Sportsprookjes: The Miracle on Ice

In deel 9 (slot) van deze serie: The Miracle on Ice, hoe de Amerikaanse studentenploeg de onverslaanbare ijshockeyers uit de Sovjet-Unie toch weet te kloppen op de Olympische Spelen van 1980. 

“Elke Amerikaan heeft drie dingen in zijn geheugen gegrift staan: de moord op John F. Kennedy, de eerste man op de maan én The Miracle on Ice,” zegt de Amerikaanse ijshockeyer Mike Eruzione in 2015, precies 35 jaar na het mirakel. 

Je hebt van die zekerheden in de sport. Bijvoorbeeld: uitgezonderd blessures wint Rafael Nadal Roland Garros. Of: Amerika wint het olympisch basketbalgoud, als het een enigszins fatsoenlijk team stuurt. En: Ajax wint thuis van Feyenoord. Zo is het ook vanaf 1964 met het olympisch ijshockeytoernooi. De gouden medailles kun je van tevoren al uitdelen aan de spelers van de Sovjet-Unie. Het toernooi van 1964? USSR: goud. ’68? Goud. ’72? Goud. ’76? Goud. Op die vier toernooien weet de grootmacht 27 van de 29 wedstrijden te winnen, vaak dik. Met 175-44 als doelsaldo. Voor de Spelen van 1980 in het Amerikaanse Lake Placid maken de andere teams zich dan ook weinig illusies. Ook Amerika niet, dat in de voorbereiding met 10-3 is afgeslacht door de Sovjets.

Belangrijke bijrol

Vreemd genoeg speelt Nederland een belangrijke bijrol in het olympische ijshockeytoernooi. Voor het eerst hebben onze ijshockeyers zich namelijk geplaatst voor de Spelen. Het EK voor B-landen is door Nederland gewonnen en de ploeg wordt uitgeroepen tot Nederlands sportteam van het jaar 1979. Rob de Nijs zingt het team feestelijk toe en rept over medailles in Lake Placid. Dat blijkt achteraf wat optimistisch, van de vijf wedstrijden wordt alleen van Polen gewonnen. Oranje heeft dan een Zweedse bondscoach: Hans Westberg. Hij is bezeten van ijshockey en broedt al jaren op een plan om de Sovjet-Unie te verslaan. “In mijn tijd was dat team ieder jaar onverslaanbaar. Dus bedacht ik een plan hoe je ze kon verslaan, want dat zou pas echt iets speciaals zijn,” zei Westberg vorig jaar in een aflevering van Andere Tijden Sport. 

Twee jaar voor de Spelen is de onoverwinnelijke ploeg in Nederland voor een trainingsstage en een reeks oefenduels. De Sovjets winnen iedere keer ruim, maar Westberg ziet dat zijn tactiek kans van slagen heeft. Iedereen graaft zich in tegen de communisten, maar hij denkt dat je juist de aanval moet zoeken, de Russen vroeg moet storen in hun opbouw. De Amerikanen en Canadezen zijn geïnteresseerd in zijn tactiek en in een speciaal belegde bijeenkomst in Montreal ontvouwt Westberg zijn plannen. In ’79 komt de Amerikaanse ploeg naar Nederland om te sparren. Coach Herb Brooks praat dan zo’n zes uur lang met Westberg over hoe de Sovjets te verslaan. 

Dat is nogal een uitdaging, wordt ook weer bevestigd op het olympisch toernooi, waar Oranje op de Russen stuit. “Zullen we het daar even niet over hebben?” zegt Ron Berteling, met 213 caps recordinternational, nu. De Sovjets winnen met liefst 17-4. De wedstrijden tegen de Sovjet-Unie heeft hij ook bijna veertig jaar later nog helder voor de geest. “Ze waren écht goed, een geoliede machine. Onze coach liet in de voorbereiding statistieken zien. Wij kwamen op jaarbasis aan 250 trainingsuren, de Finnen aan 600 en de Russen aan 1000. Ik dacht: dat kan helemaal niet. Maar zij trainden elf maanden per jaar, een uur of drie, vier per dag. Ze zaten ook intern en mochten niet weg. Ik geloof dat ze één keer per maand mochten bellen naar hun familie.”

Dit is een voorstukje uit ons blad. Wil je het hele artikel lezen over de ijshockeyers? Bestel Panorama dan HIER of lees het op Blendle!