Roof vol ongeloof: hoe steel je in godsnaam een gletsjer, een strand of de hersenen van Albert Einstein?

Aan de haal met een haai

Wat: Een hoornhaai
Waar: Texas, Verenigde Staten
Hoe: In een kinderwagen

Stel: je wilt een haai stelen. De eerste vraag moet dan zijn: waarom? En de tweede: hoe? Het antwoord op die laatste vraag moet dan niet zijn: in een kinderwagen. Maar in Amerika kan natuurlijk alles.

In 2018 pikte een dieventrio een hoornhaai uit het San Antonio Aquarium in Texas, door het beest uit een lage zwembak te grijpen en vervolgens in een handdoek te wikkelen en in een grote emmer te douwen. Die emmer werd vervolgens in een kinderwagen verstopt, waarmee de daders zo naar buiten liepen. Omstanders stonden erbij en keken ernaar. Het ging kennelijk zo snel, dat niemand het idee kreeg om hier iets van te zeggen. Pas toen het drietal er vandoor was, tipte een bezoeker het aquariumpersoneel.  Daarop volgde een korte achtervolging. Niet veel later vond de politie de ontsnappingsauto terug. Niet veel later ook de haai. In een kinderwagen. In een emmertje. En in goede gezondheid. 

{{ trans('customs.newsletter_signup.responsemsg') }}

{{ trans('customs.buttons.signup') }}

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

Gezocht: ligstrand

Wat: Een strand
Waar: Jamaica
Hoe: Met heel veel inzet (en vrachtwagens)

Een mooi, tropisch strand vindt iedereen fijn. Maar sommige mensen slaan daar een beetje in door. In een van de vreemdste diefstallen aller tijden wisten kwaadwillende Jamaicanen een heel strand te stelen.

Wablief? Het was de zomer van 2008, toen de bouw van het spiksplinternieuwe Coral Spring Complex, aan de noordkust van het eiland, bijna was afgerond. Het openingsfeestje werd echter bruut verpest, omdat het ligstrand ineens weg was. Vierhonderd vierkante meter hagelwit zand: weg. 500 vrachtwagenladingen: foetsie, verdwenen. Zonder strand geen vakantieresort en dus kon het 108 miljoen dollar kostende Coral Spring Complex niet open. De lokale sheriff, Mark Shields, wist niet wat hem overkwam.

“De mensen hierachter, de vervoerders, de eventuele afnemers, de vrachtwagens: we tasten volledig in het duister,” zei hij tegen verslaggevers. Maandenlang zochten zijn troepen naar plotseling nieuw aangelegde stranden en deden zij zelf ‘forensisch’ onderzoek op de stranden van Jamaica, om te checken of het gestolen zand was verplaatst. Die inspanningen leverden geen korreltje zand op. Het resort besloot daarop privédetectives in te schakelen en die wezen naar de mensen van concurrerende vakantieresorts als mogelijke daders. Want kennelijk is op Jamaica het strand bij de buurman altijd net iets witter. De dieven zijn nooit gepakt en hun buit nooit teruggevonden. Dat mag een godswonder heten, zeker op zo’n klein eiland als Jamaica.

Sherrif Shields denkt wel te weten hoe dat zou kunnen. “We sluiten niet uit dat enkele agenten de andere kant op hebben gekeken toen het zand werd gestolen.” 

Sherrif Shields over de strandroof op Jamaica: ‘We sluiten niet uit dat enkele agenten de andere kant op hebben gekeken toen het zand werd gestolen’

‘Groene maffia’ slaat toe

Wat: Bomen
Waar: De Achterhoek
Hoe: Met een goede zaag (of gewoon de hele pot meenemen)

Ook in Nederland worden de vreemdste dingen gestolen. Zo stond de volledige Achterhoek vijf jaar geleden voor een raadsel van (bijna) Sherlock Holmes-achtige proporties.

