Bitcoin-miljoenen op de vuilnisbelt: James is radeloos nadat zijn ex schijf t.w.v. €600.000.000 weggooit

Even voor de goede orde: het virtuele geld van James Howells, een IT-engineer uit Newport, Wales, is vooral exorbitant gegroeid tussen het puin en de lege batterijen. In de eerste maanden van 2013, toen de schijf van op de vuilnisbelt belandde, was de decentrale digitale munt bitcoin zo’n 100 dollar waard. De Brit had er toen al een leuk spaarpotje mee opgebouwd – de 8.000 digitale munten die hij voor een paar cent per stuk had gekocht waren al zo’n acht ton waard – maar hij zat nog lang niet aan de honderden miljoenen die hij er nu voor zou kunnen krijgen. Vooropgesteld dat hij z’n schijf uit de vuilnisbelt zou kunnen trekken. 

De koers van de virtuele munt schiet weliswaar geregeld alle kanten op – van meer dan een ton per coin een paar maanden geleden naar zo’n 75.000 euro nu - maar de val van het opgebouwde vermogen van de Welshman is natuurlijk nóg wat extremer. Het is niet gezakt van 800 miljoen naar 600 miljoen, maar naar 0… Howells heeft niks meer doordat de harde schijf waar het zo gestegen vermogen op stond, naar het grofvuil is gebracht. Door zijn vrouw. Inmiddels zijn ex-vrouw. 

{{ trans('customs.newsletter_signup.responsemsg') }}

{{ trans('customs.buttons.signup') }}

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

Wat is er nu precies gebeurd? Welnu, dat kan de vrouw die verantwoordelijk is voor dit financiële drama natuurlijk zelf het beste uitleggen. “Ja, ik ben de dader,” geeft ze volmondig toe in de Britse pers. De ex-echtgenote, die luistert naar de naam Halfina Eddy-Evan, voelt zich echter niet schúldig aan het drama. “Hij wilde dat ik zijn rommel weggooide. Ik heb dus enkel gedaan wat hij vroeg. Die harde schijf zat in een van de zwarte tassen die hij had klaargezet om weg te gooien, maar ik wist totaal niet wat daar allemaal in zat. Hij had zijn eigen zaakjes maar moeten regelen. Het is niet mijn fout dat hij het nu kwijt is.”

Haar ex-man had al tijdens het opruimproject het idee dat er iets niet in de haak was. “Ik had er en slecht gevoel over,” aldus Howells in de Britse tabloid Daily Mail. “Voor de zak naar de vuilnisbelt ging, wilde ik nog controleren of ik wel de juiste harde schijf had weggegooid. Maar die kans kreeg ik niet. Mijn ex-vrouw had de zak al weggebracht.” Zij weer: “Ik vond wel dat het zijn taak was om zijn troep zelf weg te gooien, en dat dit niet mijn taak was, maar ik wilde hem helpen.” Voor de duidelijkheid: dit was geen tweegesprek, maar citaten uit twee afzonderlijke interviews voor twee afzonderlijke kranten. De twee ouders van twee jonge kinderen praten sinds de bitcoin-affaire niet meer met elkaar.

Berg goud

De gedupeerde echtgenoot wil de vuilnisbelt in Zuid-Wales in de plaats Newport aan de Docks Way volledig leegkammen en zijn ex vindt eigenlijk ook dat hij die kans moet krijgen. “Weten dat je op een berg goud zit, maar er niet aan kunnen komen: dat is natuurlijk niet goed voor je gemoedsrust,” zo merkt ze eufemistisch op. “Maar anderzijds doet hij er toch ook beter aan om de hele zaak los te laten.” Om er aan toe te voegen: “Een deel van me zegt dat de gemeenteraad toestemming moet geven om het hele terrein te laten afgraven, want het is echt niet goed voor zijn mentale gezondheid dat hij weet dat hij een fortuin heeft waar hij niet bij kan. Maar een ander deel zegt: laat het gaan. Ik word er ook niet goed van: continu word ik op social media getagd, door vrienden maar ook door mensen die ik niet ken, met zijn opmerkingen over het verlies van zijn fortuin. Ik reageer altijd hetzelfde: Vraag er mij niet naar!”

Nou, van ‘loslaten’ zal geen sprake zijn. Jaren na de pijnlijke, familiaire blunder blijft Howells nog altijd vechten voor zijn poen. Hij stapte als eerste naar de gemeenteraad van Newport met het verzoek om opgravingen op de stortplaats te mogen verrichten, maar dat werd afgewezen.  De raad liet weten dat opgravingen ‘niet mogelijk’ waren volgens de vergunning en dat ‘opgraving een enorme impact heeft op het milieu in de omgeving.’ 

