Bij de politierechter: kosten koper

Twee agenten leiden Lesley (39) binnen. Hij heeft een breed en compact postuur, een gemillimeterde kop en tatoeages op beide onderarmen. Hij draagt een zwarte trainingsbroek, een zwarte polo en zwarte Nike Air Max’jes. Het is niet ondenkbaar dat dit zijn werktenue is. Lesley is koperdief. Als geroutineerd wetsovertreder heeft hij een veel breder repertoire maar in het jatten van koper is hij een soort van gespecialiseerd. ’s Nachts verlaten bouwterreinen en -loodsen afstruinen op zoek naar koperdraad. Hij heeft het zo vaak gedaan dat hij al lang geen idee meer heeft waar hij wel en niet is geweest. Gelukkig helpt de rechter hem een handje.

“Strukton? Utrecht?”

“Strukton?” vraagt Lesley.

“Het bedrijf Strukton?” Het doet zichtbaar geen enkele bel rinkelen. “Uw DNA is er aangetroffen,” verklapt de rechter alvast.

“Bij Strukton?  Ja, dat zou kunnen,” zegt Lesley. 

De rechter omschrijft de situatie om zijn geheugen wat op te frissen. Lesley was samen met een tweede verdachte. Het moet een uur of vijf ’s morgens zijn geweest. Het hek dat werd opengeknipt, de loods waarin het koperdraad lag opgeslagen, de aanhangwagen die voor het gemak ook maar werd gejat om de buit in te vervoeren, de ochtendploeg die hen bijna op heterdaad betrapte…

“Oh ja! Daar hebben we nog naar gezwaaid.”

“Sorry?” vraagt de rechter.

“Daar hebben we nog naar gezwaaid, naar die mannen van de ochtendploeg,” herinnert Lesley zich nu. Het binnenpretje is van zijn gezicht af te lezen. Het is ruim een jaar geleden, en zijn recent afgezworen GHB-gebruik heeft zijn geheugen weinig goed gedaan, maar nu begint er toch iets te dagen bij Lesley.

“Het zou gaan om zo’n 300 kilo koperdraad,” helpt de rechter hem nog wat verder op weg.

“Er staat me iets van bij, ja. Volgens mij hebben we daar toen een ruggetje voor gevangen.”

De reden dat het allemaal zo lang heeft geduurd is simpel: Lesley was spoorloos. Zes jaar geleden ging zijn bedrijf failliet. Daarna ging het in sneltreinvaart bergafwaarts met hem. Hij verloor niet alleen zijn inkomen, hij verloor ook zijn huis, zijn gezin, het contact met zijn twee dochters en uiteindelijk moest ook zijn eigenwaarde er aan geloven. Hij leefde van het stelen, deed onderweg behalve een drugsverslaving ook een hoop verkeerde contacten op en zwierf doelloos door het land. Pas sinds kort heeft hij weer een woon- en verblijfplaats. Soort van. Voor een ander vergrijp - of voor een hele serie, dat lijkt hij zelf ook niet precies te weten - verblijft Lesley inmiddels in het huis van bewaring in Rotterdam. Deze ene koperdiefstal is voor hem hooguit een bijzaak. Het zal allemaal wel. 

Zijn DNA werd ontdekt op een pakje Taksi vruchtensap dat hij tijdens de diefstal had verorberd en daarna achteloos, té achteloos, in een hoek had gesmeten. Zonder die achteloosheid had hij hier waarschijnlijk nooit gezeten. Althans, niet voor deze zaak. Een ander zou zich daarom wellicht voor zijn kop slaan maar Lesley niet. De tien weken celstraf accepteert hij gelaten. Vergeleken met de straffen die nog boven zijn hoofd hangen is het waarschijnlijk klein bier.

Lees het in Panorama

Dit was een aflevering van 'De politierechter' uit de oude doos, geschreven door onze verslaggever Jochem Davidse. Benieuwd naar de aflevering van deze week? Bestellen kan hier.