Afscheid van een romp

Het stond vorige week op pagina 15 van De Telegraaf, helemaal onderaan.

‘Kofferromp begraven’ luidde de kop. Het ging over de begrafenis van een romp van een vrouw die op zaterdag 19 januari 2019 werd aangetroffen in een koffer aan de Zuider IJdijk in Amsterdam. Ze is ook nog op Opsporing Verzocht geweest. De politie looft een beloning uit van 15.000 euro voor de tip die duidelijkheid geeft over wie deze jonge vrouw is en wat de oorzaak van haar dood is.

Ik moet denken aan die begrafenis. Op donderdag 4 april heeft die plaatsgevonden op de begraafplaats Sint Barbara in Amsterdam. Het was geen lekker weer, zo地 10 graden en een beetje guur met veel wind en af en toe een buitje. Volgens een woordvoerder van de politie woonden zo地 tien tot vijftien belangstellenden de begrafenis bij. Een schrijver droeg een gedicht voor.

Van deze plechtigheid was een aankondiging verschenen op de site politie.nl. 泥e begrafenis wordt geregeld door de gemeente en ook de politie zal aanwezig zijn. Iedereen die afscheid wil nemen is welkom,・ staat er. Ik weet niet of die tien tot vijftien belangstellenden・ daar waren vanwege die aankondiging.

Wie is deze vrouw die nu schuilgaat onder zaaknummer 2019013285 op politie.nl? In het stukje in De Telegraaf staat te lezen dat het om een blanke vrouw gaat, vermoedelijk tussen de 20 en 36 jaar oud. Op de site staat dat ze vermoedelijk tussen de 1.60 en 1.80 meter is geweest en bruin haar en blauwe ogen had. Ze werd gevonden in een koffer van het merk Samsonite, type Sure Spinner, 76 centimeter hoog, 46 centimeter breed en 30 centimeter dik.

De dame droeg een zwarte doorschijnende top en een zwarte rok, staat er in het krantenbericht. Op politie.nl staat daar meer informatie over: de top is van het merk Expresso, maat small. De rok is van het merk &Other Stories, maat 38. Op die site staat ook een foto van die rok. Die is voor een deel doorschijnend. Haar benen moeten goed te zien zijn geweest toen ze op straat liep. Ze droeg ook een zwarte bh van Hunkemoller, maat 80C. Allemaal zwarte kleding, voor een deel doorschijnend. Met dit soort kledingstukken kun je een ding concluderen: die vrouw moet niet onzeker zijn geweest over haar lichaam. Misschien juist wel trots. Waar ging ze naar toe? Naar iets feestelijks? Moet wel, met die kleding. Ze zal zich ook wel opgemaakt hebben. Mooie pumps aan, nagels gelakt. Misschien keken er wel mannen naar haar om.

Uit het forensische onderzoek is gebleken dat de dame de laatste zes tot dertien maanden van haar leven niet continu in Nederland was. Ze kunnen dat aflezen uit sporen in haar lichaam. Ergens in de maand voor haar overlijden moet ze wel in Nederland geleefd hebben.

Ze is in januari gevonden. In december was ze dus hier. De feestmaand. Misschien kwam deze jonge mooie vrouw wel over voor een feestelijk diner met vrienden of familie. Maar waarvandaan ze kwam is onduidelijk. Het enige dat uit het forensische onderzoek is vast komen te staan is dat haar moeder waarschijnlijk uit Europa komt.

Omdat ze zelf tussen de 20 en 36 jaar oud is, is er een grote kans dat die moeder nog leeft. Waarom heeft die moeder niet gemeld dat haar lieve dochter spoorloos is? Of is die moeder ook dood? Wat is hier in godsnaam aan de hand?