Baywatch-s*ksbom Pamela Anderson vindt zichzelf wéér opnieuw uit

“Dit is de rol waar ik mijn hele carrière op heb gewacht.” Het is september 2024. Op de rode loper van het Toronto International Film Festival glundert Pamela Anderson van trots. Het sekssymbool van de jaren 90 oogt herboren. Zojuist is haar nieuwe film, The Last Showgirl, voor de eerste keer getoond aan de wereld. En nee, het betreft hier geen uitgekauwde remake van Baywatch, een belabberde horrorfilm of een dertien-in-een-dozijn romcom. The Last Showgirl is een rauwe, Oscar-waardige prent met steengoed acteerwerk. Ja, ook van de vrouw die haar faam grotendeels dankt aan haar voorgevel, een veel te krap badpakje en een heleboel machtige Hollywood-viespeuken. 

‘De ultieme comeback van ’s werelds grootste sekssymbool,’ roepen de journalisten, recensenten en filmfans unaniem na de première. Het script van The Last Showgirl lijkt speciaal geschreven voor de inmiddels 55-jarige Anderson. Zij vertolkt Shelly, een ooit heel sexy Las Vegas-danseres van in de vijftig die haar carrière vol glitter en glamour ziet stranden en moet uitdokteren: hoe nu verder?

{{ trans('customs.newsletter_signup.responsemsg') }}

{{ trans('customs.buttons.signup') }}

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

“Toen ik het voor het eerst las, zag ik alles in mijn hoofd tot leven komen,” vertelt Pamela aan de Canadese verslaggevers. “Het voelde alsof ik mijn eigen leven kon gebruiken om dit verhaal te vertellen. Ik heb een geweldig, wild en rommelig leven geleid en dat heeft geholpen om Shelly vorm te geven.” Het eindresultaat is een topfilm, maar bovenal een Pamela Anderson als kanshebber voor een Oscar, genomineerde bij de Golden Globes en überhaupt, voor het eerst in haar leven, als serieuze actrice. “Ik had nooit gedacht dat het zo zou lopen.” 

Hitsige cameraman

Pamela Denise Anderson werd eigenlijk twee keer geboren. Volgens de wet op 1 juli 1967, maar voor de buitenwacht pas op 9 augustus 1989. Op deze zomermiddag wordt de dan 22-jarige Canadese met Finse roots namelijk ontdekt. Niet door een castingdirecteur of een modellenscout, maar door een hitsige cameraman die tijdens een Americanfootballwedstrijd in Vancouver meer oog heeft voor mooie vrouwen in het publiek dan voor de wedstrijd zelf.

Pamela kijkt die middag nietsvermoedend toe vanaf de tribune van het BC Place Stadium, als halverwege de wedstrijd de ruim 30.000 toeschouwers ontsteken in een wild gejuich en daverend applaus. Pamela snapt er geen bal van; op het veld gebeurt werkelijk niets. Pas als ze omhoog kijkt en zichzelf terugziet op de Jumbotron, het grote scherm boven het veld, beseft Pam zich dat al die tienduizenden mensen voor háár klappen. Het enige dat ze nog kan uitkramen: “Holy shit!” 

De adrenaline giert door haar lijf. Al die aandacht! Al dat respect! Dat smaakt naar meer. En dat krijgt ze ook. Een paar dagen later hangt Labatt, het lokale biermerk waarvan Pam tijdens haar big moment stomtoevallig een strak T-shirtje droeg, aan de lijn. Of zij misschien niet het nieuwe gezicht - en vooral het lichaam - van Labatt wil worden? Een week later knallen de verkoopcijfers van Labatt-pils in heel Canada door het dak. En ook in Amerika valt het biermerk – en vooral de mysterieuze blondine op diens billboards – in de smaak.

De Amerikaanse Playboy aan de lijn: of deze Canadese parel niet eens voor hen zou willen poseren? Vergoeding: 15.000 dollar. Een bedrag waarvoor La Anderson anno 2025 haar hand niet omdraait, maar voor haar 22-jarige versie lag dat heel anders. Maar, zegt Anderson in een recent interview, voor het geld deed zij het niet. “Ik was een pijnlijk verlegen meisje en dat haatte ik aan mezelf. Ik haatte het. Het was slopend. Het was verlammend. En ik moest iets doen om daarvan los te komen. En daarom zei ik ja tegen Playboy.” Wij geloven haar.