Binnen een maand tijd werden daar uit verschillende dorpen namelijk tientallen olijf-, palm- en mandarijnbomen gestolen. Of ze nu in 's-Heerenberg, Loil, Doetinchem, Wehl of Zeddam leefden: geen exoot in de Achterhoek waande zich die zomer veilig. “Ik dacht eerst dat het een grap van jongeren was,”, deed ene Simone uit Wehl destijds haar verhaal in EditieNL. Bij haar was een olijfboompje van vijfhonderd euro gestolen uit haar kookstudio. “Het was een heel mooie boom. Het is bizar dat dit gebeurt.”

Ook in het nabijgelegen Zeddam sloegen de boombandieten genadeloos toe. “Zeker vijf of zes olijfbomen en mandarijnbomen die voor mijn restaurant stonden zijn gestolen,” aldus een ziedende Dennis van het pittoreske restaurantje Il Tonno Rosso. “We hadden net een mooi terras gemaakt, zo na corona, en nu is alles weg. Echt bizar, we hebben er 1300 euro voor betaald.” Wat deze Dennis vooral niet begreep, is hoe zo’n schaamteloze roof zich dan zou voltrekken. Goede vraag wel. “Mijn olijfbomen waren wel twee meter hoog. Ik vind het wel gek dat niemand iets heeft gezien, want het zijn geen kleine bomen. Je kunt het niet in de auto vervoeren. Hoe dan ook, ik heb aangifte gedaan, maar ik verwacht niet dat ze teruggevonden worden. Ik ga geen bomen meer neerzetten hier.”

Het Achterhoek-hoofdstuk was niet de eerste of de laatste van de groene maffia. In 2011 was het in Utrecht ook al raak, bijvoorbeeld. In 2011 sloeg de groene maffia ook al toe. Toen werd uit een park in Utrecht een Sequoiadendron Gigantum, oftewel een mammoetboom weggekaapt. De boeven hadden daar veel voor over, want zij omzeilden met pijn en moeite een stalen rooster rond de stam en prikkeldraad in de takken. Die waren door de gemeente juist aangebracht om te voorkomen dat deze prachtboom zou worden gepikt. Rest nog steeds de vraag: wat moet je in godsnaam met een gestolen boom in je schuur? Nou, inwisselen voor keiharde knaken.

Geld groeit namelijk niet aan de boom, maar zeker wel in de boom. Hoe dikker de stamdikte, hoe meer geld een boom kennelijk waard is. Een oude stam kan al snel vijfhonderd pegels opleveren. Exoten als olijf- en mandarijnbomen worden makkelijk honderden jaren oud. Voor creatieve dieven dus pure handel. Op het internet bieden deze natuurboeven hun gepikte bomen voor honderden euro’s goedkoper aan dan de marktprijs. Kijk daarom goed uit voor oplichters tijdens uw volgende boomtransactie.

 20 dagen cel voor tankdief

Wat: Een tank
Waar: In Drenthe en Californië
Hoe: Met heel veel lef (en dankzij belabberde beveiliging)

Op de Johannes Postkazerne, weggestopt in het Drentse dorpje Havelte, trainden onze militairen tot voor kort met de zwaarste gevechtsvoertuigen van Nederland. Je zou zeggen dat zo’n plek het allerhoogste niveau van beveiliging geniet. En anderzijds dat er geen ziel bestaat die het in zijn hoofd zou halen om hier binnen te sluipen en iets probeert te stelen.

Allebei fout. In 2018 wist een 52-jarige man niet alleen deze kazerne binnen te dringen, maar vervolgens ook om een YPR-panterrupsvoertuig te bemachtigen. Het ding bleek op geen enkele manier te zijn afgesloten of vergrendeld. En dus zagen verbijsterde autorijders op de A28 even later het 12 ton zware rupsvoertuig op de vluchtstrook rollen. De bestuurder bleek een man met een missie. Robert D., een met PTSS-gediagnostiseerde Srebrenica-veteraan, wilde het gevaarte helemaal naar de Hofvijver sturen, als statement.

Op die dag werd in Den Haag namelijk Veteranendag gevierd, een uitstekend moment voor Robert om aan te tonen dat hij na Bosnië slecht is behandeld. Zover kwam hij niet. Na zestig kilometer, toch nog een behoorlijk end met zo’n log gevaarte, werd de veteraan in de kraag gevat. Zijn straf  – 20 dagen cel – was relatief mild omdat hij ‘verminderd toerekeningsvatbaar’ werd verklaard vanwege zijn PTSS. 

