/https%3A%2F%2Fcdn.pijper.io%2F2025%2F06%2FceJSiSjCVUi5131749126039.png)
*Op de foto: voormalig Camorra-baas Gennaro Panzuto waarschuwt jongeren in Napels voor de maffia.
De Tiktokgangster, zoals hij bekendstaat, heeft naar eigen zeggen zes mensen vermoord, maar dat kunnen er best meer zijn. In 2025 lijkt ex-Camorra-baas en hitman Gennaro Panzuto zijn leven echter te hebben gebeterd. Hij plaatst filmpjes op sociale media waarin hij jongeren in Napels en de streek Campanië waarschuwt voor de maffia.
Een campagne die respect afdwingt. Ja, voor sommigen is Panzuto een verrader, een vieze rat die een langzame dood moet sterven. Maar het pleit voor de Tiktokgangster dat hij zich niet verschuilt. Hij leidt zijn nieuwe leven openlijk in zijn geboortestad en gaat zó tekeer tegen de Camorra dat hij op zijn eigen, originele manier een OG blijft, een original gangster, een term waarmee in straattaal iemand wordt aangeduid die waardering verdient omdat hij authentiek is en over veel ervaring beschikt.
Gennaro Panzuto is 51 jaar en heeft 140.000 volgers op Instagram. Hij heeft kort, zwart haar dat aan de zijkant is opgeschoren en een zwart, getrimd baardje. Hij rookt voortdurend Rothmans-sigaretten en draagt een bril met een zwart montuur. Om zijn linkerpols zit een duur ogend horloge dat wel of niet echt is, Panzuto wil dat niet zeggen.

Sommige Napolitanen zijn nog steeds een beetje bang voor hem, maar die weten niet dat hij zijn leven allang heeft gebeterd. Hij doet goede dingen voor Napels en Italië en niemand noemt hem meer Genny il Temporolo (Genny de Aardbeving), zoals vroeger zijn bijnaam luidde. Napolitanen met gangsterambities zullen wellicht luisteren naar een man die alles had kunnen hebben, maar meer dan twintig jaar van zijn leven verspilde achter de tralies en als balling in een koud, regenachtig land.
Panzuto groeide op in een appartementje in de Napolitaanse wijk La Torretta. De huisjes daar werden bassi genoemd, (laag), omdat de mensen er op de laagste en vochtigste plekken in de stad woonden. Het was bijna de hele dag donker in een bassi en zo voelde het dagelijkse leven ook. Bijna iedereen in La Torretta leefde in armoede, voldoende eten vinden was ook voor de Panzuto’s elke dag een probleem.

De inwoners vonden alleen troost bij elkaar en de ouderen waarschuwden de jongeren voor de maffiosi uit de buurt. Die rekruteerden namelijk graag in arme wijken als La Torretta, waar een leven als gangster, met de bijbehorende rijkdom, verleidelijk kan klinken.
Moord voor oom
Panzato begon rond zijn veertiende te stelen. Het roven van horloges werd zijn specialiteit, vooral toeristen met protserige Rolexen moesten voor hem uitkijken. Hij excelleerde als dief, kocht een scooter van de opbrengst, vergrootte zijn territorium en was door zijn intelligentie, inzicht en snelheid binnen de kortste keren vermogender dan zijn vader, opa’s en ooms.
Hij verkocht de Rolexen aan helers die zijn talent erkenden. Een van hen gaf Panzuto een groot bedrag om in Spanje zijn terrein te verbreden. Hij vloog naar Spanje, werkte daar van maandag tot vrijdag en aan het einde van een werkweek keerde hij terug naar Napels. De horloges werden naar de heler gebracht en Panzuto verbraste de opbrengst op zaterdag- en zondagavonden aan een eigen tafeltje in een chique nachtclub.

Een tante was getrouwd met een maffiabaas die Rosario Piccirillo heette. Hij werd rijk met het smokkelen van belastingvrije sigaretten uit gangsterstaat Montenegro en kon Panzuto goed gebruiken om zijn macht in de stad te vergroten. Wie kon hij nu meer vertrouwen dan zijn onbevreesde neef? Zij oom ging Panzuto trainen als zijn assistent, wellicht kon hij zelfs ooit de baas van de clan worden.
Op een middag had Panzuto een afspraak met zijn oom in Mergellina, een wijk bij de haven waar de rijkste mensen van Napels woonden. Hij werd voorgesteld aan een tussenpersoon van de Camorra, een man die alle maffiosi in de regio kende. Panzuto kreeg te horen dat hij zeker op de goede weg was, hij moest vooral zo doorgaan, dan zou hij nog ver komen. Het kon snel gaan, zeker als hij de volgende opdracht zou uitvoeren: een rivaal van zijn oom vermoorden. Die vent verdiende het, zo werd hem voorgehouden, want er woedde een strijd om territorium in Napels en er gingen geruchten dat oom Rosario op een dodenlijst stond. Zoiets kon Panzuto niet weigeren. “Je moet het doen omdat het familie is,” zou hij later zeggen.

