Afgekickte Gordon mist zuip- en snuifvrienden

"Ik kom bijna nergens meer en alleen omdat ik niet geconfronteerd wil worden met verleidingen", legt Gordon uit. "Mijn vriendenkring is uitgedund en m'n zuip- en snuifvrienden zijn in geen velden of wegen te bekennen. Dat zijn de moeilijke momenten, als je alleen bent en je dat klote gevoel weer wilt verdoven maar waarvan je nu weet dat het niets bijdraagt."

Gordon voelt zich lichamelijk wel veel sterker. Hij heeft meer energie en is helderder in zijn hoofd. "Waar ik voorheen zo was afgeleid ben ik nu rustiger en laat dingen gebeuren. De onrust die ik verdoofde is er nog wel maar veel beter te handelen. Ik heb alles laten checken en ben topfit, bloeddruk van een jonge God en hart-, lever- en nierfuncties heel goed", schrijft hij. Ook zijn huid is volledig hersteld.

Trots

Andere zaken gaan weer iets minder goed, vult Gordon aan. "Mijn suiker (diabetes type 2) is niet per definitie beter geworden, eerder slechter!", gaat hij verder. "Ook in gewicht ben ik nauwelijks afgevallen, alles wat er af was na de kliniek zit er weer aan. Je compenseert je gedrag in eten of heel veel sporten en beide doe ik nu eenmaal graag."

Over het algemeen is Gordon ontzettend tevreden met zijn prestatie. "Ik hoop andere te inspireren en motiveren door mezelf te laten zien en horen en te vertellen hoe leuk het leven ook kan zijn zonder al die troep. 185 dagen oftewel 6 maanden op heel mijn leven is eigenlijk nog niets maar wat ben ik trots!"