Vermoord door je eigen broer

Ze groeiden op met hun families en vierden onbezorgde tijden. Toch ging er uiteindelijk iets gruwelijks mis, want Wim Verspaget en Rick van de Ven uit Heerlen werden afzonderlijk van elkaar in de voorbije maanden door hun bloedeigen broers vermoord. Wat heeft zich in deze twee lopende zaken afgespeeld? Panorama gaat op onderzoek uit.

CASE 1: Broedermoord in de Dommelstraat

De regen valt op zondagavond 17 november 2019 met bakken uit de hemel, het is onheilspellend weer.

Bedankt voor je aanmelding! Let op: je ontvangt binnen 10 minuten een mail om jouw e-mailadres te bevestigen.

Inschrijven

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

Omstreeks 22.50 uur krijgen de hulpdiensten via de meldkamer een dringende oproep over een steekpartij. Twee ambulances en meerdere politiepatrouilles scheuren naar een woning aan de Dommelstraat in Heerlen. Het geluid van sirenes vult de omgeving in de volkswijk Beersdal, auto’s met zwaailichten worden her en der snel geparkeerd.

Via een naastgelegen poortje en hofje rennen de natgeregende hulpverleners naar de zijkant van het huis waar een ingang is.

Het paniektelefoontje vanuit de woning blijkt terecht. De 26-jarige Rick van de Ven vecht hevig bloedend op de grond voor zijn leven, hij heeft één flinke steekwond.

Het ambulancepersoneel trekt onmiddellijk alle registers open om de Heerlenaar van de dood te redden. Ze stabiliseren hem op een brancard en rijden daarna vliegensvlug met hem naar het nabijgelegen Zuyderland-ziekenhuis. De afdeling spoedeisende hulp is het volgende station. Maar alle inspanningen ten spijt, overlijdt Rick hier korte tijd later toch als gevolg van een slagaderlijke bloeding door een messteek. Meteen is al duidelijk wie hiervoor verantwoordelijk is geweest: de eveneens op de plaats delict aanwezige Jeffrey, de broer van Rick. Hij is het namelijk geweest die tijdens de fatale novemberzondag enkele uren daarvoor als eerste op bezoek is bij zijn vader en moeder in hun huis aan de Dommelstraat. Maar de sfeer raakt verhit, Jeffrey krijgt een discussie met zijn pa.

Een woordenwisseling die steeds meer uit de hand dreigt te lopen. Woede overheerst binnen de huiselijke muren, de angst voor escalatie slaat toe.

Messenblok

Om de boel te sussen en Jeffrey tot bedaren te brengen, wordt Jeffreys jongere broer Rick opgebeld. Zo kan hij als een soort troubleshooter proberen te fungeren. Maar wat de al snel gearriveerde monteur van beroep ook probeert, zijn broer Jeffrey wil niet echt naar hem luisteren. Geschreeuw voert de boventoon. Als de broederliefde omslaat in haat ontstaat er zelfs een handgemeen. Over en weer vallen rake klappen. Duw- en trekwerk gaat steeds meer in de richting van een gevecht op leven en dood. Jeffrey komt uiteindelijk in de keuken terecht en zijn handen bereiken een messenblok. Vaststaat dat Rick, vader van twee jonge kinderen, vlak daarna met een van die messen één keer gestoken wordt.

De moeder van het vechtende tweetal raakt tijdens de worsteling ook lichtgewond en wordt daarom ook overgebracht naar het ziekenhuis, maar mag hier al vrij snel weer vertrekken. Haar zoon Rick laat rond die tijd het leven en Jeffrey is dan allang en breed gearresteerd op de plaats delict en achter slot en grendel gezet op het politiebureau van Heerlen. Zijn leven én dat van zijn eigen familie is in één klap geruïneerd. Als pa, ma, vrienden en bekenden in het crematorium op 25 november tijdens een drukbezochte en emotionele dienst afscheid nemen van ‘hun’ Rick, is zijn verdachte broer daar niet bij. De recherche voelt hem flink aan de tand over wat er nu precies gebeurd is. Jeffrey vertelt tijdens de verhoren vanaf minuut één dat er van opzet nooit sprake is geweest. Een ongeluk, dát was het. En niks anders. Tegen een medegedetineerde laat hij zich in de bajes van Roermond ontvallen dat hij erg met de dood van zijn broertje zit. “Dat merkte je heel erg aan hem,” vertelt de bajesklant. “Jeffrey zou nogal veel aan de cocaïne hebben gezeten in die tijd. Daardoor weet je soms niet meer wat je aan het doen bent.”

Afkickkliniek

Drie maanden na zijn arrestatie moet Jeffrey op een dinsdag tijdens een pro-formazitting voor het eerst voor de rechter in Maastricht verschijnen. Al vrij snel krijgt de Heerlenaar in het beklaagdenbankje het woord. Hij leest dan een brief voor: “Het spijt me heel erg, het is uit de hand gelopen, ik heb dit nooit gewild.” Jeffrey voelt zich schuldig, zo benadrukt de dertiger tegenover de rechters.

Ook híj heeft pijn door wat hij zijn bloedeigen familie heeft aangedaan: “Mijn broertje is niet meer, ik mis hem, mijn collega en beste vriend. De familie moet hiermee leven, maar ik heb dit nooit gewild. Ik hoop dat deze nachtmerrie snel voorbij is en wil aan alles meewerken.”

Jeffreys advocaat Sylvester Römer geeft aan dat het ‘niet zo goed gaat met cliënt’. “Je moet je voorstellen dat deze twee jongens maatjes van elkaar waren, collega’s en allebei peetoom van hun wederzijdse kinderen. Dat heeft impact natuurlijk. Of cliënt wel nog steeds contact heeft met zijn ouders? Daar wil ik niks over zeggen in verband met de privacy.”

