Politie-blunders bij 'Rastamoord': pas dagen na vondst uitgebrande auto wordt een lijk in de kofferbak ontdekt

Hij moet even iets gaan bespreken met een kennis. De 46-jarige Wendell Mercelina, ‘Rasta’ voor intimi vanwege zijn kapsel, vertrekt op woensdagavond 23 juli in de auto van zijn vrouw vanuit Landgraaf. Ogenschijnlijk relaxed stapt hij achter het stuur en tuft weg. 

Wat er daarna ook gebeurt, levend terugkeren op de plaats van vertrek doet hij niet. Nooit meer. Hij verdwijnt van het een op het andere moment compleet van de aardbodem. 

{{ trans('customs.newsletter_signup.responsemsg') }}

{{ trans('customs.buttons.signup') }}

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

Zijn vrouw, behoorlijk ongerust als hij na uren nog niet thuis is, probeert hem telefonisch te bereiken. Maar er wordt niet opgenomen. Hoe vaak ze het ook probeert, het blijft helemaal stil. De paniek slaat daardoor flink toe. Dit is foute boel zegt haar onderbuik en ze weet uit ervaring dat die onderbuik van haar het zelden bij het verkeerde eind heeft. Er móét iets ergs gebeurd zijn. 

Het zijn geen uit de lucht gegrepen conclusies die de vrouw hier trekt, zo weten ingewijden. Wendell had namelijk een afspraak die, zo zeggen ze, ‘zeker niet over een pak koffie ging.’ En ja, hij was hier en daar al vaker actief geweest in het criminele circuit. Vandaar dat het helemaal niet zo verwonderlijk is, die gedachte dat er iets goed mis zou kunnen zijn. 

Niet serieus genomen

De volgende ochtend staan er plots politieagenten voor de deur in Kerkrade bij de geliefde van Wendell Mercelina. Zij komen namens hun Duitse collega’s vertellen dat haar auto om 7 uur die ochtend is aangetroffen door een wandelaar op een bosweg in Scherpenseel, een Duits dorpje heel dicht tegen de grens met het Zuid-Limburgse Landgraaf aan. En het slechte nieuws is: de auto is uitgebrand… Mercelina’s partner ziet haar hoop op een goede afloop steeds verder vervliegen.

Diezelfde donderdag in juli belt ze de Limburgse politie: of ze alsjeblieft op zoek willen naar Wendell die de avond tevoren met haar auto vertrokken was. Maar van de agent aan de andere kant van de lijn krijgt ze, ondanks aandringen, niks gedaan. De politie besluit dus bijvoorbeeld niet om contact op te nemen met de man met wie Wendell Mercelina vlak voor zijn plotse vermissing had afgesproken.

Zijn vrouw voelt zich met de minuut wanhopiger en klopt zelfs smekend aan bij de ambassade voor hulp. Huilend vraagt ze om een zoektocht naar haar verdwenen man. Maar ook dat levert niet het gewenste resultaat op. Vanuit de Limburgse politie wordt er op die donderdag nog steeds geen actie ondernomen om de vermiste veertiger op te sporen. De kwestie heeft kennelijk nog steeds niet het predicaat ‘zeer serieus’ opgeplakt gekregen. 

‘Wendell Mercelina was al meer dan 100 uur verdwenen, maar aan opsporing was klaarblijkelijk nog niks gedaan’

Er volgt in ieder geval géén opsporingsbericht via openbare kanalen als Burgernet of sociale media, dat staat vast. In een verwoede poging om de zaak op gang te krijgen, schakelt Wendell Mercelina’s partner in de loop van donderdag 24 juli de ervaren advocaat Peer Szymkowiak in. Die is al geruime tijd de raadsman van haar vermiste man. 

