Iedere dag het nieuws dat echte mannen interesseert

Misdaadklassieker: 'Het was oud zeer'

Voor de misdaadklassieker van deze week gaan we terug naar 2012. Dick Vrij staat Panorama te woord en legt uit waarom hi...

https://cdn.pijper.io/core/panorama-fallback2.png

Voor de misdaadklassieker van deze week gaan we terug naar 2012. Dick Vrij staat Panorama te woord en legt uit waarom hij Willem Holleeder een tik heeft gegeven. 'De Neus' loopt in die dagen nog vrij rond.

Dick Vrij, de freefighter die Holleeder aanvloog:

‘Het was oud zeer!’

Hij kwam, hij zag, hij sloeg erop los en hij verdween. Ex-freefighter Dick Vrij (47) werd in één klap ‘de man die Holleeder op z’n smoel sloeg’. Wie is hij?

Tekst Mylène de la Haye

De naam Dick Vrij is voor mij een begrip vanaf het moment dat ik, anderhalf decennium geleden, het vecht-sportwereldje inrolde. Sterker nog: Dick Vrij en zijn partner in crime, pardon, boezemvriend Hans Nijman waren erbij toen ik mijn eerste freefight-gala meemaakte en besmet raakte met het vechtsportvirus. Jarenlang heb ik daarna televisieprogramma’s gemaakt over die harde, maar intrigerende wereld met dat duistere rafelrandje.

Voor mijn kennismaking met Dick Vrij moeten we veertien jaar terug in de tijd. Het is 1998 en ik presenteer voor RTL4 het programma Echte mannen. In dat programma zit het onderdeel: Persoonlijk Assistente van … en het lijkt me boeiend, en ook wel een beetje komisch, om in roze mantelpakje assistente te zijn van een free-fighter op de dag van een belangrijk gevecht. Het wordt freefigher Sander McKiljan, een 2 meter lange, ge-spierde taxichauffeur. Hij wordt getraind door Hans Nijman en Dick Vrij en vecht op een gala in Heerenveen, eveneens georganiseerd door Vrij. Ik krijg alle toegang backstage ‘als ik de vechters maar niet afleid en niet te veel in de weg loop’.

Tijdens het gevecht gaat het er zo wild aan toe dat McKiljan en zijn tegenstander in de eerste ronde met een enorm kabaal over de touwen heen de ring uit donderen. Ik vind het allemaal prachtig. Het gekraak van gewrichten, de rondvliegende zweet en bloeddruppels, de adrenaline die vrijkomt. Tijdens de tweede ronde hangen de vechters opnieuw gevaarlijk zwaar tegen de te slappe touwen aan. Samen met Vrij en Nijman spring ik overeind om de twee mannen duwend te beletten er weer eroverheen te vallen. Als Dick Vrij in de gaten krijgt dat ik naast hem in m’n mantelpakje met m’n armen omhoog eveneens tegen die knokkende berg spieren sta aan te duwen, buldert hij: “MYLÈNE! GA WEG EN BLIJF IN GODSNAAM OP JE KONT ZITTEN!” Als hij daarna rood aangelopen naast me komt zitten, zegt hij: “Wat denk je nou? Da’s 210 kilo in die ring. Als dat op je valt, ben je zo plat als een dubbeltje!”

Moe van Holleeder-hype

Daarna kwam ik Dick Vrij en Hans Nijman nog wel geregeld tegen in het vechtsportwereldje, maar omdat m’n programma Mylène knokt door - dat twee jaar na de aflevering met Sander McKiljan op RTL5 van start ging – puur over kickboksers en K1 ging en niet over MMA (Mixed Martial Arts), kruisten onze wegen zich niet vaak.

Op een gegeven moment zoemde rond dat Dick en Hans goede maatjes waren met Holleeder en dat ze dingen deden die het daglicht niet kon verdragen. Jaren later, toen ik voor Panorama het afpersingsproces van Holleeder versloeg in de extra beveiligde rechtszaal ‘de Bunker’, kwamen hun namen opnieuw voorbij, dit keer in verband met de afpersing van een zakenvriend van Willem Endstra, John Wijsmüller. Daarna werd het stil rond het duo, tenminste in mijn leven. Tot anderhalve week geleden. Wat bezielde Dick Vrij om Holleeder tikken te geven op een vol terras op klaarlichte dag?