Dat de rivaal van zijn oom uiteindelijk niet werd doodgeschoten, kwam alleen doordat agenten Panzuto’s beoogde doelwit vlak voor de poging arresteerden. Panzuto betreurde dat, maar hij kreeg al snel een nieuwe moordopdracht. Een Camorrista van een rivaliserende clan werd in een hinderlaag gelokt en door Panzuto door zijn hoofd geschoten. Er volgden meer liquidaties en Panzuto blonk ook uit in dit metier.
In arme wijken als La Torretta kan een leven als gangster, met de bijbehorende rijkdom, verleidelijk klinken
Op papier was hij een chef van een restaurantketen, in de praktijk een hitman. Hij moordde het vaakst in de wijk van een rivaal: de Quartieri Spagnoli, vlakbij La Torretta. Spionnen vertelden hem waar zijn toekomstige slachtoffers waren. Die vent met die rode capuchon moet dood, die man daar in de bar achter het biljart verdient volgens de baas een kogel door zijn hoofd. Panzuto schoot op zeker twintig mensen, dat durfde hij later wel toe te geven, minstens zes ervan overleefden het volgens hem niet. Een geweten leek hij niet te hebben, hij werd niet gehinderd door slapeloosheid of een nachtmerrie.
Opgehaald in Rolls Royce
Oom Rosario kreeg in 2005 steeds meer problemen met de politie en zijn neef nam de leiding van de clan over. Panzuto was nog jong, maar de meeste maffiosi hadden respect voor hem. Eén clanbaas wilde wel de strijd met hem aangaan, waardoor er eind 2005 een heuse bendeoorlog uitbrak, waarbij op klaarlichte dag werd geschoten. Napels was volgens Panzuto in die tijd “Als Beiroet vroeger: elke tweede dag een dode.”
Op 18 februari 2006 werd er een moord gepleegd op maffioso Francesco Festa Caruso, een bondgenoot van Panzuto’s oom. Er moest wraak worden genomen op een gangster genaamd Graziano Borrelli, 33 jaar oud. Het doelwit stond in een gokhal toen er op 23 februari 2006 schutters binnenkwamen die Borrelli van achteren doodschoten. Het moordonderzoek werd uitgevoerd door de Squadra Mobile (Vliegende Brigade) van Napels, een eenheid die is opgericht om de zwaarste misdaden op te lossen. Panzuto leek hoogstpersoonlijk de trekker te hebben overgehaald en zou de moord later ook bekennen. Een rechter gaf toestemming hem te arresteren, maar Genny de Aardbeving was toen al gevlucht en hij zou voorlopig niet worden gevonden.

De volgende episode in zijn leven is in Britse media met verbazing en plezier beschreven. Panzuto vloog direct na de moord naar het John Lennon-vliegveld in Liverpool. Een malafide Britse zakenman liet Panzuto door een chauffeur ophalen in zijn Rolls Royce. Panzuto kende hem uit Napels, waar ze zaken deden. De chauffeur bracht Panzuto naar een pub, waar de zakenman had afgesproken met lokale gangsters. Ze werden voorgesteld aan Panzuto, kregen uitgelegd wie hij was en waarom ze hem maar beter konden vrezen.
De barman bracht whisky en Guinness en de aanwezigen vertelden de nieuweling hoe hun bende opereerde. Panzuto kreeg het advies vooral onzichtbaar te blijven, de Britten zouden wel voor hem zorgen, om geld hoefde hij zich geen zorgen te maken. Licht aangeschoten werd Panzuto naar zijn schuilplaats gebracht: het Six Arches Caravan Park vlak bij de treurige stad Preston, niet ver van Manchester. Panzuto legde zijn spullen in een caravan. Wat deed die gebruinde, perfect geklede Italiaan daar in de ruige natuur van Lancashire, een plek waar het bijna altijd regende en waaide? Dat vertelde de nieuwkomer natuurlijk niet, maar Panzuto sprak redelijk Engels en was zo charmant dat de buren hem direct graag mochten.

