Bij de politierechter: 'Voor hetzelfde geld sta je in de Panorama'

“Bent u zo zenuwachtig?” vraagt de rechter.

“Best wel, ja,” zegt Regina.

@backlink(155785)

Zojuist in de hal, voordat de bode haar naam omriep, kreeg ze het muntje van 50 cent nauwelijks in de gleuf van de koffieautomaat. Zo erg trilde ze. Maar het zijn niet alleen de zenuwen. Ze maakt een verwarde indruk. Haar handtas puilt uit van de medicijnen en buiten, voor de deur van de rechtbank, staat haar scootmobiel geparkeerd. Ze is pas 58 jaar, maar haar een wrak noemen is niet eens ver gezocht. Dat moet ook de rechter zijn opgevallen. Met een grimas op zijn gezicht, alsof hij zelf de pijn voelde, zag hij Regina daarnet op zich af schuifelen. Een kleine vrouw, haar rug krom, haar stappen onzeker en voorzichtig. Nu zit ze voor hem, ineengedoken onder haar grijze omslagdoek. Trillend als een rietje.

De officier vraagt, alsof hij het gokt: “Een fles Berenburg bij de Poiesz-supermarkt in Bolsward? Klopt dat? Heeft u daar een fles Berenburg gestolen?”

“Ja, dat klopt wel,” klinkt het zacht van onder de omslagdoek.

“Een set oorbellen bij de HEMA in augustus?”

“Ja, dat klopt volgens mij ook.”

“Shag bij de Aldi in december?”

“Zou kunnen.”

“Plus twee blikjes tonijn.”

“Oh ja…”

“Twee jurken en een vest bij een kledingzaak in Bolsward?”

“Ik geloof het wel, ja.”

Vlak na die laatste diefstal stond de politie bij haar voor de deur. Ze was zich van geen kwaad bewust en had de agenten vriendelijk binnengelaten. Daar hingen de gestolen jurken en het vest open en bloot over een stoel in de woonkamer. Nog geen uur eerder griste Regina de kledingstukken van een kledingrek dat buiten voor een winkel stond. De winkelier zag het, herkende de dader - inmiddels een bekende van het Bolswardse winkeliersgilde - en belde de politie. Toen die bij haar aanbelde, was Regina zelf het hele voorval allang weer vergeten. Ze had geen idee hoe ze aan de kleren kwam. Het zijn de medicijnen, zegt ze. Die maken haar vergeetachtig.

@backlink(155665)

Veel schulden

Twee jaar geleden, na haar scheiding, ging het rap bergafwaarts met haar. Niet alleen met haar gezondheid, ook financieel was het ellende troef. Geen geld, veel schulden. Kon ze dan nooit meer iets lekkers kopen, nooit meer iets leuks? Zo was het stelen begonnen.

“In maart zat u hier ook al. Ook voor winkeldiefstal. Klopt dat?”

“Dat stond zelfs in het Bolswards Nieuwsblad. Wist mijn familie het ook gelijk. En mijn buren,” klaagt Regina.

“Dat kunt u de krant niet kwalijk nemen. U moet gewoon niet stelen,” adviseert de rechter die haar naast een taakstraf van veertig uur - er bestaat blijkbaar werk dat zelfs Regina kan verrichten - ook twee weken voorwaardelijke gevangenisstraf oplegt. Als stok achter de deur. “En u moet maar zo denken: het kan altijd erger. Voor hetzelfde geld sta je in de Panorama.”

Lees het in Panorama

Dit was een aflevering van 'De politierechter' uit de oude doos, geschreven door onze verslaggever Jochem Davidse. Benieuwd naar de aflevering van deze week? Lees 'm in ons magazine op Blendle of bestel een papieren versie.