SPORTCOLUMN: Ajax is in de Champions League een manke gnoe in een veld vol hyena’s

Micha Jacobs

Voor de 326ste keer zag ik dat filmpje van Giovanni Trapattoni voorbijkomen, je weet wel: de Italiaanse trainer die in dienst van Bayern München tijdens een persconferentie zijn eigen spelers helemaal verrot schold. Dan hadden ze weer een pijntje hier, dan weer een pijntje daar, dan vond de een weer dat hij moest spelen, dan weer de ander. En ondertussen bleven de resultaten van der Rekordmeister uit.

“Schwach wie eine Flasche leer,” zei hij in gebrekkig Duits (‘zo zwak als een lege fles’), en ‘Ich habe fertig’, oneliners die inmiddels tot cultstatus zijn verheven. Maar belangrijker nog: ze sorteerden ook enig effect. Bayern werd na die tirade weliswaar geen kampioen (wel tweede), maar won wel nog de Duitse beker en haalde zelfs de kwartfinale van de Champions League in dat jaar.

Je spelers publiekelijk afvallen wordt tegenwoordig als een no-go gezien – tere zieltjes die ze zijn – maar ik heb daar geen enkele moeite mee. Mits terecht, mits functioneel. Andersom vind ik namelijk veel erger, dat iedereen ziet dat je elftal helemaal niks in de melk te brokkelen heeft, je volledig onder de voet wordt gelopen door de tegenstander, maar als trainer toch nog met complimenten strooit. John Heitinga doet het gewoon, met een gemaaktheid die nog ongeloofwaardiger is dan de lach van Gordon. 

Ajax is in de Champions League een manke gnoe in een veld vol hyena’s, maar Heitinga doet alsof hij vechtende leeuwen ziet. “We begonnen goed,” zei hij na dat debacle in Marseille (Olympique Marseille-Ajax 4-0), terwijl het na twaalf minuten al 2-0 stond. In de competitie gaat het al niet veel beter. Ajax heeft weliswaar nog geen wedstrijd verloren, maar met gelijkspelletjes tegen Sparta, Go Ahead Eagles, Volendam en, vooruit, uit bij PSV, en mazzeltjes thuis tegen Telstar en NAC houden ze in de Arena hun hart vast. Zeker nu zaterdag met AZ pas voor de tweede keer dit seizoen een ploeg uit het linkerrijtje tegenover Ajax staat.

Maar daar maakt John zich geen enkele zorgen over. Waarschijnlijk zegt hij voor de wedstrijd dat ‘zijn jongens’ goed uit de interlandperiode zijn gekomen, dat ze goed hebben getraind en dat hij ‘voldoende aanknopingspunten’ ziet voor een ‘succesvol vervolg’. Al hoop ik dat ie zegt: “Jullie als pers kunnen me allemaal de moeder, ik heb à la Ferguson een schoen naar het hoofd van Weghorst geschopt en ik heb al een strafkamp op de Toekomst ingericht voor elke dissident die met me loopt te fucken.” Want een trainer in zijn positie moet bijten, en niet aaien, vind je niet?

Edwin Struis

Toen Marco van Basten onlangs zei dat er bij Ajax enkel nog ‘kabouters en clowns’ rondlopen, knikte ik vanaf de bank instemmend. Veel van wat de vroegere vedette uitkraamt, kun je rubriceren als ‘wartaal’, maar nu sloeg hij de spijker op de kop. Zelden zal een topclub in zo’n korte tijd zo zijn geërodeerd als deze ooit zo trotse vereniging. 

Hoelang is het nog maar geleden dat Ajax met anderhalve been in de finale van de Champions League stond? En kijk eens wat er nu namens die vroegere grootmacht rond strompelt over de velden? Spelers die al schrikken als er een bal hun kant komt opgerold en die onder druk het liefst om hun moeder roepen. En begeleid door een coach die een paar seizoenen eerder al te licht werd bevonden, maar om onbegrijpelijke redenen werd teruggehaald naar de Johan Cruijff Arena omdat ie een jaartje in de nabijheid van Arne Slot had gebivakkeerd bij Liverpool. 

Want dat mag technisch directeur Alex Kroes zich nog het meest aanrekenen: dat hij bij een toch al niet met al te veel klasse uitgeruste selectie een lichtgewicht begeleidingsgroep heeft gezet. Dit team schreeuwt om ervaren krachten, niet om een persoon die enkel in naam (‘Big John’) gewicht in de strijd gooit, maar ook in gezag, overwicht, communicatie en presentatie. Dat hij überhaupt nog in functie is, heeft alleen maar te maken met het gezichtsverlies dat de clowneske beleidsbepalers niet willen lijden. Want door Heitinga te ontslaan, spelden ze zichzelf ook een brevet van onvermogen op. 

Eigenbelang gaat bij Ajax al heel lang voor clubbelang. De ene na de andere ervaren clubman (laatstelijk nog John van ’t Schip en Danny Blind) stoten ze af, waarna hun plaatsen worden ingenomen door, ja, kabouters komt als omschrijving inderdaad nog het dichtst in de buurt. Als dan ook nog de scouting het Pinkeltje-niveau weigert te ontstijgen, kom je als gewezen topclub al snel op een hellend vlak terecht. 

Zelfs de jaarcijfers worden al niet meer met een zwarte pen geschreven en daar zal afgaande op het huidige niveau niet snel verandering in komen. Want voor welke speler in deze selectie staan straks de Europese (sub)topclubs in de rij? Wordt er dit seizoen nog geld opgehaald in de Champions League? Kwalificeer je je met deze verzameling wrakhout überhaupt nog voor een volgende editie? Het zijn retorische vragen, de antwoorden zijn al bekend. Het wordt weer tijd voor een nieuwe fluwelen revolutie, alleen wie pakt de handschoen op?