Iedere dag het nieuws dat echte mannen interesseert

Zanger Peter Beense (61): 'Ik heb alcohol naar de kant geschoven en nooit meer aangeraakt'

Beense is al 40 jaar een vaste waarde in het Nederlandse levensliedgenre. Hij kent de kroegen, de meezingers en het feestgedruis als geen ander, maar zelf drinkt hij niet.

Peter Beense

Opa zijn is ’t mooiste
Als kind droomde Peter Beense (62) van een carrière als kok. Hij volgde een opleiding voor brood- en banketbakker en kok en werkte een tijdje in een restaurant, maar dat beviel hem niet. In diezelfde tijd was hij vaste klant bij café Bolle Jan, waar ome Jan zelf accordeon speelde. Als hij met vrienden aan de bar zat, zong hij gezellig mee of vaak werd hij naar voren geroepen: “Zing eens een liedje!” Later verhuisde de zaak naar het Rembrandtplein, waar Peter ook vaste klant werd.

Op het Rembrandtplein zaten overal zaken met livemuziek, overal werd gezongen, dus hij trad steeds vaker spontaan ergens op. Dat viel de eigenaar van het Hof van Holland in positieve zin op: “Je kunt leuk zingen, zou je hier niet willen werken?” Peter zei: “Ja, zingen kan ik wel, maar oberen niet.” Dat was geen probleem. Ze leerden hem de kneepjes van het vak, terwijl hij zijn repertoire als zingende ober kon uitbreiden. Dat was zijn leerschool, de aftrap voor een succesvolle carrière als volkszanger, met als grootste hits Laat ze maar lullen, Van m’n biertje blijf je af en Een Amsterdamse nacht. Zijn nieuwe single Als de Bob maar rijdt is net uit. Peter is al 42 jaar gelukkig getrouwd met Marja en past samen met haar één dag in de week op zijn kleinkinderen Rocky en Hailey. “We proberen zo goed mogelijk opa en oma te zijn en er voor de kinderen te zijn. Dat is het mooiste wat er is.”

Op je nieuwe single Als de Bob maar rijdt zing je: “Als we naar de klote gaan.” Gebeurt dat vaak?
“Het is een feestnummer, over lekker losgaan met je vrienden. Ontsnappen aan de dagelijkse sleur en nergens aan denken. Ik vond het wel belangrijk om er een boodschap in te verwerken, daarom zeg ik aan het einde: Als de BOB maar rijdt. Met andere woorden: je mag feesten, je mag naar de klote gaan, maar zorg dat er altijd eentje nuchter blijft en het overzicht bewaart. Er moet iemand zijn die z’n hoofd erbij houdt en ze allemaal veilig naar huis brengt.”

Ben jij als niet-drinker standaard de BOB?
“Ja, eigenlijk wel. Ik heb in mijn hele leven precies twee keer gedronken: een middagje en een avondje. De eerste keer dronk ik bessenjenever met 7Up, de keer erna pisang ambon met jus d’orange. In beide gevallen maar twee glazen, een hoeveelheid waar de meeste mensen niet echt iets van merken, maar ik voelde me er totaal niet lekker bij. Niet misselijk of zo, maar gewoon… ongemakkelijk. Ik had meteen zoiets van: dit is niks voor mij. Ik heb alcohol naar de kant geschoven en nooit meer aangeraakt.”

Vonden mensen dat niet raar, een kroegbaas annex volkszanger die niet drinkt?
“Altijd! Tot op de dag van vandaag, ook met optredens, krijg ik standaard een biertje of een shotje in mijn handen geduwd. Mensen gaan er automatisch van uit dat ik drink. Ik heb 27 jaar een eigen café gehad en daar was dat niet anders. Als ik achter de bar stond, kreeg ik om de haverklap een drankje aangeboden. Maar ik heb altijd gezegd: ik ga het niet aannemen als ik het niet drink. Dat vind ik zonde. Dan bestelde ik gewoon een spaatje blauw en kreeg ik verbaasde blikken.”

