Van Susan voor iedereen die in de put zit

Susan helpt mensen waar ze kan, is voor de duvel (“En zijn moer!”) niet bang en vertoeft graag op Curaçao: “Vorige maand was ik er nog en in maart hoop ik weer te gaan!”

“Dat ik uitgerekend deze week in Panorama sta, voelt voor mij als een teken. Alsof het zo heeft moeten zijn. 12 oktober is namelijk de sterfdag van mijn moeder – zij overleed in 2014 – en drie jaar en een week later, op 19 oktober 2017 dus, verloor ik mijn zoontje. Op die dag werd hij geboren, maar hij leefde slechts 10 minuten.

{{ trans('customs.newsletter_signup.responsemsg') }}

{{ trans('customs.buttons.signup') }}

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

Je zult begrijpen dat ik mede hierdoor niet altijd positief in het leven heb gestaan, maar toch ben ik drie jaar geleden uit dat dal gekropen. Dat is niet makkelijk, zeker niet als je dat in je eentje moet doen. Waar ik de kracht vandaan haalde weet ik niet, maar ik weet wel dat het vanuit jezelf moet komen, en niet vanuit een ander.

‘Na jaren van onzekerheid vind ik dat ik er gewoon mag zijn’ 

Ik ben sindsdien ook heel anders naar mezelf gaan kijken, op een veel positievere manier. Na jaren van onzekerheid vind ik dat ik er gewoon mag zijn, zoals iedereen op zijn of haar manier er mag zijn. Dat wil ik met deze foto ook uitdragen: hoe slecht je leven ook lijkt, er komt altijd een betere dag waarop de zon weer zal schijnen.”

Foto: toonen-wientjens.com
Haar & make-up: Jedidjah Kuijten

Ook iemand verrassen met een mooie foto? Meld je dan nu aan op vanvoor@panorama.nl!