Baden in het bier

"Zou ze er zijn?"

“Wie?”

“De dame op het raam.” “Dat is wel te hopen!”

Op het raam van bierspa Beerland in Praag hangt een foto van een blonde dame die een halve liter bier aan haar lippen zet terwijl ze in bikini in een eikenhouten bad dobbert. Een vrouw om spontaan verliefd op te worden. Ze is rondborstig, ze is dorstig en ze kijkt me aan alsof ze zometeen uit dat bad springt om mij zonder pardon te bespringen. Wat een heerlijk land is Tsjechië toch, denk ik bij mezelf. Zo ongegeneerd een blonde stoot achter het raam hangen om mensen mee naar binnen te lokken. Een bijzonder appetijtelijke dame die bier drinkt bovendien, een eigenschap die veel mannen zeer aantrekkelijk vinden en die door evenzoveel vrouwen zwaar wordt onderschat.

Dat alles hier om bier draait had ik al in de gaten toen ik even hiervoor aankwam op het vliegveld van Praag. Op de eerste zes reclameborden werd alleen maar bier aangeprezen, alsof bier het allergrootste visitekaartje van het land is. Op Schiphol trakteren wij onze gasten vooral op foto’s van tulpenvelden, klompen en kaas, terwijl het merendeel van de toeristen alleen maar een co ee- shop vanbinnen ziet. Tsjechen draaien niet om de hete brij heen. Hier komen toeristen voor bier, dus kan je het ook maar beter aanprijzen.

Vier halveliters

Het is niet de eerste keer dat ik in Praag ben, maar het is vooral aan die enorme hoeveelheid bier te wijten dat ik me daar bijzonder weinig van herinner. Het was een jaar of negen geleden toen ik namens Panorama deelnam aan de Carbage Run, een rally van oude barrels die niet meer dan 500 euro waard mochten zijn en die ons kriskras door Europa stuurde. De eerste etappe ging van Hardenberg in Overijssel naar Praag, over een kleine duizend kilometer met een paar omwegen.

De finish van die dag, zoveel herinner ik me nog wel, lag op het plein vóór het Hard Rock Café in het oude centrum van de stad. Waar, toen wij rond een uur of elf ’s avonds aankwamen, een stuk of zestig roestende en half uit elkaar vallende schroothopen op wielen stonden geparkeerd. Alleen de chauffeurs die de volgende ochtend in alle vroegte aan de start moesten staan van de etappe Praag naar Siofok in Hongarije waren nuchter, de rest leek al behoorlijk aangeschoten. Omdat ik het gevoel had dat ik wat in te halen had, zette ik in recordtempo vier halveliters aan de lippen waarna het mistig werd in mijn hoofd.

Af en toe, op totaal willekeurige momenten, komt er nog een stukje film van die avond terug. Laatst nog, terwijl ik stond af te wassen. Toen zag ik die blonde stoeipoes weer voor me in de kelder van een stripclub, niet ver van dat Hard Rock Café. Samen met een stuk of twintig andere aangeschoten rallyrijders had ik nog zin in vertier in de Praagse nacht en gelukkig hoefden we daar niet ver voor te lopen. Joelend gingen we die donkere kelder in, niet wetende of we werden opgewacht door een paar Tsjechische vuistvechters of dat we daadwerkelijk die prachtige dames te zien kregen die die propper ons buiten op straat had beloofd. Het werd het laatste, denk ik, anders zou ik me waarschijnlijk geen blonde dame herinneren.

Ik weet nog dat ik ging zitten, weer een halve liter bier voor mijn neus kreeg – in Tsjechië lachen ze om uitjes en vaasjes – en dat de show begon. Met in de hoofdrol die blonde stoeipoes die eigenlijk helemaal niet blond van zichzelf was, voor zover dat plukje schaamhaar dat kon verraden. Nog geen vijf uur later zat ik alweer in dat oude barrel, op weg naar het Balatonmeer, zonder dat ik ook maar een glimp had opgevangen van de Karelsbrug, het astronomische uurwerk of het kasteel aan de andere kant van rivier de Moldau waar miljoenen toeristen per jaar voor naar Praag komen. 

Dit is een voorstukje uit onze bierspecial die nu in de winkel ligt. Heb je buikpijn na het paasontbijt? Dan kun je 'm hier bestellen.