“Ik merkte al meteen vanaf het begin aan deze mevrouw dat zij totaal niet serieus werd genomen door de politie,” legt Szymkowiak later uit. “Terwijl zij toch duidelijke aanwijzingen had dat de verdwijning van haar echtgenoot niet zomaar een vermissing was. Er werd niet adequaat gehandeld door de Limburgse politie. Een verzoek om hulp leidde niet tot een zoektocht of iets wat daarop leek. Op donderdagavond 24 juli heb ik toen zelf maar contact opgenomen met een bij mij bekende officier van justitie van het Openbaar Ministerie in Limburg. Hem heb ik dit hele verhaal over de verdachte verdwijning van Wendell uitgelegd. Gelukkig vond hij wél dat er iets moest gebeuren. Maar zelfs toen kwam er nog niet meteen actie. Pas de volgende dag, op vrijdag 25 juli, kon mevrouw uiteindelijk terecht bij de politie om haar verhaal te doen.” 

In het politiebureau van Heerlen wordt het verhaal van de inmiddels volkomen wanhopige vrouw aangehoord, maar van opschaling in verband met de mysterieuze vermissing van Wendell Mercelina is weinig tot geen sprake. Szymkowiak: “Toen mijn cliënte op zaterdag 26 en zondag 27 juli met de politie belde over de stand van zaken in de zoektocht, kreeg zij allerlei rare vragen en werd haar te verstaan gegeven dat er tijdens het eerste gesprek geen sprake was geweest van een officiële aangifte van vermissing. Dus daarom kon zij pas op maandag 28 juli wéér terug naar het politiebureau om een en ander op papier te zetten. Met andere woorden: Wendell Mercelina was toen al meer dan 100 uur verdwenen, maar aan opsporing was klaarblijkelijk nog niks gedaan.”

Vreselijke stank

Ondertussen is de eerder gevonden uitgebrande auto vanuit Scherpenseel door een takelbedrijf weggesleept naar een opslagterrein in het tientallen kilometers verderop gelegen Duitse stadje Erkelenz. Voor alle duidelijkheid: het bewuste voertuig is in de eerste dagen door niemand van de Duitse opsporingsdiensten heel nauwkeurig onderzocht op eventuele sporen van Wendell Mercelina.

Geen enkele politieagent van onze oosterburen heeft tijdens de vondst van de uitgebrande auto op de grens met Zuid-Limburg kennelijk opgemerkt dat er op dat moment een heus lijk in de kofferbak lag. Een behoorlijke blunder van het Duitse opsporingsapparaat. Om het maar zachtjes uit te drukken. 

Voor een doorbraak in deze verdwijningszaak is uiteindelijk zelfs de oplettendheid van een doodgewone burger nodig. Pas na vijf dagen, om precies te zijn op dinsdag 29 juli, merkt een medewerker van het sleepbedrijf namelijk een vreselijke stank op rondom het zwaar beschadigde voertuig dat op het depot in Erkelenz staat. 

De man kijkt eens goed in de verbrande auto en ziet in de kofferbak stoffelijke resten van een verbrand mens liggen. Een gruwelijk gezicht. Een door de brand toegetakeld lichaam dat door de Duitse speurders dus bijna een week lang over het hoofd is gezien. 

Hoe is dit mogelijk? Justitie in het Duitse Aken wil niet ingaan op vragen hierover en verwijst door naar de recherche in het grensgebied. Angela Jansen, hoofdinspecteur van de verantwoordelijke politie in de regio Heinsberg, wil desgevraagd wel wat opheldering geven: “Van elke plaats delict moet eerst worden beoordeeld welke maatregelen nodig zijn ter voorkoming van gevaren. Het voertuig was volledig uitgebrand, alleen de carrosserie was er nog, en daarom is het in de aangetroffen staat weggebracht voor verdere beoordeling en het zoeken naar forensisch bewijs.” 

Volgens de hoofdinspecteur wordt nog bekeken waarom de stoffelijke resten in eerste instantie niet zijn ontdekt. “Er wordt intern onderzoek gedaan om te achterhalen waarom de gebeurtenissen op deze manier hebben plaatsgevonden en om de politieprocessen in de toekomst te verbeteren.” Over eventuele erkenning van gemaakte fouten in dit onderzoek wordt door de Duitse speurders echter niet gerept. 

