Bij de politierechter: het duwtje van Rudy

"Ik ben eigenlijk heel rustig van m’n eigen,” zegt Rudy (55).

“Niet een beetje een kort lontje?” probeert de rechter.

“Totaal niet, maar je moet m’n vriendin niet uitmaken voor kankerhoer en teringteef, want dan kom ik even informeren wat je daar precies mee bedoelt, snapt u?”

Rudy is wat je noemt een volks type. Onder een comfortabele joggingbroek steken zijn blote voeten in blauwwitte badslippers en onder zijn witte T-shirt lijkt hij een strandbal mee naar binnen te hebben gesmokkeld. Het ‘mannen-tasje’ waarvan de riem diagonaal over zijn borst en rug spant maakt het Jiskefet-personage compleet.

“Ik wou die man helemaal niks doen,” gaat hij verder. “Ik heb hem wel een duwtje gegeven, maar niet met de intentie om hem eens even flink te  mishandelen of zo. Ik denk dat hij  wat ongelukkig gevallen is.”

De man die wat ongelukkig viel en daarbij zijn elleboog brak is een buurman van Rudy. Hij woont in dezelfde flat. Eerder die dag stond hij in de lift met Rudy’s vriendin Caroline, die een brandende peuk in haar handen had. Daar zei de buurman iets van. Hij heeft COPD, een longaandoening waarmee ademen al lastig zat is, ook buiten een lift die blauw staat van de rook. Volgens hemzelf deed hij dat niet onvriendelijk, maar volgens Caroline gebruikte hij daarbij de woorden ‘kankerhoer’ en ‘teringteef’.

@backlink(159803)

Gebroken elleboog

Vooral dat eerste (Caroline heeft daadwerkelijk kanker) werkt bij Rudy als een moskee op een PVV’er. Wanneer hij de bewuste buurman even later bij de Jumbo-supermarkt tegenkomt, kan hij zich niet beheersen.

“Hij struikelde over een kinderwagen of zo,” herinnert Rudy zich.

“U heeft het over vallen en struikelen,” zegt de rechter, “maar getuigen gebruiken een ander woord, wist u dat?”

“Wat dan?” vraagt Rudy.

“Gooien,” zegt de rechter. “Volgens getuigen gooide u het slachtoffer tegen een aantal winkelwagentjes en tegen een kinderwagen met een kind erin.”

“Onzin, het was een klein duwtje, meer niet.”

“Hij brak zijn elleboog,” zegt de rechter.

“Ja, maar hij was al vrij gammel,” zegt Rudy. “Hij had zo’n brace om en zo.”

De officier van justitie gelooft er weinig van. Volgens hem komt het voort uit pure frustratie. Rudy is niet zo lang geleden zijn baan kwijtgeraakt, hij is zijn huis uitgezet wegens een alsmaar oplopende betalingsachterstand, hij heeft anderhalve ton schuld en zijn vriendin heeft kanker. Veel meer heeft een mens niet nodig om te exploderen.

Als het een ongelukje was, redeneert de officier, waarom liep Rudy dan bot de winkel uit terwijl zijn buurman kermend van de pijn tussen de winkelwagens lag? Of het nou gooien was of duwen, hij had met zijn handen van zijn buurman moeten afblijven.

“Dat snap ik,” zegt Rudy, “maar als ze je zieke vrouwtje uitmaken voor kankerhoer, dan is dat makkelijker gezegd dan gedaan, snap u?”

Maar dat vindt de rechter geen excuus. “Dergelijke onparlementaire taal is ongepast, maar het rechtvaardigt uw optreden niet. Dit is gewoon asociaal.”

Voor het mishandelen van zijn buurman krijgt Rudy een taakstraf van twintig uur. Daarnaast moet hij zijn buurman een schadevergoeding betalen van 250 euro.

@backlink(159735)

Lees het in Panorama

Dit was een aflevering van 'De politierechter' uit de oude doos, geschreven door onze verslaggever Jochem Davidse. Benieuwd naar de aflevering van deze week? Bestellen kan hier.