Klotejeugd

Maar vanwaar die genadeloze zelfhaat? Het antwoord is even simpel als voorspelbaar: een klotejeugd. Zo flitsend als Pamela’s leven in de schijnwerpers was, zo verschrikkelijk waren haar kinderjaren. Haar vader was een gewelddadige alcoholist, haar moeder een tiener die zich suf werkte om de eindjes aan elkaar te kunnen knopen. Als kind was Pamela veel op zichzelf aangewezen en dus ook op haar babysitter. En juist met die laatste ging het he-le-maal mis.

Pamela was pas zes jaar toen zij voor het eerst door deze babysitter seksueel werd misbruikt. Dat ging maar liefst vier jaar door. Op latere leeftijd kreeg Pamela zelfs met verkrachting te maken, ditmaal door een broer van een vriendinnetje. “Hij wilde mij backgammon leren spelen. Dat leidde al snel tot een rugmassage en vervolgens tot verkrachting. Het was mijn eerste seksuele ervaring. Hij was een man van 25 jaar, ik was pas 12,” aldus de actrice in 2014.

En daar stopte de ellende nog steeds niet. “Later, op de middelbare school, besloot mijn eerste vriendje dat het grappig zou zijn om mij met zes van zijn vrienden te verkrachten. Één voor één. Na die ervaring wilde ik niet meer op deze wereld zijn.” Pas toen de 22-jarige Pamela ‘ja’ zei tegen de Playboy en zichzelf in volle glorie terugzag op de cover van het glimmende magazine, voelde zij zich definitief bevrijd van al haar vroegere belagers en trauma’s. 

Het is nogal wat: als jong en naïef meisje uit een Canadees dorp voor de eerste keer op een vliegtuig stappen en dan meteen, rechtstreeks, naar de Playboy Mansion, een wereldberoemd sekspaleis van een wereldberoemd gladjakker. “Het leven was een en al avontuur,” blikt Pamela daar 36 jaar later op terug. “Ik was zo naïef, ik dacht dat ik de hele wereld aankon.” 

Haar eerste ontmoeting met Hugh Hefner is Pam altijd bijgebleven: “Hij was de eerste gentleman die ik ooit ontmoette. De eerste persoon die mij darling noemde.” Gaandeweg verandert haar beeld van de man die zijn modellen regelmatig beveelt om poedelnaakt te gaan spelen in zijn zwembad, omdat anders ‘hun bikini’s de ventilatieroosters zouden verstoppen.’

In de talkshow van Piers Morgan klapt Pamela in 2018 – kort na Hefners dood - uit de school. “Ik zag op een avond zeven naakte meisjes van het zwembad naar de slaapkamer van Hef lopen. Ik ben hen toen gevolgd, want ik wilde wel weten wat er daar nou eigenlijk allemaal gebeurde.” En jawel: “Zeven meisjes hadden daar elk afzonderlijk seks met Hef. Ik stond aan het voeteneinde van het bed te kijken, toen ik besefte dat ze allemaal naar mij aan het staren waren. Ik dacht: dit is geen film, ik moet hier nu weg!” 

'Ik stond aan het voeteneinde van het bed te kijken hoe zeven meisjes seks hadden met Hef. Ik dacht: dit is geen film, ik moet nu weg!'

Abri’s gesloopt

Van een onderonsje met The Hef is het nooit gekomen, maar Pamela groeit wel uit tot diens oogappeltje. Maar liefst veertien keer siert zij de cover van zijn beroemde blaadje, een record dat vandaag nog steeds overeind staat. “Hef is, buiten mijn familie om, de belangrijkste persoon in mijn leven geweest,” aldus Pam in 2018. “De man was een pionier, hij creëerde zijn eigen unieke levensstijl. Hij hield van vrouwen en hij gaf hen ook macht.”

Voor de jonge Pamela blijkt Playboy in de jaren negentig een springplank naar Hollywood-succes. Na een handjevol bescheiden rolletjes in sitcoms als Married with Children en Home Improvement hijst de Canadese blondine zich op 14 september 1992 voor het eerst in het inmiddels legendarische rode badpakje.

Vijf seizoenen lang rent zij als Baywatch-babe C.J. Parker over de eeuwige stranden van Californië. Zij groeit hiermee uit tot ’s werelds best betaalde actrice, in ’s werelds best bekeken televisieprogramma. Waar in het voetbalstadion van Vancouver nog zo’n 30.000 mensen voor haar klapten, kijken nu wekelijks ruim een miljard mensen vanuit 142 landen naar Pam. Of die allemaal kijken vanwege de complexe verhaallijnen en diepgaande personages van Baywatch, of enkel vanwege Pams afgetrainde, zongebruinde lichaam en inmiddels opgespoten decolleté - kundig geperst in het eerder genoemde rode badpakje – dat laten wij even in met midden. Zelf zegt Pamela over haar acteerkunsten: “Slowmotionrennen, dat is heel moeilijk om te leren.” 