Maar je houdt wel van een feestje, toch?
“Zeker! Ik hou ervan om de boel op stang te jagen. Dat is een van de dingen die het liefst doe, tijdens optredens een bepaald sfeertje neerzetten. Doordat ik zo lang een café heb gehad, heb ik veel mensenkennis opgedaan. Ik zie heel snel wie ervoor openstaat om betrokken te worden bij een optreden. Soms zit er iemand in het publiek die iets geks doet of een bepaalde energie uitstraalt. Daar speel ik dan op in, wat het publiek altijd prachtig vindt. Ik zie het als mijn uitdaging om een zaal mee te krijgen. Als dat niet lukt, dan baal ik als een stekker. Het is toch een soort prestigekwestie voor mezelf.”

‘Naar de klote gaan mag, maar zorg ervoor dat er eentje nuchter blijft en ze allemaal veilig naar huis kan brengen’

De afgelopen twee jaar zat je niet lekker in je vel. Wat was er aan de hand?
“Ik heb corona gehad en daar heb ik behoorlijk last van gehad. Mijn uithoudingsvermogen is minder geworden en mijn stem is veranderd. Niet dramatisch, maar ik merk het wel. Ik ben ook naar het ziekenhuis geweest, naar de KNO-arts. Want op een gegeven moment ga je toch denken: komt dit ergens anders vandaan? Waarom ben ik zo moe? Dan laat je je hart checken bij de cardioloog, je laat alles nakijken. Maar daar lag het niet aan. Dit is gewoon wat het is. Het duurt lang, maar het komt wel weer terug. Daar moet ik op vertrouwen.”

Dachten artsen dat het psychisch was?
“Nou ja, dat is het ook wel hè. Ik heb drie keer corona gehad, misschien heb ik het zelfs nog vaker gehad zonder dat ik het wist. Twee keer voelde als een zware griep, de andere keer was ik echt goed van de kaart. Sommige mensen hebben van die naweeën meer last dan anderen. Je komt er op een gegeven moment achter dat je er niets aan kunt doen, dat het gewoon zo is. Toen dacht ik: misschien moet ik het even rustiger aan doen. Ik zit bijna veertig jaar in het vak en op een gegeven moment ben je gewoon even moe. Ik had geen zin meer om nieuwe dingen te doen. Optreden vond ik nog steeds leuk, maar de rest – platen maken, promotie, alles eromheen – daar kon ik mezelf niet toe zetten. Ik had gewoon rust nodig, even opladen. Dat heb ik gedaan en nu begint het weer te kriebelen.”

Wat heeft ervoor gezorgd dat je je draai weer hebt gevonden?
“Dat gebeurt voor een groot deel in je hoofd. Ik wilde eigenlijk een half jaar geleden alweer beginnen, maar er gebeurden dingen in mijn privéleven die belangrijker waren. Mijn vader overleed, er speelden privézaken… Dan is werk even bijzaak. Maar er zijn ook leuke dingen. Mijn dochter en kleinkinderen zijn weer in Nederland. Dat geeft me ontzettend veel plezier en energie. De zomer komt eraan, er komen nieuwe hits uit. Ik ben er weer helemaal klaar voor.”

Je zei eerder in een interview: “Ik hoef niet altijd grootse dingen te doen om gelukkig te zijn.” Heb je dat moeten leren?
“Absoluut. Toen ik net begon, wilde ik alles. Ik moest presteren, grootser, beter. Nu kijk ik daar anders naar. Ik wil nog steeds het beste uit mezelf halen, maar dat gaat niet meer ten koste van alles. Vroeger dacht ik dat het belangrijk was om vooraan te staan. Nu denk ik: het komt zoals het komt. Je wordt ouder en dan ga je er relaxter mee om.”

