Bij de politierechter: ‘Ik ga jullie schieten’

De momenten waarop een agent zijn wapen moet trekken, vergeet hij nooit meer. De jonge agent die vandaag in burger de zitting bijwoont, beaamt dat.

“Het heeft op mij diepe indruk gemaakt, mevrouw de rechter,” zegt hij van achter uit de zaal. “Anders zat ik hier niet.”

Degene die het dienstwapen op zich gericht kreeg, lijkt gek genoeg een stuk minder onder de indruk. Gregory (35) zit lachend op zijn stoel. Hij draait zich om naar de agent.

@backlink(156117)

“Hé, sorry man, het was maar een geintje toch,” zegt hij met een dik Surinaams accent en met een brede grijns die gelijk korte metten maakt met de geloofwaardigheid van zijn spijt.

De politie komt in actie na een melding van een grote knokpartij in Amsterdam. Betrokkenen gaan elkaar op straat te lijf met honkbalknuppels en andere wapens. Wanneer de agenten arriveren, proberen ze de situatie zo snel mogelijk in te schatten en de grootste angels eruit te trekken. Dan horen zij achter hen iemand schreeuwen.

“Hé, ik ga jullie schieten!”

Eén van de agenten draait zich om en ziet daar een man staan in een rood joggingpak. De man beweegt zijn rechterhand opzichtig naar zijn broeksband. Alsof hij naar een vuurwapen grijpt dat daar verborgen zit. De agent bedenkt zich geen moment en trekt onmiddellijk zijn eigen wapen. Dan verschijnt er een brede lach op het gezicht van de bedreiger. Hij steekt beide handen in de lucht.

“Hé, rustig man, ik maak maar een geintje, toch?”

Gregory moet er nu weer om lachen, om zijn eigen geintje. Natuurlijk had hij geen wapen. Hij had wat gedronken, dat was alles. De manier waarop hij vervolgens werd afgevoerd en opgesloten sloeg volgens hem dan ook nergens op. Zwaar overdreven. Uit woede had hij in een gang van het cellencomplex nog wel een camera van het plafond gesloopt. Ook daarvoor zit hij vandaag voor de rechter: vernieling.

Lachen vanwege de spanning

Het feit dat Gregory tijdens de behandeling van zijn zaak vrijwel onafgebroken en handenwrijvend zit te lachen, maakt het werk van zijn advocate er niet gemakkelijker op. Volgens haar heeft haar cliënt wel degelijk spijt en lacht hij vooral vanwege de spanning en de zenuwen. Er hangt hem namelijk ook nog een andere straf boven het hoofd. Een voorwaardelijke celstraf van een week die na dit incident weleens onvoorwaardelijk zou kunnen worden. En dat zou funest zijn voor Gregory, omdat hij sinds lange tijd eindelijk

uitzicht heeft op een vaste baan. Ze verzoekt de rechter met klem om daar rekening mee te houden.

Daar wil de officier van justitie graag op reageren. Demonstratief bladert ze door een stapel papieren.

“Het is niet de eerste keer dat de verdachte hier zit. Eerlijk gezegd vind ik dat we zo langzamerhand eens wat minder rekening moeten houden met meneer, en wat meer met de politieagenten met wie hij continu de confrontatie zoekt.”

De agent in de zaal knikt, Gregory lacht. Zijn gevoel voor humor is niet alleen ondoorgrondelijk, het is zelfs strafbaar. Hij krijgt een taakstraf van honderd uur, verplicht reclasseringstoezicht en ook de voorwaardelijke celstraf van een week wordt werkelijkheid. Gregory schudt zijn hoofd. Daar kan zelfs hij niet om lachen.

@backlink(156115)

Lees het in Panorama

Dit was een aflevering van 'De politierechter' uit de oude doos, geschreven door onze verslaggever Jochem Davidse. Benieuwd naar de aflevering van deze week? Bestellen kan hier.