Problematisch mannetje

Terug naar de vondst van het lichaam in de auto. Autopsie op de stoffelijke resten wijst al vrij snel uit dat het hier inderdaad gaat om de verdwenen Wendell Mercelina. Volgens ingewijden zou hij flink zijn toegetakeld: de man heeft gebroken benen en hij wordt met zijn handen op zijn rug gebonden aangetroffen. Daarnaast zou hij in zijn hoofd zijn geschoten. 

Mercelina moet ergens tussen woensdagavond 23 juli en de daaropvolgende morgen om het leven zijn gebracht, in de kofferbak van de auto zijn gedumpt waarna het voertuig in brand is gestoken, zo kan de recherche al vrij snel concluderen. De grote vraag is echter: door wie is deze regelrechte gruweldaad gepleegd? 

Op woensdag 30 juli wordt een verdachte in deze zaak opgepakt in Duitsland. Een arrestatie waarover de vrouw van de vermoorde Wendell overigens helemaal niks te horen krijgt van de politie, zo vertelt haar raadsman Szymkowiak. “Ze moest het van mij vernemen nadat er een bericht in de media over een aanhouding was verschenen.” Een opmerkelijke gang van zaken. 

In de onderwereld gonst het vrijwel meteen van geruchten en die blijken uiteindelijk ook te kloppen: de gepakte verdachte is de 22-jarige Jorn S., een man uit het Zuid-Limburgse Landgraaf. Iemand die al eerder in aanraking is geweest met politie en justitie in het verleden, zo klinkt het. Niet als groot kopstuk maar toch. Zo zou hij in 2015 in een jeugdinrichting in Cadier en Keer, vlakbij Maastricht, hebben verbleven en daar de benen hebben genomen. 

Jorn S. staat ingeschreven op een adres in een mondaine Landgraafse wijk, alwaar hij met onder andere zijn ouders woont in een chique, vrijstaande villa met een cabriolet voor de deur. S. wordt door mensen die hem kennen omschreven als ‘een problematisch mannetje.’ 

Voorarrest verlengd

Hoe zijn de rechercheurs deze Landgraafse Jorn precies op het spoor gekomen? Dat zit zo: ingewijden bevestigen dat Wendell Mercelina op die bewuste woensdagavond 23 juli een afspraak heeft gehad met Jorn S. Hij is dus degene die als één van de laatsten contact heeft gehad met de later vermoorde Landgravenaar. 

S., van wie de woning door de speurders ook zou zijn doorzocht, heeft Theo Boumans, een oude rot in het vak uit Heerlen, als advocaat. Die weigert ieder commentaar als hem gevraagd wordt naar de ernstige verdenking aan het adres van zijn cliënt. “Ik kan niks zeggen, echt, dat kán ik niet,” klinkt het uit zijn mond.  

Dat heeft ermee te maken dat Jorn S. op dat moment, een dikke maand na de brute dood van Wendell Mercelina, al geruime tijd ‘in beperkingen’ zit. Wat inhoudt dat hij alleen maar contact mag hebben met zijn raadsman, die zelf over het lopende onderzoek ook niet met de buitenwereld mag communiceren, laat staan met de media. 

Bronnen rondom zijn vader en moeder geven aan dat zij ook heel lang niet precies hebben geweten waarom zoon Jorn S. was opgepakt. Om diezelfde beperkingsreden dus. S. wordt in het belang van het opsporingsonderzoek compleet afgeschermd van de buitenwereld. Jorn S. wordt uiteindelijk op woensdag 13 augustus door de Duitse autoriteiten overgeleverd aan Nederland. Waar hij meteen weer in een cel wordt gezet. Nog diezelfde week ziet de rechter-commissaris voldoende redenen hem vast te houden, want hij verlengt het voorarrest met veertien dagen. 

Dashcambeelden

Op de plek in de Duitse grensstreek waar de uitgebrande auto met de dode Wendell Mercelina heeft gestaan, zijn in de weken daarna nog duidelijke sporen van de brand te zien. Omliggende bomen zijn stille getuigen geweest van een flinke vuurhaard die een voertuig en ook een menselijk lichaam deels heeft verwoest. Tussen het roet op de vindplaats ligt een dopsleutel die vermoedelijk afkomstig is uit het uitgebrande voertuig.

