Bij de politierechter: mama besteelt de Hema

Alstublieft mevrouw de rechter, omwille van mijn kinderen, geeft mij nog één laatste kans.”

Ze is niet in tranen, maar het is wel degelijk smeken wat de Surinaamse

Stephanie (29) doet. Behalve een hardnekkig winkeldief is ze ook moeder van drie kinderen. Drie kleuters die ze nu schaamteloos in de strijd gooit. De jongste is pas 2. Ze zijn er niet bij vandaag. Ze logeren al 37 dagen bij oma, precies de tijd dat hun moeder in voorarrest zit.

Stephanie draagt sneakers, een strakke spijkerbroek en een modieus shirt. Een jasje van harig nepbont hangt over haar stoel. Wie haar strafblad kent, vraagt zich onmiddellijk af hoeveel van die outfit bij een kassa is afgerekend. Ze heeft nogal een reputatie. Haar strafblad hangt van winkeldiefstallen aan elkaar.

Dit keer winkelde ze samen met een vriendin in Purmerend. Eerst bij V&D, daarna bij de HEMA. Bij die eerste winkel verloopt alles op rolletjes. Met een speciaal geprepareerde tas - een tas die aan de binnenkant met folie is beplakt om het alarmsysteem te misleiden - lopen de dames zonder blikken of blozen en met een paar honderd euro’s aan onbetaalde kleding zo door de schuifdeuren naar buiten. Niemand die het door heeft. Pas later die middag, na haar aanhouding, worden de gestolen V&D-kleren in Stephanies auto aan-getroffen.

@backlink(167865)

“Wie had die tas gemaakt?” wil de rechter weten.

“Zij,” zegt Stephanie.

“Volgens uw vriendin was u het.”

“Niet waar.”

“Er kan er maar één de waarheid spreken, lijkt mij.”

“Klopt, dat ben ik, mevrouw.”

Anoniem verdwijnen in de drukte

Bij de HEMA gaat het mis. Een beveiliger volgt de vriendinnen via de verschillende beveiligingscamera’s en zit zodoende eerste rang wanneer zij de tas volproppen met lingerie en kinderkleding. Hij waarschuwt wat collega’s en loopt dan de winkelvloer op. Zodra de grijpgrage dames doorhebben dat ze gesnapt zijn stuiven ze de winkel uit. Eenmaal buiten rennen ze, om de pakkans te verkleinen, ieder een kant op.

Het is die dag markt in Purmerend, een ideaal decor om anoniem in de drukte verdwijnen. Net wanneer Stephanie denkt dat ze aan haar achtervolgers is ontsnapt, ziet ze een HEMA-medewerkster recht op zich af komen. In een reflex grijpt Stephanie haar naar de keel. Een marktkoopman en een politieman in burger moeten er uiteindelijk aan te pas komen om de moeder in de kraag te vatten. De geprepareerde tas heeft ze niet bij zich. Wel een plastic tas met gestolen HEMA-ondergoed.

@backlink(167867)

“Waarom doet u nou zoiets?”

“Ik weet het niet mevrouw,” zegt Stephanie zacht.

Maar ze weet het wel. Ze is een alleenstaande moeder van drie kinderen, ze heeft een uitkering en ze zit in de schuldsanering. Bovendien is zij makkelijk te beïnvloeden, stelt een rapport van de reclassering. Meer dan voldoende ingrediënten om langdurig het dievenpad af te dwalen.

“Ik wil best rekening houden met uw kinderen,” zegt de rechter, “maar ik hoop vooral dat u dat zelf ook doet wanneer u weer eens gaat winkelen. U heeft uw kinderen nog, zet dat niet op het spel.”

Stephanie knikt.

Ze krijgt 57 dagen cel, waarvan twintig voorwaardelijk. Ze komt dus vrij, op voorwaarde dat zij zich bij de reclassering meldt en zich onder behandeling laat stellen.

“Ik wens u veel wijsheid toe.”

Lees het in Panorama

Dit was een aflevering van 'De politierechter' uit de oude doos, geschreven door onze verslaggever Jochem Davidse. Benieuwd naar de aflevering van deze week? Bestellen kan hier.