Van een beetje zelfspot is de actrice niet vies, blijkt ook wel uit haar vermogen om de oneindige bewondering voor haar dubbel D’s te relativeren. “Ik heb altijd gezegd dat mijn tieten een carrière hebben en ik daar zelf een beetje achteraan hobbel,” gniffelt Pamela indertijd tegen interviewer Matt Lauer. Het is een tijd waarin het nog doodnormaal is voor talkshowhosts om te vragen of zij ‘even mogen voelen of ze wel echt zijn.’ En waarin foute, rijke kerels zich schaamteloos voor de voeten van ’s werelds grootste sekssymbool mogen werpen.

Zo koopt een filmproducent genaamd Jon Peters voor Pamela een klein paleis naast de villa van Ronald Reagan, in Bel Air. Om zijn muze vervolgens te overspoelen met dagelijkse presentjes van Cartier, Ralph Lauren en Gucci. “Het voelde een beetje als Pretty Woman,” zegt Pam daar jaren later over in The Guardian. 

Een andere aanbidder biedt de Baywatch-actrice maar liefst 10.000 dollar voor een avondje in zijn jacuzzi. “Dat is meer geld dan een jacuzzi zelf kost,” reageert Pam laconiek. Weer een andere smeerkees biedt haar duizenden dollars per dag om naar zijn privé-eiland te komen en aldaar een beetje zwoel aan zijn zwembad te liggen, liefst in een iets te kleine bikini. Pam: “I don’t think so.”

Zelfs Fidel Castro, John F. Kennedy jr. en Sylvester Stallone melden zich aan de voeten van ’s werelds heetste strandwacht. De Pamela Anderson-gekte waait ook door Nederland, als in 1995 door het hele land abri’s worden gesloopt om haar stomende H&M-posters te bemachtigen.

Labiele achtbaan

Uiteindelijk is het Tommy Lee Jones die raak schiet. Door een vrij valse actie, dat dan weer wel. Met de losgeslagen, fors geschapen en stinkrijke drummer van de Mötley Crüe klikte het niet alleen, maar likte het ook meteen. Pam & Tommy ontmoeten elkaar op oudjaarsavond 1994 in, hoe kan het ook anders, een smoezelige nachtclub. Als Pam een rondje shotjes geeft aan de hele toko, besluit Tommy Lee haar te bedanken geheel op zijn Tommy Lees: door Pams gezicht te likken.

Waar de meeste vrouwen zouden reageren met een platte hand, vol in het gezicht, voelt Pam zich gevleid. Toch ziet zij in dit ongeleide projectiel geen droomvent. Maar Tommy Lee is volhardend, een tikkeltje geschift ook, en volgt Pam in 1995 naar een fotoshoot in Mexico. Om van hem af te zijn, besluit Pam één drankje met de labiele rocker te drinken. Had ze beter niet kunnen doen. Tommy Lee stopt stiekem een xtc-pilletje in dat ene drankje en de rest is geschiedenis. Vier dagen later trouwen ze op het strand van Mexico. 

Eenmaal thuis installeert Tommy Lee een schommel boven zijn piano, waar Pamela naakt heen en weer zwaait zodra hij daarop speelt. In hun villa in Malibu gooien zij feestjes die de Playboy Mansion in verlegenheid brengen. Voor zijn 33ste verjaardag laat Pamela voor Tommy tijgers, fakirs en een deathmetalband uit Zweden invliegen. De gasten worden getrakteerd op 5000 dollar aan drugs. Niets is te gek voor showbizz’ wildste koppel. “Ze gaven geld uit alsof ze er een hekel aan hadden,” aldus de bevriende interieurstylist destijds. 

Terwijl de hele wereld zich vergaapt aan de intieme momenten van Pam & Tommy's huwelijksreisje, gaat de Baywatch-actrice zelf door een diep dal

Het huwelijk van Pam & Tommy is één grote, labiele achtbaan. Als Pam naar Tommy’s smaak in haar filmrollen te intiem wordt met haar mannelijke medespelers, slaan bij hem de stoppen door. “Uit pure jaloezie vernielde hij eens mijn caravan op de set, stak zijn vuist door een kast en ramde zijn auto in de make-uptrailer, voordat het ding ontplofte,” blikt de actrice in 2023 terug. Pam, tot waanzin gedreven, probeert er zelfs meerdere keren een eind aan te maken, met een overdosis wodka en pijnstillers. 