Mogelijk was Robert geïnspireerd geraakt door Shawn Timothy Nelson. Deze Amerikaanse oorlogsveteraan beleefde al in 1995 een soortgelijk avontuur, maar dan natuurlijk bigger and better.  Nelson wist destijds van de California Army National Guard-basis zelfs een 57,3 ton zware en bijna tien meter lange M60A3-gevechtstank te stelen. Zonder shirt en in jogginsbroek. De verwarde veteraan knalde door het hek van de militaire basis en reed vervolgens doodleuk rond in meerdere woonwijken van San Diego. Niet keurig op de weg, maar vooral over de stoep. De schade was enorm. Nelson verpletterde complete bruggen, bushaltes, elektriciteitsmasten en veertig auto’s. Pas na tien kilometer reed hij zichzelf klem. Agenten sprongen op zijn dak, forceerden het openingsluik en schoten de bestuurder dood. 

Oh wonder, kerk verdwenen!

Wat: Een orthodoxe kerk
Waar: Een gehucht in Rusland
Hoe: Steen voor steen afbreken

Kerkelijk glaswerk en ornamenten zijn al sinds jaar en dag een favoriet doelwit van kruimeldieven in de armere, landelijke streken van Rusland. Maar een hele kerk jatten is zelfs voor Russische begrippen bizar.

Tweehonderd jaar lang pronkte in het dorpje Komarova de orthodoxe Kerk van de Wederopstanding. Tot een zekere ochtend in 2008, toen het volledige pand van de ene op de andere dag met de noorderzon was vertrokken. “Onbekenden hebben het gebouw steen voor steen afgebroken,” beklaagde priester Vitaly zich in de media.

De heiligman wijst met zijn vinger naar de lokale dorpelingen. Want als iemand de rotte appels van een afgelegen, Russische gemeenschap kent, is het wel de pater. Volgens Vitaly verkochten deze heiligschenners zijn kerk aan ‘een lokale zakenman’ voor één roebel (4 cent) per steen. “Zuivere godslastering,” oordeelde de priester. “Deze mensen moeten beseffen dat ze een ernstige zonde hebben begaan.” Of de daders ooit zijn gepakt, is niet bekend. Maar branden in de hel, dat zullen ze.

Alle straatstenen kwijt

Wat: Een complete straat
Waar: Liverpool, Engeland
Hoe: Héél veel stenen lepelen

In de zomer van 1998 schreven internationale media over een gestolen straat in Liverpool. Verwarring alom, want hoe steel in je in vredesnaam een hele straat? En vooral: waarom? Het antwoord op die eerste vraag: door duizenden keien handmatig uit de grond te lepelen, vervolgens in te laden in een vrachtwagen en maken dat je wegkomt. Een behoorlijke operatie die flink wat voeten in de aarde moet hebben gehad.

De lokale autoriteiten meldden destijds dat de straatschoffies minstens een graafmachine en een grote vrachtwagen tot hun beschikking hadden. De ochtend na deze bizarre roof werden de bewoners van de straat wakker aan een weg vol kuilen en met één vraag: wat bezielde de daders? Welnu, bij de juiste koper levert een leuke kei, waarvan er in dit geval zo’n vijfduizend waren meegenomen, zes tot dertien euro per stuk op. De geschatte waarde van deze, volledig geplaveide straat: rond de 100.000 euro. Het is even ploeteren, maar dan heb je ook wat. 

Fokker raakt sperma kwijt

Wat: Stierensperma
Waar: Noord-Ierland en Oegstgeest
Hoe: Goede vraag!

Misschien wel de smerigste roof uit de geschiedenis voltrok zich in 2023 toen twee inbrekers in het Ierse graafschap Tyrone twee tanks met ‘aanzienlijke hoeveelheden’ stierensperma buitmaakte. Het duo moest zich goed hebben ingelezen, want teelvocht van de taurus is van onschatbare waarde. Het ‘witte goud’ wordt onder meer gebruikt om onvervangbare genetische lijnen voort te zetten.