Heb je minder bewijsdrang?
“Ja, dat denk ik wel. Ik heb mezelf inmiddels wel bewezen. Als ik kijk naar wat ik allemaal heb gedaan en bereikt, dan ben ik daar heel tevreden over. Misschien komen er nog mooie dingen op mijn pad, maar ik hoef niet meer per se beroemd te worden. Iedereen die begint met zingen droomt daarvan. Maar ik heb grote concerten gegeven in AFAS, Ziggo Dome en Arena, twee keer Carré uitverkocht, gezongen voor koning Willem-Alexander en koningin Máxima op hun huwelijksfeest en in de rust van de mooiste voetbalwedstrijden. Ik heb rolletjes gespeeld in films en series en aan de bekendste tv-programma’s meegedaan. Het is eigenlijk te veel om op te noemen… Op een gegeven moment besef je: ik heb het allemaal mogen meemaken. En wat ik nu doe, daar ben ik ook tevreden mee. Als er iets leuks op mijn pad komt, dan mooi. Maar het móet niet meer.”

Je allereerste single was Mijn donkerbruine broeder. Is de thematiek van dat lied nog steeds actueel?
“Toen ik dat nummer voor het eerst hoorde, dacht ik: waar begin ik aan? Ik snapte niet meteen waar het over ging. Maar nadat ik het had opgenomen en begon te zingen in het land, drong het tot me door hoe actueel het eigenlijk was. Het gaat over mensen helpen, over minderheden, over mensen die het moeilijk hebben, of in oorlog zitten. Dat nummer heeft een grote betekenis en is eigenlijk nog steeds relevant.”

Is dat het mooie aan het levenslied? Dat het tijdloos is?
“Ja, absoluut. In het levenslied kun je veel kwijt over wat je dagelijks meemaakt. Dat maakt het zo sterk. Ik ben er ook een groot voorstander van dat een liedje een verhaal vertelt, dat het een kop en een staart heeft. Natuurlijk, er zijn ook feestnummers waar het gewoon gaat om losgaan en meebrullen, maar de mooiste liedjes hebben een verhaal. Die blijven hangen.”

‘AFAS, Ziggo Dome en Arena, twee keer Carré uitverkocht… Als ik kijk naar wat ik heb bereikt, ben ik heel tevreden’

André Hazes was in jouw begintijd booming. Trok je jezelf aan hem op?
“Ik ben ooit begonnen met liedjes van hem te zingen, toen ik in Bolle Jan stond. Op het Rembrandtplein zong ik ook veel nummers van Johnny Jordaan, Willy Alberti en Manke Nelis, maar André is eigenlijk altijd een rode draad geweest door mijn carrière. Bij bijna elk optreden zing ik wel een nummer van hem.”

Je was dit jaar voor het eerst niet bij de Holland Zingt Hazes-concerten. Waarom niet?
“Ik heb tien jaar lang meegedaan, met uitzondering van een jaar door corona en een keer omdat ik geopereerd werd. Dit jaar zijn er andere artiesten gevraagd en dat is prima. Ik heb prachtige concerten mogen meemaken en wie weet ben ik er volgend jaar weer bij. Het is niet dat ik per se moet meedoen.”

Rachel Hazes heeft de horecazaak van jouw dochter in Torremolinos had overgenomen. Het is een klein wereldje.
“Ja, zij wilde daar iets beginnen, dat heeft ze ooit aan André beloofd. Mijn dochter wilde met haar gezin terug naar Nederland. Vanwege haar kinderen Rocky en Hailey, ze wilde dichter bij haar familie zijn. Ze heeft hier met haar man Casper een huis gekocht, ander werk gezocht. Voor ons is dat mooi. Toen mijn dochter nog in Spanje woonde, ging mijn vrouw er iedere maand naartoe. Ik ging om de drie maanden een paar dagen en één à twee keer per jaar wat langer. Dat was heerlijk, maar het is toch anders dan wanneer ze vlakbij wonen. Het is gewoon fijn om ze nu dichtbij te hebben.”

Ben je meer op je gezondheid gaan letten nu je opa bent, omdat je denkt: ik wil zo lang mogelijk mee, zodat ik ze kan zien opgroeien?
“Dat is een gegeven, maar het is niet altijd even makkelijk. Iedereen heeft wel iets waar hij mee moet dealen. Bij mij is dat mijn gewicht. Dat is niet zo één-twee-drie terug te draaien. Het zit ook in mijn genen.”

