermark: 'Met een hoop liefde en geduld'
Als ik mijn auto parkeer voor het keurige rijtjeshuis van Stephanie en Tom Schoondermark in Sprang-Capelle, word ik schuw aangestaard door drie grote saarlooswolfhonden (kruising wolf met herdershond).
In eerste instantie kijken ze de kat uit de boom en schurken ze zich zo dicht mogelijk tegen hun baasjes aan op de bank. Esmée en Quinten, de kinderen van Stephanie en Tom, vertrekken naar school en geven een laatste kus aan hun drie knuffeldieren Phelicia, Damiano en hun moeder Lana.
Als ik mijn auto parkeer voor het keurige rijtjeshuis van Stephanie en Tom Schoondermark in Sprang-Capelle, word ik schuw aangestaard door drie grote saarlooswolfhonden (kruising wolf met herdershond).
In eerste instantie kijken ze de kat uit de boom en schurken ze zich zo dicht mogelijk tegen hun baasjes aan op de bank. Esmée en Quinten, de kinderen van Stephanie en Tom, vertrekken naar school en geven een laatste kus aan hun drie knuffeldieren Phelicia, Damiano en hun moeder Lana.
Het begon allemaal met Joy, de Zwitserse witte herder die momenteel even bij de ouders van Stephanie logeert. Een jaar na Joy besloten ze hun eerste rashond mét stamboom aan te schaffen, Lana, een saarlooswolfhond, een kruising tussen een Duitse wolvin en een Duitse herder met ongeveer 30 procent wolfaandeel. Volgens Stephanie was ze schuw en had ze weinig zelfvertrouwen.
Met een hoop liefde en geduld kwam Lana echter tot bloei en heeft ze haar eerste nestje geworpen. Een van haar puppy’s, Damiano, werd verkocht aan een stel dat achteraf relatieproblemen bleek te hebben, waardoor de familie Schoondermark al na drie maanden de pup weer in huis had. Het was niet de bedoeling hem te houden, maar hij was zo aanhankelijk dat ze besloten hem te houden. “Ik heb zelfs mijn werk in de supermarkt opgegeven om er voor de honden te zijn,” aldus Stephanie. Ze loopt elke dag minstens anderhalf uur met de honden in de omliggende bossen en velden.
Trots toont Stephanie de trofeeën en rozetten die de stamboomhonden in de wacht hebben gesleept. Vooral Lana is een hoogspringer en heeft de titels Nederlands (jeugd)kampioen en internationaal kampioen op haar naam staan.
De andere twee liepen september 2020 hun eerste hondenshows tijdens Outdoor Zwolle. Tom bladert door het album met certificaten. Honderden kilometers leggen ze samen af om de dogshows bij te wonen, van Groningen tot Hannover. Helaas heeft corona roet in het eten gegooid en liggen de shows momenteel stil, maar zowel Tom als Stephanie volgt nu digitaal cursussen om hun kennis op peil te houden en een goed geolied team te blijven. Tom is gespecialiseerd in gezondheid en genetica terwijl Stephanie een expert is in ontwikkeling en gedrag. Volgend jaar verwachten deze gecertificeerde fokkers een nieuw nestje.
Familie van Straalen: 'Hun vertrouwen moet je verdienen'
De 4-jarige dochter van de familie Van Straalen, Selena, lijdt aan epilepsie. Haar grote beschermengel is Mateo, een saarlooswolfhond die haar elke seconde van de dag volgt. Soms valt Selena en vangt Mateo haar op. Hij heeft haar al meerdere keren behoed voor ongelukken waarbij ze anders misschien met haar hoofd tegen de tafel of de muur zou zijn gevallen. De familie Van Straalen heeft het Mateo nooit aan hoeven leren, hij deed dat vanuit zijn eigen instinct, vanaf de dag dat hij in hun leven kwam.
In het kleurrijke rijtjeshuis in het Zuid- Hollandse plaatsje Geervliet komt de warmte me bij binnenkomst direct tegemoet. Een uitbundige Natasja maakt met één hand de deur voor me open en haalt met de andere hand nog even snel een borstel door haar haren. In de gang slaan twee onrustige ogen me vanuit een bench gade. Het is Mateo, de saarlooswolfhond waarover ik van Natasja via de app al veel goede verhalen heb gehoord. Op de achtergrond verschijnt Selena die me vol overgave naar de woonkamer sleept, waar nog een andere saarlooswolfhond verstopt in een hoek onder de tafel ligt. Verder springt er nog een bordercollie-kruising over de bank en zie ik een kat over de tafel lopen. Keano, de 10-jarige broer van Selena, gaat koffie zetten in de keuken terwijl Ronnie, de man des huizes, voorzichtig de bench opent om een dolenthousiaste wolfhond in het overvolle huis los te laten.
Benieuwd naar de rest van het artikel? Lees het in de nieuwste Panorama of bekijk het op Blendle.
- Marielle van Uitert