SPORTCOLUMN: Lopen er tussen de huidige politici nog sportievelingen?

Edwin Struis

Je kunt veel van de op de rand van de vergetelheid staande Dick Schoof zeggen (meest incompetente premier ooit, zenuwenlijer eerste klas, wegkijker bij de Israëlische genocide in Gaza, leider van een rariteitenkabinet dat het land wereldwijd een lachwekkende status heeft bezorgd), maar een sporthart had ie wel. Menige hardlooptocht werd door zijn aanwezigheid opgeluisterd. In die zin had hij een streepje voor op zijn voorganger Mark Rutte, bij wie je altijd het gevoel had dat hij vroeger als laatste werd gekozen bij het voetballen om vervolgens tussen de palen geposteerd te worden. Waarna elk op hem afgevuurd schot het einde van zijn ziekenfondsbrilletje in kon luiden.

Maar goed, nu we binnen afzienbare tijd van Schoof verlost zijn, vroeg ik me af of er tussen de huidige politici nog sportievelingen lopen. Ik had al begrepen dat Jimmy Dijk, de voorman van de SP, in zijn vrije tijd de edele bokssport beoefent, en dat Frans Timmermans (GL-PvdA) mede door het fietsen (oké, en door een maagverkleining) flink wat kilo’s is kwijtgeraakt, maar verder... Ja, Caroline van der Plas (BBB) kan zo door een sumo-ringetje gehaald worden en die nieuwe FvD-lijsttrekker zou met haar ijselijke blik niet misstaan op het NK staredown. En partijhopper Joost Eerdmans (JA21) kan zo model staan voor de hedendaagse voetballer die op de ene dag nog het clubembleem kust en de ochtend erop tekent bij een nieuwe werkgever. 

Het zijn wel allemaal bijna voetbalsupporters. Dat Dilan Yesilgöz (VVD) fan van Ajax is, kun je bijna raden. Het verval van die eens zo trotse club loopt synchroon met haar eigen teloorgang: zelfs het halen van veertien (toch een heilig getal in Amsterdam en omstreken) zetels wordt al een hele krachttoer.

Het moet je plezieren dat er heel veel lijsttrekkers rondlopen met een Feyenoord-hart. Rob Jetten (D66) liep vroeger rond in een shirt met Van Bronckhorst achterop, noemde oud-Feyenoorder Johan Cruijff al de beste Nederlandse voetballer ooit en probeert in elk voetballijstje de naam van Robin van Persie te proppen, dus dan weet je het wel. Stephan van Baarle (Denk) zit ook regelmatig in de Kuip en rising star Henri Bontenbal (CDA) is geboren en getogen in Rotterdam-Zuid en woonde zelfs een tijd tegenover het stadion, dus die kan ook weinig anders dan tussen de psalmen door Hand in hand, kameraden zingen. 

De grootste stemmentrekker van allemaal heeft volgens mij weinig op met voetbal, hoewel er in de harde kernen zat PVV-stemmers rondlopen, denk je niet? Is ie trouwens weleens gesignaleerd bij ‘jouw’ VVV-Venlo?

Micha Jacobs

Geert Wilders, want op hem doel je natuurlijk, is trots op alles wat met ‘zijn’ Venlo te maken heeft: de kersenvlaai van bakkerij Lamers op de Parade - da’s een winkel - en horecastraat in het centrum van de stad - vastelaovendvereniging Jocus, het bordes van het prachtige stadhuis (anno 1598) en ja, ook VVV-Venlo. Zeker als er wat te vieren valt, zoals de promotie naar de eredivisie acht jaar geleden. Dan hoor je hem wel, vooral op het toenmalige Twitter; voor de rest houdt hij zich vrij afzijdig van clubvoetbal, heb ik het idee. Ik zou hem dus een typische successupporter willen noemen, net als zijn politieke aanhangers. Maar goed, het feit dat de afkorting van zijn partij maar één letter verschilt van de Koelclub zou je ook als een bescheiden eerbetoon kunnen zien.

Ik weet eigenlijk niet of hij vroeger in de hekken van De Koel hing; volgens een artikel in Vrij Nederland was de kans veel groter dat je hem ergens in een café tegenkwam. Of nog erger: op de spoedeisende hulp. Wilders was volgens een jeugdvriend ‘een goeie drinker’: “Om niet te zeggen: excessief,” liet het blad uit zijn mond optekenen. “Veel sterkedrank ook. Ik weet nog dat we met onze kliek alle eindexamenfeestjes in de omgeving afstruinden. Eén keer troffen we hem (Wilders, red.) in de vroege ochtend aan in de fietsenstalling van de hts, languit in zijn leren broek. Had ie zich bewusteloos gezopen. We hebben hem naar buiten gesleept en een auto aangehouden, een Fiat 127, die hem naar het ziekenhuis bracht. Toen we hem ’s middags opzochten, lag ie aan allemaal slangen.” 

Je zou kunnen denken: wat een indianenverhaal, maar aangezien het door meerdere mensen werd bevestigd, onder wie een van zijn beste jeugdvriendinnen met wie hij graag naar punkbands als Dead Kennedys en Sex Pistols luisterde, zou er wel enige kern van waarheid in kunnen zitten. Nu geloof ik sowieso alle met drank doordrenkte verhalen die uit Venlo komen, simpelweg omdat ik soortgelijke dingen heb meegemaakt.

Ook ik lag ’s nachts weleens half bewusteloos in een bloemperkje in het midden van een driebaansrotonde met mijn broek op halfzeven; ook bij mij ging weleens het licht uit toen we van twee lege McDonald’s-bekers een geïmproviseerde waterpijp bouwden met daarin een fakkel die je tot in Duitsland kon ruiken, en meer van dat soort ongein. Maar dat zijn eigen keuzes, gelukkig geen politieke keuzes. Zoals je het voetbal ook lekker in de privésfeer moet houden.