Hoeveel goud heeft de Nederlandse staat eigenlijk, en waar is het?

De afgelopen tijd waren de goudvoorraden van verschillende landen onderwerp van gesprek. Eerst in Amerika, waar Donald Trump en zijn minister van overheidsefficiëntie Fort Knox wilden inspecteren. "Om te checken of alles er nog ligt."

De gouddiscussie waaide vervolgens over naar Europa, aangezien veel landen hier een deel van hun goud in de Verenigde Staten hebben liggen. In de Duitse krant Bild werd bijvoorbeeld gesteld dat de Duitse voorraad teruggehaald moet worden. Niet omdat ze denken dat het foetsie is, wel omdat de relatie tussen Amerika en Europa de laatste tijd onder druk is komen te staan, mede door de Economische tarievenoorlog.

{{ trans('customs.newsletter_signup.responsemsg') }}

{{ trans('customs.buttons.signup') }}

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

Goudreserves

Goud was in het verleden direct gekoppeld aan geld. Dat heette de goudstandaard. Inmiddels is dat systeem afgeschaft, maar dat betekent niet dat landen hun goudvoorraden direct van de hand hebben gedaan. Veel landen hebben nog steeds een flink aantal kilo's van het glimmende goedje. Goud wordt immers nog steeds gezien als een soort veilige haven om waarde in op te slaan.

De Verenigde Staten hebben meer dan 8.000 ton goud en hebben daarmee de grootste voorraad. Duitsland komt met 3.350 ton op de tweede plek. Meer dan een derde daarvan ligt in de Verenigde Staten.

Nederlandse voorraad

Zo'n dertig jaar gelden had Nederland nog een flinke voorraad van 1.700 ton, maar in de jaren 90 is een groot deel daarvan verkocht. Tegenwoordig hebben we nog zo'n 612 ton over, omgerekend rond de 56 miljard euro. We staan daarmee op de elfde plek van landen met de grootste goudvoorraden ter wereld.

Volgens De Nederlandsche Bank (DNB) ligt 31% van onze voorraad in Nederland, in het DNB Cashcentrum op het zwaar beveiligde defensieterrein in Huis ter Heide. Wat er precies ligt? 14.000 goudstaven van 12,5 kilo per stuk, plus duizend kisten met gouden munten.

Een andere 31% ligt in de Federal Reserve Bank in New York. De overige 38% bevindt zich in de kluizen van de Canadese centrale bank in Ottowa en de Engelse centrale bank in Londen.