'Hij wilde dat ik zijn rommel weggooide. Ik heb dus enkel gedaan wat hij vroeg. Het is niet mijn fout dat hij die harde schijf nu kwijt is'

Daarop zocht de radeloze IT’er het hogerop. Bij het burgerlijk gerechtshof van Cardiff hield hij een hartstochtelijk pleidooi voor zijn zaak. Hij legde uit hoe hij in de zomer van 2013 per ongeluk de harde schijf met zijn bitcoin-wallet in een zwarte tas had gestopt toen hij zijn kantoor aan het opruimen was en dat zijn ex ’m had weggegooid.  Maar de rechter gaf geen krimp. Uiteindelijk spande Howells nog een rechtszaak aan waarmee hij de gemeenteraad van Newport wilde dwingen om hem toestemming te geven de stortplaats te doorzoeken of hem anders een schadevergoeding van 495 miljoen te betalen. Ook die zaak werd verworpen. De schijft ligt ergens tussen 110.000 ton afval en de rechter gaf aan dat er ‘geen realistisch vooruitzicht’ is op succes bij het volledig afgraven van de vuilstortplaats. 

Eigendom van de gemeente

“Het gaat niet om hebberigheid,” zo vertelt de Brit in de pers na die laatste juridische tegenslag. “Ik ben bereid om de opbrengsten met anderen te delen, maar niemand met een machtspositie wil met mij hierover in gesprek.” Met ‘hierover’ zinspeelt de Welshman op een nieuwe oplossing die hij dan heeft uitgedacht: hij wil een deal met de gemeente sluiten om de stortplaats over te nemen, in z’n geheel. “Ik heb de optie besproken met investeringspartners en het is zeker iets dat op tafel ligt,” laat hij hoopvol weten in The Guardian. Howells is bereid om ver te gaan om de vuilnisbelt in handen te krijgen: zijn voorstel is dat hij de gemeente een kwart van zijn bitcoin-portemonnee schenkt – zo’n 150 miljoen dus – op voorwaarde dat men hem helpt om zijn harde schijf weer in handen te krijgen. 

De gemeente gaat echter niet op dat aanbod in. Ze is zelfs van mening dat de harde schijf gemeentelijk eigendom is geworden toen deze op de vuilstortplaats terechtkwam. Als de schijf alsnog boven tafel komt, kan de gemeente een mooie, nieuwe golfbaan aanleggen. Of een viaduct bouwen. Van het geld van Howells. 

De Brit maakt daarop de zaak aanhangig bij het Hooggerechtshof. Maar ook daar krijgt hij nul op het rekest. Het Hooggerechtshof vindt het argument van de raad billijk dat Howells niet het recht heeft om te proberen de schijf terug te krijgen.

Enorme kosten

De raad heeft inmiddels de plannen aangekondigd om de locatie te sluiten en af te dekken met zonnepanelen, die stroom moeten gaan leveren voor de nieuwe vuilniswagens die de gemeente rond gaat laten rijden. Dat betekent vrijwel zeker het einde van Howells laatste restje hoop om zijn bitcoin-fortuin te kunnen bereiken. De gemeente heeft al een bouwvergunning verkregen voor het zonnepark op een deel van het land. 

Howells zegt  ‘behoorlijk verrast’ te zijn geweest toen hij hoorde van de plannen. “De gemeenteraad beweerde bij het Hooggerechtshof dat het sluiten van de vuilstortplaats om mij toe te staan te zoeken een enorm nadelig effect zou hebben op de mensen van Newport, terwijl ze tegelijkertijd van plan waren de vuilstortplaats toch te sluiten! Ik had verwacht dat hij de komende jaren zou worden gesloten omdat hij toch al voor 90 procent vol is, maar ik had niet verwacht dat hij zo snel zou sluiten. Als de gemeenteraad van Newport bereid is om te praten, ben ik geïnteresseerd in het terrein zoals het nu is. Ik wil de vuilnisbelt echt kopen.” 

De gemeente Newport wil in de Britse pers niet reageren op het voorstel van Howells. Maar het is onbespreekbaar, zoveel is wel duidelijk. De vraag is: waarom wordt hem zo halsstarrig geweigerd om te zoeken naar zijn bitcoin-miljoenen? Maar meer dan de officiële lezing dat het doorzoeken van de stortplaats ‘milieuregels schendt’ en de operatie ‘enorme kosten’ met zich meebrengt, krijgt James Howells niet te horen. Die kosten, naar verluidt zo’n 11 miljoen euro, zou de onfortuinlijke ICT-man maar wat graag op zich willen nemen.

Weg is niet altijd weg

De zaak van James Howells benadrukt de uitdagingen en risico’s van zelfbeheer van digitale activa zoals bitcoin. Hoewel zelfbewaring als veiliger wordt beschouwd dan geld beleggen bij externe beurzen, vereist het strikte maatregelen om verlies van toegang te voorkomen. Experts raden aan om zogeheten hardware wallets te gebruiken, een soort usb-sticks waarop de sleutels die toegang geven tot de crypto-munten offline bewaard kunnen worden. Er wordt ook dringend geadviseerd om meerde backups te maken en ze bijvoorbeeld in een kluis te bewaren. Had Howells dat maar gedaan…. De onthullingen van zijn ex onderstrepen ook het belang van duidelijke communicatie thuis en goed beheer van digitale activa binnen persoonlijke relaties. Zonder duidelijk uitgesproken afspraken kan een simpele fout catastrofale gevolgen hebben. 