De kans dat Dick Vrij zelf openheid van zaken gaat geven, schat ik bijzonder klein in. Als hij de politie niet wil vertellen waarom hij als een tijger op Holleeder dook, waarom zou hij het mij dan aan m’n neus hangen? Tot m’n verbazing belt hij binnen een uur terug nadat ik bij z’n sportschool via de mail een interviewverzoek heb ingediend. Hij moet er nog even over nadenken of hij er belang bij heeft me te woord te staan over het voorval met Holleeder.

“Het hoeft niet alleen daarover te gaan,” hou ik hem voor, “ik wil ook beschrijven wat voor man je eigenlijk bent. Mensen zijn nieuwsgierig en dat is begrijpelijk. Niet iedereen durft Holleeder op een druk terras een tik op z’n neus te geven.” Hij herinnert zich mijn bezoek aan z’n gala nog goed en ook de televisie-uitzending die erop volgde. Over de schermutseling met Holleeder zegt hij: “Lieverd, er was niet zoveel aan de hand hoor. Er is alleen maar een tafel omgevallen op dat terras. Ik bel je aan het einde van de dag.”

Er niet van uitgaand dat hij me een primeur gaat geven, klim ik in de telefoon en druppelen de verhalen en anekdotes van vechtsportliefhebbers, sportschoolhouders, ex-vechters, trainers, organisators en journalisten binnen. Aan het eind van de dag begint zich een aardig beeld te vormen. Over de Dick Vrij met wie je in de kroeg een biertje drinkt, is iedereen het eens: hij is joviaal, charmant, heeft gevoel voor humor, is heel direct en bijzonder loyaal. Maar er is ook een andere kant en daarover lopen de meningen uiteen. Sommigen zeggen dat Dick Vrij en z’n partner Hans Nijman tot over hun oren in de onderwereld zitten, terwijl anderen dat pertinent ontkennen of bagatelliseren.

Manager en oprichter van de It’s Showtime-spektakels in de Arena, Simon Rutz: “Ik ken Dick Vrij al een jaartje of twintig. Voor mij is hij gewoon een gouwe pik, die altijd voor je klaarstaat en die z’n hart op de juiste plaats heeft zitten. Ik heb nooit gezeik met hem gehad. Als je hem als vriend hebt, heb je een echte vriend. Hij is heel loyaal. Nee, ik kan niet zeggen dat hij een kort lontje heeft, maar het is iemand die absoluut niet tegen onrecht kan. Hij is dan ook niet iemand die afwacht, nee, hij gaat erop af. Kijk, als Holleeder Dick z’n naam te grabbel gooit en Dick rijdt voorbij en ziet hem dan zitten op een terras, komt hij in actie. Dat is toch niet zo raar? Hans Nijman en Dick Vrij zijn de vaandeldragers van de MMA. Er doen wilde verhalen de ronde over hen, maar verhalen verzinnen kan iedereen.”

“Die vechtpartij had ik willen zien,” grinnikt schrijver en journalist Jens Olde Kalter, schrijver van de biografie van Ernesto Hoost. “Ik had graag de kop van Holleeder gezien toen hij Dick op zich af zag stuiven. Ergens vind ik het heel goed dat iedereen nu weer even doorheeft dat deze BN’er gewoon een crimineel is. Ik word een beetje moe van die Holleeder-hype. Ik begrijp best dat mensen Holleeder interessant vinden, maar ze moeten niet vergeten wat hij allemaal heeft geflikt.”

Olde Kalter maakte ooit van dichtbij mee hoe weinig iemand heeft in te brengen die wordt blootgesteld aan de irritatie van Dick Vrij: “Ooit werkte ik als obertje in een zaak in Zandvoort waar Dick portier was. Ik was een jong scholiertje en vond hem een behoorlijk indrukwekkend figuur. Op een gegeven moment was er een grote Duitser die een vrouw lastigviel. Hij werd door Dick gewaarschuwd. Die waarschuwing sloeg de Duitser in de wind, waarna Dick, volkomen terecht, optrad. Met die Duitser gebeurde toen ongeveer hetzelfde als met Willem Holleeder. Het is lang geleden, maar ik kan het me nog zeer levendig voor de geest halen. Eentje vol op z’n smoel en het was klaar.”

