/https://cdn.pijper.io/core/panorama-fallback2.png)
Henk (36) is een potige kerel. Een flink uit de kluiten gewassen Fries. Volgens politieverklaringen in het dossier moesten er dan ook twee agenten, een verwurging en een ‘kniestoot in de maag’ aan te pas te komen om hem aan te houden. En volgens Henk is dat nog niet alles: “En een trap in mijn ballen,” zegt hij.
De rechter duikt opnieuw het dossier in.
“Over een trap in uw ballen kan ik in het dossier niets vinden,” concludeert hij even later.
“Nee, in het dossier misschien niet maar eh…” Henk gebaart richting zijn kruis. In zijn broek blijkbaar wel. “Die zijn drie weken bont en blauw geweest.”
“Ai, da’s niet zo best,” zegt de rechter. Hij kijkt erbij alsof hij het zich kan voorstellen, het gevoel van een paar blauwe ballen.
“En ik heb er nog last van,” gaat Henk door.
“Nog steeds?!?” De rechter valt nog net niet van zijn stoel. “Maar we zijn inmiddels ruim vier maanden verder? Vier maanden!”
“Echt waar, en ze zijn nog steeds wat blauw zelfs.”
“Nou afijn,” zucht de rechter in een poging een einde te breien aan de kwestie rond Henks ballen. “Ik hoef niet alle details te weten…”
@backlink(155837)
Stuur rechts achterin
Aanvankelijk wees niets er die junidag op dat het uit de hand zou lopen in het Friese dorpje Augustinusga. Henk zat met zijn vriendin in de tuin van zijn schoonouders en genoot daar van koud bier en warme zonnestralen. Niets aan de hand. Tot ze een biertje of zes verder waren en zijn schoonvader erbij kwam zitten. Waar de discussie over ging weet Henk niet meer, maar al snel werd het een ruzie. En volgens zijn schoonvader kon Henk beter maar zo snel mogelijk opdonderen naar huis, want anders…
“Maar dat deed u niet?”
“Ik woon in Surhuizum, meneer de rechter, hoe moest ik dat doen? Ik was met de auto. Ik had zes of zeven bier op…”
Toen Henk nog een biertje opentrok, belde zijn schoonvader de politie. Die trof even later een verhit gezelschap aan in de tuin. De potige Henk leek de grootste druktemaker. Hij was dronken en liep bij het zien van de politie gelijk naar zijn auto. De agenten dachten dat hij ervandoor wilde gaan.
“Dat is totale onzin,” zegt Henk. Hij wilde alleen iets uit zijn auto pakken. Hij was geen moment van plan geweest om achter het stuur te kruipen. “Ik heb ook nog nooit een auto gezien met het stuur rechts achterin.”
“Nee, auto’s met het stuur rechts achterin ken ik ook niet,” bekent de rechter.
Maar het zal Henk niet redden. Of hij wilde gaan rijden of niet, het doet er niet toe. Waar het om gaat is dat hij zich dusdanig verzette tegen de politie dat er uniformen kapot gingen en de agenten wel geweld moesten gebruiken om Henk te kalmeren. Wegens verzet bij aanhouding legt de rechter hem twintig uur werkstraf op en een voorwaardelijke celstraf van een week.
Henk zucht. Alsof hij nog niet genoeg gestraft is.
“Hoe bedoelt u?” vraagt de rechter.
“Nou, met m’n ballen en zo.”
“Met uw ballen ja, oké, dat is natuurlijk heel vervelend.”
@backlink(155785)
Lees het in Panorama
Dit was een aflevering van 'De politierechter' uit de oude doos, geschreven door onze verslaggever Jochem Davidse. Benieuwd naar de aflevering van deze week? Lees 'm in ons magazine op Blendle of bestel een papieren versie.