Zwaar vernederd

Zover komt het gelukkig niet. Pam & Tommy krijgen zelfs twee zoons, Brandon en Dylan, maar scheidden uiteindelijk in 1998. De drummer moet dan zelfs zes maanden brommen, omdat hij Pamela zou hebben mishandeld. “En toch was Tommy de liefde van mijn leven,” zegt Pam vele jaren later tegen The Guardian. “Ik weet dat ons huwelijk niet perfect was, maar weet je, niemand is perfect. We waren twee onvolmaakte, gekke mensen. We hebben twee prachtige baby’s gemaakt, dus heb ik er nergens spijt van.”

De andere erfenis van Pams relatie met Tommy Lee is minder welkom: een sekstape, gestolen uit een kluis in hun villa. Terwijl eind jaren 90 de hele wereld zich vergaapt aan de intieme momenten van Pam & Tommy’s huwelijksreisje, gaat de Baywatch-actrice zelf door een diep dal. De tape levert de illegale distributeurs een slordige 77 miljoen dollar op, maar Pamela zelf geen rooie cent. Tevergeefs vecht zij de distributie van de pikante beelden aan, maar de rechter oordeelt steenhard: ‘Eigen schuld. En zo erg is het toch niet? Je bent immers een naaktmodel.’

Pamela, zwaar vernederd, besluit op dat moment uit de schijnwerpers te stappen. “Ik wilde mijn kinderen een stabiel leven geven en daarom heb ik het mijne op een laag pitje gezet. Hun opvoeding was belangrijker dan al het andere,” aldus de Canadese in Elle. Ze probeert het nog wel, in de jaren erna: acteren. Maar verder dan tien jaar lang aan uitgekauwde realityshows en de sporadische rol als karikatuur van zichzelf in flauwe films als Borat, Scary Movie en Scooby-Doo komt het niet. 

'Een verschrikkelijke periode uit mijn leven wordt even als entertainment aangeboden. Mensen krijgen er zelfs Emmy-nominaties voor'

Op liefdesgebied wil het ook al niet echt vlotten. Na Tommy Lee werkt Pam een rijtje relaties en affaires af, met dubieuze types als de extreemrechtse muzikant Kid Rock, de drugsverslaafde pokerspeler Rick Salomon en de 22 jaar oudere Jon Peters. 

Glansrol

Eigenlijk had ze het allemaal opgegeven, dat leventje in de spotlights. Het was goed zo. Pam verkast in de eerste corona-lockdown naar Vancouver, terug naar haar roots. Ze neemt haar intrek in het huis van haar grootouders en slijt haar dagen in de tuin, in de keuken en met familie en vrienden. Als dierenrechtenactiviste geeft ze invulling aan haar nieuwe leven. De tijden van drugs, seksfeesten en miljoenen dollars liggen ver achter haar. Totdat ze zichzelf ineens terugziet in die roerige jaren, maar dan gespeeld door de 22 jaar jongere actrice Lily Philips.

“Ik was er geenszins bij betrokken,” zegt Pamela begin dit jaar over Pam & Tommy, de serie over haar stormachtige relatie én de beruchte sekstape die daaruit voortvloeide. “Niemand heeft mij hierover gebeld, wat ik erg vreemd en kwetsend vind. Ik vind het ethisch gezien illegaal. Het is makkelijk scoren. Een verschrikkelijke periode uit mijn leven wordt even als entertainment aangeboden. Mensen krijgen er zelfs Emmy-nominaties voor.” 

Maar Pam, die wel voor hetere vuren heeft gestaan, slaat keihard terug en wel met haar eigen Netflix-documentaire Pamela, a Love Story, én haar autobiografie, genaamd Love, Pamela. Niet die eerder genoemde sensatieserie, maar wel deze twee producties vertellen het échte verhaal van de vrouw achter ’s werelds grootste sekssymbool aller tijden. “Mijn hele leven lang heb ik een rol gespeeld,” zegt ze daarover. “Ik wilde zo graag dat anderen van me hielden dat ik mezelf verloor. Daarom ben ik weer naar Canada verhuisd en heb ik daar een veilig toevluchtsoord gevonden voor mezelf en mijn gezin.” 

Kort na de release van haar documentaire hangt filmregisseuse Gia Coppola bij Pamela aan de lijn. Of deze Canadese parel niet eens haar eerste glansrol zou willen vertolken in haar 35-jarige carrière? En zie hier: The Last Showgirl, een dijk van een film, met een serieus geweldig acterende Pamela Anderson. Zonder zelfbruiner, borstimplantaten of rood badpakje. “Mijn hele leven was een bootcamp voor dit moment,” sprak Pamela vorige maand met een gigantische smile. “Ik ben 57 jaar oud, maar ik heb het gevoel dat ik nu pas aan mijn carrière ga beginnen.”