‘Minder vriendelijke kanten’

Iemand die het vechtsportwereldje door en door kent, maar die in dit verband niet met naam genoemd wil wor-den, windt geen doekjes om de schaduwkant van Dick Vrij. “Voordat je je vingers brandt aan die heren, wil ik je wel melden dat het geen zuivere koffie is waar ze mee bezig zijn. Dat weet inmiddels iedereen in het wereldje. Niemand zegt er wat van, niemand wil die mannen aan het kruis nagelen. Ze horen erbij, ze zijn wat ze zijn en we hebben allemaal een zwak voor ze. Het zijn goeie gozers, ondanks alles. Maar ik ken een re-chercheur die er z’n rechterarm voor over zou hebben om die twee achter tralies te krijgen.”

Mijn oude collega Fred Royers – samen met hem maakte ik de Mylène knokt door-serie – is inmiddels vecht-sportcommentator bij Eurosport. Hij kent Dick Vrij persoonlijk niet goed, maar bewondert hem als vechter: “Een gevecht met Vrij was altijd vuurwerk, het publiek kreeg waar voor z’n geld. Vroeger was hij portier bij de iT in Amsterdam, met hem wilde je echt geen ruzie krijgen. Je hoort wilde verhalen over zijn connecties met de georganiseerde misdaad, maar ja, die dingen moeten eerst nog maar eens bewezen worden.”

Misdaadjournalist John van den Heuvel, fervent vechtsportliefhebber, is Dick Vrij tijdens vechtsportgala’s de afgelopen jaren drie à vier keer tegen het lijf gelopen. John: “Hij was tijdens die gesprekken vriendelijk, maar ik weet dat hij ook - voorzichtig gezegd - minder vriendelijk kanten heeft. Hem louter omschrijven als een type ruwe bolster blanke pit, dekt niet de gehele lading. Vrij is wel heel loyaal aan zijn vrienden, of die nou crimineel zijn of niet, en zou letterlijk voor ze door het vuur gaan. Dat hij Holleeder aanvloog op een vol terras, verbaast me niet. Dick Vrij was al langer naar hem op zoek. Dat heeft niet alleen te maken met een conflict tussen zijn vriend Dino Soerel en Holleeder. Er spelen ook andere dingen. Dick Vrij is dan niet het type dat heel lang nadenkt of het wel verstandig is Holleeder zo publiekelijk aan te pakken.”

‘Een karaktervechter’

Iemand die Dick Vrij al heel lang kent, is trainer Thom Harinck, de man die aan de wieg stond van vechters als Peter Aerts en Badr Hari. Ik bezoek hem in z’n sportschool in Amsterdam-Noord: “Dick kwam bij mij binnen als klein knokkertje van 78 kilo. Hij begon in een dependance van mij in Haarlem, maar de jongens die echt talent hadden, werden naar Amsterdam doorgestuurd en zo kwam Dick bij mij. Hij ging wedstrijden vechten en werd al snel een populaire jongen. Daarna werd hij breder omdat hij ging bodybuilden en heel veel pindakaas ging eten.” Harinck grinnikt: “Zo noem ik dat dan, maar je begrijpt wat ik bedoel. Dick heeft het nooit van z’n techniek moeten hebben, maar wel van z’n inzet. Hij is een karaktervechter. Hij is op een gegeven moment zelf naar Chris Dolman gegaan om te leren freefighten. Dolman hield voor de bekende Wallenkoning Zwarte Joop de Vries de Wallen schoon en is een legendarisch figuur in de vechtsport. Met Chris ging hij toen naar Japan, waar hij wedstrijden vocht met andere MMA-jongens zoals Joop Kasteel en zo. Dick is in de omgang echt een super amicale, innemende kerel. Ik ben nog bij z’n huwelijk geweest en je komt bij hem graag over de vloer. Er is een periode geweest dat het wat minder met hem ging, toen werd hij heel breed en had hij zo’n smal afgetrokken koppie. Maar toen ik hem laatst zag, zag hij er weer prima uit.”

