Heeft Kathleen Folbigg nu wel of niet haar vier kinderen vermoord?

Wie haar ziet, ziet misschien niet direct een veroordeelde moordenaar. Kathleen Folbigg oogt sympathiek met haar rode haren en haar rustige oogopslag. De vrouw wordt in sommige media een kans gegund haar zaak aan te vechten.

Opheldering

Folbigg, die nu 51 jaar oud is, is veroordeeld op dagboekfragmenten. De Australische rechter veroordeelde haar driemaal tot moord en eenmaal tot doodslag op  haar vier kinderen; alle vier omgekomen in de eerste maanden van hun leven. Folbigg zou de daden gepleegd hebben in een tijdspanne van 1989 tot 1999. Pas na tien jaar van moord en doodslag vonden familieleden een dagboek bij haar dat opheldering verstrekte over wat er gebeurd zou kunnen zijn.

Vader

Folbigg schrijft in haar teksten over de moeite die ze heeft met het leven als kind van een moordenaar. Haar vader bracht haar moeder om, toen ze zelf nog een kind was. In een van haar dagboekteksten schrijft Folbigg dan ook: "Ik ben de dochter van mijn vader."

In andere teksten zinspeelt ze op de geweldadige dood van haar kinderen, die hebben 'een beetje hulp gekregen,' zo schrijft ze ergens.

Advocaten

Nu ze de helft van haar 25-jarige gevangenisstraf heeft uitgezeten, probeert de seriemoordenares om haar zaak opnieuw geopend te krijgen. In Australië kan dat bij voldoende maatschappelijk gewicht. Folbigg heeft een advocatenteam om zich heen verzameld dat een dergelijke petitie is opgestart. 

Bedankt voor je aanmelding! Let op: je ontvangt binnen 10 minuten een mail om jouw e-mailadres te bevestigen.

Inschrijven

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

Een heleboel handtekeningen bij elkaar hebben er nu voor gezorgd dat een rechter heeft toegestemd het herzieningsverzoek te willen bestuderen. Folbigg claimt dat haar dagboekteksten verkeerd zijn geïnterpreteerd. Zo zou het 'kleine beetje hulp' dat een van de baby's had gekregen, een teken van God zijn. De advocaten die haar bijstaan claimen dat de kinderen door diverse ziektes om het leven zijn gekomen. Er is haar eigenlijk een enorm drama overkomen.

Ze zit in een lastig parket. Er zijn geen andere verdachten, en het is allemaal wel heel erg toevallig, telkens een dode baby, eens in de zoveel jaar.