MISDAADCOLUMN: De speciale kliklijn van Meld Misdaad Anoniem voor Nederlandse vakantiegangers in Spanje
Elke week schrijft misdaadverslaggever Henk Strootman een column over wat hem opvalt in de crimewereld. Deze week: klikken vanuit de Spaanse kust.
Je zit op een Spaans terras. Zomeravond, biertje erbij, uitzicht op een pleintje vol vakantiegeluiden. Dan valt je oog op een landgenoot. Nette polo, gouden horloge, zonnebril die zelfs binnen op blijft. Hij praat zakelijk aan de telefoon, kijkt niemand aan en betaalt z’n drankjes met briefjes uit een geldclip. Je denkt: gewoon een zakenman met vakantie. Of zou er meer aan de hand zijn? Voor dat soort overwegingen heeft Meld Misdaad Anoniem een speciale kliklijn geopend, gericht op Nederlanders die hun vakantie in Spanje doorbrengen. Zie je iets dat niet klopt – veel contant geld, luxe zonder werk, bezoek op gekke tijden – dan kun je dat melden. Anoniem, je blijft buiten beeld. De tip gaat naar de Nederlandse politie, en als het serieus genoeg is, naar hun Spaanse collega’s.
Het idee komt niet uit de lucht vallen. Aan de Costa’s zitten al jaren Nederlanders die liever buiten beeld blijven. Voortvluchtigen, witwassers, drugsjongens. Recent nog een vader en zoon uit Brabant, gezocht voor ketaminehandel, en uiteindelijk opgepakt in Barcelona. Op Ibiza werd een landgenoot met een tas vol pillen van het vliegveld geplukt. En een bekende Nederlandse crimineel die nog een straf open had staan, werd van een terras getrokken. Niemand die iets in de gaten had, tot hem de boeien werden omgedaan.
De oproep is dus helder: zie je iets geks, meld het. Je hoeft geen bewijs te leveren, niet de rechercheur uit te hangen. Maar het is makkelijker gezegd dan gedaan. Klikken heeft een nare klank, is nooit sympathiek. Ook als het anoniem is en voor een goede zaak, dan nog blijft het ongemakkelijk. En dan: wat is eigenlijk verdacht? Een dure auto? Een horloge dat lijkt op een kleine pendule? Iemand die nooit werkt, maar wel in een villa woont? Misschien is het gewoon een ondernemer met een goede kwartaalomzet. Of iemand die z’n erfenis opmaakt. Als iemand z’n huis heeft beveiligd als een ambassade en zich zelden buiten laat zien, is dat meteen dubieus? Of kan het gewoon een zonderling zijn met veel geld en weinig behoefte aan contacten?
Hier zitten al jaren Nederlanders die liever buiten beeld blijven. Voortvluchtigen, witwassers, drugsjongens
En dan is er de morele vraag: wanneer besluit je iets te melden? Iemand aangeven die een kinderpornoserver runt, dat voelt als je plicht. Maar iemand verlinken omdat hij lukraak met geld smijt? Het verschil tussen moreel ongemak en gewone afgunst is niet altijd scherp te trekken. Zeker als je zelf elk dubbeltje moet omdraaien. Toch wil Meld Misdaad Anoniem dat we tijdens de vakantie goed opletten. Dus ga je onwillekeurig anders kijken.

Naar dat huis met die gesloten rolluiken. Naar die buurman die je zelden hoort lachen, maar die wel voortdurend verhitte telefoongesprekken voert. En voor je het weet zit je ’s nachts met een glas tegen de muur te luisteren of je iets opvangt. Of knip je kijkgaten in je krant, zogenaamd verdiept in de sportuitslagen. Je gaat spoken zien. Die druk telefonerende man met z’n zonnebril past precies in het profiel dat Meld Misdaad Anoniem voor ogen heeft. Alleen: misschien ís er helemaal geen verhaal. Misschien is het gewoon een profvoetballer die je niet herkent, met een afkeer van smalltalk en een voorliefde voor opvallende tatoeages en hawaïshirts.
Eigenlijk wordt van de vakantieganger het onmogelijke gevraagd. Vooral omdat juist in een gebied waar alles draait om zien en gezien worden – zeg maar de strook tussen Málaga en Marbella – het verschil tussen foute boel en veel geld is flinterdun. Een tot fort gebarricadeerd huis in Valkenswaard valt op. Maar een villa met rolluiken aan de Costa is heel gewoon. Wat wordt de volgende campagne van Meld Misdaad Anoniem? Geef Nederlanders aan die met sjofele kleding businessclass vliegen?
- Adobe Stock