Week van Toen: Les van het Joodseskader (1997)

Dat ze in Israël kunnen vechten, op het beestachtige af zelfs, is nogal een understatement als je ziet hoeveel rook er de laatste tijd uit die oorlogsmachine komt. Niet zo gek ook dat de ISS zich hier bevond: niet het internationale ruimtestation, maar de International Security School, volgens kenners de zwaarste beveiligersopleiding ter wereld. 

In 1997 namen we er al een kijkje, in de kustplaats Herzliya, waar de Israëlische vechtersbazen Amnon en Oren met zeer harde hand de scepter zwaaiden. Voor 6000 toenmalige guldens werd je twee weken lang zó hard gedrild dat je ijzer met handen kon breken en elke tegenstander met je pink kon uitschakelen, gewapend of niet. 

{{ trans('customs.newsletter_signup.responsemsg') }}

{{ trans('customs.buttons.signup') }}

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

Ook veel Nederlanders, die al op hun klompen aanvoelden dat de beveiligingsbranche weleens groot zou kunnen worden in de toekomst en daarom ook grof geld betaalden om zich die Israëlische methode eigen te maken, reisden af naar de ISS, onder wie onze verslaggever van toen, Evert van Hardeveld. Al vrij snel kwam hij erachter dat zijn wekelijkse jiujitsu-lesje er niks bij was. 

‘Als je dan toch oorlog moet voeren, kun je er maar beter goed op voorbereid zijn’

Moeilijk in de training is makkelijk in de praktijk, dat was het motto van de opleiding. Amnon: “Straks moeten ze misschien een vip beveiligen die zegt: Wacht maar een uurtje of acht op mij, want ik ga nu eerst even neuken. Om de mensen zover te krijgen dat ze ook dan nog gemotiveerd blijven, drijven we ze nu tot het uiterste. We proberen een toestand van permanente stress op te wekken.” 

Hoe? Door klappen uit te delen, te schoppen, te schreeuwen, door cursisten uit hun slaap te houden en nog veel meer extreme dingen, alleen maar om de geest dusdanig te trainen dat je altijd scherp en alert moet zijn in de meest zware omstandigheden. Zoals we toen al schreven: “Stress is een gemoedstoestand die Israël niet vreemd is.” Een land ook waar mannen én vrouwen een paar jaar het leger in gaan en waarin iedereen weet hoe ie een wapen moet hanteren. “We hebben van ons nadeel een voordeel gemaakt,” zei Amnon. “Als je dan toch oorlog moet voeren, kun je er maar beter goed op voorbereid zijn.” Profetische woorden, zo blijkt nu.

De inmiddels bekende Krav Maga-methode was deel van de opleiding. Een methode die volgens Amnon ‘geschreven is in het bloed van onze soldaten’. Uitschakelen was daarbij het enige doel, of je daarvoor nu iemands strottenhoofd moest verbrijzelen of iemands elleboog moest breken. Daarnaast kreeg je ook nog schiettrainingen terwijl je tegelijkertijd in elkaar werd gebeukt. Een Zwitserse cursist had het daar na één dag al mee gehad. Toen werd er al zo hard tegen zijn enkel geschopt dat hij zijn enkelbanden scheurde en Amnon en Oren spontaan te lijf wilde gaan. Hij kon meteen zijn koffers pakken, 6000 gulden lichter en een dikke enkel rijker. 

De anderen gingen ondertussen onvermoeibaar verder, ook onze eigen Evert. Tenminste, als hij in een rollenspel niet meteen werd geëlimineerd. Een foutje die je je in de praktijk niet kunt veroorloven, wist Amnon: “Je moet altijd scherp blijven, ook al heb je twee maanden lang dag in dag uit gewerkt. Straks ga je een keer aan je vrouw zitten denken en dan? Dan pakken ze je met je broek op je knieën!”