Worstel je van jongs af aan al met je gewicht?
“Ja, eigenlijk altijd. Dat heeft ook met mijn werk te maken. In de horeca leef je een ander ritme, je eet op gekke momenten, je bent ’s nachts nog wakker en hebt geen vaste structuur. Als je daar gevoelig voor bent, heb je al snel een probleem. Iemand met een gewone dagbaan heeft meer regelmaat, en dat helpt. Maar ja, het nachtleven heeft ook z’n charme. Ik heb het altijd enorm gezellig gevonden.”

Heb je overwogen om Ozempic te gaan spuiten? Voor veel BN’ers blijkt dat de heilige afvalgraal.
“Daar heb ik zeker over nagedacht. Ik ben nu aan het kijken of ik ermee kan beginnen, maar op dit moment probeer ik het eerst zelf nog. Ik ben op een rustige manier bezig met afvallen en ik merk dat het langzaam de goede kant opgaat. Te snel afvallen is ook niet goed, dus ik probeer het nu gewoon op mijn eigen tempo.”

Stress heeft ook een negatief effect op je gezondheid. Heb jij veel kopzorgen gehad?
“Ja, absoluut. Ik heb zelfs een burn-out gehad. Ik trad meer dan driehonderd keer per jaar op en ging daarna nog elke nacht naar de zaak. Dat heb ik jarenlang volgehouden, maar op een gegeven moment trok ik het niet meer. Mijn lichaam gaf aan: nu is het genoeg. Toen heb ik samen met mijn vrouw een beslissing genomen: ik moest kiezen tussen mijn zaak of mijn optredens. Allebei ging niet meer.”

Was het moeilijk om een stap terug te doen in de zaak?
“Ja, daar heb ik echt hoofdpijn van gehad. Ik had die zaak helemaal van nul opgebouwd. Het voelde als mijn kindje, maar ik wist ook dat ik niet op deze manier door kon gaan. Ik ben er niet helemaal weggebleven, ik kwam er nog regelmatig, maar ik ben me veel meer op mijn zangcarrière gaan richten. Dat was uiteindelijk een goede keuze, want dat heeft me veel gebracht.”

Hoe vaak sta je nu nog op het podium?
“Tussen de 100 en 150 keer per jaar. Het hangt een beetje af van het seizoen. In de zomermaanden is het gekkenhuis, dan heb ik veel optredens. Maar ik ben ook iemand die graag op vakantie gaat. Soms combineer ik het: als ik in het buitenland optreed, plak ik er een paar dagen vakantie aan vast. Volgende week ga ik naar Oostenrijk, daar treed ik op. Dat vind ik mooi. Even werken en daarna lekker ontspannen.”

‘Ik ben op een rustige manier bezig met afvallen en ik merk dat het langzaam de goede kant opgaat. Te snel afvallen is ook niet goed’

Wat doe je het liefst als je vakantie hebt?
“Gewoon niks. Lekker in de zon liggen, een hapje eten, ontspannen. In Oostenrijk vind ik het heerlijk om gewoon ergens in de bergen te zitten en te genieten van de rust. Ik hoef niet per se allemaal dingen te doen. Als we naar Spanje gaan – wat we in de toekomst vast weer doen – dan is het ook vooral zon, zwembad en lekker relaxen. Dat bevalt me prima.”

Hoe vermaak je jezelf aan het zwembad?
“Ik lig het liefst in het water of in de zon, muziek op en een beetje om me heen kijken. Ik volg wel dingen op mijn telefoon, maar een boek lees ik nooit. Vakantie betekent voor mij gewoon ontspannen, zonder stress en zonder verplichtingen.”

