Iedere dag het nieuws dat echte mannen interesseert

Bij de politierechter: gewoon een overval

Bij de politierechter komen elke dag zaken langs die niet wereldschokkend zijn, maar vaak wel herkenbaar. Zoals deze zaak uit de oude doos.

Politierechter

Postkoerier Onur (21) is tijdens zijn werk overvallen. De overvallers gingen er met een flink aantal postpakketten vandoor. Onur deed gelijk aangifte. Tot zover niets vreemds, maar dan komt het.

“Vertelt u eens hoe dat precies gebeurde,” geeft de rechter hem het woord.

“Gewoon,” zegt Onur terwijl hij aan een draadje plukt dat loshangt aan zijn T-shirt.

“Gewoon wat?” vraagt de rechter door.

“Gewoon een overval,” mompelt Onur.

“Weet u nog waar het precies was?”

“Nee, niet meer.”

“Maar waar ongeveer?”

“Ergens bij Amersfoort.”

“Wordt u vaak overvallen?” vraagt de rechter.

“Niet vaak,” zegt Onur, die nog altijd weigert om de rechter aan te kijken.

“Hoe vaak?”

“Eén keer.”

“Ik zou mij kunnen voorstellen dat dat behoorlijk indruk maakt of niet?”

“Valt wel mee,” zegt Onur. 

“Ik heb dat nog nooit meegemaakt, meneer,” zegt de rechter geïrriteerd. “Dat iemand is overvallen, maar daar zo goed als niets meer van weet. Niet eens de plek waar het gebeurde.”

“Ik herinner niet,” zegt Onur die zijn interesse inmiddels heeft verlegd van het loshangende draadje naar het plafond.

Volgens de aangifte die Onur van de overval deed stond hij stil voor een rood stoplicht toen ineens de deur aan de passagierskant werd opengetrokken. Een donkere man sprong de bus in en dwong hem, onder bedreiging van een mes, om naar een parkeerplaats in 

de buurt te rijden. Daar werden de pakketten overgeladen in een donkere personenauto waarmee de overvaller en zijn handlanger op de vlucht sloegen.

“Blijft u bij dat verhaal?” vraagt de rechter.

“Kan wel,” zegt Onur.

“Ik probeer hier te achterhalen wat er gebeurd is, meneer. U maakt het mij wel erg moeilijk zo,” zucht de rechter.

“U doet zelf moeilijk,” zegt Onur terwijl hij de rechter voor het eerst aankijkt. “Ik ben gewoon overvallen, ik heb aangifte gedaan, klaar.”

@backlink(159835)

Gewoon een mes

“U omschrijft een donkere man met een mes, wat voor een mes was dat?” vraagt de rechter stug door.

“Gewoon een mes,” zegt Onur.

“Zo’n mes?” vraagt de rechter terwijl hij een wat kinderlijke tekening omhooghoudt van het soort mes waarmee miljoenen Nederlanders ’s morgens hun brood smeren.

“Kan wel,” zegt Onur.

“Herkent u deze tekening? Dit is het mes dat u tekende bij de politie. Een bestekmes.”

“Ik herinner niet,” zegt Onur, die het loshangende draadje aan zijn shirt heeft herontdekt.

“Toen de politie uw telefoon onderzocht, bleek dat u eerder die dag alle berichten had gewist. Waarom deed u dat?” vraagt de rechter.

“Weet ik niet,” zegt Onur.

Volgens de gps-gegevens van het navigatiesysteem is Onurs bus die dag niet op de plek van de overval, zoals hij die bij de politie aanwees, geweest. Verder zijn er nul dadersporen, op Onurs kapotte T-shirt na, maar het gat daarin is er niet met een mes in gesneden, zoals hij beweert, maar er met een schaar in geknipt, zo wijst technisch onderzoek uit. Voor verduistering in dienstbetrekking en voor het doen van valse aangifte krijgt hij een werkstraf van tachtig uur, een boete van 500 euro en een maand voorwaardelijke celstraf. 

@backlink(159803)

Lees het in Panorama

Dit was een aflevering van 'De politierechter' uit de oude doos, geschreven door onze verslaggever Jochem Davidse. Benieuwd naar de aflevering van deze week? Bestellen kan hier.