Raadsman Römer wil wel kwijt dat Jeffrey inmiddels psychologisch onderzocht is. “In die rapportage wordt ook gesproken over het drugsgebruik van cliënt. Hij wil zelf naar een afkickkliniek en dat ziet de psychologe ook wel zitten. Het einddossier in deze zaak is er nog niet, dus daar wacht ik nog op,” aldus Römer.

Wanneer deze zaak inhoudelijk behandeld gaat worden, is nog onduidelijk. Het Openbaar Ministerie in Limburg wil des-gevraagd inhoudelijk niet veel zeggen over de laatste fase van het onderzoek naar deze broedermoord. “Deze zaak is al erg genoeg, dus wij kiezen voor terughoudendheid.”

Even geen dartswedstrijd meer

Jeffrey van de V. was een van de betere darters van ons land. Hij behoorde niet tot de absolute top, zoals een Van Barneveld of Van Gerwen, maar de Heerlenaar kon een aardig pijltje gooien.

Zo nam hij namens ons land in de afgelopen jaren meerdere keren deel aan kwalificatietoernooien van de prestigieuze dartsbond PDC door heel Europa. Tijdens een toernooi in Spanje strandde hij pas in de halve finale van de Catalonian Masters.

Van de V. won het dartstoernooi in eigen land dat de naam Fortuna Sittard Masters draagt. Ook wist hij ooit tijdens een toernooi een negendarter te gooien, binnen de dartssport een heel behoorlijke prestatie. Darten op wedstrijdniveau in binnen- en buitenland zit er voor de verdachte voorlopig niet meer in, zolang hij binnen de muren van de Roermondse bajes zit. De rechtbank in Limburg zal uiteindelijk gaan bepalen of dit nóg langer zal duren.

CASE 2: Broedermoord op het kamp

Het gebeurt allemaal net voordat de corona-ellende toeslaat. Terwijl in het diepe zuiden begin dit jaar de zoveelste feestavond in verband met het carnaval net een aantal uren achter de rug is, breekt daarna in de vroege zondagmorgen van 9 februari op een woonwagenkamp aan de Sportstraat in Kerkrade de pleuris uit. Vlakbij de plek waar Roda JC in het oude stadion ooit grote successen vierde, krijgen twee mannen ruzie.

Het zijn broers onder elkaar. Wim en Willem. Maar drie letters verschil. Opgegroeid in een gezin van in totaal drie broers en twee zussen. Op die vroege februari-ochtend staan Willem en Wim echter recht tegenover elkaar. Qua leeftijd schelen ze zes jaar. Ooit waren ze onbezorgde broertjes die samen in de zandbak speelden, maar daar is op dit moment weinig van over. Het tweetal raakt in gevecht bij de woning van een van hun zussen. Dan valt Wim Verspaget neer. Hij is neergestoken door zijn eigen broer. De hulpdiensten worden ingeseind, een waar drama. Politieauto’s en een ambulance arriveren even later in de duisternis. Meerdere agenten doen vlak voor het ochtendgloren hun werk op de plaats delict. De bloedende Wim ligt dan al op de brancard. Het ziet er niet goed uit voor hem, zijn leven ligt even later in handen van de artsen in het Heerlense ziekenhuis. Maar wat ze ook proberen, niet lang na de steekpartij blaast Wim Verspaget zijn laatste adem uit.

Op dat moment heeft zijn broer Willem al zijn eerste uren in een politiecel achter de rug. Bekenden van de vermoorde Wim, vader van een zoon en twee dochters, zijn verbijsterd. “Wat is er in godsnaam misgegaan?” Het verdriet is groot.

Drank en drugs

Rond datzelfde moment doet de recherche verder onderzoek in de woning van verdachte Willem die zelf dan achter de tralies zit. Voor het pand aan de Nieuwstraat in Kerkrade, vlakbij de Duitse grens, staat dan een grijs Volkswagenbusje van de speurders. Heel af en toe stiefelt een opsporingsambtenaar zo onopvallend mogelijk uit het pand waar alle rolluiken naar beneden zijn gelaten. Om iets te pakken in verband met het onderzoek. Iets wat doorgaans vaker gebeurt tijdens speurwerk van de politie om aanvullend bewijs te krijgen. En om meer te weten te kunnen komen over de verdachte in casu. Wie is de verdachte Willem V. eigenlijk? Een bekende van hem doet hier later een boekje over open: “Willem dronk regelmatig veel en snoof coke, hij kwam vaak in een kroeg in Kerkrade.”

Een gezelligheidsmens dat kortsluiting in zijn hoofd heeft gekregen, zegt een andere man.

“Willem en Wim hadden volgens mij al geruime tijd een sluimerend conflict. Dat is volledig en dramatisch geëscaleerd.”

Willem wordt door justitie in Limburg verdacht van doodslag. Zijn zus woont nog altijd op het piepkleine woonwagenkamp waar haar broers het met elkaar aan de stok hebben gekregen.

Een familiegebeurtenis die er natuurlijk flink heeft ingehakt bij haar. De zus beseft dit maar al te goed. Haar familie zal nooit meer compleet zijn. De Kerkraadse vrouw wil door alle ellende niks zeggen. “Dit is al triest genoeg,” verzucht ze. Ze wacht liever met haar commentaar op wat er nog komen gaat tijdens de rechtszaak. Dan zal ze de hele emotionele gebeurtenis herbeleven.

Het Openbaar Ministerie in Limburg laat via een woordvoerster weten dat er deze week een eerste tussentijdse zitting zal gaan plaatsvinden.