Genny de Aardbeving raakte bevriend met een Brit genaamd Mick. Hij gebruikte diens telefoon om naar zijn familie te bellen, Mick leek dat niet verdacht te vinden. Panzuto gaf hem als dank een glimmend paar leren dansschoenen van Italiaanse topkwaliteit. Mick besloot ook andere vreemde dingen niet te zien. Panzuto reed eens met zijn Porsche tegen Micks heel gewone auto. Daar hoefde hij niet boos om te worden, want de nieuwkomer kwam meteen langs bij Micks caravan met een stapel briefjes van 200 pond in een plastic zak.
Mick en andere campingbewoners noemden Panzuto later ‘sociaal’ en ‘charmant’. Ze moesten lachen dat hij zoveel moeite deed om verse basilicum op de camping te laten groeien. De wind woei die plantjes geregeld richting Manchester en door de kou verschrompelden de blaadjes tot bruine kruimels.
Schuld aflossen
De zomer van 2006 werd onverwacht memorabel voor Panzuto. Hij volgde het WK voetbal met Mick en andere zuipende, zingende Britse lads op een groot scherm. Micks vrienden grapten: Hey, you need to watch out, he might be a mafia man. Ze zongen mee met Blur en Oasis en vielen elkaar in de armen toen Italië na penalty’s de finale tegen Frankrijk won. Materazzi was Panzuto’s grote held. Die had Zidanes moeder zo beledigd dat de Franse middenvelder zijn zelfbeheersing verloor. Materazzi ging op schitterende wijze tegen de grond na een kopstoot.

Panzuto verveelde zich na een tijdje en bood zich aan om klusjes op te knappen, de Britse gangsters maakten daar graag gebruik van. Panzuto ging langs bij mannen die hun schuld aan de gangsters niet hadden afgelost, ze konden maar beter snel betalen, anders konden ze weleens uit een raam of van een balkon vallen. Panden gingen op mysterieuze wijze in de fik en de schuld werd daarna ineens wel afgelost. Een Griek die niet betaalde, werd door Panzuto mee uit eten genomen. Na afloop liepen ze samen naar de parkeerplaats. Panzuto gaf een kopstoot en beet een oor af.
Panzuto wilde meer en de Britse zakenman leerde hem hoe er in Engeland zonder veel moeite miljoenen ponden konden worden verdiend. Dat hoefde niet eens met drugs, afpersing of woekerleningen, het kon tamelijk eenvoudig met belasting- en verzekeringsfraude en ander bedrog. Panzuto zette een nepschoenenbedrijf op, waste de opbrengst wit en sluisde het geld door naar belastingparadijzen.
Een Griek die niet betaalde, werd door Panzuto mee uit eten genomen. Na afloop gaf hij de wanbetaler een kopstoot en beet een oor af
Begin 2007 maakte Panzuto een paar fouten die hem zouden opbreken. Italiaanse agenten van de Squadra Mobile kwamen bij hun onderzoek naar Napolitaanse maffiosi wel heel vaak Britse telefoonnummers tegen en één nummer werd verdacht veel gebeld. Het bleek van een heel gewoon lijkende Engelsman genaamd Mick te zijn. Panzuto’s vrouw gebruikte die telefoon als ze naar huis wilde bellen. Scotland Yard deed aanvullend onderzoek en Panzuto werd sindsdien nauwlettend in de gaten gehouden.
Strafvermindering
In het voorjaar van 2007 wist Panzuto dat nog helemaal niet. Hij verhuisde vanaf de camping naar een twee-onder-een-kapwoning in de Cock Robin Lane in Garstang, een idyllisch stadje bij Preston. Zijn vrouw kwam geregeld over vanuit Napels, een minnares betrad het huis als mevrouw Panzuto weer weg was.
Werd Genny de Aardbeving te zelfverzekerd? Daar leek het wel op, want hij liet zelfs maffiosi overvliegen om in zijn tuin barbecueënd te overleggen over nieuwe misdaden. Maar Italiaanse en Britse agenten kregen steeds beter zicht op Panzuto’s activiteiten. Op 17 mei 2007 sloegen ze toe en bonsden ze op zijn deur. Panzuto keek uit het raam aan de voorkant en schrok. Snel rende hij naar de achterdeur, maar daar zag hij ook mannen, die duidelijk agenten in burger waren en hun wapens op hem gericht hielden. Er zat niks anders op dan zich overgeven.