'James leeft in een nachtmerrie die zich elke dag herhaalt: het zien groeien van de waarde van zijn wallet zonder deze ooit te kunnen terugkrijgen'

De meeste gevallen van verloren bitcoins lijken onoplosbaar, maar sommige ervaringen bieden hoop, aldus cryptonieuwssite newsbit.nl. Zo wist beveiligingsexpert en hardwarehacker Joe Grand, bekend als ‘Kingpin’, meer dan 3 miljoen aan verloren bitcoins te herstellen uit een wallet die 11 jaar ontoegankelijk was. Zijn expertise liet zien dat met de juiste tools en kennis verloren crypto niet altijd voor altijd verloren hoeft te zijn. En de eigenaars zullen wel gedacht hebben: zo erg was het niet, die elf jaar zonder ‘sleutel’. Hun vermogen was exorbitant gestegen in die elf jaar. 

Intussen probeert Howells met alles wat ie in zich heeft de schijf boven water te krijgen. Eigenhandig over het hek klimmen met een schop is onbegonnen werk; de stortplaats bevat in totaal meer dan 1,4 miljoen ton afval. Volgens de schattingen van Howells zelf ligt zijn harde schijf begraven in een gebied waar rond de 100.000 ton zooi is opgestapeld. Nog steeds een hele opgave om daar een harde schijf tussen te vinden, maar uitgesloten dat het lukt is het ook weer niet. Vandaar dat hij de grond nog steeds wil kopen. Dan zou hij ook juridisch gezien weer over de bitcoins kunnen beschikken. 

Wanhoopsdaad

Na de uitspraak van de rechter die hem in het ongelijk stelde, zei Howells op X, waar hij 1300 volgers heeft: “Ik verloor, zij wonnen. Misschien in beroep. Kijken wat er gebeurt.” Never Surrender staat er met gouden letters op zijn profielpagina en daar lijkt hij zich tot zijn laatste snik aan te willen houden. Zo schrijft hij op 22 februari: “Hey everyone, ik wilde een korte update delen over mijn voortdurende inspanningen om toestemming te krijgen voor de zoekacties.

Onlangs heb ik contact gehad met vertegenwoordigers van het ‘garbage field’ (je weet wel over wie ik het heb). Het was een uitdagend proces, maar ik hoop dat we vooruitgang boeken. Ik heb hard gepusht om de benodigde goedkeuringen te krijgen, en hoewel het niet makkelijk is om met bureaucratie om te gaan, blijf ik volharden. Ik geloof echt dat wat we proberen te bereiken de moeite waard is. De potentiële ontdekkingen die we kunnen doen, zijn te belangrijk om deze kans te laten glippen. Ik hou jullie allemaal op de hoogte van de ontwikkelingen. Ik hoop dat we snel groen licht krijgen. Bedankt voor jullie steun en geduld, het betekent veel.” 

Hij kreeg heel wat reacties, maar eentje sprong er toch wel uit: “James Howells is voorbestemd om te leven met een nachtmerrie die zich elke dag herhaalt: het zien groeien van de waarde van zijn wallet zonder deze ooit te kunnen terugkrijgen. Een fortuin dat van hem had kunnen zijn, maar voor altijd begraven werd door één fatale fout,” aldus een van zijn volgers op X. 

Voor Howells gaat de strijd door. Zijn ex lijkt er ondertussen helemaal klaar mee te zijn. Aan de Daily Mail laat ze weten: “Ik hoop dat hij zijn geld ooit vindt. Not that I want a penny of his money, but it will shut him up!”

Op 14 maart wees de rechter van het Hof van Beroep echter een nieuw verzoek om een zoektocht te mogen starten af. Rechter Christopher Nugee stelde dat er ‘geen reële kans op succes’ was en zag ook ‘geen dwingende reden’ om de zaak alsnog in behandeling te nemen. James Howells wil zich nu wenden tot het Europese Hof voor de Rechten van de Mens. Hij stelt dat zowel het Hof van Beroep als het Hooggerechtshof zijn recht op eigendom en een eerlijk proces hebben geschonden, zoals vastgelegd in Artikel 1 van Protocol 1 en Artikel 6 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens. Hoewel het EHRM geen beslissingen van Britse rechtbanken kan terugdraaien, kan een uitspraak in het voordeel van Howells er wel toe leiden dat het Verenigd Koninkrijk zijn wetgeving moet aanpassen. Die kans wordt echter heel klein geacht en of Howells daar wat aan heeft, is ook maar de vraag. Het lijkt de zoveelste wanhoopsdaad van een man die al twaalf jaar wanhopig is.