Als ik iedereen gesproken heb, krijg ik de man met de ijzeren knuisten zelf weer aan de telefoon. “Hé Mylène, ik heb er over nagedacht maar ik laat het hierbij. Ik wil eigenlijk niet in de media komen met dit verhaal. Er is al genoeg stof opgewaaid. Je lezers zullen wel willen weten wat er aan de hand is, maar het was gewoon een beetje oud zeer. Hij heeft met mijn naam lopen schermen bij zijn afpersingspraktijken. Toen ik hem daar zag zitten, moest ik zo reageren. Ik ben altijd recht door zee. Dat er nu verhalen komen, snap ik. Als het me verschrikkelijk gaat irriteren wat er allemaal over me wordt geschreven en als het echte indianenverhalen worden, bel ik je meteen. Dan krijg jij de primeur. Maar nu laat ik het hier even bij. Lieverd, succes met je verhaal.” Nadat ik heb opgehangen, stuur ik hem een sms met de vraag hoe oud hij eigenlijk is omdat ik het op internet nergens kan vinden. Hij antwoordt: “Ik hoop in mei 48 te worden, ha, ha.”

Moet Vrij vrezen voor z’n leven?

Ex-coach en kickbokstrainer Thom Harinck: “|Ik hoop voor Dick dat dit hele gedoe met Holleeder geen staartje krijgt. Maar dit lijkt mij niet iets wat Holleeder over z’n kant kan laten gaan. Het was ook geen gelijkwaardig gevecht. Dick heeft z’n gewicht erin gegooid en Holleeder een beetje over dat terras lopen sleuren. Ik hoorde dat hij alleen maar Au, au, niet doen, niet doen riep. Holleeder lijkt heel wat, maar tegen sportjongens zoals wij is hij natuurlijk niet opgewassen. Eén draai om z’n oren en hij ligt gestrekt. Dick mag blij zijn dat het bij een gebroken kaak is gebleven. Hij had hem wel dood kunnen slaan, want Holleeder is echt heel zwak. Ik hoop van harte dat het wordt bijgelegd en dat Dick geen mannetje achter zich aankrijgt. Een Oost-Europeaan doet tegenwoordig heel veel voor 10.000 euro.”

Misdaadverslaggever John van den Heuvel: “Of hiermee de kous af is? Het was natuurlijk een vernederende afstraffing voor Holleeder. Aan de andere kant: er zijn niet veel mensen in Nederland fysiek opgewassen tegen Dick Vrij. In die zin hoeft Holleeder zich niet te schamen. Ik denk niet dat Holleeder nou direct een wraakactie op poten zet, hoewel hij dat diep in zijn hart misschien wel zou willen. Ik verwacht eerder een gesprek, waarin Holleeder probeert vrede te sluiten met zijn tegenstanders. Hij beseft echt wel dat de verhoudingen in de onderwereld niet meer hetzelfde zijn als zes jaar geleden.”

KADER Reactie Holleeder

‘Het was een rake klap!’

Er broeide al een tijdlang iets tussen de twee kemphanen. Maar Holleeder had al aangegeven dat hij niet zou gaan vechten met Vrij. “Dat kan ik toch niet winnen.” Holleeder was zich bewust van een zekere animositeit. Vrij was een vriend van de ‘rivaliserende kant’.

Of het nu door Willem Holleeder was of door Dick Vrij, dat was niet duidelijk, maar in elk geval waren er vóór de vechtpartij al bedreigingen uitgewisseld. Redenen genoeg voor Vrij om even een pittig ‘non-verbaal gesprek’ aan te gaan toen hij zijn rivaal op het terras zag zitten. “Ga even zitten, dan kunnen we even pra...” Veel verder kwam ‘de Neus’ niet. Twee seconden later leek het of hurricane Sandy even een ommetje had gemaakt over het terras van Joffers. Willem kwakte met stoel en al achterover. Hij zegt nu dat hij niet, zoals in de krant stond, ‘als een lappenpop over het terras werd geveegd’. Holleeder lachend: “Het was een rake klap. Die heeft me drie ruggen gekost.”

Was dat voor een schadevergoeding? Holleeder: “Nee, dat was het bedrag dat ik op zak had. In het kader van de 17 miljoen ontnemingsvordering is dat in beslag genomen. Met de complimenten van Fred Teeven.”

Was het allemaal een misverstand? Holleeder: “Eigenlijk wel. We hadden het veel eerder uit moeten praten. Mijn fout. Maar het is het me die kaak wel waard geweest... Als ik onder het mes ga voor die kaak, doen ze meteen die neus. Die zit me al een jaar of vijftig dwars...”

(Tekst kader: Bas van Hout)