/https%3A%2F%2Fcdn.pijper.io%2F2025%2F06%2FlSPdaoXuX8migR1750931631.png)
Al zolang hij het gaspedaal kan indrukken wordt Max Verstappen met Ayrton Senna vergeleken, de Formule 1-legende die in 1994 tragisch verongelukte op het circuit van Imola. Maar zeker één vergelijking gaat dan weer niet weer op: Senna won nooit de Grand Prix van Oostenrijk die aankomend weekend wordt verreden, Max al vier keer.
In 1991, drie jaar voor zijn dood, maakten we een portret van Senna, die toen 31 was en tweevoudig- en regerend wereldkampioen. Een bijzonder portret, mogen we wel zeggen, want bepaalde (karakter)eigenschappen die we tegenwoordig aan Max toeschrijven, schreven we toen ook al aan Senna toe. Arrogant én kinderlijk, omschreven we de Braziliaan die net als Max volledig zijn eigen plan trok, zowel op als naast het circuit.
“Zijn rijstijl kan artistiek worden genoemd,” schreven we. “Vaak kiest hij op de baan een andere ideale lijn dan de overige coureurs.” Eigenzinnig vonden we hem ook, net als Max. Zo zei hij in 1991: “Soms wil ik de prestaties van anderen verbeteren, maar meestal geef ik er de voorkeur aan die van mijzelf te overtreffen. Ik stel mijn eigen limieten: wanneer ik die heb bereikt, wil ik ze weer verbeteren en nieuwe limieten overschrijden. Ik stop pas met racen als ik weet dat ik over mijn hoogtepunt heen ben.” Alsof we Max horen praten, vind je niet?
Senna praatte zoals Verstappen nu praat: ‘Ik stel mijn eigen limieten’
Erg geliefd bij zijn collega’s was hij niet, net als dat Max nu ook weleens scheve gezichten in de pitstraat krijgt. Maar anders dan Senna maakt Max nog weleens een dolletje, de zwaar gelovige Braziliaan hield dat het liefst achterwege. Want hij kon dan wel arrogant en kinderlijk overkomen in de pitbox, hij was wel bloedserieus met zijn vak bezig. “Het verschil tussen winnen en verliezen is heel klein,” zei hij. “Als je wilt winnen, moet je je er volledig voor inzetten. Voor mij is het belangrijk dat ik mijn werk goed doe. Mijn wagen moet sneller en betrouwbaarder zijn dan die van een ander. Ik kan mijn tijd daarom wel beter daaraan besteden dan voortdurend aan iedereen uitleggen dat ze een verkeerde indruk van me hebben. Ik hou me alleen bezig met wat ik het liefst doe en waar ik zo goed voor word betaald.”
Hoe goed, wil je weten? Zo’n 26 miljoen gulden per seizoen, wat overeenkomt met zo’n 12 miljoen euro nu, wat in die tijd natuurlijk een godsvermogen was. Max daarentegen strijkt alleen al dit seizoen zo’n 60 miljoen euro op (exclusief bonussen en sponsorcontracten), da’s ruim één miljoen euro per week.

Senna had op dat moment geen relatie, waarschijnlijk omdat hij hoge eisen stelde aan zijn ideale vrouw. Zij moest volgens hem namelijk ‘sensueel, intelligent, mooi, lief en zelfverzekerd zijn’. Nu weten we niet of je Kelly Piquet weleens hebt gezien, de vriendin van Max, maar zij tikt wat uiterlijk betreft bijna alle boxen aan. En ze is als dochter van Nelson Piquet senior (drievoudig wereldkampioen en eeuwige rivaal van Senna) ook nog eens Braziliaans. Zo zie je maar: nu heeft Max óók nog eens een vrouw waar Senna alleen maar van kon dromen. Hoeveel overeenkomsten wil je nog hebben?