Iedere dag het nieuws dat echte mannen interesseert

Column Jens Olde Kalter: 'In Zandvoort hoor je nog eens wat'

Lees hier de nieuwste column van Jens Olde Kalter, over de Zandvoorters.

https://cdn.pijper.io/core/panorama-fallback1.png

Het was nog geen elf uur in de ochtend. De zon brandde vol gas. En hoewel het officieel nog lente was, brandde de zon zo hard dat ik al gauw de schaduw opzocht. Dat gold niet voor het groepje heren op leeftijd, een paar tafeltjes verderop. Diep gebruind, nippend aan hun koffie, deden ze wat ze al honderd jaar deden zodra er een zonnestraal in hun dorp tevoorschijn kwam: er vol in gaan zitten en er al maximaal ouwehoerend, maximaal van genieten. Dit waren Zandvoorters. Hoe ik dat weet? Ik heb een groot deel van mijn jeugd in Zandvoort gewerkt, gefeest, met Zandvoorters op school gezeten en vooral goed mijn oren opengehouden als zij hun mond opendeden. Van Zandvoorters hoorde je nog eens wat. Over Cor en over Willem. Over Freek en Dick. En over Gijs. Wijlen Gijs van Dam. De hasjhandelaar die in 2004 op de oprit van zijn huis in Zandvoort werd geliquideerd nadat hij bij een eerdere liquidatiepoging al in een rolstoel belandde. Van Dam, als jongen al eens ontvoerd geweest om zijn vader Gijs senior onder druk te zetten, was een goede vriend en zakenpartner van Cor van Hout en liep vroeger al vaak met de Heineken-ontvoerder door Zandvoort. Je zag hen op straat, in bepaalde kroegen en altijd bij dezelfde strandtent. Namelijk de zaak waarvan de ‘Heineken-boys’ (zoals het personeel hen daar soms noemde) de eigenaar waren.

Er werd stevig in de zon bijgekleurd, met in de ene hand een pilsje en in de andere hand een pak geld en/of een pak kaarten. Wat ik zei, in Zandvoort hoorde je of zag je nog eens wat. Over Gijs van Dam wilde ik nu weer graag iets horen, op camera voor mijn nieuwe CrimeOnline-aflevering (zie Panorama.nl, red). Dit in verband met de verklaring van voormalig Juliët-bendeleider John Jansen over de moord op Cor van Hout in 2003. Volgens Jansen zou Cor van Hout weleens kunnen zijn meegezogen in een conflict dat Gijs van Dam met de Marokkaanse familie Chengachi uit Utrecht had. Clan-lid Mimoun Chengachi verdween begin deze eeuw bij een deal, tezamen met de partij hasj die bij die deal had moeten worden binnengehaald. Gijs van Dam zat ook in de ‘zaak’, samen met Jamal Azouagh uit Breda. Vrijwel direct waren ze verdachten inzake Mimoun Chengachi’s verdwijning. Ruim vijftien jaar vochten de twee Marokkaanse families na die verdwijning een bloedige strijd met elkaar uit, waar ze ooit op zeer goede voet met elkaar stonden. Jamal Azouagh werd uiteindelijk op een terras in Tanger doodgeschoten, er gingen bommen af en beide families verloren meerdere leden.

@backlink(181701)

Waar John Jansen in dit verhaal past: zijn connectie met Jamal Azough, als vroeger lid van de Juliëtbende. En zijn connectie met Cor van Hout, die hij in de bajes had leren kennen. Cor had Gijs willen beschermen, aldus Jansen, en zou daarbij zelf zijn gaan dreigen richting Utrecht. Met alle gevolgen van dien. Vergezocht of niet, als iemand van het kaliber Jansen dat vermoed, en er een verklaring bij justitie over aflegt, is dat de moeite van het onderzoeken en aanhoren waard. En zo toog ik met de camera naar Zandvoort en kwam ik in contact met het clubje heren op leeftijd. Een afspraak met de mannen had ik niet, maar toen ik hen zag zitten zei alles wat ik in mijn jeugd over Zandvoort had geleerd me, dat ik hen iets moest vragen. Veel wijzer werd ik er niet echt van. Maar natuurlijk kenden ze Gijs van Dam en zijn ouwe heer. “Maar we hopen wel dat je niet lullig in Panorama over hem hebt geschreven,” zei er een. Voor de video was het gesprek uiteindelijk dus helaas niet zo relevant. Maar als misdaadjournalist heb je wel altijd een goed excuus om in Zandvoort in de zon te gaan zitten.