Zlatan Ibrahimovic: god, legende én vallende ster

Het is nog lang geen Pasen of Pinksteren, toch is menig AC Milan-fan begin januari – met de kerstboom nog in huis – al in de sferen van de wederopstanding. Want is daar niet hun eigen Messias teruggekeerd op hun heilige grond, om ze te verlossen van het kwaad? Of om het meer aards te omschrijven: Zlatan Ibrahimovic landt op 2 januari met een privéjet op een vliegveld bij Milaan, waar honderden uitzinnige fans hem op staan te wachten. De Zweedse spits tekent na de medische keuring een contract tot het einde van het seizoen, met een optie voor nog een jaar, bij de naar de middenmoot afgezakte topclub van weleer.

“Ik ben eindelijk thuis,” zegt hij na het zetten van zijn handtekening. Zlatan was erbij toen in 2011 voor het laatst het landskampioenschap van de Rossoneri werd gevierd. Een jaar later verliet hij Milaan en vertrok hij naar Paris Saint-Germain, waar hij rustig doorging met prijzen winnen. AC Milan bleef berooid achter. De ploeg won in 2016 alleen nog de Italiaanse Supercup. Niemand genoot ervan, het duel werd in Qatar gespeeld. De hunkering naar prijzen is inmiddels intens groot. Droogte, daar zijn ze bij AC Milan als zevenvoudig winnaar van de Europacup I/Champions League en achttienvoudig landskampioen niet gewend.

Nu zal Zlatan echter niet meteen voor Europese gloriedagen gaan zorgen; de ploeg speelt door een UEFA-straf dit seizoen geen Europees voetbal. De eerste missie zal daarom zijn om Milan naar boven te stuwen in de Serie A, zodat het zich wel weet te plaatsen voor een van de Europese toernooien volgend seizoen. Bij zijn perspresentatie is de Zweed, die normaliter niet vies is van een beetje groot- spraak, voor zijn doen voorzichtig. Geen keiharde oneliner. Wel de belofte dat hij ervoor gaat zorgen dat ‘de fans in San Siro weer kunnen springen van plezier en geluk’. De term Messias van Milaan had prima uit zijn eigen mond kunnen komen, maar hij houdt zich dus nog een beetje gedeisd. Het is het Duitse dagblad Bild dat hem als een messias omschrijft. Zijn voorkomen – lange manen en sikje, zoals Jezus ooit door het leven ging – zal daar een rol in spelen, maar de adoratie vanuit de Milanfans na zijn landing in Milaan is daarin ongetwijfeld leidend. Het allitereert in ieder geval wel lekker en Zlatan zelf zal het zeker niet afkeuren. Al sinds het moment dat Europa hem leerde kennen, in 2001 als aankoop van Ajax, barst hij van het zelfvertrouwen, en vergelijkt hij zich met de groten der aarde. En daarbuiten.

Uitdagen

Zlatan Ibrahimovic is pas negentien als hij op 2 april 2001 in de perskamer van de Amsterdam Arena wordt voorgesteld als Ajax’ nieuwste aankoop voor het volgende seizoen. Na het officiële moment staat de bijna twee meter lange Zweed met een glimlach van Amsterdam tot Malmö rustig nog enkele journalisten te woord. Wat meteen opvalt: hier staat iemand die geboren is voor het hoogste podium. Zijn leeftijd en gebrek aan ervaring zitten zijn zelfvertrouwen niet in de weg. Als hij zich na de zomerstop daadwerkelijk bij de selectie van Ajax meldt is daar nog niets aan veranderd, herinnert middenvelder uit die tijd Tomás Galásek zich bijna twintig jaar later nog. “Vanaf de eerste training straalde hij al uit van: ik ben misschien jong, maar ik laat me door niemand gek maken,” vertelt de Tsjech. “Hij durfde oudere spelers uit te dagen, ook jongens die al jaren bij Ajax speelden.

Hij liet meteen zien wie hij was. Ik had niet verwacht dat hij zo goed zou worden. Het verbaasde me dat hij ondanks zijn lengte, technisch zo goed was. Ik train nu de o17-ploeg van Nürnberg, en die jongens hier geloven niet dat ik drie jaar met Zlatan heb samengespeeld. Ze vinden hem echt een grote speler. Mooi.”

Lees het in Panorama

Dit is een voorstukje uit ons blad. Wil je het hele artikel over Zlatan van Jarry Populier lezen? Bestel de nieuwe Panorama dan HIER, of haal 'm in de winkel!