Panzuto zat kort in een Engelse cel, maar werd al snel uitgeleverd aan Italië, waar ze hem met opzet ver van Napels vastzetten, in een gevangenis in de Italiaanse Alpen, niet ver van de Franse grens. Hij zou er normaal gesproken minstens twintig jaar moeten doorbrengen, maar zijn vrouw smeekte hem een pentito te worden, een spijtoptant. Panzuto moest namen noemen en misdaden opbiechten, in ruil zou hij een flinke strafvermindering kunnen krijgen.
Na lang aandringen besloot Panzuto te gaan samenwerken met autoriteiten. Een aanklager genaamd Michele kreeg in gesprekken van bij elkaar 180 uur controleerbare informatie over moorden en pogingen daartoe. Panzuto vertelde over drugssmokkelaars, pyromanen, woekeraars en afpersers. Hij deed de samenstelling van Napolitaanse bendes uit de doeken en onthulde hoe de samenwerking van Britse gangsters met de Camorra in elkaar zat. Hij kreeg de beloofde strafvermindering, maar zou toch dertien jaar doorbrengen achter de tralies.
Biecht bij de BBC
De BBC maakte in 2019 een documentaire over Genny de Aardbeving. Verslaggever Dominic Casciani ging langs in de gevangenis en kon hem spreken. Panzuto droeg geen gevangenispak, maar een spijkerbroek, een shirt van een A-merk en hippe gymschoenen.
Casciani vroeg: “Welke misdaden heb je begaan?”
“Dat gaat van moord tot poging tot moord, lid zijn van een maffiaorganisatie, afpersing, drugssmokkel, wapensmokkel en witwassen.”
Casciani: “Hoeveel moorden heb je gepleegd?”
Panzuto aarzelde.
“Meer dan tien?”
“Nee, minder.”
“Meer dan vijf?”
“Nee, wacht.”
Pazuto dacht even na en kwam uit op zes. De eerste moordpoging voerde hij uit voor zijn oom. Twijfelde hij erover die uit te voeren, vroeg Casciani. Zijn antwoord: “Als je opgroeit in de wereld waarin ik werd geboren, dan is deze beslissing normaal.” Er bestonden regels in de maffia en moord hoorde daar nu eenmaal bij, zo legde Panzuto uit. Hoe kon je als ambitieuze gangster nu beter je ambitie tonen dan zo? Het was daarnaast de ideale manier om op te klimmen en zich aan de armoede te ontworstelen. Panzuto wilde een sportwagen en een jacht en de maffia bood hem de kans net zo rijk te worden als de mannen met hun blonde vrouwen in hun ommuurde villa’s in de wijk Megellina. Toch gaf hij toe met sommige aspecten van het geweld te hebben geworsteld.

Panzuto ging later dan ook niet voor niets in therapie. Ja hij zat als Tony Soprano te praten met een shrink. Het nam duidelijk verantwoordelijkheid voor zijn daden en dat moest ook van de overheid, anders zouden ze hem nooit meer vrijlaten. Achter de tralies had Panzuto naar eigen zeggen jaren kunnen nadenken en na al die tijd kwam hij eindelijk tot de conclusie dat hij een slecht leven had geleid.
Niet meer verstoppen
In het laatste gesprek met BBC-verslaggever Casciani vertelde Panzuto dat hij nooit zou terugkeren naar Napels. De overheid had hem een nieuwe identiteit en een facelift aangeboden en de mensen zouden na zijn BBC-biecht nooit meer iets van hem horen, zo liet hij weten. Over zijn slachtoffers zei Panzuto: “I am as ashamed as a dog. Ik herinner me de gezichten niet. Ik herinner me wel de doffe dreunen van de lichamen die neervielen nadat je ze had neergeschoten. Ik herinner me het geschreeuw van de kinderen, de vrouwen, dat in mijn oren klonk.”
De 23 minuten durende BBC-documentaire kreeg als titel Confessions of a Mafia Killer en werd op 15 februari 2020 voor het eerst uitgezonden. Een jaar later kwam Panzuto vrij. Tot ieders verbazing was er niets veranderd aan zijn gezicht en verdween hij ook niet naar een onbekend ver oord, maar dook hij gewoon weer in Napels op. Wat wel van lef getuigt, kun je zeggen. Want Camorraleden zullen hem ongetwijfeld willen vermoorden en ook veel gewone Napolitanen vinden Panzuto een rat die zijn vroegere vrienden erbij gelapt heeft.