Wat voor muziek luister je zelf?
“Van alles, maar vooral Nederlandstalige muziek en veel uit de jaren 70 en 80. Joe, die radiozender, draait precies de muziek waar ik van hou. Die staat hier eigenlijk altijd op. Dat is mijn tijd, mijn muziek. De muziek van nu doet me niet zoveel. House, hiphop, dat is gewoon niet mijn ding. Ik hou meer van soul en echte liedjes.”

Wat vind je van de nieuwe generatie Nederlandstalige artiesten?
“Fantastisch. Hoe meer talent er is, hoe beter voor de Nederlandstalige muziek. Yves Berendse doet het hartstikke goed en er zijn nog een aantal artiesten die echt hits scoren. Ik moet even nadenken wie allemaal, want ik ben niet zo van die namen meteen paraat hebben, haha. Maar kijk naar Engelbewaarder, Zoetzoutzuur – dat soort nummers zijn gigantische hits. Nederlandstalige muziek is populairder dan ooit en dat is alleen maar mooi.”

Je wordt later dit jaar 62. Hoe zorg je ervoor dat je bij de tijd blijft?
“Nou, ik ben geen groot fan van al die streamingdiensten en social media. Ik heb natuurlijk een management dat dingen voor me regelt op Instagram en Facebook. Als het nodig is, zet ik zelf wel eens een berichtje online. Maar het zit gewoon niet in mijn systeem. Laatst zat ik weer te klungelen met WeTransfer omdat ik een paar nummers moest doorsturen. Dan lukt het niet en word ik helemaal gek. Als het werkt, is het fantastisch, maar als het tegenstribbelt, dan is het klaar. Dan moet ik hulp inschakelen.”

Wie is jouw hulplijn?
“Mijn dochter Melanie en mijn schoonzoon Casper. Die zijn handig met dat soort dingen. En als zij het niet snappen, bel ik gewoon de Apple-helpdesk. Dan loodsen ze me er wel doorheen. Soms kost het wat, maar dan weet je tenminste dat het goed zit.”

Doe je wel eens gek, dat je jezelf trakteert op iets dat over-de-top is?
“Ik ben niet iemand die zichzelf constant cadeautjes geeft, maar ik heb een paar dingen waar ik echt blij van word. Ik heb een prachtige auto, een Amerikaanse pick-up. Dat vind ik fantastisch, dat rijdt heerlijk. Verder hou ik van mooie horloges. Dat zijn de dingen waar ik echt plezier aan beleef. Maar ik ben niet iemand die elke week iets nieuws koopt. Als mijn vrouw iets nodig heeft, dan koopt ze het gewoon. Gelukkig kan dat, maar ik besef ook dat het in Nederland steeds lastiger wordt voor veel mensen.”

Wat bedoel je daarmee?
“Alles wordt duurder. Belastingen, boodschappen, vaste lasten… Je kunt het zo gek niet bedenken of het stijgt. Mensen krijgen loonsverhogingen, maar of ze er uiteindelijk beter van worden? Dat vraag ik me af. Voor mij zit er geen pensioen in, dus ik moet gewoon zorgen dat ik niet te gek doe en dat er genoeg overblijft voor later.”

Weet je al wanneer je met pensioen gaat?
“Niet echt. Ik heb gewoon gezegd: zolang ik het leuk blijf vinden en het fysiek nog gaat, ga ik door. Ik geniet er nog steeds met volle teugen van. Als ik in een zaal sta en iedereen doet mee, dan zit ik op mijn plek. Mocht het ooit niet meer gaan, dan is het niet anders. Dan moet ik tevreden terugkijken op alles wat ik heb mogen doen.”

Je nieuwe single is net uit. Wat kunnen we verder nog van je verwachten?
“Ik heb nog een duet liggen met mijn dochter, dat we willen opnemen. Verder heb ik de laatste tijd weer aan leuke programma’s meegedaan en wie weet komt er nog wel een album aan. Maar eerst focussen op de singles. Ik wil er dit jaar sowieso twee, misschien wel drie uitbrengen. Gewoon weer lekker muziek maken en mezelf opnieuw op de kaart zetten na die twee rustige jaren. Ik heb er zin in!”

Entertainment
  • Ivo van der Bent