Toen in 2016 in Californië een soortgelijke overval plaatsvond, werd de opbrengst geschat op zo’n 50.000 dollar. Zelfs de tanks op zich zijn dik 2000 euro waard. Tel uit uw winst. Maar wees gewaarschuwd: stierensperma laat zich niet makkelijk stelen. Allereerst is het vervoeren van zo’n unit een hele kluif. Want waar bind je die dingen aan vast? Een wegglippende tank of losschietende deksel wil je niet, want dan zit je hele achterbank onder het zaad. En dan moet je het zaad ook nog vakkundig bewaren en onderhouden, een taak die enkel besteed is aan opgeleide specialisten.

Zo moet het onder andere ingevroren worden en blijven, anders sterven de zaadcellen af en daarmee ook de waarde van het spul. Ook moeten de tanks een paar maal per jaar bijgevuld worden. Met stierenzaad. Toch was deze unieke roof niet helemaal uniek. Dik tien jaar geleden was het ook al raak en wel in Uitgeest, of all places. Van zijn boerderij aldaar werd een vat met stierensperma gestolen van boer Dik Groen ter waarde van 10.000 euro. Groen baalde flink, liet hij destijds weten aan de verslaggevers. “Door de diefstal is mijn fokprogramma naar de knoppen.”

Het brein van A. Einstein

Wat: Hersenen van Albert Einstein
Waar: Pennsylvania, Verenigde Staten
Hoe: Met een klein mesje

Albert Einstein: briljante man, briljant brein. Vooral dat laatste heeft een serieuze aantrekkingskracht op bepaalde mensen. Zo ook op de patholoog die de beste man mocht nalopen tijdens diens autopsie. Dr. Thomas Harvey verwijderde, keurig volgens de regels, de hersenen van Einstein. Vervolgens stopte deze Harvey de grijze massa niet terug in de hersenpan van Einstein, zoals gebruikelijk, maar in een glazen potje en smeerde ‘m.

Zonder toestemming van de familie, uiteraard. Harvey kon het niet laten om het beroemdste brein ter wereld verder te bestuderen. Voor ‘wetenschappelijk onderzoek’. En dat deed Harvey niet alleen. In de jaren erna stuurde deze excentrieke patholoog geregeld een stukje van Einsteins hersenen op naar collega-onderzoekers. Per post en in een mayonaisepotje.

Dr. Thomas Harvey verwijderde, keurig volgens de regels, de hersenen van Einstein. Vervolgens stopte hij de grijze massa in een glazen potje en smeerde ‘m

Toen zijn schuldgevoel hem eindelijk inhaalde, reisde Harvey stad en land af, met Einsteins brein (of wat er van over was) in een tupperwarebakje, om het ding terug te geven aan de familie. Maar die zaten daar al helemaal niet meer op te wachten. Je zou er film van kunnen maken. En dat gebeurde ook, in 1994. Einstein’s Brain heet die. “Een heerlijke fictieve documentaire,” maar dan wel van een waargebeurd verhaal, schrijft de VPRO. Word je ook niks wijzer van.

Gletsjer weg zonder te smelten

Wat: Een gletsjer
Waar: Patagonië, Chili
Hoe: Met een ijsschepje?

Gletsjerijs verdwijnt in een steeds hoger tempo, een treurige ontwikkeling die klimaatactivisten wijten aan de opwarming van de aarde. Maar dat blijkt niet de enige reden voor verdwijnend ijs.

In 2012 werd een Chileen in de kraag gevat, nadat hij maar liefst vijf ton ijs van een berg in Patagonië had weggesluisd. De dader verspeelde zijn kaarten toen hij in Santiago rondreed in een iets te opvallende koelwagen. Hij was op dat moment al druk bezig om zijn gigantische lading gletsjerijs te slijten aan trendy bars en hippe restaurants, in de vorm van ijsblokjes.

Klinkt natuurlijk als een slechte comedyfilm, maar designerijsblokjes en gletsjerijs gelden in deze contreien toch echt als een statussymbool. Zonder een stukje gletsjer in je gin-tonic doe je in het hogere Chileense segment gewoon niet mee. De totale waarde van het gestolen ijs werd destijds geschat op vierduizend dollar. Op naar Winterberg!