Zelfs zijn drie broers en zus hebben alle contact met hem verbroken. Maar spijtoptant Panzuto laat zich niet intimideren, ook al weet hij dat hij elke dag gevaar loopt. Een jonge Napolitaan met ambities om maffioso te worden, heeft meteen veel aanzien als hij Panzuto uit de weg ruimt. Dat risico neemt hij voor lief. “Ik wilde me niet langer verstoppen.”
Panzuto vond een nieuw doel in zijn leven: Tiktok. Het sociale mediaplatfiorm speelt een belangrijke rol voor de Camorra. Het maffialeven wordt er in filmpjes verheerlijk om jongeren te werven. Panzuto besloot precies dat medium te gaan gebruiken om jongeren in Napels te waarschuwen om vooral niet bij de maffia te gaan. Panzuto de TikTokgangster is ondertussen een begrip en hij zet zijn anti-maffiakruistocht steeds fanatieker voort.
De laatste tijd duikt hij ook op in de reguliere media waarin hij oproept tot protest en posters omhoog houdt met teksten als Napoli dice: STOP ALLA CAMORRA (Napoli zegt: STOP DE CAMORRA). Ook wordt hij vaak opgevoerd als ‘ervaringsdeskundige’ in nieuwsberichten over gearresteerde of vermoorde gangsters.
Afvoerput
Voor de afwisseling brengt hij soms ook wat luchtigs op zijn kanaal: hij zingt af en toe malle liedjes met zijn dochter onder de kop: io e mia figlia (ik en mijn dochter). Hun meest recente optreden werd bijna 400.000 keer bekeken. Een reaguurder schreef eronder: “Als ik een medewerker van Justitie zou zijn geweest zou ik nooit een video plaatsen van mijn dochter.”

Te gevaarlijk voor haar, wilde hij maar zeggen, want papa Panzuto staat immers nog steeds hoog op een dodenlijst. Anderen reageren woedend dat mensen hartjes uitdelen aan Panzuto’s berichten of video’s doorplaatsen. “Xche gli date voce !!!! NON è una star,” schrijft een van hen. (Waarom geef je hem een stem? Hij is GEEN ster).
De meeste Italianen steunen Panzato echter in zijn kruistocht. In een Italiaanse krant wordt hij geprezen omdat hij ‘ervoor koos om zich in te zetten voor verandering.’ Panzuto richtte bijvoorbeeld met een gevangeniskapelaan een anti-Camorra-organisatie op en noemde het Niente Camorra Oggi, (Vandaag Geen Camorra). Hij reist langs scholen uit de regio Campanië om de verwoestende gevolgen van de Camorra te schetsen en beschrijft de maffia op zijn TikTok-account als “een destructief fenomeen dat geen hoop op verlossing biedt.”
Twee verslaggevers van de Duitse tabloid Bild die hem eerder dit jaar opzoeken in Napels, merken dat hij een ogenschijnlijk normaal leven leidt. Hij rijdt met zijn zwarte Vespa door de nauwe straatjes van zijn wijk, vrouwen roepen Ciao Gennaro! en maffiahatende buurtbewoners nemen selfies met hem. Hij heeft een zongebruinde huid en maakt een tevreden indruk. Zijn geweten is zuiver en dat is hem veel waard. Maar buiten zijn wijk komt hij niet veel.
Hij drinkt dan wel rustig een espressootje in een café, maar zijn ogen houdt hij altijd gericht op de ingang. Want je weet maar nooit
Panzuto voelt zich eigenlijk alleen veilig in La Torretta, waar hij het Bild-duo rondleidt. Hij wijst ze op een afvoerput bij een kapelletje. Daar dumpte hij lichamen, zegt hij, die dan niet veel later in de Middellandse Zee dreven. Zijn wapens verstopte hij in gaten in de muur daarboven. Zelfs in zijn eigen wijk is Gennaro op zijn hoede. Hij drinkt dan wel rustig een espressootje in een café, maar zijn ogen houdt hij altijd gericht op de ingang. Want je weet maar nooit.
Het personage Gennaro ‘Genny’ Savastano uit de serie Gomorrha is volgens Gennaro Panzuto op hem gebaseerd. Maar trots is hij daar bepaald niet op. Zijn leven leek misschien wel fenomenaal toen hij bij de maffia zat, maar was dat beslist niet. Want iedereen weet dat de keuze voor de Camorra uiteindelijk maar tot drie dingen kan leiden: de gevangenis, een voortijdige dood of een gevaarlijk leven als spijtoptant/rat. Dat is de boodschap die hij voor Italiaanse jongeren heeft. “Ik wil niet dat ze hetzelfde doormaken als ik. Ik betreur het dat ik mijn jeugd zo heb weggegooid.”
Online onbeperkt lezen en Panorama thuisbezorgd?
Abonneer nu en profiteer!
Probeer direct- Adobe Stock, TikTok E.A.