Iedere dag het nieuws dat echte mannen interesseert

Jagen op een ijsberg voor wodka

IJsbergjagen is een beroep dat alleen aan de desolate oostkust van Canada bestaat. Met reusachtige netten, lasso’s en mechanische grijparmen gaan iceberg cowboys daar de drijvende kolossen te lijf.

https://cdn.pijper.io/core/panorama-fallback2.png

In de jaren zeventig vond in de Amerikaanse stad Ames (Iowa) een conferentie plaats waarbij een internationaal gezelschap van wetenschappers en andere knappe koppen zich boog over de vraag: wat kun je met een ijsberg? Het verslepen van ijsbergen naar het Midden-Oosten en andere extreem droge plekken op aarde werd serieus overwogen, maar de uitvoering ervan stuitte op te veel praktische en financiële bezwaren. Ook in de jaren daarna bleven mensen zich bezighouden met het nut en het onnut van ijsbergen, maar zonder resultaat. IJsbergen bleven gewoon ijsbergen. Tot half jaren negentig een Canadees ineens het licht zag: we maken er wodka van!

Het wodkamerk ICEBERG Vodka doet iets unieks: het maakt wodka met ijsbergwater van vele duizenden jaren oud. Omdat wodka voor 60 procent uit water bestaat, hoef je geen raketgeleerde te zijn om te bedenken dat de kwaliteit van het water van groot belang is voor de kwaliteit van de wodka. Hoe zuiverder het water, hoe zuiverder de wodka. En laat dat nou net een van de weinige dingen zijn waar ze aan de uitgestorven oostkust van Canada meer dan genoeg van hebben. Sterker nog, elk voorjaar levert Moeder Natuur hier miljoenen liters van het zuiverste water ter wereld aan. Gratis en voor niks.

Duizend wolkenkrabbers

Op Newfoundland, een eiland voor de oostkust van het Canadese vasteland, is de temperatuur laag, de natuur ruig en het leven hard. De weinige mensen die er wonen verdienen hun geld met vissen en toerisme. Slechts een handvol noeste vrijbuiters houdt zich met heel andere zaken bezig: iceberg hunting.

Een ijsberg is op het eerste gezicht niet de meest uitdagende prooi om op te jagen. De gemiddelde ijsberg verplaatst zich met een slakkengang van 700 meter per dag, dus je moet wel een legendarisch slechte jager zijn wil het gevaarte aan je aandacht ontsnappen. Erg zeldzaam zijn ze ook niet. Althans, niet in het steenkoude water ten oosten van Newfoundland, alias Iceberg Alley, waar de kristalblauwe ijskolossen van mei tot augustus als eendjes in de schiettent voorbij komen drijven. Dat het ijsbergjagen desondanks een uiterst veeleisende en gevaarlijke bezigheid is, zit hem vooral in de gigantische omvang en de onvoorspelbaarheid van de bevroren prooi.

Dit is een voorstukje uit ons blad. Wil jij te weten komen hoe het ijs uiteindelijk in je glas belandt? Bestel de nieuwe Panorama dan hier, of lees het op Blendle.