Willem Holleeder en Cor van Hout: bloedgabbers

Het zal ergens in het voorjaar van 1996 geweest zijn. Heinekenontvoerder Cor van Hout is enkele dagen daarvoor ternauwernood aan de dood ontsnapt. Nadat hij zijn donkerblauwe Mercedes dubbel parkeert in de Amsterdamse Deurloostraat vuurt een man in een halflange grijsblauwe jas van dichtbij drie kogels op hem af. Terwijl zijn vriendin Sonja zich ontfermt over hun zoontje, weet Van Hout nog uit de auto te stappen. Verdwaasd loopt hij nog even rond totdat hij zwaargewond wordt afgevoerd naar het VU-ziekenhuis. Hij is geraakt in zijn arm, schouder en kaak.

Niet lang na de aanslag zit Cor van Hout alweer rechtop grappen te maken in zijn ziekenhuisbed. Cors goede vriend De Flap is op ziekenbezoek als ook Willem Holleeder binnen komt lopen. “Nou Neus,” zegt Cor, “alles wordt nu anders.” Wanneer Holleeder zijn boezemvriend vraagt wat hij daarmee bedoelt, antwoordt Cor: “Het ziet er naar uit dat mijn kaak goed geraakt is. En ook mijn tanden zijn kapot, dus ik heb besloten om een grotere kaak te nemen en andere tanden.” De ijdele Van Hout stoort zich blijkbaar al langere tijd aan zijn kleine kaak en tanden en heeft het er vaker over gehad om die, door middel van een cosmetische ingreep, te laten verfraaien. Nu is het uitgelezen moment om een reusachtige kaak vol met blinkend witte tanden te laten plaatsen. “Ja Neus, hou de vrouwtjes maar bij me weg, want je bent nu kansloos,” zegt Van Hout vrijwel direct nadat hij weer is opgelapt.

Het is een greep uit de vele anekdotes over Cor van Hout die Willem Holleeder later zal opschrijven in zijn column in Nieuwe Revu. Of het nou gaat om rotgeintjes tijdens een wintersportvakantie in Oostenrijk, het drankgebruik van Cor in de bajes of gerommel met racepaarden. Altijd als hij het over zijn voormalige partner in crime heeft, vertelt Holleeder over de Pietje Bellstreken van Cor. Hoe hij, net na de aanslag, zijn autosleutels aan vriend Boelo geeft en hem vraagt de auto op te halen. Terwijl Boelo naar de auto loopt, steekt Cor twee vingers in zijn oren alsof hij wil suggereren dat er een autobom af zal gaan. “Nou, ze hebben wel z’n tanden en kaak stukgeschoten, ze hebben zijn humor niet kunnen raken,” schrijft Willem over het voorval. “Ik had er ook niet aan moeten denken... Want één ding moet ik zeggen: als er iemand humor had, was Cor het wel.”

Geen greintje respect

Achteraf blijkt er een pijnlijke kern van waarheid te zitten in Cors opmerking ‘Nou Neus, alles wordt nu anders.’ Hij en de man die niet alleen zijn partner in crime en zijn bloedgabber is, maar ook zijn zwager en de oom van zijn kinderen, staan op dat moment aan de vooravond van hun definitieve breuk. Hoewel de mannen samen jarenlang lief en leed hebben gedeeld, kunnen ze steeds minder goed door één deur. Dat hoort ook de recherche ruim drie weken voor de aanslag op Van Hout. Dan belt Willem zijn vriendin Maike en zegt dat hij ruzie heeft gehad met Cor. Hij noemt hem ‘een gluiperd’ en ‘een alcoholist’.

Dit is een voorstukje uit onze Holleeder special. Daarin lees je dit volledige artikel van Wouter Laumans en nog vele andere verhalen rond de meest beruchte crimineel van ons land. Je kunt 'm hier bestellen.