‘Mijn cliënte had op de donderdag na de verdwijning al tegen de Duitse politie gezegd: Kijk in die auto of daar mijn man in ligt’

Wat opvalt aan de plaats delict is dat er wat verderop een wegafzetting is. Wat betekent dat degene die de auto in brand heeft gestoken te voet moet zijn gevlucht en daarna mogelijk door een medeplichtige is opgehaald en weer richting Nederland is gebracht. Het is een scenario waar door de rechercheurs logischerwijs naar gekeken wordt. 

Maar de speurders bekijken ook camerabeelden en zoeken nog naar extra materiaal. Men wil bijvoorbeeld graag dashcambeelden zien van auto’s die op woensdagavond 23 juli tussen 19.30 uur en 22.15 uur in delen van Kerkrade hebben gereden en in het nabijgelegen Simpelveld (van 21.00 tot 21.30 uur). Daarnaast is tijdens het onderzoek een pand aan de Kerkraadse Heistraat, een zogenoemde kluswoning van de vermoorde Wendell, doorzocht op eventuele sporen. 

Stappen tegen politie

De vraag waarom er niet meteen daadkrachtig gezocht is naar de spoorloos verdwenen Wendell Mercelina door de Limburgse politie is ondertussen nog steeds niet beantwoord. Advocaat Szymkowiak laat weten dat er vanuit de nabestaanden van de vermoorde Wendell veel kritiek is op het handelen van de opsporingsdiensten. “De vrouw van het slachtoffer vindt dat er geblunderd is door de Duitse én Nederlandse politie in deze zaak. Als er meteen actie was ondernomen, hadden meer sporen veiliggesteld kunnen worden. Mijn cliënte had op de donderdag na de verdwijning al tegen de Duitse politie gezegd: Kijk in die auto of daar mijn man in ligt.” 

De advocaat doet hierna een brisante onthulling: “Mevrouw is na de plotse vermissing van haar man meteen naar verdachte Jorn S. gegaan om verhaal te halen. Wat zij van hem hoorde, was echter een kletsverhaal dat hij zelf in haar auto was gaan rijden en dat Wendell toen verdwenen zou zijn. Bovendien wist Jorn S. precies welke telefoon Wendell had: een Samsung. Alles wat hij vertelde, klonk heel erg verdacht.”

Volgens Szymkowiak gaan de nabestaanden van de vermoorde Wendell bekijken welke stappen ondernomen kunnen worden tegen de politie. “Dat is iets voor de nabije toekomst. Maar u kunt zich voorstellen dat die mensen nu eerst iets anders aan hun hoofd hebben door het verlies van een geliefd familielid.”

Het Limburgse OM, dat het strafrechtelijk onderzoek in deze deels internationale zaak leidt, laat weten dat op vragen over deze kwestie niet kan worden ingegaan in verband met het lopende onderzoek. Op 19 november vindt de eerste pro-formazitting plaats.

Landgravenaar Jorn S. zit ondertussen al geruime tijd in voorarrest en het is nog onduidelijk wanneer de zaak tegen hem inhoudelijk behandeld wordt. De verwachting is dat het pas ‘ergens volgend jaar’ zal plaatsvinden.

Kleine vis in internationale drugssmokkel

De naam van Wendell Mercelina komt voor in een strafrechtelijk onderzoek van het Landelijk Parket van het Openbaar Ministerie (OM) naar internationale drugssmokkel. 

De vermoorde Kerkradenaar had volgens zijn raadsman Peer Szymkowiak al een strafblad ‘voor kleinere zaakjes uit het verleden.’ Hij was bij de politie in beeld gekomen als autodief en voor drugsfeiten. Later dook zijn naam op in een grootschalig strafrechtelijk onderzoek naar de smokkel van amfetamine en xtc vanuit het zuiden van Nederland naar meerdere Europese landen. 

Mercelina zou hier mogelijk een rol in hebben gespeeld, zo vermoedt justitie althans. “Er was ten tijde van de plotse dood van mijn cliënt echter nog geen vervolgingsbeslissing over hem genomen door het Openbaar Ministerie in Maastricht,” aldus raadsman Szymkowiak. En die zal dus ook nooit meer genomen worden.